merabalar:))
doğum hikayemi yazmak için o kadar uzun süre bekledim ama hiç bu kadar zor olacağını düşünmemiştim??
kızım son kontrollerde duruşu düzgün olmadığı için problemli gözüküodu hatırlarsanız ,içim içimi yiyordu..23 aralık salı günü yaptırdığım kontrollerde bebekte hiçbi sorun yoktu,ölçimler normal ,suyum iyi,renkli doppler iyi..iyi de iyi..ah benim minik kızım iyiymiş diye sevinerek eşimin yanına gittiğimde masasında oturan kadın doğun uzmanı ,o zaman bilmiodum ama hayatımızın en güzel karelerinde yerini alacakmış:))
test sonuçlarımı ona gösterdim(biraz yüzsüzlük oldu ama..dikkatle inceleyip bebeğin 10 gün kadar geriden geldiğini ve perşembe günü kontrole gitmemi istedi.
neys perşembe öğleden soona hastaneye gittim ,hemen ultrasona baktı..bi süre soona suyumun az olduğunu,riskli bi gebeliğe dönüştüğünü bu gebeliğin ,o anda herşeyin iyi olduğunu ama bebeğimi riske atıp atamayacağımı sordu ben 2009'u bekleyemez miyiz die sorunca???
açlık tokluk durumum konuşulup direkt anestezist arandı.akşam 7 'de sezeryana gireceğim için gelip gelemeyeceğini rica etti doktorum(acil gitsek anaetezist yok!!)
uzun uzun yazıorum sıkılmayın lütfen:içelim:
işte o andan soona telaş başladı!!kociş arandı,BEBEK GELİOOO!!
hemen testler ve son NST'm ..çok acayip oldum ,fotoğraflarımı çektim NST de,bebeğimle son bi gece uyuyamayacağım iç içe:çok üzgünüm:
ağlasam mı,gülsem mi o kadar karışık ki...
bi de herşey çok rutin herkes için ..ama biz anne oluoruz,ben ilk defa..son saatlerimin tadına varmaya çalışıorum ..
kociş geldi ,biz hala sersemiz,aileler arandı,herkes şaşkın..
doktordan izin alıp eve geldik,duş yaptım bi daha,fotoğraflar çektik,çantamızı aldık,doğru alışverişe??bez yok
son güne bırakmayın siz siz olun:)
hastanede yatış işlemleri,kısa bi NST ve doğumhaneye...
kocama sarılcam diorum daha vaktin olur diolar amannn acele acele...
odada bi kadın ayakta ama ölü gbi,çok yorgun ha doğdu ha doğuracak..zaten benim serum bağlanırken çişim gelio gibi diye bağırdı acil aldılar doğuma,ben de arkasından bakmaya??5 dk soona doğurdu(kolay yani korkmayın)
ben kocamın yanına gitmek istiorum dedim ,tanıdık olunca serum kolumda çıkardılar beni..gittim ama konuşamıoruz ki,,sadece karnımı sevebilioruz.insan inanamıor,anne mi oluorum??:1shok:
ay ben de sıkıldım valla:)))))))
ha sonda kızlar ..acıtmıo ama ben çok utandım çişim akıo sandım etrafa meğer doluomuş torbayaama o kadar rahat bişi olduğunu çıkardıklarında
anladımyerimseniben(lahmanı ameliyattan soona verdiler ama ben beceremedim ama onda da bişi yok)
sedyeye alıp dışarı çıkardıklarında ,hep kocişi görünce ağlayacağım gibime gelirdi ama ona bile izin vermediler apar topar asansöre..
ameliyathane..belime 2 iğne(ilki yanlış oldu ben bi tırstım canlı canlı kesecekler die..
örtüyü örtüp işe başladılar,biraz dalga geçtik beni keserlerken soona kızım geldi..işte bu duygu nasıl tarif edilir bilmediğim için bu kadar uzun oldu bu yazı..benim ,sevgilimin ve canlı..heryeri sağlam mı,sağlıklı mı,gerçek mi??abuk sabuk bi sürü soru!!
ve kızımı,şimdi kokusu burnumda olan,düşününce bile gözlerimi akıtan,yeni yeni inamaya başladığım,bana tarifsiz hisler yaşatan,2.gün ayağa kaldıran ve hala uyutmayan,sırf bi damla daha süt içsin diye göğüslerimi uğruna parçaladığım .. mis gibi kokan kızımı gösterdiler.daha tam göremeden de alıp gittiler .ben daha doyamadım ki diyip ağlamaya başladım,acayip bi titreme başladı,uzun zaman titredim diye hatılıyorum ..soona beni bayıltmışlar,uyandım 5-10 dk soona bitti dikişler..
bence asıl bundan soona başlıo hikayem ama başlığımız doğum hikayeleri!!
tam dökemio insan ne kadar mutlu olduğunu kelimelere,ne kadar şükrettiğini..
hepinize dua ettim arkadaşlar,anne olmak isteyen herkes için de..
hamileliğimi her günüyle paylaştığınız için,mutluluklarımı,telaşlarımı,üzüntülerimi,meraklarımı paylaştığınız için her birinize ayrı ayrı teşekkür ederima.s.
inanın ne yazdım bilmiorum ama okumadan göndereceğim umarım sıkıcı değil ,güzel bi hikaye olmuştur:1hug:
son bişi daha ..insan seviçten bile ağlayamıo ya sütüm giderse die.....
ANNE OLMAK ÇOK ÖZELMİŞ ALLAH'A Bİ KERE DAHA TEŞEKKÜR EDERİM!!!
doğum hikayemi yazmak için o kadar uzun süre bekledim ama hiç bu kadar zor olacağını düşünmemiştim??
kızım son kontrollerde duruşu düzgün olmadığı için problemli gözüküodu hatırlarsanız ,içim içimi yiyordu..23 aralık salı günü yaptırdığım kontrollerde bebekte hiçbi sorun yoktu,ölçimler normal ,suyum iyi,renkli doppler iyi..iyi de iyi..ah benim minik kızım iyiymiş diye sevinerek eşimin yanına gittiğimde masasında oturan kadın doğun uzmanı ,o zaman bilmiodum ama hayatımızın en güzel karelerinde yerini alacakmış:))
test sonuçlarımı ona gösterdim(biraz yüzsüzlük oldu ama..dikkatle inceleyip bebeğin 10 gün kadar geriden geldiğini ve perşembe günü kontrole gitmemi istedi.
neys perşembe öğleden soona hastaneye gittim ,hemen ultrasona baktı..bi süre soona suyumun az olduğunu,riskli bi gebeliğe dönüştüğünü bu gebeliğin ,o anda herşeyin iyi olduğunu ama bebeğimi riske atıp atamayacağımı sordu ben 2009'u bekleyemez miyiz die sorunca???
açlık tokluk durumum konuşulup direkt anestezist arandı.akşam 7 'de sezeryana gireceğim için gelip gelemeyeceğini rica etti doktorum(acil gitsek anaetezist yok!!)
uzun uzun yazıorum sıkılmayın lütfen:içelim:
işte o andan soona telaş başladı!!kociş arandı,BEBEK GELİOOO!!
hemen testler ve son NST'm ..çok acayip oldum ,fotoğraflarımı çektim NST de,bebeğimle son bi gece uyuyamayacağım iç içe:çok üzgünüm:
ağlasam mı,gülsem mi o kadar karışık ki...
bi de herşey çok rutin herkes için ..ama biz anne oluoruz,ben ilk defa..son saatlerimin tadına varmaya çalışıorum ..
kociş geldi ,biz hala sersemiz,aileler arandı,herkes şaşkın..
doktordan izin alıp eve geldik,duş yaptım bi daha,fotoğraflar çektik,çantamızı aldık,doğru alışverişe??bez yok
son güne bırakmayın siz siz olun:)hastanede yatış işlemleri,kısa bi NST ve doğumhaneye...
kocama sarılcam diorum daha vaktin olur diolar amannn acele acele...
odada bi kadın ayakta ama ölü gbi,çok yorgun ha doğdu ha doğuracak..zaten benim serum bağlanırken çişim gelio gibi diye bağırdı acil aldılar doğuma,ben de arkasından bakmaya??5 dk soona doğurdu(kolay yani korkmayın)
ben kocamın yanına gitmek istiorum dedim ,tanıdık olunca serum kolumda çıkardılar beni..gittim ama konuşamıoruz ki,,sadece karnımı sevebilioruz.insan inanamıor,anne mi oluorum??:1shok:
ay ben de sıkıldım valla:)))))))
ha sonda kızlar ..acıtmıo ama ben çok utandım çişim akıo sandım etrafa meğer doluomuş torbaya
ama o kadar rahat bişi olduğunu çıkardıklarında anladımyerimseniben(lahmanı ameliyattan soona verdiler ama ben beceremedim ama onda da bişi yok)
sedyeye alıp dışarı çıkardıklarında ,hep kocişi görünce ağlayacağım gibime gelirdi ama ona bile izin vermediler apar topar asansöre..
ameliyathane..belime 2 iğne(ilki yanlış oldu ben bi tırstım canlı canlı kesecekler die..
örtüyü örtüp işe başladılar,biraz dalga geçtik beni keserlerken soona kızım geldi..işte bu duygu nasıl tarif edilir bilmediğim için bu kadar uzun oldu bu yazı..benim ,sevgilimin ve canlı..heryeri sağlam mı,sağlıklı mı,gerçek mi??abuk sabuk bi sürü soru!!
ve kızımı,şimdi kokusu burnumda olan,düşününce bile gözlerimi akıtan,yeni yeni inamaya başladığım,bana tarifsiz hisler yaşatan,2.gün ayağa kaldıran ve hala uyutmayan,sırf bi damla daha süt içsin diye göğüslerimi uğruna parçaladığım .. mis gibi kokan kızımı gösterdiler.daha tam göremeden de alıp gittiler .ben daha doyamadım ki diyip ağlamaya başladım,acayip bi titreme başladı,uzun zaman titredim diye hatılıyorum ..soona beni bayıltmışlar,uyandım 5-10 dk soona bitti dikişler..
bence asıl bundan soona başlıo hikayem ama başlığımız doğum hikayeleri!!
tam dökemio insan ne kadar mutlu olduğunu kelimelere,ne kadar şükrettiğini..
hepinize dua ettim arkadaşlar,anne olmak isteyen herkes için de..
hamileliğimi her günüyle paylaştığınız için,mutluluklarımı,telaşlarımı,üzüntülerimi,meraklarımı paylaştığınız için her birinize ayrı ayrı teşekkür ederima.s.
inanın ne yazdım bilmiorum ama okumadan göndereceğim umarım sıkıcı değil ,güzel bi hikaye olmuştur:1hug:
son bişi daha ..insan seviçten bile ağlayamıo ya sütüm giderse die.....
ANNE OLMAK ÇOK ÖZELMİŞ ALLAH'A Bİ KERE DAHA TEŞEKKÜR EDERİM!!!
