Merhabalar.
Benim çocukluk arkadaşım var bu haziranın 15inde nikahı var.
Ağustosta da düğün.
Aynı zamanda bu bahsettiğim arkadaşımın ailesi annemlerin nikah şahidi ama birkaç yıldır küsler.
Şimdi sorun şu;
Bu arkadaşım çok tuhaf biri annem başında bana hep söylüyordu ama toz konduramıyordum, birkaç şeyi söyleyeceğim aklınızda şekillensin diye;
-Bu arkadaşım bir iş arkadaşının düğününe gidecekti ailesi benimle birlikte yolladı bir şey olmasın diye, o gün düğüne gitmeden önce tartıştık, ben topuklu ya da elbise giymeyecekmişim benim boyum zaten uzunmuş. Resmen o gün ortalığı birbirine kattı ben de elbise falan giymedim boy takıntısından.
-Sonra bir gün alışverişe çıkacaktık, ben de elbise giydim kolay oluyor kıyafet denerken çıkarması diye.
Ve o gün kıyafetlerimde kirliydi başka bir şey yoktu yani.
O gün meğer nişanlısıyla da buluşacaktık ben de tanıyorum ve abi diyorum sürekli. Kızlar evden çıkmadan önce resmen çıldırdı çıkar elbiseni bununla gelme nişanlım bana kızar böyle bize laf atarlar dedi, ya dedim ben giyiyorum sana neden kızsın baya bir dil döktü ama bu kez değiştirmedim.
Nişanlısıyla görüştü sonra alışverişe başladık baktım kısa elbise deniyor.
Allahımm... İçimden dedim ki hani nişanlın kızardı, ama yine de bozuntuya vermedim..
-Bir gün fotoğraf çektiriyoruz arkadaşlar bu benim elini omzuma attı boynumu bi sıktı ki beni eğmek için boğuluyorum sandım ben fotoğrafta uzun çıkmayayım diye resmen boğuyordu beni, boynum acıdı
-Benim onunla yaşıt olduğum kardeşi vardı birlikte bu yıl üniversite sınavına girdik.
Benim sınav sonucum iyi geldi onun kardeşinin de biraz kötü. bundan önce ona danışırdım üniversiteye gidiyor diye sınav sonucumdan sonra ne tebrik etti ne bir şey ve bana olan davranışları değişti.
-Bunu yazmak istemiyorum bu sevdiğim bir konu değil ama; Kızlar ben buna borç para verdim.
şu zaman verirsin kendini sıkma demiştim hocamın parasını vereceğimi söyledim.
O vermedi ben de elinde yoktur diye sıkıştırmadım sonra öğreniyorum ki alışverişte. Çok zoruma gitti.
Tabii sonrasında verdi.
Bu anlattıklarıma benzer daha çok olay var.
Çocukken çok seviyordum hep abla gibi görüp ona özeniyordum.
Ama sonradan çok soğudum.
Bir de ufak bir ayrıntı daha açacağım;
Biraz da nankörler. Bunlar önceden çok savurgandılar sonra borç batağına düştüler.
Annem annesine iş buldu annem her ay altın veriyordu her sıkıştıklarında annem para veriyordu.
Geçenlerde dedi ki ya biz zora düştüğümüzde kimse destek olmadı bilmem ne.. Yazık dedim içimden.
Ki onlar gezip tozarken zamanında bizi hor gördüler oturdukları eve bak dediler babam biz öyle zor durumdayken borç istemişti onlardan vermemişlerdi. Ama biz onlar dara düştüğünde koşmuştuk.
Ve kızlar onun annesi benim kardeşimle dalga geçmişti, annem çalışıyordu, kardeşime ben bakıyordum baya zor durumdaydık, kardeşimle parka çıkmıştık evimizin karşısındaydı park, toz toprak olmuştu kardeşim oyundan kardeşime annesi demişti ki kardeşini annen çamaşır suyuyla mı yıkıyor, nereden baksanız 7 8 yıl olmuştur ama bu lafı unutamadım.
Ama Allah işte şimdi çok şükür durumumuz iyi ve onun sonradan küçük bir kızı oldu şu an 8 yaşında hep üstü pis ve kötü kokuyor, kız bit kapmış ve ben götürdüm kuaföre, o günü hatırlardım. Allah kimsenin yaptığını yanına bırakmıyor.
Bir de bir gün bu küçük kardeşi dedi bana mordkay abla sen benim ablamı kıskanıyormuşsun ablam öyle dedi. Allah biliyor içimi zerre bir şey yok kıskançlığa dair içimde.
Düşünüyorum mesela kıskanacak bir şey bulamıyorum.
Bunu yengeme anlattım yengem de dedi ki demek ki senin evde konunu böyle geçiriyorlar.
Allah a havale ettim.
Şimdi böyle üst üste yazında niye hala gitsem mi diye düşünüyorum diyorum kendime ama ben insanları kıramıyorum.
Aynı mahallede oturuyoruz yarın öbür gün görsem nikahıma gelmedin düğünüme gelmedin derse ne derim bilmiyorum.
Ve işin ilginç tarafı sanırım küçüklükten kaynaklanıyor hala bir tarafım seviyor bu arkadaşımı..
Çok uzun oldu affedin..