Neyim, Nerdeyim Şimdi

a) üni.bitince işe başladım , iş hayatında düzen tutturamadım bi sürede yaşadığım mobbing şu bu etkilerden iş hayatından tamamen soğudum, ama ailem üni okuyup yıllarca dirsek çürütüp işsiz kalmamı sorun yaptı özellikle annem, 5-6 yıl çalış, iş beğenmyorsun baskıları sürdü,

b) sene 2009 hayatıma biri girdi, nişanlandım ,özel sektördeydi, ben çalışmıyordum yine, bana çalış baskısı yaptı kadere bak:) bende çalışmak zorunda değilim dedim, tartıştık yüzüğü attım

c) 1 yıl sonra yine biriyle tanıştım, memurdu, çalış baskısı yoktu, evime bak filan diyordu, mantık evliliği yaptım adam bildiğin hasta ruhlu biri çıktı, boşanıyorum.

d) boşanma psikolojisi beni çok etkilemedi, çünkü sevmediğim biriyle mantık evliliği yapmıştım ve çok kısa sürdü, evliliğin ne olduğunu henüz anlamadan boşandığım için sorun yaşamadım, ama kötü şeyler yaşandığı için ailem içinde ve toplum içinde boşandığım şahıs ve yaptıklarından konuşulması beni çok rahatsız ediyordu tepkimi sözel dile getiriyordum.

e) 1,5 ay öncesine kdr büyük problem yoktu , fakat iş konusu ve çalışma konusundan ailemle sorun yaşayınca büyük patlama yaşadım, ailede herkese küfür ettim( hayatımda hiç yapmadığım ama ilk kez yaptığım bişey) ağır küfürler ve 10 gün odamdan çıkmadım, devamlı ağladım, vs.vs.

f) yaklaşık bu durum 1 ay kdr sürdü aileme tepkim ama onların en basit sözlerine bile tahammüllüm kalmadı, bazen onlarsız bile hayatıma devam edebilirim gibi geliyor yani onlar bu dünyadan göçüp gittiklerinde. Çünkü daha öncede yalnız yaşamıştım hayatın nasıl bişey olduunu öğreneli epey oluyor.

g) babama da aşırı tepki veriyorum çünkü çok küfürbaz aşırı tepki veriyorum onun her hareketine ve kendini düzeltmek için hiçbir şey yapmıyor. Böylede ölecek galiba ama beni iyi evlatlıktan çıkardı kötü evlat yaptı habire günaha sokuyor. Anne ise artık aklını başına aldı galiba çünkü kesin ve net konuştum.

h) tekrar çalışmayı düşünmüyorum çünkü iş stresi çok sorun olduğu gibi psikolojimde müsait değil ve aldığım para zaten asgarinin üstü oluyor bulunduğum yer küçük bir il. Başka şehrler ise çok külfetli ayrıca o gücü kendimde görmüyorum yoruldum artık, daha önce başka şehirlerde çalışmıştım. ( kirası , faturası bişey kalmıyor, o zaman neye çalışıyorum ki diyorsun)

Pazartesi psikiyatr gidicem. Öfkeme sahip olamıyorum, aileme ise hakettiklerini düşünüyorum kimse yargılamasın yaşayan bilir, tepkimi nasıl azaltabilirim veya sorunum ne bilmiyorum, depresyon olduğum kesinde ekstra neyim var bilmiyorum buna ne denir bilmiyorum.

Tartışmalar sonrası çok kötü baş ağrıları çekiyorum.

-Uyku düzensizliğim yok, hemen uyuyorum, sabahları kalkmak istemiyorum , erken uyanıyorum ama (7-8 gibi) 10-11 e kdr yatıyorum.
-arkadaşlarımı azalttım, sadece telde konuşuyorum
-sigara , alkol yok, aksine alerjim vardır hepsine nefret ederim
-para ihtiyacı da duymuyorum, bana şunu bunu alın da demiyorum, bir çorap mesela yıllarca giysem eskise yenisini al demiyorum yani lüks veya ekstra düşkünlüğüm yok, azla yetinebiliyorum, zaten çalışmadığım için param da yok. Olmasınıda istemiyorum.

Benim son zamanlarda patlamam ve sonrasına hakim olamamam neyin ifadesidir??

Sizden yardım bekliyorum((

Sevgiyle kalın.

Merhaba, çok güzel anlatmışsınız yaşadığınız sorunları. Bunca zaman içinizde tuttuklarınız artık gün yüzüne çıkma zamanı gelmiş belli ki. Bir noktada patlama yaşamınızdan normal ve kaçınılmaz bir durum yok aslında. Aynı şekilde kendinize hakim olamamınız da içinizde biriken öfkeyle alakalı bir durum. Bir anda yok olmasını beklemeyin. Yıllarca sustuğunuz, yuttuğunuz her şey dile gelmiş. Bir anda yok olmasını beklemek bir insana yüklenebilicek en ağır yüklerden biri. Psikiyatriste başvurmak öfke kontrolü ve belirttiğiniz diğer sorunlar açısından sizi rahatlatacaktır. Arkadaşlarınızla olan iletişiminizi sağlamlaştırmaya çalışın. Sosyal çevre, hayatımızın her aşamasında çok büyük bir güçtür; ama özellikle sıkıntılı olduğumuzda çevrimizden destek almamız yaşadığımız sorunların üstesinden gelmemizde daha da önem kazanır. Yakın bulduğunuz kişilerle sıkıntılarınızı paylaşmanız, onların desteğini alamanız kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayacaktır. İhtiyacınız olduğunu düşünürseniz ve böyle bir imkanınız da varsa psikolojik destek almanız da iyi gelecektir.

lacrimas .!.:

Merhaba, çok güzel anlatmışsınız yaşadığınız sorunları. Bunca zaman içinizde tuttuklarınız artık gün yüzüne çıkma zamanı gelmiş belli ki. Bir noktada patlama yaşamınızdan normal ve kaçınılmaz bir durum yok aslında. Aynı şekilde kendinize hakim olamamınız da içinizde biriken öfkeyle alakalı bir durum. Bir anda yok olmasını beklemeyin. Yıllarca sustuğunuz, yuttuğunuz her şey dile gelmiş. Bir anda yok olmasını beklemek bir insana yüklenebilicek en ağır yüklerden biri. Psikiyatriste başvurmak öfke kontrolü ve belirttiğiniz diğer sorunlar açısından sizi rahatlatacaktır. Arkadaşlarınızla olan iletişiminizi sağlamlaştırmaya çalışın. Sosyal çevre, hayatımızın her aşamasında çok büyük bir güçtür; ama özellikle sıkıntılı olduğumuzda çevrimizden destek almamız yaşadığımız sorunların üstesinden gelmemizde daha da önem kazanır. Yakın bulduğunuz kişilerle sıkıntılarınızı paylaşmanız, onların desteğini alamanız kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayacaktır. İhtiyacınız olduğunu düşünürseniz ve böyle bir imkanınız da varsa psikolojik destek almanız da iyi gelecektir.

Genişletmek için tıkla...

Cevabın için tşk ederim.

Yakın çevre derken bir iki tane samimi arkadaşım var ve böyle krizlere girdiğimde hemen onlarla iletişime geçiyorum. Gerçekten konuşmak iyi geliyor o an.
Öfkeli olduğum için haklıyken haksız duruma düşme durumların tabiki bu dönemde çok oluyor. Geleceğe dair hiçbir korkum yok, bugün bişeyler kötü gidebilir ama
bi süre sonra bu rutinlikten hayat ister istemez çıkacak ve yeni ümitler doğacaktır, yani kaygım yok, ölümden de kormuyorum illaki birgün öleceğim, dini inancım var çok şükür.

Fakat şu anki sorunlara odaklandığım için bu kdr ızdırap içindeyim. Hala baş ağrım var, pis bir ağrı tam alnımın ortasında ve geçmiyor, iğrenç bişey, dün babadan dolayı 2.kez
patladım ve annem rengimin sarardığını, titrediğimi filan söylüyor, psikiyatrdan ilaç almam gerektiğini anladım fakat öyle seni ruh yapan ilaçlardan değil, eminim yan etkisi daha az olan ilaçlar vardır, ruh değil , farkında olup tavırlarımda öfkemi sınırlandırmak ve takıntılardan kurtulmak istiyorum.

Böyle ilaçlar vardır değil mi?

Rica ederim. Artık daha az yan etkisi olan ilaçlar kullanılıyor. İlk başlarda;yani alışma sürecinde birtakım yan etkiler yaşasanız da zamanla azalacaktır. Doktora gittiğinizde ilaçla ilgili endişelerinizi dile getirirseniz o size gerekli açıklamayı yapar zaten. Yazdıklarınız çok güzel. Geleceğe dair umut taşıyor olmanız sorunların üstesinden gelmenizde size çok yardımcı olacaktır. Yakın arkadaşlarınızın olması ve onlarla paylaşımda bulunup rahatlıyor olabilmeniz de çok önemli. Aslında bana sorarsanız psikiyatristten önce bir psikolog ile görüşmenizi öneririm. Psikolog zaten gerekli görürse sizi bir psikiyatriste yönlendirecektir. Yani ilaç kullanmanıza gerek kalmadan da bu dönemi atlatabilirsiniz. Öfke kontrolü, stres yönetimi, rahatlama teknikleri psikolojik yardımla öğrenilebilir şeylerdir. Ve gelecekte de sorunlarla karşılaştığınızda daha sağlıklı başa çıkmanızı sağlayacaktır. Tabii maddi olanaklar da psikolog/psikiyatrist seçiminize etki eden önemli faktörler. Baş ağrılarınız, titremeleriniz vs. stresin/kaygının yoğun anlarda ortaya çıkması çok normal olan belirtiler. Dediğim gibi alacağınız yardımla üstesinden gelmeniz mümkün. Eğer imkanınız varsa sosyal aktivitelere yönelmeniz de kendinizi daha iyi hissetmenize yardımcı olabilir.

lacrimas .!.:

Rica ederim. Artık daha az yan etkisi olan ilaçlar kullanılıyor. İlk başlarda;yani alışma sürecinde birtakım yan etkiler yaşasanız da zamanla azalacaktır. Doktora gittiğinizde ilaçla ilgili endişelerinizi dile getirirseniz o size gerekli açıklamayı yapar zaten. Yazdıklarınız çok güzel. Geleceğe dair umut taşıyor olmanız sorunların üstesinden gelmenizde size çok yardımcı olacaktır. Yakın arkadaşlarınızın olması ve onlarla paylaşımda bulunup rahatlıyor olabilmeniz de çok önemli. Aslında bana sorarsanız psikiyatristten önce bir psikolog ile görüşmenizi öneririm. Psikolog zaten gerekli görürse sizi bir psikiyatriste yönlendirecektir. Yani ilaç kullanmanıza gerek kalmadan da bu dönemi atlatabilirsiniz. Öfke kontrolü, stres yönetimi, rahatlama teknikleri psikolojik yardımla öğrenilebilir şeylerdir. Ve gelecekte de sorunlarla karşılaştığınızda daha sağlıklı başa çıkmanızı sağlayacaktır. Tabii maddi olanaklar da psikolog/psikiyatrist seçiminize etki eden önemli faktörler. Baş ağrılarınız, titremeleriniz vs. stresin/kaygının yoğun anlarda ortaya çıkması çok normal olan belirtiler. Dediğim gibi alacağınız yardımla üstesinden gelmeniz mümkün. Eğer imkanınız varsa sosyal aktivitelere yönelmeniz de kendinizi daha iyi hissetmenize yardımcı olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Önceliğim tabiki psikologtu fakat küçük bir ildeyim. Ne yazık ki devlet hastanesinde psikiyatrlar var, psikolog yok.
Özel hastanede psikolog var fakat araştırdığım dr.lar beni tatmin etmedi, devlet hastanesinde bir psikiyatr ismi aldım,
hasta tavsiyesi ile, önceliği konuşmakmış, eğer hasta isterse ve doktor gerçekten ihtiyacım olduğunu düşünürse
ilaç veriyormuş. Hasta ile ortak kararla ilaç veriyormuş, zaten doktora öncelikle bunu belirteceğim.
Ama destek almadan bununla baş edemeyeceğimi anladım.

Şimdi aile içinde kötü ve sorunlu bir evlat gözüyle bakılıyorum, beni bu hale getiren kendileri halbuki, beddualarını almaktan korkuyorum.
en kısa zamanda bi süre uzaklaşmak istiyorum .
Desteğin için de tşk ederim. Yorumlarını ve yardımlarını bekliyorum. Sizin yorumlarınız bile bir terapi bence.
Tşk.ler.

Merhaba tekrar, rica ederim; yardımcı olabiliyorsam biraz ne mutlu. Doktor dediğiniz gibi bir doktorsa çok iyi. Bazı psikiyatristler psikoterapi eğitimi de alıyor. Belki sizin doktorunuz da almıştır böyle bir eğitim. Yardım aldığınız kişiye güvenmeniz çok önemli ve anladığım kadarıyla siz bu güveni hissetmeye başlamışsınız. Aileniz size kızgın olabilir. Sonuçta kızları şu anda onların tanıdıklarından çok farklı bir tutum içerisinde. Üstelik şu anda olayların en yoğun olduğu anlardasınız. Şu anki düşünceleri her ne ise de tamamen gerçeği yansıtan şeyler değildir. Ailenizin sizin için ne düşündüğüne çok odaklanmamaya çalışın. Odaklandığınız şey kendinizi iyileştirmek olmalı. Siz bu süreci kendinizi iyi hissetmek için başlatıyorsunuz; ailenizin gözünde daha iyi bir noktaya gelmek için değil bence. Zamanla her şey daha iyi olacaktır. Hatta bir süre sonra öfke patlamaları yaşamadan konuşabilir hale gelebilirsiniz. Mesaj sayım 100 olmadığı için şimdilik özel mesaj atamam, ama istediğiniz zaman bana yazabilirsiniz.

lacrimas .!.:

Merhaba tekrar, rica ederim; yardımcı olabiliyorsam biraz ne mutlu. Doktor dediğiniz gibi bir doktorsa çok iyi. Bazı psikiyatristler psikoterapi eğitimi de alıyor. Belki sizin doktorunuz da almıştır böyle bir eğitim. Yardım aldığınız kişiye güvenmeniz çok önemli ve anladığım kadarıyla siz bu güveni hissetmeye başlamışsınız. Aileniz size kızgın olabilir. Sonuçta kızları şu anda onların tanıdıklarından çok farklı bir tutum içerisinde. Üstelik şu anda olayların en yoğun olduğu anlardasınız. Şu anki düşünceleri her ne ise de tamamen gerçeği yansıtan şeyler değildir. Ailenizin sizin için ne düşündüğüne çok odaklanmamaya çalışın. Odaklandığınız şey kendinizi iyileştirmek olmalı. Siz bu süreci kendinizi iyi hissetmek için başlatıyorsunuz; ailenizin gözünde daha iyi bir noktaya gelmek için değil bence. Zamanla her şey daha iyi olacaktır. Hatta bir süre sonra öfke patlamaları yaşamadan konuşabilir hale gelebilirsiniz. Mesaj sayım 100 olmadığı için şimdilik özel mesaj atamam, ama istediğiniz zaman bana yazabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Daha önceki konularımı okudunuz mu bilmiyorum fakat ben kendim için yaptığım biçok şeyi kısmi olarak da ailem için yaptım maddi veya manevi. Düşünüyorum o kdr yardım ettim bana tşk olarak bazen hakaret etmeyi, el alemle karşılaştırmayı hak gördüler. En kötüsü ne biliyo musun, hiç küfür etmezdim, en azından sabrederdim şimdi
aynı babam gibi onlara küfürle karşılık veriyorum, bu ne kdr iğrenç bir şey anlayamazsın. Kendimi bile tanıyamıyorum.

Şimdi bencilleştim, iyileşip mutlu bir birey olmayı tabiki kendim için istiyorum. Sinirlerime biraz daha hakim olmayı başarabilirsem aile içinde
gelecek için planlar bile yapmaya başlayabilirim. Doğru zaman şu an değil. Bu süreç ne yazık ki biraz daha sürecek.

Hayatımda ilk kez yaşadığım duygular bunlar, ben böyle olmayı hiç istememiştim. İşin kötüsü ailem eğriside olsa doğrusu da olsa hep kendilerini
doğru görüyorlar ve annemin şu lafından bıktım usandım " ben ölünce anlarsın kıymetimi," ben ölünce anlarsın...... diye başlayan biçok cümle....((

İlk kez bu başlıkta gördüm yazdıklarınızı, öncesini bilmiyorum. Zor ve üzücü şeyler yaşamışsınız ama gene de ailenizle ilgili geleceğe dair olumlu düşünceleriniz olduğuna göre belki de köprüler tamamen yıkılmamıştır? Bunlar zamanla içinizde daha netleşecek, kararlarınız şekillenecek. Zamana ihtiyacınız var. Önce psikolojik sıkıntılarınızdan kurtulun, daha sonra yaşadığınız kırgınlıkları ailenizle paylaşmaya ve olanları mümkün olduğunca onarmaya ya da en azından daha sakin bir şekilde yüzleşme karar vereceksiniz belki de. Hayatta istemediğimiz şeyler yaşayıp istemediğimiz kimliklere bürünebiliyoruz ne yazık ki. Kendinizi suçlamayın; dediğim gibi içinizde birikenler öfke patlamasıyla ortaya çıkmış ve bunların bir anda yok olup gitmesini beklemek büyük haksızlık.

lacrimas .!.:

İlk kez bu başlıkta gördüm yazdıklarınızı, öncesini bilmiyorum. Zor ve üzücü şeyler yaşamışsınız ama gene de ailenizle ilgili geleceğe dair olumlu düşünceleriniz olduğuna göre belki de köprüler tamamen yıkılmamıştır? Bunlar zamanla içinizde daha netleşecek, kararlarınız şekillenecek. Zamana ihtiyacınız var. Önce psikolojik sıkıntılarınızdan kurtulun, daha sonra yaşadığınız kırgınlıkları ailenizle paylaşmaya ve olanları mümkün olduğunca onarmaya ya da en azından daha sakin bir şekilde yüzleşme karar vereceksiniz belki de. Hayatta istemediğimiz şeyler yaşayıp istemediğimiz kimliklere bürünebiliyoruz ne yazık ki. Kendinizi suçlamayın; dediğim gibi içinizde birikenler öfke patlamasıyla ortaya çıkmış ve bunların bir anda yok olup gitmesini beklemek büyük haksızlık.

Genişletmek için tıkla...

Köprüler yıkılsa da yıkılmasa da zamanla birşeyler yumuşayacaktır, onlar tedavi olmuyor bari kendimi bu kdr hırpalamayım daha çok gencim gidip tedavi olayım da önüme bakayım mantığındayım. Kul olanın başına herşey gelebilirmiş, kabullenmek ve tevekkül etmek lazım, geçmişi sorgulamak faydasız fakat takıntılı bir anneye veya babaya sahipsen seni de takıntılı yapıp çıldırtabiliyorlar, kendim olmalıyım artık, bana kızmayın ama yalnız başına daha başarılı olduğumu daha sağlıklı biri olduğumu düşünüyorum.

Bunlar sizin yaşadıklarınız, hiç kimsenin sizi yargılamak gibi bir hakkı yok. Kaldı ki istediğiniz kadarını paylaşıyorsunuz, eminim anlatmadığınız şeyler de vardır. Kimsenin ne düşündüğüne takılmamaya çalışın. Önemli olan sizin ne hissettiğiniz ve ne düşündüğünüz. Şu an inandığınız şeyler zamanla değişebilir de aynı da kalabilir. Geçmişi sorgulamak "Keşke öyle olmasaydı" vs demek faydasız tabii ama geçmişle yüzleşip yükünü hafifletmek iyi bir şey. Çok doğru noktaları yakalıyorsunuz; başkalarının değişimini beklemek size hiçbir şey katmaz ve işinizi kolaylaştırmaz, aksine başkasının değişmesini beklerseniz yıpranma süreci hep devam eder. Ama kendinize yatırım yapmanız çok daha gerçekçi ve size iyi gelecek bir plan.

lacrimas .!.:

Bunlar sizin yaşadıklarınız, hiç kimsenin sizi yargılamak gibi bir hakkı yok. Kaldı ki istediğiniz kadarını paylaşıyorsunuz, eminim anlatmadığınız şeyler de vardır. Kimsenin ne düşündüğüne takılmamaya çalışın. Önemli olan sizin ne hissettiğiniz ve ne düşündüğünüz. Şu an inandığınız şeyler zamanla değişebilir de aynı da kalabilir. Geçmişi sorgulamak "Keşke öyle olmasaydı" vs demek faydasız tabii ama geçmişle yüzleşip yükünü hafifletmek iyi bir şey. Çok doğru noktaları yakalıyorsunuz; başkalarının değişimini beklemek size hiçbir şey katmaz ve işinizi kolaylaştırmaz, aksine başkasının değişmesini beklerseniz yıpranma süreci hep devam eder. Ama kendinize yatırım yapmanız çok daha gerçekçi ve size iyi gelecek bir plan.

Genişletmek için tıkla...

Yorumlarınızla doğru yolda olduğumu düşünüyorum, bakalım nasıl bir düzelme olacak. Ailemden umudumu kestim, kendim nasıl daha iyi olurum ve takmamayı takılmamayı öğrenirim ona bakıyorum. Aslında hayat bunlarla meşgul olmayacak kdr kısa fakat istediğimiz gibi gitmiyor biçok şey.

Sizinde böyle oluyor mu?

Bence de kesinlikle doğru yoldasınız. Çok olumlu noktaları yakalamışsınız bile. Ama aileniz konusunda en baştan peşin hükümlü olmayın bence. Zamanın ne göstereceği belli olmaz. Fikirleriniz değişebilir, tutumlarınızla onlar da birtakım şeylerin farkına varabilir. Bunların hiç biri de olmayabilir tabii ama süreç biraz işlesin o zaman karar verirsiniz. Tabii ki bana da oluyor, pek çok kişiye oluyordur.Ama hayat çok da değişken bir şey aslında. Bazen de umduğumuzdan da iyi gidiyor. Zaten hayat güzellikleri ve zorlayıcı yanlarıyla bir bütün. Önemli olan sıkıntıların içinde kaybolup güzelliklerin farkınma varmayı ihmal etmemek , ıskalamamak bence.

lacrimas .!.:

Bence de kesinlikle doğru yoldasınız. Çok olumlu noktaları yakalamışsınız bile. Ama aileniz konusunda en baştan peşin hükümlü olmayın bence. Zamanın ne göstereceği belli olmaz. Fikirleriniz değişebilir, tutumlarınızla onlar da birtakım şeylerin farkına varabilir. Bunların hiç biri de olmayabilir tabii ama süreç biraz işlesin o zaman karar verirsiniz. Tabii ki bana da oluyor, pek çok kişiye oluyordur.Ama hayat çok da değişken bir şey aslında. Bazen de umduğumuzdan da iyi gidiyor. Zaten hayat güzellikleri ve zorlayıcı yanlarıyla bir bütün. Önemli olan sıkıntıların içinde kaybolup güzelliklerin farkınma varmayı ihmal etmemek , ıskalamamak bence.

Genişletmek için tıkla...

Pekii bir soru, bugünkü dr.randevum yarına ertelendi, şu noktada yarın dr.dan ilaç talep etmeli miyim etmemeli miyim ???

Fikriniz?

Bu sorunun cevabını siz daha iyi bilirsiniz aslında. Eğer ki günlük hayatınız çok ciddi şekilde etkilenmiyorsa özellikle ilaç istemeyin derim ben. Çünkü ilaçlar semptomları giderir, kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayabilir ama sorunun derinliklerine inip çözmedikçe tekrarlama ihtimali vardır. Dediğim gibi bazı psikiyatristler psikoterapi eğitimi de alıyor, sizin doktorunuz da onlardansa direkt terapiye başlayabilirsiniz. O zaten gerekli görürse ilaç deteği de sağlayacaktır. Gittiğinizde bu konuyu da onunla paylaşın ki acaba hiç başlamasa mıydım ya da başlasa mıydım gibi kafa karışıklıkları olmasın.

lacrimas .!.:

Bu sorunun cevabını siz daha iyi bilirsiniz aslında. Eğer ki günlük hayatınız çok ciddi şekilde etkilenmiyorsa özellikle ilaç istemeyin derim ben. Çünkü ilaçlar semptomları giderir, kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayabilir ama sorunun derinliklerine inip çözmedikçe tekrarlama ihtimali vardır. Dediğim gibi bazı psikiyatristler psikoterapi eğitimi de alıyor, sizin doktorunuz da onlardansa direkt terapiye başlayabilirsiniz. O zaten gerekli görürse ilaç deteği de sağlayacaktır. Gittiğinizde bu konuyu da onunla paylaşın ki acaba hiç başlamasa mıydım ya da başlasa mıydım gibi kafa karışıklıkları olmasın.

Genişletmek için tıkla...

İlaçlar çözüm üretmez, ancak sağlıklı bir beyin yapısı çözüm üretir, ben terapi alırken beynimi uyuşturmak istemiyorum ki zaten, günlük hayatım eskisi gibi ama aile içindeki davranışlara bile tahammülüm kalmadığı için genelde odamda vakit geçiriyorum, eğer bir şeye çok sinirleniyosam o an dua ediyorum veya karnımı şişirp indiriyorum derin nefes, 2 gündür böyleyim. Ama bu ailede yaşıyorum, onların içinden şu durumda çıkma şansım olmadığına göre onlara katlanmak için çözümler üretmek zorundayım.

Mahkeme sürecim netleşsin bikaç ay İst.a gidip gezmek, yeni arkdşlıklar edinmek istiyorum, kız kardeşimin evi müsait bu konuda. Belki iyi gelir bana.
Bu arada psikolog olduğunuzu gördüm profilde. Sevindim bu duruma . Tşkler. Para veremiyorum ama sizi de dinleyebilirim. İyi bişey bu sonuçta.

Aynen. :) Siz doktorunuzla konuşun, hemen ilaç vermeye kalkan biri değilmiş demiştiniz zaten o sizi en uygun şekilde yönlendirecektir. Bir süre uzaklaşmak da iyi gelecektir mutlaka böyle bir imkanınız da varmış ne güzel. Bu arada evet, psikoloji bölümü mezunuyum. Rica ederim, faydalı olabildiysem ne mutlu. Aklınıza takılan şeyler olursa yazmaktan çekinmeyin. Yarınki görüşmeniz olumlu geçer umarım. Sevgiler.

lacrimas .!.:

Aynen. :) Siz doktorunuzla konuşun, hemen ilaç vermeye kalkan biri değilmiş demiştiniz zaten o sizi en uygun şekilde yönlendirecektir. Bir süre uzaklaşmak da iyi gelecektir mutlaka böyle bir imkanınız da varmış ne güzel. Bu arada evet, psikoloji bölümü mezunuyum. Rica ederim, faydalı olabildiysem ne mutlu. Aklınıza takılan şeyler olursa yazmaktan çekinmeyin. Yarınki görüşmeniz olumlu geçer umarım. Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Hemen ilaç verdi ama buna üzüldüm diyemem çünkü sinirlerim yıprandı şu süreci ilaçsız atlatabileceğimi sanmıyorum,
sanırım kullanmam gerek, detaylı konuşabilirdik ama işte orası devlet hastanesi ne yazık ki, pöfffff

Merhaba,
Mesaj sayım yeterli olmadığından özelden cevap veremiyorum. İyiyim, teşekkürler. Siz nasılsınız? Konuşmanız bölünse de gene de derdinizi anlatmışsınızdır. Gerekli görmüş demek ki. Siz de zaten bir yandan kullanmak istiyorsunuz. Umuyorum fayda görürsünüz, daha huzurlu olursunuz.

lacrimas .!.:

Merhaba,
Mesaj sayım yeterli olmadığından özelden cevap veremiyorum. İyiyim, teşekkürler. Siz nasılsınız? Konuşmanız bölünse de gene de derdinizi anlatmışsınızdır. Gerekli görmüş demek ki. Siz de zaten bir yandan kullanmak istiyorsunuz. Umuyorum fayda görürsünüz, daha huzurlu olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

İlacı özelde mesaj yazdım size, yalnız bu ilacın yan etkisi azmış, birde ben bu ilacı çevremdeki biçok insanda görüyordum, demekki sakinleştirici işlevi görüyormuş, beyni uyuşturmadığını söyledi, sadece 15 gün sonra tam etkisini görürsün bırakma sakın dedi, peki dedim

Huzur konusunda haklısınız, sağlıklı bir beyin daha huzurlu olur, bişeyleri yoluna koymam daha kolay olucaktır. Derdimi pek anlatamadım, malum yoğunluktan, ama öfke kontrolü yapamadığım ve ağlama krizime istinaden verdi, hayatta hiçbir şey kalıcı değildir ki bu kalıcı olsun. öyle değil mi,

Tşk ederim size de.

İlaçlar konusunda çok derin bir bilgim yok ama yazdığınız ilaç bir antidepresan. Kullananlardan bildiğim kadarıyla çok fazla yan etkisi olmuyor sizin de dediğiniz gibi. Ama gene de başlangıç aşamasında karşılaştığınız birtakım yan etkiler olabilir tabii. Bir de size tavsiyem, mümkün olduğunca aynı saatte almaya çalışın ilacınızı.
Haklısınız, hiçbir şey kalıcı değil. Siz kendinize yardım etmek için bu kadar hevesli olduktan sonra daha da çabuk geçeciktir her şey. Rica ederim ne demek, size sağlıklı günler diliyorum. :)