bu konu da benim çok deneyimim var. düşündüklerimin çoğu oluyor. hatta bu yüzden kendimden ürkmeye başladım ve düşünmeyi bıraktım
1. örnek
üniversitede okurken gözü bandajlı bir çocuk görmüştüm aynı şekilde ben okula gelsem neler yaşarım nasıl davranırım diye düşündüm, kendimi onun yerine koydum. sanırım çok kaptırmışım. 1 ay geçmeden trafik kazazı geçirdim ve gozumun beyazı camlardan dolayı yırtıldı. gozumun sıvısının boşalmasını 1mm kalmış ve gozumden ameliyat oldum. bir ay okulda gözüm bandajlı gezdim
2. örnek
çalıştığım iş yerindeki oda arkadaşım çok ters biri idi. beni bunaltıyordu. hatta bana ziyarete gelen müşteriler bile bunalmış ve bana o kadını şikayet ediyorlardı. bir gün keşke ayağını kırsa ve evinde ıstiharat etsin diye düşündüm ve yine kısa bir süre sonra kadın ayaığını kırı 2 ay işe gelmedi
3. örnek
uzun zaman görüşmediğim kim varsa düşünmeye başalayınca beni telefonla arıyorlar
4. örnek
ben uzun süre birini aramamışsam içimden bir his bana onu ara diyor ve arayınca bir bakıyorum o kişide bir sorun sıkıntı var ve aradığım için çok rahatladığını söylüyor. o yuzden sevdiklerimi devamlı arıyorum.
örnekleri dahada çoğalta bilirim selamlar