- Konu Sahibi MmMarmelaTtT
- #1
Merhabalar...
Lutfen gercekten fikir verebilecekler (elestiriye normalde acigim ama hic kaldiracak bir ruh halinde degilim bugun) yorum yaparsa sevinirim.
2013 yilinda universiteden mezun oldum. 2017ye kadar da guzel bir isim kendi capimda iyi kazancim vardi. En son 2017 sonunda isten ayrilmak zorunda kaldim. O dönem belki haksizdim belki hakliydim bilmiyorum ama isverenimle aramda olan ve benim dogru bulmadigim seyler vardi. Neyse...
O gunden sonra bir kurumda daha calistim (ogretmenim) ama icerde yanlis olan o kadar cok sey vardi ki en fazla 4 ay dayanabildim. Zaten asgari ucret aliyordum 1400dü o zaman. Onunda 400u falan yola gidiyordu. Elime pek bisey kalmiyordu kisacasi.
Neyse ordan ayrildigim surec icinde bir gun arkadasimla bir kaza gecirdik(direksiyonda o vardi ama onumuzdekini ezmemek icin bende mudahale ettim) ve kazayi bir sekilde kasko karsilamadi haliyle masraflara ortak ciktim. Araba hurdaya ayrildi ve kredi borcunu arkadaslarimdan borc olarak ve arkadasimda (kazayi yaptigim) kendini zorlayarak kapattik. Fakat ben issiz oldugum icin bir turlu o borcu kapatamadim ki alisik olmadigim bir durum da oldugu icin uykularim kacti.
Bu arada bayilmalarim var ama o hep vardi ve en son dogum gunumde bayilmamin sonrasinda hastanede kaza ortaya cikti ve ben aileme herseyi anlatmak zorunda kaldim. Bu arada borcun resmen 1/3unu soyleyebildim. Kredi cekip yardimci oldu babam sagolsun. Simdi gelelim asil soruna Izmirdeyim ve is bulamiyorum kasiyerlik vs gibi yerler meslegime bakip sen is buldugunda gidersin diyorlar, kendi meslegimde zaten is bulamiyorum. Part time bakicilik ve ozel ders kovaliyorum ama o da bir yere kadar. Gun gectikce borclarimi kapatmak yerine daha cok batiyorum resmen. Butun bunlari kafama takarken isin kotu ve asil bunaltici yani da su;
Su an sabahlari cocuk bakiyorum, sonra geliylrum eve annem sozde abimin cocuguna bakiyor ama ben geldikten sonra bana kaliyor (cok seviyorum yeri bende apayri ama bir sure sonra bende bunaliyorum) aksamlari ise bazen ablamlar cocuklarini birakiyor bazende gidip ben bakiyorum. Reddetmek istemiyorum ama bu surecte ister istemez bunaldigimi hissediyorum. Lafini etmiyorum nasil benim evimse, onlarin da anne babalarinin evi ama cidden artik kacip, kurtulmak istiyorum.
Ama nerden, nasil başlamam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sezonu geldi otellerin falan is ilanlarina bakiyorum (ingilizcem cok iyi durumda degil ama kendimi idare edebilirim) benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz?
Lutfen gercekten fikir verebilecekler (elestiriye normalde acigim ama hic kaldiracak bir ruh halinde degilim bugun) yorum yaparsa sevinirim.
2013 yilinda universiteden mezun oldum. 2017ye kadar da guzel bir isim kendi capimda iyi kazancim vardi. En son 2017 sonunda isten ayrilmak zorunda kaldim. O dönem belki haksizdim belki hakliydim bilmiyorum ama isverenimle aramda olan ve benim dogru bulmadigim seyler vardi. Neyse...
O gunden sonra bir kurumda daha calistim (ogretmenim) ama icerde yanlis olan o kadar cok sey vardi ki en fazla 4 ay dayanabildim. Zaten asgari ucret aliyordum 1400dü o zaman. Onunda 400u falan yola gidiyordu. Elime pek bisey kalmiyordu kisacasi.
Neyse ordan ayrildigim surec icinde bir gun arkadasimla bir kaza gecirdik(direksiyonda o vardi ama onumuzdekini ezmemek icin bende mudahale ettim) ve kazayi bir sekilde kasko karsilamadi haliyle masraflara ortak ciktim. Araba hurdaya ayrildi ve kredi borcunu arkadaslarimdan borc olarak ve arkadasimda (kazayi yaptigim) kendini zorlayarak kapattik. Fakat ben issiz oldugum icin bir turlu o borcu kapatamadim ki alisik olmadigim bir durum da oldugu icin uykularim kacti.
Bu arada bayilmalarim var ama o hep vardi ve en son dogum gunumde bayilmamin sonrasinda hastanede kaza ortaya cikti ve ben aileme herseyi anlatmak zorunda kaldim. Bu arada borcun resmen 1/3unu soyleyebildim. Kredi cekip yardimci oldu babam sagolsun. Simdi gelelim asil soruna Izmirdeyim ve is bulamiyorum kasiyerlik vs gibi yerler meslegime bakip sen is buldugunda gidersin diyorlar, kendi meslegimde zaten is bulamiyorum. Part time bakicilik ve ozel ders kovaliyorum ama o da bir yere kadar. Gun gectikce borclarimi kapatmak yerine daha cok batiyorum resmen. Butun bunlari kafama takarken isin kotu ve asil bunaltici yani da su;
Su an sabahlari cocuk bakiyorum, sonra geliylrum eve annem sozde abimin cocuguna bakiyor ama ben geldikten sonra bana kaliyor (cok seviyorum yeri bende apayri ama bir sure sonra bende bunaliyorum) aksamlari ise bazen ablamlar cocuklarini birakiyor bazende gidip ben bakiyorum. Reddetmek istemiyorum ama bu surecte ister istemez bunaldigimi hissediyorum. Lafini etmiyorum nasil benim evimse, onlarin da anne babalarinin evi ama cidden artik kacip, kurtulmak istiyorum.
Ama nerden, nasil başlamam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sezonu geldi otellerin falan is ilanlarina bakiyorum (ingilizcem cok iyi durumda degil ama kendimi idare edebilirim) benim yerimde olsaydiniz ne yapardiniz?
