- 28 Kasım 2010
- 41.437
- 136.891
Ya bi dur şimdi balık malık.pff sanki çok kilon varda akupuntur falan.
hem ben balık etli seviyom
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Ya bi dur şimdi balık malık.pff sanki çok kilon varda akupuntur falan.
hem ben balık etli seviyom
Evet kesinlikle haklısınız.Aslında bu hislerinizde sorun yok. Boyle hissedebiliyorken karşı tarafın iki çocuğu da olsa geçen sene benzer davranışı kendiniz de görme isteğiniz de sorun gördüm ben şu anda.
Yani nasil ki onun bu hareketleri ve isteği size batıyorsa, gecen sene de o aynısını hissetmiş ve neden gereksiz yere iş yapayım ki ben diye düşünmüş. Yazdıklarınızı okuyunca aslında aynı olduğunuzu his olarak fark ettim. Ama ben bu davranışı görmedim ona da göstermek istemiyorum bakış açısını doğru buluyorum. Sadece siz de yapmama nedenlerinizi açıklarken aslında onunla aynı yapmama nedenlerine sahip olduğunuzu bilmenizi istedim. Evet kendinizce zor bir dönemde olmuş olabilirsiniz belki şu anda onun da anlatamadığı başka zor durumlar vardır bilemeyiz. Ama görünen şu ki, insanlar yabancı çocuk sorumluluğu almak ve her ne olursa olsun bunun her gün olmasını istemiyorlar. Bu açıdan bence bununla yuzlesip buna göre hislerinizi onunla paylaşarak bu konuyu sonlandirabilirsiniz.
Yok valla demedi kimse,zaten eleman arıyorum,elbet bulacaktım ki buldum da. Ama bulana kadar eşimle kavga mı etmedim,sabaha kadar uykusuz mu kalmadım,mecburiyetten çok sevdiğim işimi mi değiştirmedim… ne ararsan var. Çok yıprandım. Esasen ortada bir şey de yoktu belki çocu insana göre ama ben etkilendim fazlasıyla.Biri de demedi dimi ben idare ederim ne olacak diye? O sebeple boşver takma. Normali bu demekki de,yardimlaşmak istemiyorlarsa bende istemiyorum de gec.
Eşim evin olduğu sokakta arabaya yürürken fenalaşıp yere yığıldığında biri inmedi aşagı,yoldan geçen 2 araç durdu,birinden cocuğu olan bir kadın,diğerinden 2 adam indi,arabama taşıdık eşimi. O kadın bana ay sizin cocuğunuz da kücük,gelebilirim isterseniz sizinle ben ilgilenirim bile demiştir, Allah razı olsun,teşekkür ettim kabul etmedim ama insan evladıymış,hic tanımadığı birine zor durumunda destek olmaya çalışıyor ki bizim buralarda o donem bu şekilde sokakta düşüp ,insanların arabasına binmeye calisan hastam var diye araç durdurup,para koparmaya calışan tipler türemişti,hastaneye gidelim desen kabul etmez para ister falan,ona rağmen durdu ya o insanlar,hic unutamıyorum ben.
Ama komşulardan kimse yoktu benim ,eşimin yanında.
Bu sebeple ben mesafeli kalmaya devam. Allah muhtac etmesin kimseyi,kimseye. Yine acil bir durumda elimden geleni illaki yaparım ama keyfi konulara kimseye tavizim yok.
Amin.Yok valla demedi kimse,zaten eleman arıyorum,elbet bulacaktım ki buldum da. Ama bulana kadar eşimle kavga mı etmedim,sabaha kadar uykusuz mu kalmadım,mecburiyetten çok sevdiğim işimi mi değiştirmedim… ne ararsan var. Çok yıprandım. Esasen ortada bir şey de yoktu belki çocu insana göre ama ben etkilendim fazlasıyla.
Ah eşinin rahatsızlığını anlatmışsın ya,çok şaşırdım,bir komşu dahi görmemiş mi? Ne tuhaf insanlarla iç içe yaşıyoruz. Akıl alır gibi değil. Benim de eşim elektrikli testereyle elini kestiğinde alt kattaki bakkalın sahibi koştuydu sadece. Komşulardan gören olmadıydı. Oğlum 11 aylıktı,emmeden duramazdı o dönemler. Mememin teki açık direksiyonda çocuk emzirerek ambulans takip etmişliğim var benim de. Asla çocuk emanet etmeye meraklı değilimdir ama böyle hayati durumlar da var yani. İnsan bir dost arıyor işte. Allah beterinden korusun.
Allah razı olsun sevaptir.ne güzel düşünmüşSadece öyle insanlarla denk gelmişsiniz, herkes öyle değil. Mesela biz küçükken komşumuz arabayla kızını bırakırken bizi de bırakırdı ve bir karşılık beklemiyordu. Geçen sene de annem başka bir komşumuzun çocuğunu iş yerine onun okulu yakın diye sabahları bıraktı hep.
İnsan insana her zaman lazım aslında. Konuşup kırgınlığınızı dile getirin belki mantıklı bi açıklaması olabilir. Eğer sizin düşündüğünüz gibi hissederseniz zamanla mesafe koyarsınızArkadaşlar selamlar
Yakın tanıdığım üyeler bilir,bilmeyenlere de ben anlatmaya geldim. Geçen sene oğlum 1. Sınıftaydı. Ben iş giriş çıkış saatlerinde büyük sorunlar yaşadım. Çocuğu normal saatten erken okula bıraktım,olması gerekenden geç aldım. Ve en önemlisi geçen sene yaşadığım sıkıntıları da sohbet amaçlı paylaşmıştım komşumla. Kendisinin de bir oğlu bir kızı vardı aynı okulda. Komşumun çalışma saatleri benimkinden iyi durumda. Bir defa bile demedi nasıl olsa benimkileri alıyorum,seninkini de alayım diye. Ben de söylemedim. Evet aslında yardım istiyorsak söylemeliyiz farkındayım.
Bu sene benim iş saatlerim rahat,çocuğumu alabiliyorum rahatlıkla. Ama komşum sanırım delirdi,her sabah kapıya geliyor hadi ben bırakayım hepsini de diyor. Akşamları ben alayım diye arıyor. Birkaç gündür de bana sen alır mısın akşamları demeye başladı. Aklımca eşitliyor bizi şimdi. Ya benim yardıma ihtiyacım geçen seneydi,şimdi lazım değil diyemiyorum.
Geçen sene annemden rica etmiştim bir süre taksiyle anlaşıp benim evden çıkıp çocuğu alıyor evime geri geliyordu. Oğlumu etüt sınıfına bırakmak istememiştim 1.sınıftı ilk zamanlardı,alışsın nefret etmesin vs diye. Sağolsun varolsun annem. Kaç defa kapıda karşılaşmışlar annemle,bir defa bile teyze gel taksi çağırma beraber gidelim dememiş. Tamam ben kimseden bir şey beklemiyorum da, annem de 70 yaşında dinç de olsa yaşlanmış bir kadın. Ben insaniyet namına yani arabası olmayan komşumu durakta beklerken durup alıyorum,küçük bebeği olan Arkadaşıma yardım teklif ediyorum. Çayım bitti canım istiyor diyen iş arkadaşıma gel sana alayım diyorum. Suratından hasta olduğu gayet belli olan asistanıma hadi sen biraz dinlen,fotokopileri ben hallederim diyorum. Bunları yapmam marifet değil,bence insanlık görevi, nezaket. İlla benden ağızla istenmesine gerek yok, bir kişinin zor durumda olduğunu anlamamız için illa söylenmesine mi gerek var anlayamıyorum gerçekten.
Netice itibariyle kendimi artık gerizekalı görmeye başladım. Bulunmaz hint kumaşı değilim,kusursuz elbette değilim,benim de var hatalarım. Ama kendimi aptal yerine konmuş hissediyorum artık. Ben karşıdakinin halini anlıyorum da benim halimi neden anlamıyorlar diye sorgular oldum. Sizlerle paylaşmak istedim,değerli fikirlerniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Ben de çok gıcık olmuştum,kindarım da sanırım unutmuyorum. Takıldım kaldım hala geçen seneye. Normalde asla birilerinden bir şeyler beklemem ben ama madem çocukları beraber getirip götürebiliyorduk neden benim ihtiyacım varken yapmadık diye sinir oldum. Eşim de aynen sizin gibi düşünüyorAy siz anlatırken dahi komşu kadına sinir oldum ,ondan arkadaş olmaz bencilin teki ,empati duygusu sıfır ,ben kesinlikle ona yardımda bulunmazdım,bu konuda acayip katıyım, benim kız bebekken hiç bir komşu bana gel demedi kapıyı suratıma kapattı verdiler , çocuklu kadınım diye kimse istemedi şimdi bende küçük çocuğu olana yüz vermiyorum kimsenin çocuğuna dadılık yapmıyorum yaparsam gelecek torunuma yaparım ,o kadar katıyım bu konuda, yardımı hak etmiyor ,Allah'ta zaten onu cezalandırmış size katı davrandığı için gönlünüzü rahat tutun
Eşim zaten fazlasıyla kindar ve huysuz bir adam ,konu komşu için onunla da dalaşmak istemiyorum. Çok teşekkür ederim yorumunuzaBosverin geçen sene iyi ki almamış, zaten o zaman sorununuzu kolaylıkla cozmussunuz, komşunuz alsaydı ya çocuğunuzun başına bir şey gelseydi? Ne kadar tanisaniz da güvenilmez insanlara. çocuk sorumluluğu verilemez.. bence siz de bu sorumluluğu almayın.. eşiniz haklı, yemek yerken çocuklara bir şey olsa, alerji gibi her ihtimal olabilir, komşunuzun gerçek kötü yüzünü o zaman gorursunuz...
Ah son paragrafınıza nasıl da katılıyorum anlatamam. Benden kaynaklanmasın ama benim yaşadığımı da görsünler.kızımin mahalleden bir ark. var annesinin bu sene ikizleri oldu kadin haliyle zorlaniyor belli yani ikizlerle in assagi okula git geri gel.
bazen cocuklarin uyku saatine denk geliyor heralde ki cocugu okula yollayamiyor.
ben kendim teklif ettim ya sizin bebekler var ben zaten her gun o yola gidip geliyorum sizin kizida ben götureyim dedim kadin minnet halinde kabul etti o kadar da mahcup goturup getiriyorum diye ama bir sacma kesim var dün cocugu annesi okula getirebildi eşi izinliymiş.
ya kadina neler söylemisler yok karsidan karsiya gecerken once kendi kizimin elini tutmuşum sanki digerini arabanin altina atiyorum ha önce ha sonra tutmusum ne fark eder.
daha böyle bir suru sacma sey kadin gülmüş gecmiş ama banada ya insanlar acaba neden bu kadar kötü diye sorgulattilar tekrar tekrar.
sizin komsuda tam bu insanlardan, kimseye bir hayri dokunmayan yarali parmağa işemeyen, iyilik yapmak isteyenede kem gözle bakan kafa.
yerinizde olsam görüsmem cocugumuda vermem zaten ihtiyaciniz bitmis.
böyleleri sürünmeli ki insanin insana her zaman lazim olacagini anlamali.
MerhabaSelam dark. Hep yaşadığım şeydir. İnsanların yükünü hafifletmeyi severim, insanlıktır nezakettir derim. Ama bazıları var ki yardıma ihtiyacı varmış gibi numara yapıp senden daha rahat olduğu halde seni manipüle ediyorlar. Bir de senin anlattığın gibi, hiç yardım etmeyip yardım isteyenler var. Bu iki gruba yardım etmiyorum artık. Al ver dengesi kurmayı öğrenmeye çalışıyorum.
Bir iki sefer denedim, cok güzelmiş zorla bir şey yapmaya dur demek.
İçimden geliyorsa yardım ediyorum ama bana yardım etmeyene kendimi zorlamıyorum
Kendimi çok aşırı öküz hissediyorum,eşimin gazına geldim de söyledim çocukları herkes kendi bıraksın diye. Benden de adam olmaz.
estağfirullah ne gerizekalısıBiraz önce mesaj attım kendimi rahatlamış hissettim. Niye beni bu evreye getiriyorsunuz değil mi ama?
Geçen hafta psikoloğum sorunun bende olduğunu söylemişti. Hak verdim kendisine. Yardım istemek lazımmış. İstemediğimiz zaman anlamalarını beklemek saçma oluyormuş. Gerçekten de öyle.
Tamamiyle aynı kafa yapısındayız. Çocuğunuzu almasına izin vermeyin bi kaç seferde anlar zaten.Arkadaşlar selamlar
Yakın tanıdığım üyeler bilir,bilmeyenlere de ben anlatmaya geldim. Geçen sene oğlum 1. Sınıftaydı. Ben iş giriş çıkış saatlerinde büyük sorunlar yaşadım. Çocuğu normal saatten erken okula bıraktım,olması gerekenden geç aldım. Ve en önemlisi geçen sene yaşadığım sıkıntıları da sohbet amaçlı paylaşmıştım komşumla. Kendisinin de bir oğlu bir kızı vardı aynı okulda. Komşumun çalışma saatleri benimkinden iyi durumda. Bir defa bile demedi nasıl olsa benimkileri alıyorum,seninkini de alayım diye. Ben de söylemedim. Evet aslında yardım istiyorsak söylemeliyiz farkındayım.
Bu sene benim iş saatlerim rahat,çocuğumu alabiliyorum rahatlıkla. Ama komşum sanırım delirdi,her sabah kapıya geliyor hadi ben bırakayım hepsini de diyor. Akşamları ben alayım diye arıyor. Birkaç gündür de bana sen alır mısın akşamları demeye başladı. Aklımca eşitliyor bizi şimdi. Ya benim yardıma ihtiyacım geçen seneydi,şimdi lazım değil diyemiyorum.
Geçen sene annemden rica etmiştim bir süre taksiyle anlaşıp benim evden çıkıp çocuğu alıyor evime geri geliyordu. Oğlumu etüt sınıfına bırakmak istememiştim 1.sınıftı ilk zamanlardı,alışsın nefret etmesin vs diye. Sağolsun varolsun annem. Kaç defa kapıda karşılaşmışlar annemle,bir defa bile teyze gel taksi çağırma beraber gidelim dememiş. Tamam ben kimseden bir şey beklemiyorum da, annem de 70 yaşında dinç de olsa yaşlanmış bir kadın. Ben insaniyet namına yani arabası olmayan komşumu durakta beklerken durup alıyorum,küçük bebeği olan Arkadaşıma yardım teklif ediyorum. Çayım bitti canım istiyor diyen iş arkadaşıma gel sana alayım diyorum. Suratından hasta olduğu gayet belli olan asistanıma hadi sen biraz dinlen,fotokopileri ben hallederim diyorum. Bunları yapmam marifet değil,bence insanlık görevi, nezaket. İlla benden ağızla istenmesine gerek yok, bir kişinin zor durumda olduğunu anlamamız için illa söylenmesine mi gerek var anlayamıyorum gerçekten.
Netice itibariyle kendimi artık gerizekalı görmeye başladım. Bulunmaz hint kumaşı değilim,kusursuz elbette değilim,benim de var hatalarım. Ama kendimi aptal yerine konmuş hissediyorum artık. Ben karşıdakinin halini anlıyorum da benim halimi neden anlamıyorlar diye sorgular oldum. Sizlerle paylaşmak istedim,değerli fikirlerniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Yuhh yaniSöyle söyleyeyim 10 yıllık yakın dediğim samimi arkadaşıma sadece haftanın 4 günü çıkışta senle geleyim eşimde olacak araba dedim ki para da verecektim dedim zaten benzine ortak olma koşuluyla olabilir . İlk gün gittik , ikinci gün markette isim var dedi tamam dedim ben giderim ve o günden beri bana sormuyor cedric sen nasıl gidiyorsun ? Hadi gel gidelim hiç demedi artık kimseye iyilik falan yapmayacağım .bu kadını günlerce ben götürdüm .
O akşamın üzerine söylediğim için rahatsız oldum. Aslında çok daha öncesinden rahatsızlık duyuyordum. İğneli bir cevap yazmış eşin beyefendi rahatsız olmasın bilmemne demiş. Aslında sırf bana verdiği cevapla da rengini belli etti tamamen kendi menfaatine iyi davranıyormuş bana.Ne var ki bunda da afedersiniz öküz hissettiniz. Evet herkes kendi çocuğunu kendi bıraksın gayet normal bir cümle. Ben olsam dün akşam bile almazdım, istemediğim hiçbir şeyi yapmam hayır demekten de çekinmem bence çok güzel bir şey
Mesaj attım artık sabahın köründe kapımı çalmaz en azından. Eşim de problem ediyordu çünkü,kendisi günde 18 saat çalışıyor,komşum kapıya geldiğinde yeni uyumuş oluyor o yüzden iyice gıcık olmaya başlamıştı ben de arada kalıyordum.Maalesef en büyük hatamız herkesin kendimiz gibi olmasını beklemek. Bu o kadar hayal kırıklığı yaratıyor ki sizi anlıyorum. Bence biz olduğumuz insan olmaya devam etmeliyiz ama kimsenin de bizi kullanmasına izin vermemeliyiz. Bence komşunuza çocuğunuzu okula kendiniz bırakıp alacağınızı bu şekilde içim rahat oluyor teşekkür ederim diyerek reddedin. Açıklama yapmanıza gerek yok net olun.
Ya nasıl insanlarla yaşıyoruz inanılmaz gerçekten. Bizim burada problem tip hiç yoktu bu komşum da bu sene dellendi,9 yıldır beraber oturuyoruz bir gün bir şey istememişti. Çocukları okula başlayınca bana kancayı taktı. Aklı olsa geçen seneden bana yardım ederek yatırım yapardı ama yok. Akıl edemedi malesef.Merhaba..
Benim hayat felsefem gitgide kasaba muhtaç kalmaktansa keser yerim felsefesine döndü.
Ama verici olmam söz konusu ise rahatsızlık duymuyorum. Artık daha dikkatli davranmak zorundayım çünkü insanların tuhafligindan bıktım. Aylarca eşime evde erkek yok diye amelelik yaptırmaya çalışan komşumuza çok şaşkınım mesela. Ayni yaşlarda oğlu var ve saçma sapan her işini etrafa yıkmaya çalışır evinde tıkanan lavaboya bile yardım istiyor usta istemiyor en son yapamaz vardiyali çalışıyor kendi evine hali yok oğlunuzu denk getirin dedim kesildi. Yoksa evde 2 kadın yaşıyoruz yalanına devam edecekti. Sitede herkes ile kötü ama ben tepki verdiğim için bize çok iyi bizle kötü olmak yemiyor buda midemi iyice bulandırıyor.
Diğer komşularım iyidir evden acil çıkıp ocağı yanık bıraktığımda dogalgazi kestirdim balkona çıktılar
Yada tek kalmaktan korkmam
Bizde erkekler iyi kadınlar çok uc nokta kötü. Mesafe ve dengeyi kurmakta çok zorlanıyorum ama su an bir nebze iyi
( kocasını diger komsudan kıskanan vardı, çocuğu olmuyor dogalgaz bu kadarmı gelir muhabbeti var yatak gıcırtısı var kaç kere tersledim unuttum tabiki ufacık itiraz edemediler birde kocasını çocuklarını bırakıp sığınma evine giden şimdi eski sevgilisi ile evlenen çocuklarını almaya gelen ve her geldiğinde lafa tutup kendini aklamaya çalışan eski komşum var ) bütün bu olaylardan sessizce sakince uzak durup denge kurmak zor oldu ama herkes çizgimizi anladı
Üst komşumu balkonda gördüm eline koltuk düşürmüş evde usta var açıdan bayılacak aldim eve indirdim elini sardım kahve yaptım buz koydum bi insanın kör sağır olması lazım tepkisiz olması için daha neler
Eşim problem ediyor sabahları herkes kendi çocuğunu götürsün istiyor yazdım evet ya ben bazı sabahlar gözümün üstünde kaş istemiyorum,kimseye iyilik borcum da yok,rahatsız olmuştum iyiceestağfirullah ne gerizekalısı
sadece fazlaca iyi niyet
ne yazdınız mesajda merak ettim
ben cesaretimi toplayabilirsem şöyle derdim
"sağol ihtiyaç yok ben çocuğumu kendim götürürüm.. Onu sen bana geçen sene soracaktın tam da çok ihtiyacım varken"
resmen ben bırakayım sen al a döndürecek olayı
Yani işte iyi niyet karşılıklı olur. İyiliğimin karşılığını istemiyorum ama en azından geçen seneden konuşup anlaşabilirdik. Birbirimizin çocuğunu geçen sene de götürüp getirebilirdik. Ben sabah bırakırdım,o da akşam alırdı çünkü ben sabah müsaittim o da akşam müsaitti,şartlar eşitti. Bu sene benim durumum değişti,onunki aynı kaldı. Şimdi o düşünsün bana ne deme hakkına sahibim.Çok tuhaf insanlar var. Hadi geçen sene belki sorumluluk almak istemedi diyelim olaki bi kaza falan olur sorumlu olurum diye düşündü. bu sene ne değişti de iyilik meleği oldu. Ben olsam seninkini de götüreyim dediği zaman kabul etmem artık.
Geçen sene komşumun çocuğuyla benim ki aynı okula gidiyordu komşumun da küçük bebeği vardı karda kışta küçücük bebekle sabah akşam zorlanmasın diye ben götürdüm getirdim onunkini de benimkini de. Ne var yani. Komşum da çok mahcup oluyodu sanarsın kocaman çocuğu sırtımda götürüp getiriyorum. Allah iyilerle karşılaştırsın.
Kestirip attım. Yoksa eşim ters bir şekilde söyleyecekti daha kötü olurdu o zaman hiç yüzyüze bakamazdık.Tamamiyle aynı kafa yapısındayız. Çocuğunuzu almasına izin vermeyin bi kaç seferde anlar zaten.
Yemin ediyorum en yumuşak yorumu siz yapmışsınız evet ben de öyle düşünüyorum insan insana her zaman lazım. Ama öyle bir denk geldi ki,dünden önceki gün onların da cenazesi vardı,benim de eşimin cenazesi vardı. Çocuklarına bir formül düşünmeyip basıp gittiler bana da diyorlar ki sen alır mısın bizimkileri? Ya alırım da cenazem var diyorum hiç umurlarında değil. Çocukları almamak için yalan söyledim sandılar herhalde. Valla çocuklara acıdım da aldım inanın. O yüzden kestirip atmak sanırım daha uygun geldi bana. Kızdım ya, cenaze varsa evden bir kişi gider diğeri çocuğuna bakar,herkes birden gidince ölü dirilecek sanki tövbe tövbeİnsan insana her zaman lazım aslında. Konuşup kırgınlığınızı dile getirin belki mantıklı bi açıklaması olabilir. Eğer sizin düşündüğünüz gibi hissederseniz zamanla mesafe koyarsınız