Bir ara arkadasımin kizi servise binmek istemedi,arabası da yok,teklif ettim gel benimle diye,bir süre götürdüm getirdim ama arkadaşımda benimleydi. Sonradan alışti da servise döndü tekrar ama süreklilik istemezdim,bazen geç gidecek olurum,okul çıkışı eve hemen dönmeyecek olurum,alıp kızimi bir yere gidecegimdir vs vs. Birine bağlanınca uymak zorunda kalınıyor.
Yerinde olsam,sağol ben bırakacağim der önünü keserdim, akşam al dediğinde de kusura bakma eve dönmüyorum çocugu alinca işlerim var dısarda biraz derdim yani. Belli ki kendince sabah ben bırakayım aksam o alsin,ilerde belki sabah aksam o halleder diye düşünüyor. Ha bunu seninle konuşsa belki kabul edeceksin ama kendince planlama yapmasi sevimsiz. Yardıma ihtiyacın varken yardim ederdi çıkarına olmasa zaten.