- 22 Mayıs 2013
- 698
- 885
- 333
- Konu Sahibi Kalbimyarali
-
- #221
Yine nereden ve nasıl baslayacagimi bilemiyorum. Bir önceki konumda bahsetmistim sorundan uzun süreli bi ilişkim vardı ve bitme noktasına gelmişti sevgilimin birlikte olmak istemesi sebebiyle. Burada bazılarınız ona hak verdi bazılarınız bana. Bende söylenenleri göz önünde bulundurarak empati kurmaya anlamaya çalıştım. Bana gerçekten zor durumda olduğunu söylemişti bu konuda artık dayanamıyorum kendimi sürekli reddedilen umursanmayan biri gibi hissediyorum demişti. Ayrinti öğrenmek isteyenler eski konuma.bakabilir o konu kapandığı için gerisini buradan yazacağım
Evlenmeyi neden düşünmüyorsunuz diyenler olmuştu bende ona bu konudaki fikirlerimi söyledim. Sen benimle birlikte olmak istiyorsun ama evlilik adına suan atılmış bir adımımız yok dedim. Ben bir ise girmeden evlenmek.istemedigim için bekliyorduk. Yani ben öyle sanıyordum bana hep ben seni bekliyorum hazır olmanı bekliyorum diyordu..
Fakat dün gece konuşurken ben ona yine bu konuyu açınca sen beni o anlamda mutlu etmedigin için benimde seni mutlu etmek icimden gelmedi dedi. Bu yüzden ailenle tanışmak istemedim seni kimseyle tanistirmadim cunku beni mutlu etmeyeni ben neden mutlu edeyim dedi. Söylediklerine inanamadım son bir haftadır yasadiklarima hala inanamıyorum. Normalde bana karşı hep anlayışlı görünüyordu hep iyi davraniyordu. Kalbimi kirmiyordu. Şimdiyse paramparça etti beni..
Bu saatten sonra kendisini dusunecekmis. Kendi iyi olmadan beni iyi etmeyecekmis. Anlattığım sorunlar durumla alakasızmis (evlenememe durumu) şimdiye dek hep beni düşünmüş ama ilk defa kendisini düşünüyormuş. Beni sucluyormus ona yaşatmadığım seyler için. Herkesin yaşadığı şeyi ona yasatmiyormusum bunu haketmiyor muymuş...
Gerçekten ben bitik durumdayım. Her gün daha berbat bişey öğreniyorum. Sanıyordum ki ben bu adamla çok mutluyuz. Herşey yalanlar üzerine planlar uzerine kuruluymus. Ben kendimi koca bir yalana inandirmisim. Gerçekten sadece şunu merak ediyorum ben onunla bunu yaşamış olsaydım bana daha çok mu bağlanmış olacaktı ? Bu mudur insanları birbirine bağlayan şey. Ben onu o kadar çok sevdim ki hep içim titrerdi ona bakarken. O mutluyken güldüm o uzgunken bende üzüldüm. Bütün kötü dönemlerinde yanında oldum.ona hep destek oldum. Hakettigim bu muydu neden bunu yaşadım? Ben nerede hata yaptım ?
Sizinle ciddi dusunseydi ve evet ben bu kadınla evleneceğim deseydi ailesiyle ve arkadaşlarıyla hiç düşünmeden tanıştırirdi kesin ve net söylüyorum bunu.Ve size hissettirdikleri çok çok ağır özür dileyerek söylüyorum bunu ama sevismezsen ayrılalım haketmiosun tanışmayı gibi olmus söyledikleri.Bosverin ins sizi hakeden çıkar karsinizaAslında onu bu olanlar yaşanana dek gerçekten çok sevdiğim için ben nerdeyse ikna olmak üzereydim çünkü onun mutluluğu benim için herseyden önemliydi. Beni durduran şey onun ailemle tanışmak istememesi hatta arkadaşlarımla bilr tanışmak istememesiydi. Bir gün bile ikimize dair bir fotoğraf paylasmadi mesela. Ben hep bekledim bu yönde bi adım atmasını hayatındaki varlığımı gerçek anlamda hissetmek istedim. O bunu yapsaydı zaten ben ona hayır diyemezdim . Kendi icimde hep kendime bile itiraf etmeye korktuğum şüphelerim oldu. Bu adam neden ailemle tanismiyor ? Neden beni ailesiyle tanistirmiyor?
Ben ne sanıyordum biliyor musunuz çalışmadan evlenmek istemediğim için benim kararlarima saygi duyduğunu, beni önemsediğini ve bu yüzden evlilik konusunda baskı yapmadığını. Meğer bambaşka şeyler düşünüyormuş
Siz bu adamdan hala ayrılmadınız mı ya ?? Akıl var mantık var allah aşkına kafayı çalıştırın biraz, mantıklı mı söyledikleri ? Sevgi aşk böyle birşey değil ben size söyleyeyim, biz eşimle 3 sene sevgililik dönemi , yaklaşık 1 sene de nişanlılık dönemi geçirdik, dokunmaya kıyamazdı bana. Sevgiliniz alacağını alıp sizi terk edecek evlenmeye falan niyeti yok ki bu konudaki tecrübelerime %100 güvenirim. Basın tekmeyi gitsin. Üzülmeye bile değmez bu uçkur düşkünü içinYine nereden ve nasıl baslayacagimi bilemiyorum. Bir önceki konumda bahsetmistim sorundan uzun süreli bi ilişkim vardı ve bitme noktasına gelmişti sevgilimin birlikte olmak istemesi sebebiyle. Burada bazılarınız ona hak verdi bazılarınız bana. Bende söylenenleri göz önünde bulundurarak empati kurmaya anlamaya çalıştım. Bana gerçekten zor durumda olduğunu söylemişti bu konuda artık dayanamıyorum kendimi sürekli reddedilen umursanmayan biri gibi hissediyorum demişti. Ayrinti öğrenmek isteyenler eski konuma.bakabilir o konu kapandığı için gerisini buradan yazacağım
Evlenmeyi neden düşünmüyorsunuz diyenler olmuştu bende ona bu konudaki fikirlerimi söyledim. Sen benimle birlikte olmak istiyorsun ama evlilik adına suan atılmış bir adımımız yok dedim. Ben bir ise girmeden evlenmek.istemedigim için bekliyorduk. Yani ben öyle sanıyordum bana hep ben seni bekliyorum hazır olmanı bekliyorum diyordu..
Fakat dün gece konuşurken ben ona yine bu konuyu açınca sen beni o anlamda mutlu etmedigin için benimde seni mutlu etmek icimden gelmedi dedi. Bu yüzden ailenle tanışmak istemedim seni kimseyle tanistirmadim cunku beni mutlu etmeyeni ben neden mutlu edeyim dedi. Söylediklerine inanamadım son bir haftadır yasadiklarima hala inanamıyorum. Normalde bana karşı hep anlayışlı görünüyordu hep iyi davraniyordu. Kalbimi kirmiyordu. Şimdiyse paramparça etti beni..
Bu saatten sonra kendisini dusunecekmis. Kendi iyi olmadan beni iyi etmeyecekmis. Anlattığım sorunlar durumla alakasızmis (evlenememe durumu) şimdiye dek hep beni düşünmüş ama ilk defa kendisini düşünüyormuş. Beni sucluyormus ona yaşatmadığım seyler için. Herkesin yaşadığı şeyi ona yasatmiyormusum bunu haketmiyor muymuş...
Gerçekten ben bitik durumdayım. Her gün daha berbat bişey öğreniyorum. Sanıyordum ki ben bu adamla çok mutluyuz. Herşey yalanlar üzerine planlar uzerine kuruluymus. Ben kendimi koca bir yalana inandirmisim. Gerçekten sadece şunu merak ediyorum ben onunla bunu yaşamış olsaydım bana daha çok mu bağlanmış olacaktı ? Bu mudur insanları birbirine bağlayan şey. Ben onu o kadar çok sevdim ki hep içim titrerdi ona bakarken. O mutluyken güldüm o uzgunken bende üzüldüm. Bütün kötü dönemlerinde yanında oldum.ona hep destek oldum. Hakettigim bu muydu neden bunu yaşadım? Ben nerede hata yaptım ?
Bu nasıl bir bencilliktir, gerçekten pes doğrusu adam ın libidosu ne kadar artmışsa ondan önemli bir şey yok hayatta yani.Yine nereden ve nasıl baslayacagimi bilemiyorum. Bir önceki konumda bahsetmistim sorundan uzun süreli bi ilişkim vardı ve bitme noktasına gelmişti sevgilimin birlikte olmak istemesi sebebiyle. Burada bazılarınız ona hak verdi bazılarınız bana. Bende söylenenleri göz önünde bulundurarak empati kurmaya anlamaya çalıştım. Bana gerçekten zor durumda olduğunu söylemişti bu konuda artık dayanamıyorum kendimi sürekli reddedilen umursanmayan biri gibi hissediyorum demişti. Ayrinti öğrenmek isteyenler eski konuma.bakabilir o konu kapandığı için gerisini buradan yazacağım
Evlenmeyi neden düşünmüyorsunuz diyenler olmuştu bende ona bu konudaki fikirlerimi söyledim. Sen benimle birlikte olmak istiyorsun ama evlilik adına suan atılmış bir adımımız yok dedim. Ben bir ise girmeden evlenmek.istemedigim için bekliyorduk. Yani ben öyle sanıyordum bana hep ben seni bekliyorum hazır olmanı bekliyorum diyordu..
Fakat dün gece konuşurken ben ona yine bu konuyu açınca sen beni o anlamda mutlu etmedigin için benimde seni mutlu etmek icimden gelmedi dedi. Bu yüzden ailenle tanışmak istemedim seni kimseyle tanistirmadim cunku beni mutlu etmeyeni ben neden mutlu edeyim dedi. Söylediklerine inanamadım son bir haftadır yasadiklarima hala inanamıyorum. Normalde bana karşı hep anlayışlı görünüyordu hep iyi davraniyordu. Kalbimi kirmiyordu. Şimdiyse paramparça etti beni..
Bu saatten sonra kendisini dusunecekmis. Kendi iyi olmadan beni iyi etmeyecekmis. Anlattığım sorunlar durumla alakasızmis (evlenememe durumu) şimdiye dek hep beni düşünmüş ama ilk defa kendisini düşünüyormuş. Beni sucluyormus ona yaşatmadığım seyler için. Herkesin yaşadığı şeyi ona yasatmiyormusum bunu haketmiyor muymuş...
Gerçekten ben bitik durumdayım. Her gün daha berbat bişey öğreniyorum. Sanıyordum ki ben bu adamla çok mutluyuz. Herşey yalanlar üzerine planlar uzerine kuruluymus. Ben kendimi koca bir yalana inandirmisim. Gerçekten sadece şunu merak ediyorum ben onunla bunu yaşamış olsaydım bana daha çok mu bağlanmış olacaktı ? Bu mudur insanları birbirine bağlayan şey. Ben onu o kadar çok sevdim ki hep içim titrerdi ona bakarken. O mutluyken güldüm o uzgunken bende üzüldüm. Bütün kötü dönemlerinde yanında oldum.ona hep destek oldum. Hakettigim bu muydu neden bunu yaşadım? Ben nerede hata yaptım ?
Ben böyle birşey düşündüğünü aklımın ucundan bile geçirmedim. Davranışlarıyla bana bunu hiç belli etmedi hissettirmedi. Şimdi böyle konuşması gerçekten bana kendimi iğrenç hissettiriyor. Çok değersiz hissediyorum kendimi. Bana değer verdiğini beni sevdiğini düşünüyordum gerçekten. Şimdi ben bu sevgiyi sorguluyorum. Böyle sevgi olur mu?
Aslında onu bu olanlar yaşanana dek gerçekten çok sevdiğim için ben nerdeyse ikna olmak üzereydim çünkü onun mutluluğu benim için herseyden önemliydi. Beni durduran şey onun ailemle tanışmak istememesi hatta arkadaşlarımla bilr tanışmak istememesiydi. Bir gün bile ikimize dair bir fotoğraf paylasmadi mesela. Ben hep bekledim bu yönde bi adım atmasını hayatındaki varlığımı gerçek anlamda hissetmek istedim. O bunu yapsaydı zaten ben ona hayır diyemezdim . Kendi icimde hep kendime bile itiraf etmeye korktuğum şüphelerim oldu. Bu adam neden ailemle tanismiyor ? Neden beni ailesiyle tanistirmiyor?
Ben ne sanıyordum biliyor musunuz çalışmadan evlenmek istemediğim için benim kararlarima saygi duyduğunu, beni önemsediğini ve bu yüzden evlilik konusunda baskı yapmadığını. Meğer bambaşka şeyler düşünüyormuş
Sana tek şunu söyleyebilirim erkek arkadaşım dediğin insan iğrenc ötesi birşey sen saf salak bi kız degildirsin umarim yarın başına ne geleceğini bilemezsin dmi?onun istediğini yaptgn zaman,asla onla görüşme kendini kullandirma asla!!!Yine nereden ve nasıl baslayacagimi bilemiyorum. Bir önceki konumda bahsetmistim sorundan uzun süreli bi ilişkim vardı ve bitme noktasına gelmişti sevgilimin birlikte olmak istemesi sebebiyle. Burada bazılarınız ona hak verdi bazılarınız bana. Bende söylenenleri göz önünde bulundurarak empati kurmaya anlamaya çalıştım. Bana gerçekten zor durumda olduğunu söylemişti bu konuda artık dayanamıyorum kendimi sürekli reddedilen umursanmayan biri gibi hissediyorum demişti. Ayrinti öğrenmek isteyenler eski konuma.bakabilir o konu kapandığı için gerisini buradan yazacağım
Evlenmeyi neden düşünmüyorsunuz diyenler olmuştu bende ona bu konudaki fikirlerimi söyledim. Sen benimle birlikte olmak istiyorsun ama evlilik adına suan atılmış bir adımımız yok dedim. Ben bir ise girmeden evlenmek.istemedigim için bekliyorduk. Yani ben öyle sanıyordum bana hep ben seni bekliyorum hazır olmanı bekliyorum diyordu..
Fakat dün gece konuşurken ben ona yine bu konuyu açınca sen beni o anlamda mutlu etmedigin için benimde seni mutlu etmek icimden gelmedi dedi. Bu yüzden ailenle tanışmak istemedim seni kimseyle tanistirmadim cunku beni mutlu etmeyeni ben neden mutlu edeyim dedi. Söylediklerine inanamadım son bir haftadır yasadiklarima hala inanamıyorum. Normalde bana karşı hep anlayışlı görünüyordu hep iyi davraniyordu. Kalbimi kirmiyordu. Şimdiyse paramparça etti beni..
Bu saatten sonra kendisini dusunecekmis. Kendi iyi olmadan beni iyi etmeyecekmis. Anlattığım sorunlar durumla alakasızmis (evlenememe durumu) şimdiye dek hep beni düşünmüş ama ilk defa kendisini düşünüyormuş. Beni sucluyormus ona yaşatmadığım seyler için. Herkesin yaşadığı şeyi ona yasatmiyormusum bunu haketmiyor muymuş...
Gerçekten ben bitik durumdayım. Her gün daha berbat bişey öğreniyorum. Sanıyordum ki ben bu adamla çok mutluyuz. Herşey yalanlar üzerine planlar uzerine kuruluymus. Ben kendimi koca bir yalana inandirmisim. Gerçekten sadece şunu merak ediyorum ben onunla bunu yaşamış olsaydım bana daha çok mu bağlanmış olacaktı ? Bu mudur insanları birbirine bağlayan şey. Ben onu o kadar çok sevdim ki hep içim titrerdi ona bakarken. O mutluyken güldüm o uzgunken bende üzüldüm. Bütün kötü dönemlerinde yanında oldum.ona hep destek oldum. Hakettigim bu muydu neden bunu yaşadım? Ben nerede hata yaptım ?
Yine nereden ve nasıl baslayacagimi bilemiyorum. Bir önceki konumda bahsetmistim sorundan uzun süreli bi ilişkim vardı ve bitme noktasına gelmişti sevgilimin birlikte olmak istemesi sebebiyle. Burada bazılarınız ona hak verdi bazılarınız bana. Bende söylenenleri göz önünde bulundurarak empati kurmaya anlamaya çalıştım. Bana gerçekten zor durumda olduğunu söylemişti bu konuda artık dayanamıyorum kendimi sürekli reddedilen umursanmayan biri gibi hissediyorum demişti. Ayrinti öğrenmek isteyenler eski konuma.bakabilir o konu kapandığı için gerisini buradan yazacağım
Evlenmeyi neden düşünmüyorsunuz diyenler olmuştu bende ona bu konudaki fikirlerimi söyledim. Sen benimle birlikte olmak istiyorsun ama evlilik adına suan atılmış bir adımımız yok dedim. Ben bir ise girmeden evlenmek.istemedigim için bekliyorduk. Yani ben öyle sanıyordum bana hep ben seni bekliyorum hazır olmanı bekliyorum diyordu..
Fakat dün gece konuşurken ben ona yine bu konuyu açınca sen beni o anlamda mutlu etmedigin için benimde seni mutlu etmek icimden gelmedi dedi. Bu yüzden ailenle tanışmak istemedim seni kimseyle tanistirmadim cunku beni mutlu etmeyeni ben neden mutlu edeyim dedi. Söylediklerine inanamadım son bir haftadır yasadiklarima hala inanamıyorum. Normalde bana karşı hep anlayışlı görünüyordu hep iyi davraniyordu. Kalbimi kirmiyordu. Şimdiyse paramparça etti beni..
Bu saatten sonra kendisini dusunecekmis. Kendi iyi olmadan beni iyi etmeyecekmis. Anlattığım sorunlar durumla alakasızmis (evlenememe durumu) şimdiye dek hep beni düşünmüş ama ilk defa kendisini düşünüyormuş. Beni sucluyormus ona yaşatmadığım seyler için. Herkesin yaşadığı şeyi ona yasatmiyormusum bunu haketmiyor muymuş...
Gerçekten ben bitik durumdayım. Her gün daha berbat bişey öğreniyorum. Sanıyordum ki ben bu adamla çok mutluyuz. Herşey yalanlar üzerine planlar uzerine kuruluymus. Ben kendimi koca bir yalana inandirmisim. Gerçekten sadece şunu merak ediyorum ben onunla bunu yaşamış olsaydım bana daha çok mu bağlanmış olacaktı ? Bu mudur insanları birbirine bağlayan şey. Ben onu o kadar çok sevdim ki hep içim titrerdi ona bakarken. O mutluyken güldüm o uzgunken bende üzüldüm. Bütün kötü dönemlerinde yanında oldum.ona hep destek oldum. Hakettigim bu muydu neden bunu yaşadım? Ben nerede hata yaptım ?
Uzak durun bu adamdan. Ayrıca evlenmeden sakın beraber olmayın hiç kimseyle. Yarin bir gün ayrılırsanız olan size olur.nikah salonunda ayrılan insanlar var. Geleceği kimse garanti edemez. Erkeğe hiç bir şey olmuyor maalesef. Bir erkek olarak sizi seviyorsa şöyle düşünmeliydi. Ayrılırsak onu çok zor bir durumda bırakırım ya da ölürsem ne olacak. Ama onun derdi başka. Siz onun karısı değilsiniz onu memnun etmek zorunda da değilsiniz hemen ayrilin benceYine nereden ve nasıl baslayacagimi bilemiyorum. Bir önceki konumda bahsetmistim sorundan uzun süreli bi ilişkim vardı ve bitme noktasına gelmişti sevgilimin birlikte olmak istemesi sebebiyle. Burada bazılarınız ona hak verdi bazılarınız bana. Bende söylenenleri göz önünde bulundurarak empati kurmaya anlamaya çalıştım. Bana gerçekten zor durumda olduğunu söylemişti bu konuda artık dayanamıyorum kendimi sürekli reddedilen umursanmayan biri gibi hissediyorum demişti. Ayrinti öğrenmek isteyenler eski konuma.bakabilir o konu kapandığı için gerisini buradan yazacağım
Evlenmeyi neden düşünmüyorsunuz diyenler olmuştu bende ona bu konudaki fikirlerimi söyledim. Sen benimle birlikte olmak istiyorsun ama evlilik adına suan atılmış bir adımımız yok dedim. Ben bir ise girmeden evlenmek.istemedigim için bekliyorduk. Yani ben öyle sanıyordum bana hep ben seni bekliyorum hazır olmanı bekliyorum diyordu..
Fakat dün gece konuşurken ben ona yine bu konuyu açınca sen beni o anlamda mutlu etmedigin için benimde seni mutlu etmek icimden gelmedi dedi. Bu yüzden ailenle tanışmak istemedim seni kimseyle tanistirmadim cunku beni mutlu etmeyeni ben neden mutlu edeyim dedi. Söylediklerine inanamadım son bir haftadır yasadiklarima hala inanamıyorum. Normalde bana karşı hep anlayışlı görünüyordu hep iyi davraniyordu. Kalbimi kirmiyordu. Şimdiyse paramparça etti beni..
Bu saatten sonra kendisini dusunecekmis. Kendi iyi olmadan beni iyi etmeyecekmis. Anlattığım sorunlar durumla alakasızmis (evlenememe durumu) şimdiye dek hep beni düşünmüş ama ilk defa kendisini düşünüyormuş. Beni sucluyormus ona yaşatmadığım seyler için. Herkesin yaşadığı şeyi ona yasatmiyormusum bunu haketmiyor muymuş...
Gerçekten ben bitik durumdayım. Her gün daha berbat bişey öğreniyorum. Sanıyordum ki ben bu adamla çok mutluyuz. Herşey yalanlar üzerine planlar uzerine kuruluymus. Ben kendimi koca bir yalana inandirmisim. Gerçekten sadece şunu merak ediyorum ben onunla bunu yaşamış olsaydım bana daha çok mu bağlanmış olacaktı ? Bu mudur insanları birbirine bağlayan şey. Ben onu o kadar çok sevdim ki hep içim titrerdi ona bakarken. O mutluyken güldüm o uzgunken bende üzüldüm. Bütün kötü dönemlerinde yanında oldum.ona hep destek oldum. Hakettigim bu muydu neden bunu yaşadım? Ben nerede hata yaptım ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?