Kızlar mevzuyu biliyorsunuz 2.kere aldatılma sonucu boşanıyoruz.Su an anlaşmalı bir pürüz çıkarmazsa.Evi bana verecek arabayı o alacak cocuga da 1500 nafaka.Son 3 yıldır birbirimizi yiyorduk zaten ailesinin sürekli para istemesi bunun vermeye kalkması beni ailesinin her bireyine ezdirmesi arkamda durmaması gibi sorunlardan dolayı soğudum bir daha asla eskisi gibi olamadım o da çok yanaşmaya çalışmadı galiba.Bir anda aradaki o bağ koptu.Ben her kavgada bunları önüne sundum, geçmişi asla unutmadım, mutlu olmaya değil ödesmeye çalıştım.En ufak bir olayda bile senden nefret ediyorum seni bir gün elbet boşayacağım beni hak eden biriyle olacağım gibi laflar ettim.Kucumsedim onu, memleketine varana kadar küçümsedim.Hayatta çok az pismanligim olmuştur ben mi suçluydum bende de mi vardı diye düşünmeden edemiyorum.Cok dik kafalıyım inatciyim kinciyim.Bir yandan da diyorum ki bunlar yardim cigligiydi beni sev beni gör hayatında artik 1. Sırada olmak istiyorum deme seklimdi.Inanin sevgiliyken ve ilk evledigimizde o kadar masum saf bir insandım ki hayatta kimseyle münakaşa edemez anca ağlardım resmen içimdeki şeytani ortaya çıkardılar.Esimden aile olmayı ona şartsız koşulsuz guvenebilmeyi istedim bizden önce hep bir önceliği oldu ailesi, arkadaşları...Çocuğumuz olduğunda bile ailesini onun önüne koydu.Ani çıkışları ve sinirlenmeleri vardı bense son 3 yıldır bunları hiç alttan alamadım.Osuranin yanında s.cmak deyimini kullandım.Dışardan birisi eşim hakkında kötü yorum yapmaz herkesin işine koşar yardımseverdir, insanlari mevkilerine paralarina gore ayırmaz, dedikodu bile yapmaz kötü bir es diyebilirim ama kötü bir insan diyemem.
Bu kadar sorun, tartışma, sevgisizlik, bitmiş cinsellik en sonunda başkalarına yöneldi.Bunun bahanesi olmaz biliyorum ama en aptal, en bencil, en pislik insanların bile becerip senelerce yurutebildigi evlilik müessesini ben nasıl batırdım demekten kendimi alamıyorum.Ilk defa kendimi suçluyorum Bu zamana kadar hep o yapıyor ben de yapıyorum ben ezikken her şey guzeldi gul gibi gecinip gidiyorduk ne zaman sesimi cikarmaya basladim evliligim sorunlu oldu diyordum.Onunla evliyken de kendimi baskalriyla kiyaslardim.Bu kiz benden daha mi guzel, daha mi zeki, daha mi sevimli, daha mi zengin?Neden onun kocasi el üstünde tutuyor da her kosulda yaninda oluyor da benim kocam beni özümseyemiyor diye?Sanirim beni yeteri kadar benim istediğim kadar sevemedi.Simdi yine pişman ama asla olamayız gelse 2 gün sonra yine en ufak şeyden kavga, dövüş; birkaç ay sonra başka bir kadın vs.Surekli elindeki telefonla kimle konuşuyor kimi ayartıyor yine diye düşünmekten kafayı yerim.Onunla olursam ya akıl sagligimi kaybederim ya da katil olurum.Bir yandan diyorum Tzk kabul etmesen de senin kocan yavşak bir adam biraz alımlı bir kadın görünce atlıyor bunun seninle bir alakası yok.Bir yandan diyorum niye 5 yıllık sevgililik döneminde bir şeyini görmedim yakalamadım istese benden uzak Istanbul gibi bir yerde bekar evinde kalıyordu çok rahat yapardı ama eminim yok yapmadı.Her zaman evlenme hayali olan param olsa 18'inde evlenirdim diyen evcimen bir adamdı.Birden arkadaşlarıyla içip, sıçıp, gezmek isteyen, gözü dışarda bir adama dönüştü.Biz 19 yaşında tanıştık 23 yaşında evlendik acaba zamanında yapıp yasamayamadi şimdi parası mevkisi de var ondan mi yapmak istiyor diyorum?Sürekli kafamda neden yaptı niye yaptı diye dolandırıyorum.Kendimi bile sucluyorum.Bu sefer o da kabullendi bana biriyle mutlu olmaya kalkarsam sen ona hayatta izin vermezsin napar ne eder bulursun her seyi anlatirsin kacirirsin dedi.Ben senden sonra yalniz kalacakmışım gibi hayatımı kabullendim dedi.Bu olacak hatta bence yakında olacak ben o zaman nasıl dayanacağım.Hele bir de onu el üstünde tutarsa sürekli kendini yerim ben 10 yılda yapamadım 2 günlük kiza neler yapıyor diye. Beni guven problemi olan ve tahammulu eksik bir insan olarak birakti ben bundan sonra kimseyle olamam ama o olacak.Onun yaninda asla boyle konusmuyorum tabi sen bu serefsizligi yapmayacktin seni ölsen bile affetmeyecegim, senin mayan bozuk adam olmazsin vs diyorum ama geceleri yorgani basima cekip ağlıyorum.Sanirim bunu destek almadan atlatamayacağım.Atlatana kadar da sizin başınızı yiyecegim ozur dilerim çünkü kimseye anlatamıyorum artik onun yaptıklarından o kadar utanıyorum ki ben anlatamıyorum.
Bu kadar sorun, tartışma, sevgisizlik, bitmiş cinsellik en sonunda başkalarına yöneldi.Bunun bahanesi olmaz biliyorum ama en aptal, en bencil, en pislik insanların bile becerip senelerce yurutebildigi evlilik müessesini ben nasıl batırdım demekten kendimi alamıyorum.Ilk defa kendimi suçluyorum Bu zamana kadar hep o yapıyor ben de yapıyorum ben ezikken her şey guzeldi gul gibi gecinip gidiyorduk ne zaman sesimi cikarmaya basladim evliligim sorunlu oldu diyordum.Onunla evliyken de kendimi baskalriyla kiyaslardim.Bu kiz benden daha mi guzel, daha mi zeki, daha mi sevimli, daha mi zengin?Neden onun kocasi el üstünde tutuyor da her kosulda yaninda oluyor da benim kocam beni özümseyemiyor diye?Sanirim beni yeteri kadar benim istediğim kadar sevemedi.Simdi yine pişman ama asla olamayız gelse 2 gün sonra yine en ufak şeyden kavga, dövüş; birkaç ay sonra başka bir kadın vs.Surekli elindeki telefonla kimle konuşuyor kimi ayartıyor yine diye düşünmekten kafayı yerim.Onunla olursam ya akıl sagligimi kaybederim ya da katil olurum.Bir yandan diyorum Tzk kabul etmesen de senin kocan yavşak bir adam biraz alımlı bir kadın görünce atlıyor bunun seninle bir alakası yok.Bir yandan diyorum niye 5 yıllık sevgililik döneminde bir şeyini görmedim yakalamadım istese benden uzak Istanbul gibi bir yerde bekar evinde kalıyordu çok rahat yapardı ama eminim yok yapmadı.Her zaman evlenme hayali olan param olsa 18'inde evlenirdim diyen evcimen bir adamdı.Birden arkadaşlarıyla içip, sıçıp, gezmek isteyen, gözü dışarda bir adama dönüştü.Biz 19 yaşında tanıştık 23 yaşında evlendik acaba zamanında yapıp yasamayamadi şimdi parası mevkisi de var ondan mi yapmak istiyor diyorum?Sürekli kafamda neden yaptı niye yaptı diye dolandırıyorum.Kendimi bile sucluyorum.Bu sefer o da kabullendi bana biriyle mutlu olmaya kalkarsam sen ona hayatta izin vermezsin napar ne eder bulursun her seyi anlatirsin kacirirsin dedi.Ben senden sonra yalniz kalacakmışım gibi hayatımı kabullendim dedi.Bu olacak hatta bence yakında olacak ben o zaman nasıl dayanacağım.Hele bir de onu el üstünde tutarsa sürekli kendini yerim ben 10 yılda yapamadım 2 günlük kiza neler yapıyor diye. Beni guven problemi olan ve tahammulu eksik bir insan olarak birakti ben bundan sonra kimseyle olamam ama o olacak.Onun yaninda asla boyle konusmuyorum tabi sen bu serefsizligi yapmayacktin seni ölsen bile affetmeyecegim, senin mayan bozuk adam olmazsin vs diyorum ama geceleri yorgani basima cekip ağlıyorum.Sanirim bunu destek almadan atlatamayacağım.Atlatana kadar da sizin başınızı yiyecegim ozur dilerim çünkü kimseye anlatamıyorum artik onun yaptıklarından o kadar utanıyorum ki ben anlatamıyorum.