Neden boyle hissediyorum?

Söylediğin bir çok şeyde haklı olabilirsin, yani haksız olduğun yerler mutlaka vardır, ama bunların hangisi bir aldatma bahanesi olabilir ki? Sen de yaşadın aynı şeyleri aldattın mı? Bir yas süreci gibi düşün yaşadıklarını ve elbet geçecek, profesyonel destek almak elbete daha iyi olacaktır. Üzme tatlı canını nelere alışmıyor ki insan buna da alışacaksın. Çok güzel bir hayatın olsun, geriye baktığında sadece bir anı olarak hatırla bu yaşadıklarını umarım :KK200:
Çok teşekkür ederim canım evet en azından elimden geleni yaptım ama olmadı diyeceğim
 
Suçlamak değil de özeleştiri yapmak insanın hayatını değiştirmesine sebep oluyor. Eşinizin yaptıklarının bahanesi yok evet, ama ilk aldatmanın sonunda sizin aranızda bir ilişki kalmamış. Ne duygusallık ne seks, evde huzur zaten yok. Bitmiş sadece resmiyete dökülmemiş bir şeymiş yani. O noktaya gelene kadar da karşılıklı yıpratmışsınız birbirinizi.
Siz zaten affetmemişsiniz ki eşinizi. Yani temelde bir ilişki kalmamış.
Bundan sonrasında kendi yolunuzu güzel çizersiniz.
Evliliği yürütmek başarı değil, ilişkiyi sağlıklı tutabilmek iki tarafın da emeği. Tek bir tarafla yürümüyor. Yani sizin zaten ihanetten sonra bitmiş artık. Sizin orda tek hatanız affedemiyorsanız ayrılmaktı. Adama cehennemi yaşatıp durmuşsunuz. Ama en başında size bunu yaşatan da o
Evet durumu çok güzel özetlemişsiniz her şey bir kısır döngü dönüp dolaşıp aynı here geldik ama bir adım ilerlemedik
 
Eşiniz de boşanmak istiyor mu?
Acaba bi evlilik danışmanına mı gitseniz?
Tabi az çok konularınızı biliyorum ortada aldatma vs vardi sineye çekebilecek mısınız bu da var
 
Kızlar mevzuyu biliyorsunuz 2.kere aldatılma sonucu boşanıyoruz.Su an anlaşmalı bir pürüz çıkarmazsa.Evi bana verecek arabayı o alacak cocuga da 1500 nafaka.Son 3 yıldır birbirimizi yiyorduk zaten ailesinin sürekli para istemesi bunun vermeye kalkması beni ailesinin her bireyine ezdirmesi arkamda durmaması gibi sorunlardan dolayı soğudum bir daha asla eskisi gibi olamadım o da çok yanaşmaya çalışmadı galiba.Bir anda aradaki o bağ koptu.Ben her kavgada bunları önüne sundum, geçmişi asla unutmadım, mutlu olmaya değil ödesmeye çalıştım.En ufak bir olayda bile senden nefret ediyorum seni bir gün elbet boşayacağım beni hak eden biriyle olacağım gibi laflar ettim.Kucumsedim onu, memleketine varana kadar küçümsedim.Hayatta çok az pismanligim olmuştur ben mi suçluydum bende de mi vardı diye düşünmeden edemiyorum.Cok dik kafalıyım inatciyim kinciyim.Bir yandan da diyorum ki bunlar yardim cigligiydi beni sev beni gör hayatında artik 1. Sırada olmak istiyorum deme seklimdi.Inanin sevgiliyken ve ilk evledigimizde o kadar masum saf bir insandım ki hayatta kimseyle münakaşa edemez anca ağlardım resmen içimdeki şeytani ortaya çıkardılar.Esimden aile olmayı ona şartsız koşulsuz guvenebilmeyi istedim bizden önce hep bir önceliği oldu ailesi, arkadaşları...Çocuğumuz olduğunda bile ailesini onun önüne koydu.Ani çıkışları ve sinirlenmeleri vardı bense son 3 yıldır bunları hiç alttan alamadım.Osuranin yanında s.cmak deyimini kullandım.Dışardan birisi eşim hakkında kötü yorum yapmaz herkesin işine koşar yardımseverdir, insanlari mevkilerine paralarina gore ayırmaz, dedikodu bile yapmaz kötü bir es diyebilirim ama kötü bir insan diyemem.
Bu kadar sorun, tartışma, sevgisizlik, bitmiş cinsellik en sonunda başkalarına yöneldi.Bunun bahanesi olmaz biliyorum ama en aptal, en bencil, en pislik insanların bile becerip senelerce yurutebildigi evlilik müessesini ben nasıl batırdım demekten kendimi alamıyorum.Ilk defa kendimi suçluyorum Bu zamana kadar hep o yapıyor ben de yapıyorum ben ezikken her şey guzeldi gul gibi gecinip gidiyorduk ne zaman sesimi cikarmaya basladim evliligim sorunlu oldu diyordum.Onunla evliyken de kendimi baskalriyla kiyaslardim.Bu kiz benden daha mi guzel, daha mi zeki, daha mi sevimli, daha mi zengin?Neden onun kocasi el üstünde tutuyor da her kosulda yaninda oluyor da benim kocam beni özümseyemiyor diye?Sanirim beni yeteri kadar benim istediğim kadar sevemedi.Simdi yine pişman ama asla olamayız gelse 2 gün sonra yine en ufak şeyden kavga, dövüş; birkaç ay sonra başka bir kadın vs.Surekli elindeki telefonla kimle konuşuyor kimi ayartıyor yine diye düşünmekten kafayı yerim.Onunla olursam ya akıl sagligimi kaybederim ya da katil olurum.Bir yandan diyorum Tzk kabul etmesen de senin kocan yavşak bir adam biraz alımlı bir kadın görünce atlıyor bunun seninle bir alakası yok.Bir yandan diyorum niye 5 yıllık sevgililik döneminde bir şeyini görmedim yakalamadım istese benden uzak Istanbul gibi bir yerde bekar evinde kalıyordu çok rahat yapardı ama eminim yok yapmadı.Her zaman evlenme hayali olan param olsa 18'inde evlenirdim diyen evcimen bir adamdı.Birden arkadaşlarıyla içip, sıçıp, gezmek isteyen, gözü dışarda bir adama dönüştü.Biz 19 yaşında tanıştık 23 yaşında evlendik acaba zamanında yapıp yasamayamadi şimdi parası mevkisi de var ondan mi yapmak istiyor diyorum?Sürekli kafamda neden yaptı niye yaptı diye dolandırıyorum.Kendimi bile sucluyorum.Bu sefer o da kabullendi bana biriyle mutlu olmaya kalkarsam sen ona hayatta izin vermezsin napar ne eder bulursun her seyi anlatirsin kacirirsin dedi.Ben senden sonra yalniz kalacakmışım gibi hayatımı kabullendim dedi.Bu olacak hatta bence yakında olacak ben o zaman nasıl dayanacağım.Hele bir de onu el üstünde tutarsa sürekli kendini yerim ben 10 yılda yapamadım 2 günlük kiza neler yapıyor diye. Beni guven problemi olan ve tahammulu eksik bir insan olarak birakti ben bundan sonra kimseyle olamam ama o olacak.Onun yaninda asla boyle konusmuyorum tabi sen bu serefsizligi yapmayacktin seni ölsen bile affetmeyecegim, senin mayan bozuk adam olmazsin vs diyorum ama geceleri yorgani basima cekip ağlıyorum.Sanirim bunu destek almadan atlatamayacağım.Atlatana kadar da sizin başınızı yiyecegim ozur dilerim çünkü kimseye anlatamıyorum artik onun yaptıklarından o kadar utanıyorum ki ben anlatamıyorum.
Bir laf vardır.Huylu huyundan vazgeçmez diye,başka biriyle evlenir.Bir sene el üstünde tutar,iki sene tutar hadi 5 sene diyelim sonra bir yerde cortlar.Eski karakterine geri döner emin ol.Eşşeğe altın semer vursan eşşek yine eşşektir
 
Eşiniz de boşanmak istiyor mu?
Acaba bi evlilik danışmanına mı gitseniz?
Tabi az çok konularınızı biliyorum ortada aldatma vs vardi sineye çekebilecek mısınız bu da var
Yok kesinlikle affetmeyevegim öncekinde de gittik terapistlere psikologlara olmuyor olan oldu diyorum da ben onu önemsememeyi böyle aptal düşünceleri nasıl birakacgim diyorum
 
Bir laf vardır.Huylu huyundan vazgeçmez diye,başka biriyle evlenir.Bir sene el üstünde tutar,iki sene tutar hadi 5 sene diyelim sonra bir yerde cortlar.Eski karakterine geri döner emin ol.Eşşeğe altın semer vursan eşşek yine eşşektir
Umarım öyle olur yok çok mutlu huzurlu bir evliliği olursa ben kafayı yerim
 
Umarım öyle olur yok çok mutlu huzurlu bir evliliği olursa ben kafayı yerim
O birazda karşıda ki kadına bağlı,bazı kadınlar her gün aldatılsa bile çevreye Mutlu evliliğim var pozu verebiliyor.Böyle bir kadına denk gelirse mutsuzluğunu bilemezsiniz ama bu Adamın karakteri değişmez.Eğer aldatmadan önce gelip size boşanmak istiyorum deseydi o zaman derdim ki karakterli biri ama şimdi diyorum ki beş para etmezin teki,salın gitsin birazda başka bir kadına musallat olsun
 
O birazda karşıda ki kadına bağlı,bazı kadınlar her gün aldatılsa bile çevreye Mutlu evliliğim var pozu verebiliyor.Böyle bir kadına denk gelirse mutsuzluğunu bilemezsiniz ama bu Adamın karakteri değişmez.Eğer aldatmadan önce gelip size boşanmak istiyorum deseydi o zaman derdim ki karakterli biri ama şimdi diyorum ki beş para etmezin teki,salın gitsin birazda başka bir kadına musallat olsun
Kesinlikle ben de öyle diyorum sadece şu içimi kemiriyor acaba bunlar bana miydi benim alttan alan affeden yapımdan saygısı mi kalmamıştı ya başka kadını el üstünde tutarsa ben yine aşağılık kompleksine girecegim
 
Kesinlikle ben de öyle diyorum sadece şu içimi kemiriyor acaba bunlar bana miydi benim alttan alan affeden yapımdan saygısı mi kalmamıştı ya başka kadını el üstünde tutarsa ben yine aşağılık kompleksine girecegim
Siz şirret,alttan almayan biride olsaydınız yine aynı noktaya gelecektiniz.Eşinizin karakteri bozuk.Bazen ne yaparsan yap,ne anlatırsan anlat karşındakinin anlayabileceği kadarsın
 
Kesinlikle ben de öyle diyorum sadece şu içimi kemiriyor acaba bunlar bana miydi benim alttan alan affeden yapımdan saygısı mi kalmamıştı ya başka kadını el üstünde tutarsa ben yine aşağılık kompleksine girecegim
Bunları şu süreçte sorgulamanız çok normal. İnsan her ilişki bitiminde kendini de sorguluyor. Hatalı olduğunu gördüğünüz yanlarınızı bundan sonrasında törpüleyebilirsiniz.
Mesela ben ilişkilerde kendi adıma geçmişi bitiremeyen insanla geçinemiyorum. Üç yıl öncesinde yaşanan sorunu her alakasız tartışmada söylemek ilişkiyi çok yıpratıyor. Yani ya o olay yaşanırken kenarda bırakacaksınız, bırakamayacaksanız da devam etmeyeceksiniz. Yoksa her tartışma onu yaptın fi tarifinde bunu yaptın didişmesine dönüyor. Kin evlilikte olmamalı bence. Yani nasıl anne babalarımızla (Çok büyük sorunlar değilse tabii)yaşadıklarımızı ertesi gün unutuyorsak eşlerde de böyle olmalı.
Herkesin çünkü ilişkisinde iyi günler kötü günler, karşılıklı kötü şeyler oluyor. Benim de eşimle yaşadığım kötü şeyler oldu, affedemeyeceğiö şeyler değildi gerçekten unuttum. O da aynı şekilde benim ters anlayıp kötü davrandığım, ağır konuştuğum günler unuttu. Şimdi başka kavgada bana bunlarla gelse ben devam edemem. Kin bitiriyor.
Ha ama aldatılsaydım ben de bunu unutamazdım. Devam edemezdim. Kendimi biliyorum çünkü bir daha güvenemeyip ona da kendime de dünyayı dar ederdim. Sizin aldatılmayı affedememeniz normal. Ama kayınaileyle ilgili olan konularda ağır konuşup memleketne fln sövmeniz mesela çirkin. Bana eşim öyle yapsa saygım kalmaz, sevgim kalmaz.
Benim de kayınailemle sorunlarım var. Babasıyla iletişimimiz yok. Ama çocuğum ufak diye gidiyordum. Sonrasında da asla kocamı didiklemiyordum. Yani babasını atamaz. Yapacak bir şey de yok.Çocuğum büyüyünce hiç gitmeyeceğimi ama şu an kocamı yesem bir faydası da yok. Biraz frene basmak lazım.
 
Bunları şu süreçte sorgulamanız çok normal. İnsan her ilişki bitiminde kendini de sorguluyor. Hatalı olduğunu gördüğünüz yanlarınızı bundan sonrasında törpüleyebilirsiniz.
Mesela ben ilişkilerde kendi adıma geçmişi bitiremeyen insanla geçinemiyorum. Üç yıl öncesinde yaşanan sorunu her alakasız tartışmada söylemek ilişkiyi çok yıpratıyor. Yani ya o olay yaşanırken kenarda bırakacaksınız, bırakamayacaksanız da devam etmeyeceksiniz. Yoksa her tartışma onu yaptın fi tarifinde bunu yaptın didişmesine dönüyor. Kin evlilikte olmamalı bence. Yani nasıl anne babalarımızla (Çok büyük sorunlar değilse tabii)yaşadıklarımızı ertesi gün unutuyorsak eşlerde de böyle olmalı.
Herkesin çünkü ilişkisinde iyi günler kötü günler, karşılıklı kötü şeyler oluyor. Benim de eşimle yaşadığım kötü şeyler oldu, affedemeyeceğiö şeyler değildi gerçekten unuttum. O da aynı şekilde benim ters anlayıp kötü davrandığım, ağır konuştuğum günler unuttu. Şimdi başka kavgada bana bunlarla gelse ben devam edemem. Kin bitiriyor.
Ha ama aldatılsaydım ben de bunu unutamazdım. Devam edemezdim. Kendimi biliyorum çünkü bir daha güvenemeyip ona da kendime de dünyayı dar ederdim. Sizin aldatılmayı affedememeniz normal. Ama kayınaileyle ilgili olan konularda ağır konuşup memleketne fln sövmeniz mesela çirkin. Bana eşim öyle yapsa saygım kalmaz, sevgim kalmaz.
Benim de kayınailemle sorunlarım var. Babasıyla iletişimimiz yok. Ama çocuğum ufak diye gidiyordum. Sonrasında da asla kocamı didiklemiyordum. Yani babasını atamaz. Yapacak bir şey de yok.Çocuğum büyüyünce hiç gitmeyeceğimi ama şu an kocamı yesem bir faydası da yok. Biraz frene basmak lazım.
Evet ama karakterim bu bunlar icimde beslediğim hayvanlar kinimi susturamadım bastıramadım hicbir zaman hakkım verilmeyince daha da hircinlastim.Sonuc olarak öyle ya da böyle bitti
 
Evet ama karakterim bu bunlar icimde beslediğim hayvanlar kinimi susturamadım bastıramadım hicbir zaman hakkım verilmeyince daha da hircinlastim.Sonuc olarak öyle ya da böyle bitti
Aldatılmayı sindirememeniz affedememeniz çok normal. Kendinizi suçlamayın. Bu evlilik zaten iflah olmazdı.
İhanet haricindeki konularda ama kendinizi frenlemeye çalışabilirsiniz. Benim de üstünde çalıştığım bir mevzu. Henüz başaramadım ama affetmenin affedenin yükünü aldığını görüyorum hep. Yani kin en çok tutana zarar veriyor
 
Eğer, kin tutma, başkalarıyla kıyas yapma gibi negatif huylarınızı bırakamazsınız, boşansanızda mutlu huzurlu bir hayatınız olmaz. Önce bu yönlerinizi törpüleyip, huzurunuzu satın almaya bakın.
Sevgi,saygı, güven ve değer verme gibi elzem olan şeyler bir evlilikte bittiyse, o evlilik dikiş tutmuyor.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Kızlar mevzuyu biliyorsunuz 2.kere aldatılma sonucu boşanıyoruz.Su an anlaşmalı bir pürüz çıkarmazsa.Evi bana verecek arabayı o alacak cocuga da 1500 nafaka.Son 3 yıldır birbirimizi yiyorduk zaten ailesinin sürekli para istemesi bunun vermeye kalkması beni ailesinin her bireyine ezdirmesi arkamda durmaması gibi sorunlardan dolayı soğudum bir daha asla eskisi gibi olamadım o da çok yanaşmaya çalışmadı galiba.Bir anda aradaki o bağ koptu.Ben her kavgada bunları önüne sundum, geçmişi asla unutmadım, mutlu olmaya değil ödesmeye çalıştım.En ufak bir olayda bile senden nefret ediyorum seni bir gün elbet boşayacağım beni hak eden biriyle olacağım gibi laflar ettim.Kucumsedim onu, memleketine varana kadar küçümsedim.Hayatta çok az pismanligim olmuştur ben mi suçluydum bende de mi vardı diye düşünmeden edemiyorum.Cok dik kafalıyım inatciyim kinciyim.Bir yandan da diyorum ki bunlar yardim cigligiydi beni sev beni gör hayatında artik 1. Sırada olmak istiyorum deme seklimdi.Inanin sevgiliyken ve ilk evledigimizde o kadar masum saf bir insandım ki hayatta kimseyle münakaşa edemez anca ağlardım resmen içimdeki şeytani ortaya çıkardılar.Esimden aile olmayı ona şartsız koşulsuz guvenebilmeyi istedim bizden önce hep bir önceliği oldu ailesi, arkadaşları...Çocuğumuz olduğunda bile ailesini onun önüne koydu.Ani çıkışları ve sinirlenmeleri vardı bense son 3 yıldır bunları hiç alttan alamadım.Osuranin yanında s.cmak deyimini kullandım.Dışardan birisi eşim hakkında kötü yorum yapmaz herkesin işine koşar yardımseverdir, insanlari mevkilerine paralarina gore ayırmaz, dedikodu bile yapmaz kötü bir es diyebilirim ama kötü bir insan diyemem.
Bu kadar sorun, tartışma, sevgisizlik, bitmiş cinsellik en sonunda başkalarına yöneldi.Bunun bahanesi olmaz biliyorum ama en aptal, en bencil, en pislik insanların bile becerip senelerce yurutebildigi evlilik müessesini ben nasıl batırdım demekten kendimi alamıyorum.Ilk defa kendimi suçluyorum Bu zamana kadar hep o yapıyor ben de yapıyorum ben ezikken her şey guzeldi gul gibi gecinip gidiyorduk ne zaman sesimi cikarmaya basladim evliligim sorunlu oldu diyordum.Onunla evliyken de kendimi baskalriyla kiyaslardim.Bu kiz benden daha mi guzel, daha mi zeki, daha mi sevimli, daha mi zengin?Neden onun kocasi el üstünde tutuyor da her kosulda yaninda oluyor da benim kocam beni özümseyemiyor diye?Sanirim beni yeteri kadar benim istediğim kadar sevemedi.Simdi yine pişman ama asla olamayız gelse 2 gün sonra yine en ufak şeyden kavga, dövüş; birkaç ay sonra başka bir kadın vs.Surekli elindeki telefonla kimle konuşuyor kimi ayartıyor yine diye düşünmekten kafayı yerim.Onunla olursam ya akıl sagligimi kaybederim ya da katil olurum.Bir yandan diyorum Tzk kabul etmesen de senin kocan yavşak bir adam biraz alımlı bir kadın görünce atlıyor bunun seninle bir alakası yok.Bir yandan diyorum niye 5 yıllık sevgililik döneminde bir şeyini görmedim yakalamadım istese benden uzak Istanbul gibi bir yerde bekar evinde kalıyordu çok rahat yapardı ama eminim yok yapmadı.Her zaman evlenme hayali olan param olsa 18'inde evlenirdim diyen evcimen bir adamdı.Birden arkadaşlarıyla içip, sıçıp, gezmek isteyen, gözü dışarda bir adama dönüştü.Biz 19 yaşında tanıştık 23 yaşında evlendik acaba zamanında yapıp yasamayamadi şimdi parası mevkisi de var ondan mi yapmak istiyor diyorum?Sürekli kafamda neden yaptı niye yaptı diye dolandırıyorum.Kendimi bile sucluyorum.Bu sefer o da kabullendi bana biriyle mutlu olmaya kalkarsam sen ona hayatta izin vermezsin napar ne eder bulursun her seyi anlatirsin kacirirsin dedi.Ben senden sonra yalniz kalacakmışım gibi hayatımı kabullendim dedi.Bu olacak hatta bence yakında olacak ben o zaman nasıl dayanacağım.Hele bir de onu el üstünde tutarsa sürekli kendini yerim ben 10 yılda yapamadım 2 günlük kiza neler yapıyor diye. Beni guven problemi olan ve tahammulu eksik bir insan olarak birakti ben bundan sonra kimseyle olamam ama o olacak.Onun yaninda asla boyle konusmuyorum tabi sen bu serefsizligi yapmayacktin seni ölsen bile affetmeyecegim, senin mayan bozuk adam olmazsin vs diyorum ama geceleri yorgani basima cekip ağlıyorum.Sanirim bunu destek almadan atlatamayacağım.Atlatana kadar da sizin başınızı yiyecegim ozur dilerim çünkü kimseye anlatamıyorum artik onun yaptıklarından o kadar utanıyorum ki ben anlatamıyorum.
Nicin kendinizi pismanliga boguyorsunuz ki. Herseyin sizin elinizde olduğunun umarim farkindasinizdir. Inu düşünmek isterseniz onu düşünürsünüz. Bu bir hastalik degil ilacla tedavi edesiniz. Ancak dusun düşün sonrasi hasta olursunuz ve bitmek bilmeyen bir ilac tedavisine baslarsiniz. doktorlar once uzerinizde hang olacin size uygun oldugunu test etmeye calisirlar 6 ay denersiniz bisey olmaz sonra haydi bir 6 ay daha... bu surec bitmez. Zamaninda birlikte bir bag kuramamissiniz ya da kurdugunuz bu bag kopmuş. Bunu ilk yasayan siz degilsiniz ve son kiside siz olmayacaksiniz. Yastiga kapanip aglamak en kolay çözüm ama elinize bi acin elinize bosey gecmediginin farkina varin ve bunu cocugunuz icin yapin lütfen. Kendinizin farkina varın. Sizfe baskasiyla ya da sadece cocugunuzla cok mutlu bir dünya kurabilirsiniz kendinize. Karsi tarafta borakin je yaparsa yapsin. Cok mu mutlu oluyor acilar icinde mi yüzüyor ne hali varsa görsün. Hatalar her zaman iki taraflıdır. Cok olağandışı durumlar olmadigi sürece. Hatalarinizi bulmussunuz bundan sonraki yasaminizda daha enin adimlarla yuruyeceginizden eminim. Üzülmeyin aglamayin bunlar gercekten bir sure sonra aci hissetmesenizde aliskanlik haline geliyor. Sizin cocugunuz var ve anne olarak güzel sorumluluk alip yolunuza mutlu bir sekilde devam edin. Mutlulugunuz eşe bagli yada cevrenizdekilere bagli bir durum değil. Cocugunuz ve size bagli. Bu yuzden gülümseyin ve kotu duygulari beyninizde barindirmayin. Saglikli ve mutlu gunler gecirmenizi dilerim.
 
Kızlar mevzuyu biliyorsunuz 2.kere aldatılma sonucu boşanıyoruz.Su an anlaşmalı bir pürüz çıkarmazsa.Evi bana verecek arabayı o alacak cocuga da 1500 nafaka.Son 3 yıldır birbirimizi yiyorduk zaten ailesinin sürekli para istemesi bunun vermeye kalkması beni ailesinin her bireyine ezdirmesi arkamda durmaması gibi sorunlardan dolayı soğudum bir daha asla eskisi gibi olamadım o da çok yanaşmaya çalışmadı galiba.Bir anda aradaki o bağ koptu.Ben her kavgada bunları önüne sundum, geçmişi asla unutmadım, mutlu olmaya değil ödesmeye çalıştım.En ufak bir olayda bile senden nefret ediyorum seni bir gün elbet boşayacağım beni hak eden biriyle olacağım gibi laflar ettim.Kucumsedim onu, memleketine varana kadar küçümsedim.Hayatta çok az pismanligim olmuştur ben mi suçluydum bende de mi vardı diye düşünmeden edemiyorum.Cok dik kafalıyım inatciyim kinciyim.Bir yandan da diyorum ki bunlar yardim cigligiydi beni sev beni gör hayatında artik 1. Sırada olmak istiyorum deme seklimdi.Inanin sevgiliyken ve ilk evledigimizde o kadar masum saf bir insandım ki hayatta kimseyle münakaşa edemez anca ağlardım resmen içimdeki şeytani ortaya çıkardılar.Esimden aile olmayı ona şartsız koşulsuz guvenebilmeyi istedim bizden önce hep bir önceliği oldu ailesi, arkadaşları...Çocuğumuz olduğunda bile ailesini onun önüne koydu.Ani çıkışları ve sinirlenmeleri vardı bense son 3 yıldır bunları hiç alttan alamadım.Osuranin yanında s.cmak deyimini kullandım.Dışardan birisi eşim hakkında kötü yorum yapmaz herkesin işine koşar yardımseverdir, insanlari mevkilerine paralarina gore ayırmaz, dedikodu bile yapmaz kötü bir es diyebilirim ama kötü bir insan diyemem.
Bu kadar sorun, tartışma, sevgisizlik, bitmiş cinsellik en sonunda başkalarına yöneldi.Bunun bahanesi olmaz biliyorum ama en aptal, en bencil, en pislik insanların bile becerip senelerce yurutebildigi evlilik müessesini ben nasıl batırdım demekten kendimi alamıyorum.Ilk defa kendimi suçluyorum Bu zamana kadar hep o yapıyor ben de yapıyorum ben ezikken her şey guzeldi gul gibi gecinip gidiyorduk ne zaman sesimi cikarmaya basladim evliligim sorunlu oldu diyordum.Onunla evliyken de kendimi baskalriyla kiyaslardim.Bu kiz benden daha mi guzel, daha mi zeki, daha mi sevimli, daha mi zengin?Neden onun kocasi el üstünde tutuyor da her kosulda yaninda oluyor da benim kocam beni özümseyemiyor diye?Sanirim beni yeteri kadar benim istediğim kadar sevemedi.Simdi yine pişman ama asla olamayız gelse 2 gün sonra yine en ufak şeyden kavga, dövüş; birkaç ay sonra başka bir kadın vs.Surekli elindeki telefonla kimle konuşuyor kimi ayartıyor yine diye düşünmekten kafayı yerim.Onunla olursam ya akıl sagligimi kaybederim ya da katil olurum.Bir yandan diyorum Tzk kabul etmesen de senin kocan yavşak bir adam biraz alımlı bir kadın görünce atlıyor bunun seninle bir alakası yok.Bir yandan diyorum niye 5 yıllık sevgililik döneminde bir şeyini görmedim yakalamadım istese benden uzak Istanbul gibi bir yerde bekar evinde kalıyordu çok rahat yapardı ama eminim yok yapmadı.Her zaman evlenme hayali olan param olsa 18'inde evlenirdim diyen evcimen bir adamdı.Birden arkadaşlarıyla içip, sıçıp, gezmek isteyen, gözü dışarda bir adama dönüştü.Biz 19 yaşında tanıştık 23 yaşında evlendik acaba zamanında yapıp yasamayamadi şimdi parası mevkisi de var ondan mi yapmak istiyor diyorum?Sürekli kafamda neden yaptı niye yaptı diye dolandırıyorum.Kendimi bile sucluyorum.Bu sefer o da kabullendi bana biriyle mutlu olmaya kalkarsam sen ona hayatta izin vermezsin napar ne eder bulursun her seyi anlatirsin kacirirsin dedi.Ben senden sonra yalniz kalacakmışım gibi hayatımı kabullendim dedi.Bu olacak hatta bence yakında olacak ben o zaman nasıl dayanacağım.Hele bir de onu el üstünde tutarsa sürekli kendini yerim ben 10 yılda yapamadım 2 günlük kiza neler yapıyor diye. Beni guven problemi olan ve tahammulu eksik bir insan olarak birakti ben bundan sonra kimseyle olamam ama o olacak.Onun yaninda asla boyle konusmuyorum tabi sen bu serefsizligi yapmayacktin seni ölsen bile affetmeyecegim, senin mayan bozuk adam olmazsin vs diyorum ama geceleri yorgani basima cekip ağlıyorum.Sanirim bunu destek almadan atlatamayacağım.Atlatana kadar da sizin başınızı yiyecegim ozur dilerim çünkü kimseye anlatamıyorum artik onun yaptıklarından o kadar utanıyorum ki ben anlatamıyorum.
Ağır bir yenilmişlik hissi yaşıyorsunuz. Şunu kabul edin artık, sizden sonra mutlu olabilir. Siz de ondan sonra mutlu olabilirsiniz. Cehenneme dönmüş o evlilikten kurtulmaya bakın selametle, terapi alın. Artık önünüze bakın, insanların dışarıdan mutlu görünen hayatlarına takılmayın bu kadar. Demir kapının ardında neler yaşıyorlar bilemezsiniz. Tekrar ediyorum, mutlaka terapi alın.
 
Aldatılmayı sindirememeniz affedememeniz çok normal. Kendinizi suçlamayın. Bu evlilik zaten iflah olmazdı.
İhanet haricindeki konularda ama kendinizi frenlemeye çalışabilirsiniz. Benim de üstünde çalıştığım bir mevzu. Henüz başaramadım ama affetmenin affedenin yükünü aldığını görüyorum hep. Yani kin en çok tutana zarar veriyor
Bunun için terapi alacağım zaten gerçi ondan sonra kendi kendine de düzelebilir çünkü beni bu hala getiren kendisi
 
Nicin kendinizi pismanliga boguyorsunuz ki. Herseyin sizin elinizde olduğunun umarim farkindasinizdir. Inu düşünmek isterseniz onu düşünürsünüz. Bu bir hastalik degil ilacla tedavi edesiniz. Ancak dusun düşün sonrasi hasta olursunuz ve bitmek bilmeyen bir ilac tedavisine baslarsiniz. doktorlar once uzerinizde hang olacin size uygun oldugunu test etmeye calisirlar 6 ay denersiniz bisey olmaz sonra haydi bir 6 ay daha... bu surec bitmez. Zamaninda birlikte bir bag kuramamissiniz ya da kurdugunuz bu bag kopmuş. Bunu ilk yasayan siz degilsiniz ve son kiside siz olmayacaksiniz. Yastiga kapanip aglamak en kolay çözüm ama elinize bi acin elinize bosey gecmediginin farkina varin ve bunu cocugunuz icin yapin lütfen. Kendinizin farkina varın. Sizfe baskasiyla ya da sadece cocugunuzla cok mutlu bir dünya kurabilirsiniz kendinize. Karsi tarafta borakin je yaparsa yapsin. Cok mu mutlu oluyor acilar icinde mi yüzüyor ne hali varsa görsün. Hatalar her zaman iki taraflıdır. Cok olağandışı durumlar olmadigi sürece. Hatalarinizi bulmussunuz bundan sonraki yasaminizda daha enin adimlarla yuruyeceginizden eminim. Üzülmeyin aglamayin bunlar gercekten bir sure sonra aci hissetmesenizde aliskanlik haline geliyor. Sizin cocugunuz var ve anne olarak güzel sorumluluk alip yolunuza mutlu bir sekilde devam edin. Mutlulugunuz eşe bagli yada cevrenizdekilere bagli bir durum değil. Cocugunuz ve size bagli. Bu yuzden gülümseyin ve kotu duygulari beyninizde barindirmayin. Saglikli ve mutlu gunler gecirmenizi dilerim.
Zaten onun için üzülmüyorum yani çok seviyorum çok ozleyecegim kesinlikle değil.Sadece yaptıklarını kabullenemiyorum, sevilmemisligi evliliği yurutemeyisimi dönsün de istemiyorum zaten kabul etsem şimdi gelir ama bunların üstesinden gelmek zaman alacak
 
Kızlar mevzuyu biliyorsunuz 2.kere aldatılma sonucu boşanıyoruz.Su an anlaşmalı bir pürüz çıkarmazsa.Evi bana verecek arabayı o alacak cocuga da 1500 nafaka.Son 3 yıldır birbirimizi yiyorduk zaten ailesinin sürekli para istemesi bunun vermeye kalkması beni ailesinin her bireyine ezdirmesi arkamda durmaması gibi sorunlardan dolayı soğudum bir daha asla eskisi gibi olamadım o da çok yanaşmaya çalışmadı galiba.Bir anda aradaki o bağ koptu.Ben her kavgada bunları önüne sundum, geçmişi asla unutmadım, mutlu olmaya değil ödesmeye çalıştım.En ufak bir olayda bile senden nefret ediyorum seni bir gün elbet boşayacağım beni hak eden biriyle olacağım gibi laflar ettim.Kucumsedim onu, memleketine varana kadar küçümsedim.Hayatta çok az pismanligim olmuştur ben mi suçluydum bende de mi vardı diye düşünmeden edemiyorum.Cok dik kafalıyım inatciyim kinciyim.Bir yandan da diyorum ki bunlar yardim cigligiydi beni sev beni gör hayatında artik 1. Sırada olmak istiyorum deme seklimdi.Inanin sevgiliyken ve ilk evledigimizde o kadar masum saf bir insandım ki hayatta kimseyle münakaşa edemez anca ağlardım resmen içimdeki şeytani ortaya çıkardılar.Esimden aile olmayı ona şartsız koşulsuz guvenebilmeyi istedim bizden önce hep bir önceliği oldu ailesi, arkadaşları...Çocuğumuz olduğunda bile ailesini onun önüne koydu.Ani çıkışları ve sinirlenmeleri vardı bense son 3 yıldır bunları hiç alttan alamadım.Osuranin yanında s.cmak deyimini kullandım.Dışardan birisi eşim hakkında kötü yorum yapmaz herkesin işine koşar yardımseverdir, insanlari mevkilerine paralarina gore ayırmaz, dedikodu bile yapmaz kötü bir es diyebilirim ama kötü bir insan diyemem.
Bu kadar sorun, tartışma, sevgisizlik, bitmiş cinsellik en sonunda başkalarına yöneldi.Bunun bahanesi olmaz biliyorum ama en aptal, en bencil, en pislik insanların bile becerip senelerce yurutebildigi evlilik müessesini ben nasıl batırdım demekten kendimi alamıyorum.Ilk defa kendimi suçluyorum Bu zamana kadar hep o yapıyor ben de yapıyorum ben ezikken her şey guzeldi gul gibi gecinip gidiyorduk ne zaman sesimi cikarmaya basladim evliligim sorunlu oldu diyordum.Onunla evliyken de kendimi baskalriyla kiyaslardim.Bu kiz benden daha mi guzel, daha mi zeki, daha mi sevimli, daha mi zengin?Neden onun kocasi el üstünde tutuyor da her kosulda yaninda oluyor da benim kocam beni özümseyemiyor diye?Sanirim beni yeteri kadar benim istediğim kadar sevemedi.Simdi yine pişman ama asla olamayız gelse 2 gün sonra yine en ufak şeyden kavga, dövüş; birkaç ay sonra başka bir kadın vs.Surekli elindeki telefonla kimle konuşuyor kimi ayartıyor yine diye düşünmekten kafayı yerim.Onunla olursam ya akıl sagligimi kaybederim ya da katil olurum.Bir yandan diyorum Tzk kabul etmesen de senin kocan yavşak bir adam biraz alımlı bir kadın görünce atlıyor bunun seninle bir alakası yok.Bir yandan diyorum niye 5 yıllık sevgililik döneminde bir şeyini görmedim yakalamadım istese benden uzak Istanbul gibi bir yerde bekar evinde kalıyordu çok rahat yapardı ama eminim yok yapmadı.Her zaman evlenme hayali olan param olsa 18'inde evlenirdim diyen evcimen bir adamdı.Birden arkadaşlarıyla içip, sıçıp, gezmek isteyen, gözü dışarda bir adama dönüştü.Biz 19 yaşında tanıştık 23 yaşında evlendik acaba zamanında yapıp yasamayamadi şimdi parası mevkisi de var ondan mi yapmak istiyor diyorum?Sürekli kafamda neden yaptı niye yaptı diye dolandırıyorum.Kendimi bile sucluyorum.Bu sefer o da kabullendi bana biriyle mutlu olmaya kalkarsam sen ona hayatta izin vermezsin napar ne eder bulursun her seyi anlatirsin kacirirsin dedi.Ben senden sonra yalniz kalacakmışım gibi hayatımı kabullendim dedi.Bu olacak hatta bence yakında olacak ben o zaman nasıl dayanacağım.Hele bir de onu el üstünde tutarsa sürekli kendini yerim ben 10 yılda yapamadım 2 günlük kiza neler yapıyor diye. Beni guven problemi olan ve tahammulu eksik bir insan olarak birakti ben bundan sonra kimseyle olamam ama o olacak.Onun yaninda asla boyle konusmuyorum tabi sen bu serefsizligi yapmayacktin seni ölsen bile affetmeyecegim, senin mayan bozuk adam olmazsin vs diyorum ama geceleri yorgani basima cekip ağlıyorum.Sanirim bunu destek almadan atlatamayacağım.Atlatana kadar da sizin başınızı yiyecegim ozur dilerim çünkü kimseye anlatamıyorum artik onun yaptıklarından o kadar utanıyorum ki ben anlatamıyorum.
Kendime en yakın gördüğüm cümleniz başkaları beceriyor ben niye beceremedim karakter olarak birbirimize yakınız sanırım bizde boşandık bazen haksızlık yaptım diye üzülüyorum bazende o bana haksızlık yaptı diyorum 6 ay oldu hala beynimi yiyor doğrusu mu muydu sorusu
acaba bi gün ansızın pişmanım diye iş çıkışıma gelir mi diye gözlerim onu arıyor ne zaman geçer bu durumumuz bilmiyorum ama istediğiniz zaman msj da atabilirsiniz ben yanınızda olmak isterim
 
Zaten onun için üzülmüyorum yani çok seviyorum çok ozleyecegim kesinlikle değil.Sadece yaptıklarını kabullenemiyorum, sevilmemisligi evliliği yurutemeyisimi dönsün de istemiyorum zaten kabul etsem şimdi gelir ama bunların üstesinden gelmek zaman alacak
Zamana birakirsaniz sadece alışırsınız. Aglamamayi uzulmemeyi tercih edin. Karsi tarafin sizi sevmedigini varsayalim dunyada bir kisi sizi sevmedi diye o guzelim gozyaslarinizi bunun icin akitmamalisiniz hem de size cok kötü zamanlar yasatmisken... herkes kendine yakisani yapar. Kendine yakistirmis sizi uzecek seyleri yapmis. ihtiyaciniz olan sey zaman degil güçlü olmanız. Sizi seven eminim onlarca insan vardir ve olacaktir da. Kendinizi sevmeniz bile kendinize haksizlik yaomamak zorunda oldugunuzu dogrular. Sadece kendinizi üzmeyin mutlu kalın.
 
X