Çok teşekkür ederim çok ihtiyacım vardı bu duayaEşim için değil de eski sevgilim için 41 ay evet tam tamına 41 ay öldüm öldüm dirildim. 3,5 yıla tekabül ediyor. Bitti şükür hiç aklıma bile gelmiyor geçecek emin olun benim geçti ise herkesin gecer geçecek geçmeli hayatta neler yaşanıyor sabır dua şükür sükunet bu mübarek günler de açınız geçsin umarım
Çok öfke problemi olan bir insandı ben yaşanmışlıkların hayrına bir gün düzelir umudu taşıdım hep içimde. Sorunumuz olmadığında o kadar iyiydik ki parmakla gösterilirdik ama öfkesine dokunan bişey oldumu gözü görmezdi hiçbir şeyi. Ben ilk şiddete uğradığımda boşanmak istedim yalvardı bir daha elini kaldırmayacağını söyledi. O zamanlar o kadar güçlüydüm ki zorluk çekmeyeceğimden emindim. O zaman ki ben işe şimdiki ben arasında çok fark var ne yaptı bana bilmiyorum ama çok zorlanıyorum. Hep bitecek diyorlar bana ilk günlere göre daha iyiyim tabii ama artık aklıma gelmesin yaşadıklarım istiyorum. Beni sevmediğini sindirmem gerekiyor içim de çok haklısınız o zaman her şey değişecek. Bana çok şey diyen de var sende bitiğinde bu defa onda başlayacak ama iş işten geçmiş olacak diyen de var açıkçası ben buna çok inanmıyorum. Gerçekten kadının içinde bitince her şey tersine mi dönüyor?Eşinizin devam edebilmesi çok normal. Zaten çok sorunlu bir evlilikmiş, ve özür dilerim ama şiddet gösteren bir adamın ben eşine sevgisi ya da saygısı olduğunu düşünmüyorum.
İstemiyordur, bugüne dek sürmüştür belki konfor alanından çıkamamıştır, belki "her evlilik böyle" demiştir, belki tek gecelik şeylerle aldatmıştır, boşanmaya gerek görmemiştir.
Eğer aklında başka biri varsa, kendince zaten olmayan evliliğinden kurtulmak istiyordur.
Bence buradaki soru onun ne çabuk devam etmesinden ziyade, siz neden bu kadar sündürdünüz ki geri gelse yeniden barışırsınız.
Erkekler kadınlar gibi değiller; ben eşimden de biliyorum, yakın erkek arkadaşlarımdan da. Adamlar sevmedikleri kadına dünyayı dar ediyor, 3 gün sonra birini severse altına halı sermediği kalıyor. Kadın sevmese bile empati kurup, insanca davranır. Erkekler acımaz. Hele de evlilikte.
Kadınlar hep kendini kandırıyor: "onun yapısı öyle" "o sevgisini gösteremez" "o hediye alamaz" "o zor dönemden geçiyor" "bunu yaptı çünkü şöyle çünkü böyle"...
Sonra da adam günün birinde boşanınca (kadın boşanmıyor çünkü) "başka kadına neler yaptı" travması oluşuyor.
E biz kadınız, bu kadar zayıf mıyız? Sizi sevmeyen adamı şutlamak yerine altında paspas oldukça hayat boyu o travma bitmiyor.
Bence sizi sevmediğini kabul ettiğiniz an iyileşmeye başlayacaksınız.
Hayır dönmüyor maalesef. Sadece şu oluyor adam dönemsel olarak kimseyle dikiş tutturamadıysa o boşluk döneminde gelip yalvarıyor, hayatına geri giriyor kadının. Fakat ilk fırsatta daha kötü kayboluyor. Ama kadınlar bu süreci "bak çok pişman oldu" diye algılıyor. Fakat yeniden evlensen bile aynı tas aynı hamam. Hatta belki bu kez daha kötüsü.Çok öfke problemi olan bir insandı ben yaşanmışlıkların hayrına bir gün düzelir umudu taşıdım hep içimde. Sorunumuz olmadığında o kadar iyiydik ki parmakla gösterilirdik ama öfkesine dokunan bişey oldumu gözü görmezdi hiçbir şeyi. Ben ilk şiddete uğradığımda boşanmak istedim yalvardı bir daha elini kaldırmayacağını söyledi. O zamanlar o kadar güçlüydüm ki zorluk çekmeyeceğimden emindim. O zaman ki ben işe şimdiki ben arasında çok fark var ne yaptı bana bilmiyorum ama çok zorlanıyorum. Hep bitecek diyorlar bana ilk günlere göre daha iyiyim tabii ama artık aklıma gelmesin yaşadıklarım istiyorum. Beni sevmediğini sindirmem gerekiyor içim de çok haklısınız o zaman her şey değişecek. Bana çok şey diyen de var sende bitiğinde bu defa onda başlayacak ama iş işten geçmiş olacak diyen de var açıkçası ben buna çok inanmıyorum. Gerçekten kadının içinde bitince her şey tersine mi dönüyor?
Gerçekten öyle oldu bir anda aydınlanma geldi bir anda soğuma muhtemel ayların yorgunluğu üzüntüsü gram gram damlaya damlaya çiğ oldu ve bir sabah uyandım ve içimde ki acı bitmiştiÇok teşekkür ederim çok ihtiyacım vardı bu duayaALLAH razı olsun. Bir sabah uyandığınızda birden bire bitmiş olduğunu mu gördünüz nasıl oldu?
Evet yazdıklarınıza %100 hak veriyorum. Biz evlilikten önce 5 yıl sevgililik dönemi oldu bırakın elini kaldırmayı asla sesini bile yükseltmezdi bana kıyamazdı ama evlendikten hemen sonra her şey bambaşka oldu. Sevseydi elini daha kaldırmazdı. Hiç sevmemiş. Umarım 5 yıl sonra bambaşka bir hayatım olur öyle mutlu bir hayatım olur ki bunları yaşadığım için şükrederim ALLAHa. Ben inanıyorum her şey benim için çok güzel olacak çok teşekkür ederim desteğiniz için inanın şuan olduğumdan daha güçlü hissediyorum kendimi sayenizdeHayır dönmüyor maalesef. Sadece şu oluyor adam dönemsel olarak kimseyle dikiş tutturamadıysa o boşluk döneminde gelip yalvarıyor, hayatına geri giriyor kadının. Fakat ilk fırsatta daha kötü kayboluyor. Ama kadınlar bu süreci "bak çok pişman oldu" diye algılıyor. Fakat yeniden evlensen bile aynı tas aynı hamam. Hatta belki bu kez daha kötüsü.
Sorun ne biliyor musunuz? Lütfen bu akşam aynanın karşısına geçin ve şunu söyleyin kendinize: O sizi sevmiyor, Onun sizi sevmemesi sizi SEVİLEMEZ YAPMAZ. Bu adam sizi sevmedi diye siz DEĞERSİZ, İSTENMEYEN, SEVİLMESİ MÜMKÜN OLMAYAN, YANLIŞ KADIN DEĞİLSİNİZ.
Lütfen bakış açınızı değiştirin. Her koşulda, her erkek tarafından sevilen bir kadın yoktur. Bakın isterseniz dünyanın en güzeli olun, en niteliklisi olun sevilmeyebilirsiniz. Size bir örnek vereyim, manken Tülin Şahin var onun 2. evliliğinde şu an bebeği olduğu eşinden yaşadığı "fiziksel görünümle ilgili" psikolojik şiddet konusunu bir okuyun. Ne diyeceğiz? Bu kadın sevilemez ve hepsini hak etti mi? Kadın bebekle ayrılıp gitti. Kendi işi gücü, uluslararası tanınırlığı, maddi gücü olan bir kadın. Ama sınırı çekmeyi bildi.
Yanlış adam, sizi sevmeyen adamdır. Dünyanın en doğru adamı sizi sevmediyse ve beraberseniz o adam kötüdür. İnsan ilişkilerinde matematik yok.
Ve bir gün pişman olucak, her şey tersine dönecek diye çok kadın kandırılıyor toplum tarafından. Ben eşimin 2. evliliğiyim mesela. Eşim resmi olarak boşandıktan 2.5 yıl sonra evlendik biz. Ve 1.5 senesinde ben vardım. Benim eşimin de eski eşine maalesef ki çevre de "dur sen sabret, yemeği yapılmayınca, ütüsü yapılmayınca, saçmasapan kadınlara denk gelince çok pişman olur" diye hep gereksiz gaz vermişler. Maalesef toplum bunu çok yapıyor. O nedenle eşimin ciddi ilişkisi olunca hiç kabullenemedi, dünyanın olayını yaşattı bize o dönem.
Ben bu nedenle size önereceğim, onun ne yapacağının sizin için önemi olmasın. Sizin için tek önemli sizsiniz. Kendinize dürüst olun, defterleri kapatın ve yeni bir hayata başlayın.
Ben size iddia ediyorum, bir 5 yıl sonra şu an hayal bile edemediğiniz kadar farklı olucak her şey. Ama kalkıp bir karar verip kendinize acımayı bırakacaksınız. Çocuksuz, bekar, iş sahibi bir kadınsınız. Lütfen biraz mantık.
Her gün biraz biraz bitirmişsiniz içinizde siz farkında olmadan ne güzelGerçekten öyle oldu bir anda aydınlanma geldi bir anda soğuma muhtemel ayların yorgunluğu üzüntüsü gram gram damlaya damlaya çiğ oldu ve bir sabah uyandım ve içimde ki acı bitmişti
Öncelikle psikolojik destek almalısınız. Annenizle bile paylaşsanız, böyle durumlarda bir uzman yardımı gerekiyor. Faydası olmayacağını bile düşünseniz de bir uzmana gitmenizi şiddetle tavsiye ederim. Bunu yapmanız zaten kendinize değer vermeye başlamanızın ilk adımı olacaktır.Eylül ayından beri eşimle ayrıyız. Ocak ayının sonlarına doğru boşanma davası açtı çekişmeli. Dilekçede yemek yapmadığımdan tutun temizlik yapmadığıma kadar bir sürü yalan yanlış şeyler yazmış. Bende karşı dava açmaya hazırlanıyorum şuanda.
Neden sen önce dava açmadın demeyin çünkü ben kendimi biliyorum yarın öbür gün acaba toparlayabilir miydik diye düşünmek istemediğim için ilerde bu düşüncelerden dolayı pişmanlık yaşamak istemediğim için ilk ben açmadım davayı. 10 yıldır hayatımdaydı. Alışamıyorum hep iyi anılarımız aklıma geliyor. 5 yıllık evliliğimizde çok kavgalar ettik şiddet gördüm birden fazla. Son kavgamızda yine şiddet uygulayınca darp raporu alıp şikayet ettim başta benimde isteğim boşanmaktı hala da öyle ama bir yandan da çok seviyorum hiç aklımdan çıkmıyor. Evliliğimiz hiç oturmadığı için eşim çok istemesine rağmen çocuk istemedim. Şiddet görmeme ve bana yaptıklarına rağmen hâlâ nasıl aptal gibi sevdiğimi böyle zorlandığımı anlamıyorum. Hiç çıkmıyor aklımdan.
Çalışıyorum fakat çalışırken bile aklımda. Uyku uyumak istemiyorum çünkü hemen hemen her gün rüyama giriyor. Çok severek evlendik. Şiddetli kavgalarımız değil bana yaptığı iyi şeyler, güzel anlarımız sürekli aklıma geliyor aklımı sıyıracağım artık çok zorlanıyorum. Mesajlaşmalarımızı bile silemedim fotoğraflarımızı silemedim.
Onun beni unutmuş olabileceği veya beni artık sevmiyor düşüncesi canımı çok acıtıyor. Haftasonları evden çıkmak istemiyorum. Çalışmasam hiç evden çıkmayacağım neredeyse. 6 aydır ruh gibiyim ne zaman geçecek? Bu ağlamalarım zırlamalarım ne zaman geçecek? Ne zaman unutacağım? Şuan yas sürecinin en dibini yaşıyorum resmen. Annemle kalıyorum ama ona da çok bişey anlatmak istemiyorum oda sürekli Tv izliyor çok paylaşacağım bir şey yok. Aslında evlenmeden önce çok şey paylaşırdım annemle şimdi niye böyle oldu bilmiyorum. işten çıkıp annemin evine bile gelmek istemiyorum cehennem azabı gibi geliyor bana bu eve gelmek. Kendi evimde de kalamıyorum olaylar o evde yaşandı çok anımız var diye. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Yurtdışına iltica etmeyi bile düşünüyorum. Bu şehirde kalmamak ülkede kalmamak için. Psikolojim berbat durumda yardım almanın toparlayamayacağını düşünüyorum çok destek videoları izliyorum işe yaramıyor. Boşanma davası açmadan önce benim tarafımdan çok kişi eşimle konuştu ama boşanmak istediğini söylemişti onunla konuşan kişilere. Çok kararlıymış. O nasıl başarıyor? Artık sevmediği için mi böyle rahat? Nasıl insan bir gün önce farklı iken bir gün sonra bir kalemde silebiliyor? Ben yazdım konuşmak istediğimi söyledim ama cevap vermedi ve engelledi beni wptan. Sanırım bana verdiği sözlerden, önceden söylediği sözlerden kaynaklı onun beni artık sevmediğini kabullenemiyorum. Her şey yalanmış. Nasıl toparlanacağım çok dua ediyorum RABBİMe çıksın diye içimde ki sevgisi.
Sürekli bunu düşünün o vakit güzel anılardan ziyade5 yıllık evliliğimizde çok kavgalar ettik şiddet gördüm birden fazla. Son kavgamızda yine şiddet uygulayınca darp raporu alıp şikayet ettim
Yok kızmıyorum size. Bende çok fazla aşırı bağlanma problemi var sanırım. Babamı da kaybettiğimde bir süre gelemedim kendime saçlarım döküldü. İçimde çok zor kabulleniyorum. Dışardan da o kadar güçlü görünüyorum ki despot gibi duruyorum. Çevremde eşinden şiddet görüp evliliğine devam eden çok çift var belki de şuan beynim normal kabul ettirmeye çalışıyor. Yaşattıklarını uzunca yazabilseydim inanın daha çok kızardınız bana. Bunun için mi diye. Çok hayalim vardı ben evliliği hiç böyle ummazdım. Çok büyük hayal kırıklığı oldu bende.Sizin kendinizle bir derdiniz var....sizin sevgi anlayışınizda çok ciddi bir bozukluk var .....Sizin bağlanmak için seçtiğiniz format silme yanlış....Acilen terapimi olur psikologmu olur psikolojik bir destekmi olur lütfen kendinizi baştan yaratın yapılandırın.....Çok tehlikeli yazdığınız her cümle inanın bu degismedikce siz bu bakış açısından bu Kurban psikolojisinden çıkmadıkça düzelmez bu iş .....Bunu seviyorum alışkanlık 10 yıl gibi donelere baglayamaxsiniz birde dayak şiddet sonra iftira adam çıkmış gitmiş siz neler diyorsunuz kizarsaniz kızın bana doğruları yazalimda varsın anlayışsız olalım .... .
Ne güzel iyileşmeye başlamışsınız siz. Ne kadar süre oldu sizin?Allah kalbinize ferahlık versin.. Anlıyorum sizi, ben de yeni boşandım... sebepleri ne olursa olsun boşanma insanın hayatında çok çok büyük bir yas süreci. Herkes aynı şekilde atlatmıyor , bazıları daha ağır atlatıyor. Eşiniz belki size zorluk çıkarsaydı, boşanmak istemeseydi içiniz soğurdu, ama "hem kendisi suçlu hem de pişmanlık duymuyor" diye düşünüp hırs yapıyor olabilirsiniz, bu da normal, insanız sonuçta. Acınızı yaşamanız lazım. 6 aydır acı çekiyorum artık bitsin diye kendinizi zorlamayın, biraz daha zamana ihtiyacınız var demek ki. Ama bu demek değil ki hiç iyileşmek adına çaba göstermeyin. Ben neler yapıyorum size bahsedeyim, belki ilham olur;
- Dua ediyorum bol bol. Allahım onun da benim de kalbimize ferahlık ver diyorum.
- Online terapiye başladım
- makyajımı, sporumu , beslenmemi, bakımımı, ihmal etmiyorum, ağlayarak oje sürdüğümü biliyorum =)
- komedi dizileri izliyorum, friends, seinfield, gibi falan...
- kitap okuyorum, Gaslight etkisi diye bir kitap okudum ben ne yaşamışım dedim. Bi de kadın yazarların kitaplarını okuyorum, Zaman Zaman Güneşli diye bir kitap.
- Arkadaşlarımla konuşuyorum, hepsi uzakta ama görüntülü görüşüyorum.
- meditasyon yapıyorum
- çoğu fotografı sildim ve onu engelledim. Bakmıyorum. Takip etmiyorum
- ona dua ediyorum. mutlu olsun istiyorum. hafifliyorum.
- ağlıyorum.
- günlük tutuyorum. sayfalarca yazıyorum. anılarımızı yazıyorum. kavgalarımızı yazıyorum. bana kattığı güzellikleri yazıyorum. hepsini sevgiyle ardımda bırakıyorum diyorum.
- boşandığımı gizlemiyorum. herkese söylüyorum. banka memuruna, polise , diskide görevli kadına ... niye bilmiyorum. ama rahatlatıyor. her söylediğimde sanki yüzleşiyorum bu gerçekle. siz gizliyormuşsunuz o yüzden yazdım bu kısmı.
- bundan sonra hayatıma girecek sınırsız olasılık var. belki dünyayı gezeceğim, belki çok mutlu bir aile kuracağım, belki yalnız ama mutlu bi yaşlı kadın olacağım. bunlar beni heyecanlandırıyor.
- başka bir kadına dönüşüyorum, bu da beni çok heyecanlandırıyor. kendimle yeniden tanışıyorum adeta.
- arada hüzün çöküyor. onu çok merak ediyorum. kaçmıyorum bu duygudan. odaklanıp hissediyorum uzun uzun... nasıl olsa başka işim yok diyip yazmaya başlıyorum.
Öyle işte..