Ne yapmam lazım bana bir yol gösterin lütfen

Samsonn .!.:

Bir psikiyatriste gitmeye ikna etseniz? İlaç son çare ama küçücük hapların mücize yarattığına şahit oldum.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle kabul etmez çünkü kendini hiçbir zaman haksız görmüyor ki haklı yere bağırıyormuş eğer bağırıyorsa varmış bir sebebi. İnanın ben gittim psikiyatriste ve ilaç kullandım bir müddet.

Merhabalar ne kadar tatlı, sadec ve anlaşılır bir anlatım tarzınız var.Söylemek istedim.Belli ki çok düzgün kendini ifade edebilen ve konuşulanları dinleyebilen bir insansınız.Ben eşinize boşanmaktan bahsettiğinizdeki tavrını merak ediyorum.Kabulleniyor mu, şaka gibi mi geliyor? O herkesin onu böyle kabullendiğini ve çekeceğini düşünüyor.Ailesi ile işbirliği yapıp tabiri yerinde ise ailece "sert" yapabilirsiniz biraz.Belki kendine çeki düzen verir.11 yıl ve iki çocuk, anladığım kadarıyla ailesi ile de çok büyük sorunlar yok.Bence savaşılmaya değer...

sadecemutsuz .!.:

Annesine bağırdığı kadar bana bağıramıyor artık evliliğimizin ilk dönemlerinde öyle bir dönem oldu ama şimdi biraz daha sakin olabiliyor en azından eskiden olduğu gibi her gün sinirli değil. Ama ben annesine bağırmasına da çok üzülüyorum. Annesine bağırdığı için annesinin ağladığını gördüm birkaç kez ve onun evlat olarak yapması gereken şeyi ben yapıyorum. Kayınvalideme gidip sarılıp onun adına ben özür diliyorum. Bende bir anneyim ona da defalarca söyledim yarın birgün çocuklar büyüdüğünde aynı ses tonuyla seninle konuşsalar ne hissedersin diye tamam diyor iki gün suspus sonra yine devam bağırmalara.

Genişletmek için tıkla...

Allah Allah annesini bagırıp aglatacak kadar sinirliyse kesin ŞEKER hastası bu adam.Yoksa İNSULİN DİRENCİ de olabilir.Tahammülü üst sınırı çıok düşün oluyo.Benim eşim melek gibiydi bir ara çok sinirli oldu.3 sene sürdü adamın içine bir şey kaçmış gibi parlar,tahammülsüz vs ...Sonunda şeker hastalıgı başlangıcı çıktı.

Psikolojik de olabilir,ama şeker yüklemesi ve insulin direnci testi yaptırın kolayca

Aç kalınca daha sinirli oluyorsa,açıkmaya başlasa bile tahammülü sınırları zorluyorsa

Bir şey yokken zırt diye sebepsiz parlıyorsa,

Bazen dediklerini unutabiliyorsa,

şeker olabilir.

Tüm bunlara ragmen KV yapılanın yarasını sarabilecek kadar güzel bir ilişkiniz ,aileniz ve yüreğiniz oldugu için sizi kutlarım...ne mutlu size...

Kelin ilaci olsa kendi başına sürermiş.ev huzursuzluğu kadar kötü bişey yok insani hayattan sogutan.ne anlıyorlar bağırıp çagirmaktan bilmiyorum.kendilerinden sogutmaktan başka bişey degil yaptiklari

bence bıraz kendını gerı cek umursama tınlama duyma hayatına cocuklarınla kendın devam edıyomus gıbı davran onu devre dısı bırak belkı akıllanır ama degısmez sanırım

Bir insan annesine bile hic bir sebep yokken
(ki sebep meyve yiyin de gidin demesi)
bagirip cagirip azarlayip dayilaniyor ve aglatiyorsa,
11 yilda size ve cocuklariniza kimbilir neler yapmistir?

Ben hem size hem de kvdenize gercekten uzuldum. Cunku kpderiniz de kvdenize oyle davraniyormus.
Tamamen yetisme tarzi ,
baba anneye deger vermezse, es de kadina deger vermez...
Dahasi esiniz ve kpderinizin zihniyeti kadini degersiz gormeleri ...
Bence bu saatten sonra ne yapsaniz da kar etmez.
Zira adamlar sizleri stres topu niyetine kullanmayi aliskanlik haline getirmis .
Fakat belki bir ihtimal psikiyatriste gidip ilac kullanirsa en azindan ofke kontrolu icin iyi olur...

Tıpkı benim eşim. Bu kadar mı benzerlik olur.
3 yıllık evliyiz. Eşimin bağırmadığı bir gün varsa, o da onu tüm gün boyunca görmediğim bir gündür. O gün Allah bilir kimlere bağırmıştır.
Annesini çocuk gibi azarlar. Tıpkı sizin eşinizin sudan sebeplerden azarladığı ve bağırdığı gibi.
Kadının kaç kere ağladına şahit olup, sizin yaptığınız gibi sarılıp ben özür dilemişimdir eşim adına.
Benim kayınbabamda kayınvademe gençliğinde çok kötü davranmış. En ufak şeylere sinirlenir, üstüne birde şiddet kullanırmış.
Eşimde böyle bir ortamda büyümüş malesef. Nasıl davranacaktı büyüyünce? Tabi ki babadan gördüklerini uygulayacaktı. Tek fark eşimin şiddete eğilimli olmaması. Ya da şimdiye kadar görmediğim için böyle biliyorum, daha çok yeni evliyiz.
Ayrıca EN önemli noktaya değinmek istiyorum. O da şu ki, eşim annesine veya babasına (ama özellikle annesine) bağırıp çağırdığı zaman hep alttan almışlar ve hala da öyle yaparlar. Aman x sinirlenir şöyle yapmayalım, aman x kızar böyle yapmayalım. X insanda biz neyiz, siz nesiniz yazık değil mi?

Normal sağlıklı bir insan asla bu şekilde davranmaz. Bu normal bir davranış değil. Bu tarz insanlar büyük ihtimal ile çocuklukta yaşadıkları o kötü atmosferin etkisinde kalıp, ileriki yaşlarda öfkelerini bu şekilde atıyorlar. Sizin erkek çocuğunuz var mı bilmiyorum ama yarın birgün büyüdüğünde o da aynı şekilde davranacak. Kız çocuğunuz varsa, o da babası gibi davranan erkeklerin normal olduğunu ve tıpkı annesinin (yani sizin) yaptığınız gibi alttan alınması gerektiğini zannedecek. Bende çok alttan aldım, çünkü anneminde babamı alttan aldığını gördüm, normal zannediyorum bunları. Gerçi babamın asla eşim gibi eften püften sebeplerle hergün anneme kızdığını bilmem, ama o da kendine göre sinirli bir adamdı.
Bence çocuklarınızın yanında size sesini yükselttiğinde çokta alttan almayın. Çocuklar böyle insanların alttan alınması gerektiğini zannetmesinler, sonra ilerde onlarda üzülür.

Tek çare tedavi gibi geliyor bana, çünkü siz ne kadar ona onun gibi davransanız o yinede huyundan vazgeçmez hatta dahada çıkmaza sokar. Ben eşime tedaviyi önermedim, ama son zamanlarda teklif etmeyi düşünür oldum. Kabul etmeyeceğini düşünüyorum ama en azından her ne kadar dualarım düzelmesinden yana ve evliliğimin yürümesinden yana olsada, ayrlık olursa ben en azından elimden gelen herşeyi yaptım diyebilirim.

Allah yardımcımız olsun.

Birde bağırmaya başladığında kulaklarımı kapatıyorum demişsiniz.
11 yıl dayandığınıza göre çok sağlamsınız, ben 3 yıl içinde bunları yapmaya başladım.
Resmen eşim ha şimdi sinirlendi ha şimdi sinirlenecek diye nöbet tutuyorum. Normal değil bu.
O yüzden bir an önce çare bulmam lazım, ömrümü hasta bir genç kadın olarak geçirmek istemiyorum.
Evlendim, sağlığım bozuldu demek istemiyorum. Evet tek çare tedavi. Lütfen sizde eşinizi ikna etmeye çalışın bu konuda.
Çocuklarınız var, onları öne atarak onların sağlığı için bu bir terapi uzamanına gitmeniz gerektiğini anlatın.
Gerekirse yalan söyleyin, geçen gün oğlum/kızım rüyasında baba anneme bağırma diye haykırıyordu psikolojisi çok bozuluyor, dersleride iyi gitmiyor bu sebeple felan diyin. Ailenizin saadeti için söylediğiniz bu yalanın Allah katında mükafatı bile olabilir, bu yalanda hiç bir kusur yok.

Bu konu benim derdime benzediği için yazdıkca yazasım geliyor.
Bu gece son birşey daha söylemek istiyorum.
Eşimin öfkesini kontröl edememesi, ve bana benim ailemin yanında bile eften püften sebeplerden sürekli çıkışması, benim ailemin ona olan saygısınıda azalttı. Bir olur, iki olur aileler gençler arasında olur böyle şeyler der, ama sürekli olunca onlarda birşeylerin normal gitmediğini anladılar. Evladım yok, ama anne babanın evlada olan sevgisini anlamaya çalıştığımda aileme hak veriyorum.
Düşünsenize, çocuğunuzu büyütüp evlendiriyorsunuz, elin adamı hergün psikolojik işkence içine sokuyor.
Kabul edilebilir birşey değil bu.
Yani benim derdim artık aileminde derdi oldu, onlarada yansıdı, çünkü şuan onalara yakın oturuyoruz, eskiden uzakta olduğumdan görmüyorlardı, bilmiyorlardı.

Sizin ailenizin bu durumdan haberi var mı bilmiyorum ama umarım haberi olmadan eşiniz tedavi olur ve düzelir. Benim durumuma düşerseniz bu seferde ailem ile eşimin arası iyi değil diye üzülürsünüz, çünkü bir zaman sonra ailenizin soğukluğunu eşinizde farkedecek o da ailenize karşı tavır alacaktır, haksızda olsa. Çünkü hep onlar haklı ya...
O yüzden lütfen bir an önce tedaviyi kabul ettirin eşinize. Daha fazla üzülmenizi istemem, çünkü ben yaşıyorum aynı şeyleri ve gerçekten çok zor, kolay değil.

Bir erkek annesini azarlayıp annesine bağırıyorsa bunun sebebi babasıdır muhtemelen babasının annesine bağırmasını saygı göstermemesini görerek büyümüştür bizim toplumda maalesef bu çok oluyor koca karısına çocukların yanında bağırır aşağılar ama kadın kocasına bağırmaz saygılı olur çocuklarının yanında çocuklarım etkilenmesin der babanıza saygılı olun der.. Bizde öyle büyüdük babanız geliyor denilince hazır ola geçerdik annem babanızdan önce oturmayın sofraya babanız gelince ayağa kalkın tabi babannem de sürekli söylerdi bunu ama babam hiç annenizi üzmeyin demezdi anneniz geliyor ayağa kalkın demezdi sonuç benim erkek kardeşlerimde anneme saygı az eşimin ailesinde de aynı durum var onlarda annelerine çok kızarlar her defasın da eşimi ve kardeşlerini ben uyarırım çok ayıp o sizin anneniz sizinde çocuklarınız size bunu yapacak o zaman anlayacaksınız diye bende çok üzülüyorum kayınvaldeme anneme, çok şükür ki eşim oğlumuza ban saygılı olmasını beni üzmemesini her fırsatta söylüyor onun yanında tartışmamaya özen gösteriyoruz kısaca sizin sorunun temelide bu bence. Birde hep diyorum annesine saygısı olmayanın karısında olmuyor.

Hepinize tekrar merhaba arkadaşlar, öncelikle yorumlarınız için herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Dün akşamüstü aradım ve çocukları alıp eve geçer misin dedim. Sen direkt eve mi geleceksin dedi evet böylesi daha iyi anneni de bağırmalarında üzmemiş olursun dedim. Tam kapatacaktım bir dakika dedi sen boşanma konusunda yani artık tahammül edemiyorum bu böyle gitmez derken ciddimiydin dedi. Şaka yapıyormuş gibimiydim dedim. Saçlamala ne boşanması ben sensiz yaşayamam ki dedi bunlar telefonda konuşulacak şeyler değil dedim. Tamam sadece seni çok sevdiğimi ve sensiz olamayacağımı bil istedim dedi. Akşam eve geldi yemek hazırladım ama hiç konuşmadım o konuşmaya çalıştı ama ben cevap vermedim içimden gelmedi. Çocuklarla oynadı birlikte resimler yapıp boyadılar filan sonra saat 10 gibi küçük oğlum ateşlendi onunla ilgilendik. Gece ateş düşürücünün etkisiyle biraz iyiydi ama sabaha karşı saat 05'te ateşi çok yükselmişti. O da uyandı doktora götürelim dedi kızım uyuyor onu kime bırakacağım okula gidecek çocuk uykusunu almadan nasıl gitsin dedim. Annesini aradım. Anne kızın yanında durabilirmisin küçük ateşlendi doktora götüreceğiz dedim tamam kızım geliyorum dedi sen gelme bu saatte nasıl geleceksin xx alır seni dedim. Anneni gidip alır mısın xx yanında dursun dedim. Gitti aldı gayet mülayim bir şekilde kayınvalidem kızımın yanında durdu biz hastaneye gittik. Yolda oğluyla ilgilenmelerini görseniz varsa kurban olurum ben sana oğlum canın bir şey istiyor mu bir şey alayım mı sana diye çocuğu öpe öpe getirdi eve bıraktı bizi ondan sonra da 3 kez aradı çocuğu sormak için ona da bahane çıktı aramak için. Ama hastaneden çıktıktan sonra çocuğun önemli bir şeyi olmadığını öğrendikten sonra ikimizde rahatladık arabada bana özür dilerim hatalıydım ve bundan sonra daha dikkatli olacağım söz veriyorum, ama sende bir daha boşanma lafını etme dedi. Ben hiç cevap vermedim. Çünkü iki gün sonra yine olmayacağının garantisi yok şu an için görücez bakalım.

sadecemutsuz .!.:

Annesine bağırdığı kadar bana bağıramıyor artık evliliğimizin ilk dönemlerinde öyle bir dönem oldu ama şimdi biraz daha sakin olabiliyor en azından eskiden olduğu gibi her gün sinirli değil. Ama ben annesine bağırmasına da çok üzülüyorum. Annesine bağırdığı için annesinin ağladığını gördüm birkaç kez ve onun evlat olarak yapması gereken şeyi ben yapıyorum. Kayınvalideme gidip sarılıp onun adına ben özür diliyorum. Bende bir anneyim ona da defalarca söyledim yarın birgün çocuklar büyüdüğünde aynı ses tonuyla seninle konuşsalar ne hissedersin diye tamam diyor iki gün suspus sonra yine devam bağırmalara.

Genişletmek için tıkla...

benimki de ailesine tıkını çıkarmaz. bana bağırırdı. bende bağırmadan konuş. böyle yapmaya devam edersen geri dönüşü olmayan yollara gireriz dedim. gözümü kararttım . gözlerimde o ışığı gördü sanırım. bitcekti artık. o gün bugündür tık yok. bağarma çağırma mazide kaldı. ama bende onu sinirlendirmemek için elimden geleni yapıyorum. sakinleştirici kullandım 2 sen düşün artık. şimdiözür dilerim kırılmadın dimi diye kıçımdan ayrılmıyor. eskiden boşanırım ayrılırım derdim inanmazdı bağarıp beni çocukları korkutmaya çalışırdı. Ama sona yaklaştığımızı gözümü kararttığımı anladı şimdi kuzu oldu :))))))

darısı senin başına

sadecemutsuz .!.:

Hepinize tekrar merhaba arkadaşlar, öncelikle yorumlarınız için herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Dün akşamüstü aradım ve çocukları alıp eve geçer misin dedim. Sen direkt eve mi geleceksin dedi evet böylesi daha iyi anneni de bağırmalarında üzmemiş olursun dedim. Tam kapatacaktım bir dakika dedi sen boşanma konusunda yani artık tahammül edemiyorum bu böyle gitmez derken ciddimiydin dedi. Şaka yapıyormuş gibimiydim dedim. Saçlamala ne boşanması ben sensiz yaşayamam ki dedi bunlar telefonda konuşulacak şeyler değil dedim. Tamam sadece seni çok sevdiğimi ve sensiz olamayacağımı bil istedim dedi. Akşam eve geldi yemek hazırladım ama hiç konuşmadım o konuşmaya çalıştı ama ben cevap vermedim içimden gelmedi. Çocuklarla oynadı birlikte resimler yapıp boyadılar filan sonra saat 10 gibi küçük oğlum ateşlendi onunla ilgilendik. Gece ateş düşürücünün etkisiyle biraz iyiydi ama sabaha karşı saat 05'te ateşi çok yükselmişti. O da uyandı doktora götürelim dedi kızım uyuyor onu kime bırakacağım okula gidecek çocuk uykusunu almadan nasıl gitsin dedim. Annesini aradım. Anne kızın yanında durabilirmisin küçük ateşlendi doktora götüreceğiz dedim tamam kızım geliyorum dedi sen gelme bu saatte nasıl geleceksin xx alır seni dedim. Anneni gidip alır mısın xx yanında dursun dedim. Gitti aldı gayet mülayim bir şekilde kayınvalidem kızımın yanında durdu biz hastaneye gittik. Yolda oğluyla ilgilenmelerini görseniz varsa kurban olurum ben sana oğlum canın bir şey istiyor mu bir şey alayım mı sana diye çocuğu öpe öpe getirdi eve bıraktı bizi ondan sonra da 3 kez aradı çocuğu sormak için ona da bahane çıktı aramak için. Ama hastaneden çıktıktan sonra çocuğun önemli bir şeyi olmadığını öğrendikten sonra ikimizde rahatladık arabada bana özür dilerim hatalıydım ve bundan sonra daha dikkatli olacağım söz veriyorum, ama sende bir daha boşanma lafını etme dedi. Ben hiç cevap vermedim. Çünkü iki gün sonra yine olmayacağının garantisi yok şu an için görücez bakalım.

Genişletmek için tıkla...

ayy cnm bu arada kvalidenle ilişkinize çok özendim. bende böyle olmasını isterdim ama olmadı. çok üzgünüm çooook

palin3 .!.:

benimki de ailesine tıkını çıkarmaz. bana bağırırdı. bende bağırmadan konuş. böyle yapmaya devam edersen geri dönüşü olmayan yollara gireriz dedim. gözümü kararttım . gözlerimde o ışığı gördü sanırım. bitcekti artık. o gün bugündür tık yok. bağarma çağırma mazide kaldı. ama bende onu sinirlendirmemek için elimden geleni yapıyorum. sakinleştirici kullandım 2 sen düşün artık. şimdiözür dilerim kırılmadın dimi diye kıçımdan ayrılmıyor. eskiden boşanırım ayrılırım derdim inanmazdı bağarıp beni çocukları korkutmaya çalışırdı. Ama sona yaklaştığımızı gözümü kararttığımı anladı şimdi kuzu oldu :))))))

darısı senin başına

Genişletmek için tıkla...

Amin canım inşallah. Benimkide artık boşanmayı düşündüğümü ciddiye almış olacak ki sen ciddi misin bu konuda diyor. Daha öncede boşanmanın eşiğine gelmiştik ailesi araya girdi. Ama bu sefer inan bana davayı açarım ve dava sonuçlanana kadar da ne kendi aileme ne de senin ailene hiçbir şey söylemem bittikten sonra bitti derim. Sakın yine ailen barıştırır nasıl olsa diye güvenme dedim onun için korktu sanırım.