- 4 Şubat 2017
- 2.097
- 1.538
- 133
Daha önce boşanacağım diye konu açtım baba evindeyim demiştim daha doğrusu.
Baba evine geldikten sonra yük olduğumu hissettirdiler adeta sağ olsunlar. Oğlumu bağırlarına bastılar ama beni hep ittiler. Bende kimseye yük olmamak adına bir işe girdim. Aradan 2 hafta geçti eşim sürekli bana ulaşmaya barışalım demeye başladı. Yine sözler verdi. Aralara aileler girdi babam kocama dönmemi beni dövmediğini aldatmadığını önünme yemek koyup sahiplendiğini beni kıskana bilir ve hakaret etse bile kadınım susmam gerekli gibi saçma konuşmalar yaptı. Bende boşanacağım kendi ayaklarım üzerinde dururum kimseye ihtiyacım yok zaten baba olarak bunca yıl hayrın olmadi şimdide olmasa ölmem heralde dedim. (ben yıllarca yurtta kaldım üvey anne dayağı yedim ve babam beni üvey annem yuzünden evden kovmuştu)
Üzerime yürüdü. Ne geldiyse başıma dik kafalılığımdan gelmiş. Kocam haklıymış dövse daha iyiymiş. Ve bana hala evlisin dua et boşamasın yoksa sana hayatı zindan edeceğım koca evini mumla arayacaksın dedi.
Tabi ben tüm bunlara rağmen ev aradım. Kayınvalidem kayınpederim sürekli arayıp oğullarının hasta olduğunu tedaviye ihtiyacı olduğunu söyleyip çocuğun için dön kızım en ufak hatasında biz arkandayız ama bize herşeyini anlat evine gel bir daha olursa kapımız ona kapali sana açık dediler. Eşimi ikna ettiler tekrar tedaviye başladı. Bu süreçte ben işe girdim çalışmamı asla istemiyordu.
Hediyeler yollamalar. Evin orlarda beklemeler başladı önce. Sonra sanirım takip etmiş iş yerine çicek pasta falan yollamaya notlar yazmaya başladı.
Bende hem babamın yaptıkları hem kayınvalidem ve kayınpederime güvenerek bir süre ayrı kalalım ona inanmam gerek dedim. Bu sürede sürekli benimle ve oğlumuzla ilgileniyor. Sürekli birşeyler yapmaya çalışıyor ve şaşırtıcı şekilde çalış önemli değil dedi. Ben nasıl nerde mutluysam onu yaomalıymışım brn gidince anlamış terk etmem gitmem sanmış. Ben gidince beni sevdiğini anlamış ve dönmemi bu ayrılıgın fazla olduğunu söylüyor.
Gönlüm inanmaktan yana.
Hatalarıda: Aşırı kıskanç. Sırf kıskançlığından yapmadığım şeyleri yaptım gibi bana lanse ediyor. Mesela bir akrabamız bize oturmaya geldi çocuk doğduğunda bana onda gözünmü var dedi.
Bir diğeri sürekli iş iş iş para para para moduna girdi ihmal etti bizi.
Bir başka konu tabiki cinsellikti bana yanaşmamaya başladı.
Çok çabuk öfkeleniyor dinleme diye birşey yok herşey benim dediğim gibi olacak diyor. Giydiğime (tesettürlü olduğum halde) karışır sürekli bu çirkin bunu nasıl aldın bu renk seni çirkin göstermiş gibi kırıcı bir şekilde ifade ediyor fikirlerini.
Çok güzel yemek yapamam ama bunu sürekli yüzüme vurması ve en son bana nasıl kadınsın demesi çoook zoruma gitti. Kadın değilmişim oğlumu bahane edip sürekli onu ihmal eden yemek temizlik bilmeyen pis biriymişim.
Kavga da çok kırıcı ağzından çıkanı asla bilmez. Kırdım mı üzdüm mü demez.
Benim hatalarımda var. Doğumdan sonra çok agresif oldum ona karşı. Bir kaç kez yorgunum diyip reddettim ve bu grurunu kırmış. Veya sürekli oğlumla ilgilendim ve biraz onu ihmal ettim. Bazen abarttım ve yaptığı şakaları anlamayarak kavga çıkardım. Çok alıngam davrandım.
Ama asla kişiliğime hakareti haketmediğimi düsünüyorum. Hatalar tek taraflı değildir ve bende abarttım. Mesela bayramda köye gitmek istedi ben de tatile gitmek istedim. O kurbanda havalar tam ısınır daha iyi olur çocukta iyice büyür dedi bende şimdi gitmek istiyorum dedim ve biz kavga ettik. Sabah o hazırlanıp cıktı beni aradı sensiz gidemem kırma beni gelincede dediğin yere gideriz dedi. Ben onu kırmak istemedim ama hep suratım asıktı. Kayinvalidemde bizle geldi onlar önde güle oynaya giderken beni araba tuttu. Çocukla ilgilen falan derken burnumdan geldi. Mutsuzdum. Istemedim gitmek. Şimdi burda hatalıyım evet ama yıllardır köye gitmiyor ve orda kimsesi yok sözde ben göreyim gezelim dedi ben orda ev temizledim kucağımda çocukla annesini aldı uzak akraba görmeye gitti. Atlarını bile bilmez ne diye gitcem diye diretiyor anlamıyorum. Bu ve bu tarz hayata bakış farklılığı normalde konuşmadıgın adını bilmediğin adamlari sırf annen istiyor diye gidip ziyaret edeceksen niye benim tatilimden çaldı anlamıyorum.
Sizler objektif yorumlar yapıyorsunuz söyleyin bana ne yapmalıyım. Baba evinde bi süre daha sabredip eve çıkmak mı bunlar düzelir doğum sonrası bocalama bir şansı hak eder mi? Hoş bu ona verdiğim 3. şans olacak...
Hakkınizı helal edin çok uzun oldu hepinizin güzel yüreklerinden öpüyorum ve işte olduğum için seri cevap veremeyebilirim ama müsait oldukça yazacağım.
güncelleme : Sayfa 4
Baba evine geldikten sonra yük olduğumu hissettirdiler adeta sağ olsunlar. Oğlumu bağırlarına bastılar ama beni hep ittiler. Bende kimseye yük olmamak adına bir işe girdim. Aradan 2 hafta geçti eşim sürekli bana ulaşmaya barışalım demeye başladı. Yine sözler verdi. Aralara aileler girdi babam kocama dönmemi beni dövmediğini aldatmadığını önünme yemek koyup sahiplendiğini beni kıskana bilir ve hakaret etse bile kadınım susmam gerekli gibi saçma konuşmalar yaptı. Bende boşanacağım kendi ayaklarım üzerinde dururum kimseye ihtiyacım yok zaten baba olarak bunca yıl hayrın olmadi şimdide olmasa ölmem heralde dedim. (ben yıllarca yurtta kaldım üvey anne dayağı yedim ve babam beni üvey annem yuzünden evden kovmuştu)
Üzerime yürüdü. Ne geldiyse başıma dik kafalılığımdan gelmiş. Kocam haklıymış dövse daha iyiymiş. Ve bana hala evlisin dua et boşamasın yoksa sana hayatı zindan edeceğım koca evini mumla arayacaksın dedi.
Tabi ben tüm bunlara rağmen ev aradım. Kayınvalidem kayınpederim sürekli arayıp oğullarının hasta olduğunu tedaviye ihtiyacı olduğunu söyleyip çocuğun için dön kızım en ufak hatasında biz arkandayız ama bize herşeyini anlat evine gel bir daha olursa kapımız ona kapali sana açık dediler. Eşimi ikna ettiler tekrar tedaviye başladı. Bu süreçte ben işe girdim çalışmamı asla istemiyordu.
Hediyeler yollamalar. Evin orlarda beklemeler başladı önce. Sonra sanirım takip etmiş iş yerine çicek pasta falan yollamaya notlar yazmaya başladı.
Bende hem babamın yaptıkları hem kayınvalidem ve kayınpederime güvenerek bir süre ayrı kalalım ona inanmam gerek dedim. Bu sürede sürekli benimle ve oğlumuzla ilgileniyor. Sürekli birşeyler yapmaya çalışıyor ve şaşırtıcı şekilde çalış önemli değil dedi. Ben nasıl nerde mutluysam onu yaomalıymışım brn gidince anlamış terk etmem gitmem sanmış. Ben gidince beni sevdiğini anlamış ve dönmemi bu ayrılıgın fazla olduğunu söylüyor.
Gönlüm inanmaktan yana.
Hatalarıda: Aşırı kıskanç. Sırf kıskançlığından yapmadığım şeyleri yaptım gibi bana lanse ediyor. Mesela bir akrabamız bize oturmaya geldi çocuk doğduğunda bana onda gözünmü var dedi.
Bir diğeri sürekli iş iş iş para para para moduna girdi ihmal etti bizi.
Bir başka konu tabiki cinsellikti bana yanaşmamaya başladı.
Çok çabuk öfkeleniyor dinleme diye birşey yok herşey benim dediğim gibi olacak diyor. Giydiğime (tesettürlü olduğum halde) karışır sürekli bu çirkin bunu nasıl aldın bu renk seni çirkin göstermiş gibi kırıcı bir şekilde ifade ediyor fikirlerini.
Çok güzel yemek yapamam ama bunu sürekli yüzüme vurması ve en son bana nasıl kadınsın demesi çoook zoruma gitti. Kadın değilmişim oğlumu bahane edip sürekli onu ihmal eden yemek temizlik bilmeyen pis biriymişim.
Kavga da çok kırıcı ağzından çıkanı asla bilmez. Kırdım mı üzdüm mü demez.
Benim hatalarımda var. Doğumdan sonra çok agresif oldum ona karşı. Bir kaç kez yorgunum diyip reddettim ve bu grurunu kırmış. Veya sürekli oğlumla ilgilendim ve biraz onu ihmal ettim. Bazen abarttım ve yaptığı şakaları anlamayarak kavga çıkardım. Çok alıngam davrandım.
Ama asla kişiliğime hakareti haketmediğimi düsünüyorum. Hatalar tek taraflı değildir ve bende abarttım. Mesela bayramda köye gitmek istedi ben de tatile gitmek istedim. O kurbanda havalar tam ısınır daha iyi olur çocukta iyice büyür dedi bende şimdi gitmek istiyorum dedim ve biz kavga ettik. Sabah o hazırlanıp cıktı beni aradı sensiz gidemem kırma beni gelincede dediğin yere gideriz dedi. Ben onu kırmak istemedim ama hep suratım asıktı. Kayinvalidemde bizle geldi onlar önde güle oynaya giderken beni araba tuttu. Çocukla ilgilen falan derken burnumdan geldi. Mutsuzdum. Istemedim gitmek. Şimdi burda hatalıyım evet ama yıllardır köye gitmiyor ve orda kimsesi yok sözde ben göreyim gezelim dedi ben orda ev temizledim kucağımda çocukla annesini aldı uzak akraba görmeye gitti. Atlarını bile bilmez ne diye gitcem diye diretiyor anlamıyorum. Bu ve bu tarz hayata bakış farklılığı normalde konuşmadıgın adını bilmediğin adamlari sırf annen istiyor diye gidip ziyaret edeceksen niye benim tatilimden çaldı anlamıyorum.
Sizler objektif yorumlar yapıyorsunuz söyleyin bana ne yapmalıyım. Baba evinde bi süre daha sabredip eve çıkmak mı bunlar düzelir doğum sonrası bocalama bir şansı hak eder mi? Hoş bu ona verdiğim 3. şans olacak...
Hakkınizı helal edin çok uzun oldu hepinizin güzel yüreklerinden öpüyorum ve işte olduğum için seri cevap veremeyebilirim ama müsait oldukça yazacağım.
güncelleme : Sayfa 4
Son düzenleme: