ne yapmalıyım? çocuk ve meslek..

Merhaba, hanımlar. benim sorunum; ikinci çocuk ve gecikmiş bir meslek edinme çalışması arasında kalmak. Biraz uzun olabilir ama okur ve fikir verirseniz çok teşekkür ederim. Zira etrafımda danışabileceğim pek kimse yok ve burda kadınların tecrübelerini paylaşmaları çok hoşuma gitti. Ben de faydalanabileceğimi düşünüyorum. Ben aslında kararsız değilim, kararım net ama biraz destek ve öneri bekliyorum.

Üniversiteden sonra evlendim ve çocuğum oldu. 22 yaşında anne oldum. Genç anne olmak çok güzel bir şey ama hayata pek hazırlıklı ve bilinçli değildim o zamanlar. Ailemin maddi durumu gayet iyiydi, geçim sıkıntısı nedir hiç bilmedim. Fakat evlendikten sonra hamilelik sürecinde eşimin işleri bozuldu. 4 sene kadar çok zor zamanlar geçirdik. Bir hayli maddi sıkıntı yaşadık. Kaç kere misafir beklerken eve icra gelmesiyle son dakika misafir ertelemek zorunda kaldım. 8 aylık hamileyken bütün beyaz eşyaları götürdüler. Doğum yaptığım zaman evde bir tek ocak vardı. Zordu yani. Çocuğuma bakabilecek kimse yoktu. Annem rahatsız zaten. Kız kardeşim de yok. Eltimler birkaç gün gelip gitti, çamaşır yemek filan. Doğumumun 10. gününde evde yalnız ve ayaktaydım yani.

O zaman mesleğimi elime almamış olmak çok üzdü beni. 7 sene oldu artık evleneli. Son 3 senedir eşim işlerini toparladı. Ben de oğlumu büyüttüm. Eşim işsiz olduğu zamanlarda özel dersler verdim. Başta öğretmenliği düşünmezken ondan sonra sevdim öğretmenliği. Akademik başarım zaten hep iyiydi. Üniden sonra okulda kalmamı isteyen hocalar vardı ama başörtüsüyle olmaz dediler, ben de kabul etmedim. Zaten özellikle çocuklarla aram gayet iyidir. Bundan sonra önce mesleğimi elime alacağım dedim. Fakat bir hayli zaman kaybetmiştim tabi.

Eşimde sıkıntıları atlattıktan sonra iş kurdu ve çok çalıştı. Önce bir araba aldı. Şimdi de eve girdi, borçlarını ödüyor. Özellikle eskiye göre çok daha rahatız. Edebiyat mezunuyum. Öğretmenlik için önce formasyon aldım geçen sene. Oğlumu kreşe verdim. Tabi ev çocuk okul öğrencilik bir hayli zor oluyor. Bu sene de kpss dersanesine gideceğim.

Oğlum artık 6 ya yaklaşıyor ve yalnız büyüyor. Allah nasip ederse benim planlamama göre 8 yaşında ancak kardeşi olabilir. bir sene dersane, kazanacağım da kesin değil ama olursa okulun ilk senesi filan.. Eşimin yaş 37. "Ben 40 yaşımda mı baba olacağım bir daha? Millet bu yaşta son çocuğunu eline alıyor diyor. Ben artık rahat geçimimizi sağlıyorum, senin alacağın 2 bin lira maaşı zaten sana veriyorum. eğer istersen özel bir yerlerde çalış, az bir şey için çok büyük bir emek veriyorsun. sen istediğinde hemen yine çocuk olmayabilir, bu kadar sene (7 sene) bekledikten sonra. Hayatımız gidiyor" diyor. Hak veriyorum ama yaşadıklarımın bende çok derin izleri kaldı. Sana güveniyorum ama önce ben bir başıma ayakta durabilmeliyim diyorum ona. Bu gecikmenin benden değil, onun işlerinden kaynaklandığını söylüyorum. İkinci çocuk olduğunda ben daha tecrübeli olacağım ama bakan yine olmayacak, en azından ben birilerini bulabilirim diyorum.

Ama aklımda sorular hep. Çocuğumla kardeşi arasında en az 8 yaş olunca abi kardeş ilişkisi kurulur mu ilerde? Bu kadar ara verince hamile kalmak zorlaşır mı? Gerçekten bir pire için mi yorgan yakıyorum? İkinci çocuğu ben de çok istiyorum, özledim de. Velhasılı kelam, işte böyle. Sizler ne dersiniz, saygı çerçevesi içinde yorumlarınıza açığım. Şimdiden teşekkürler.

Kızlar hiç yorum yok mu?

Zor dönemlerden geçmişsin, işlerin senin açından iyi gitmesine sevindim. 2 çocuğu yapıp bakıcı ayarlayabilirsin, maddi durumunuz elverişli nihayetinde, hayatını yeterince ertelemişsin, kendin içinde birşeyler yapma vaktin gelmiş.

Ben olsam tercih etmezdim, rahata ermişim, mesleğimi yapabilirim, bir çocuğum büyümüş ve artık 40'ıma gelmişim. Önüme bakardım.

Mesleğinizi elinize alın 2. çocuğu erteleyin derim.
Kardeşler arasında yaşı kafanıza takmayın.
Kardeşimle benim aramda 8 yaş, ablamla arasında da 12 yaş var.
Şuan edebi etkinliklere vs. benimle de gider, ablamla da.
Arkadaş gibiyizdir.

Benim çocuğum yok ama bir şey deyip kaçacağım: Sevgilim doğduğunda annesi 23 yaşındaymış. Sevgilimden tam sekiz yıl sonra da kardeşi doğmuş. Aralarında harika bir bağ var. Hem şu açıdan da iyi oldu: Sevgilim üniversiteyi bitirdi, işe girdi ve kardeşi daha lisede. Onun sorumluluğunu ailesiyle paylaşıyor. Harçlığını veriyor, harcamalarını karşılıyor. Çok iyi bir ilişkileri var gerçekten

Zor şeyler yasamissin iz şimdi iyi olmanıza sevindim.ancak arada 1 sene kadar farkeder. Yanlış anlamadiysam olunuz 6 yaşında şimdi hamile kalsan zaten çocuk 7 yaş civarında olur ha 7 ha 8 çok şey farketmiyor.yalniz şunu belirtmek isterim ki eğer ki gerçekten 2.cocugu istiyorsanız is konusu 2 sene sonrada olur belki zor olur ama olur yani..ama çocuk konusu hiç belli olmaz.yani istediğiniz zaman olabilirdi olmayabilir de.

Ben sizin yerinizde olsam 2.cocugu tercih ederdim.o da biraz büyüdü mu is hayatı olabilirdi.cunku şimdi iş hayatına atılsan 1 senesonra hamile kkalsan tam is hayatına alismis olacaksın, hamileyken zor bir dönem olacak evde kalmaya başlayınca daha zor olacak falan filan..ne bileyim iyi düşün bence..

çocuk yapabilmenin garantisi yok bu hayatta..
günümüzde yediğimiz içtiğimizden mi nedir ama artık bazı şeyler zorlaştı
sizde görüp duyuyorsunuzdur etrafta pek çok insan çocuk hasretiyle yanıp tutuşuyor...

çocuk doğurmayı ha değince olacakmış gibi basite almamak lazım...
yaş geçtikçe doğum ihtimali de düşüyor, bebeğin sağlıklı doğma olasılığı da...
o yüzden ertelemeyin derim...

çalışmak iş güç sahibi olmak elbette iyidir ama ben kariyer uğruna bazı insanların çocuk gibi güzel bir varlığı ertelemesine anlam veremiyorum...
istediğiniz kadar mükemmel kariyeriniz olsun mal varlığınız olsun, geriye dönüp bakınca onları bırakabilecek evlatlarınız yoksa neye yarar ki?

sadece çocuğa kardeş arkadaş mantığı da değil...
çocuk güzel şeydir, kalabalık aile olmak...
insana yaşlılıkta torun torba lazım, neşe lazım...

zaten güzel bir mesleğiniz varmış, azimle yine bir yerlere gelebilirsiniz..gerektiğinde yine özel ders vererek hem bütçeye katkı sağlarsınız hemde kendinizi çalışan bir kadın olarak daha güçlü hissedersiniz....

Teşekkürler, bu yorumlar benim için önemli gerçekten bir karara varabilmek için. Tekrar tekrar düşüneceğim üzerinde yine. Ben galiba, tabi ki çalış, eşin haksız gibi yorumlar bekliyordum biraz kk dan. Çocuk için de olumlu konuşulması çok iyi oldu. Yani, ben de farkındayım her şey zamanında güzel, genç yaşlarda büyütmek, ilerde de koluna takıp gezmek ne kadar iyi olur aslında. Ama kimseye güvenim mi kalmadı nedir bilemiyorum. Şu anda her şeye yetebiliyorum. Bebeklik zamanından hatırladığım bir çamaşırı 1 saatte asabiliyordum. O tempoda ders çalışamam.

Başta fikrim sabit demiş olsam da devamlı tartıyorum seçenekleri kafamda. Bir o tarafa.. Bir bu tarafa.

Koalina, bir tek seni anlamadım. Önüme bakarım demiştin.. Yaşım 28, 37 olan eşim.

Bir de şunu eklemek isterim. Oğlumu büyütürken bakıcı hiç istemedim. Ve çok çok keyif aldım onun her adımını, her gelişmesini izlemekten. Bir tek annem olabilirdi, o da olmuyor zaten. Bebek bakmak anne için bile zorlu ama Allah'ın rahmetiyle öyle bir sevgisi oluyor ki, insan görmüyor. Şimdi konularda gezinirken Uganda dan bir pisliğin çocuk bakıcılığını izledim. Eskiden beri hiç sıcak bakamadım ben bakıcıya. Benim için olabilecek iki sene parasız izinle büyütüp, sonra bana ablam gibi yakın olan eltime bırakabilme ihtimali. Zaman ne gösterir bilemiyorum. Allah her şeyin hayırlısını nasib etsin inşallah hepimiz için.

iste tam da bu sebeple ayni zamanda yas farki olmasin diye iki sene aralikla olacak cocuklarim. sonra da kariyerime devam

Çok güzel bir tercih, hayırlısı olsun. Biz oğlum 4 yaşına gelene kadar önümüzü göremiyorduk, ondan sonra da benim okul ve sınav maceralarım başladı zaten

Sınava da gir çocuk da yap.
Üniversite bitince 2. çocuk 4 olur. Anasınıfına başlar.

Ben üniversiteyi zaten evlenmeden bitirmiştim. Önümdeki sınav kpss, öğretmenlik için.

Kızlar konumun kapatılmasını istiyorum msj atamıyorum özelden. Kapatılırsa sevinirim

Benim kardeşimle aramda 8.5 yaş var ,çok güzel bir kardeşlik ilişkimiz var Allah bozmasın ...Siz çok güzel bir şeye niyetlenmişsiniz ,aşağı yukarı aynı yaşlardayız ve benim daha bir çocuğum yok Allah yardım eder ,eşinizin işleri düzelmiş olabilir ama bir daha bozulmayacağı anlamına gelmez Allah korusun ..O yüzden bence bırakmayın işin peşini ..Destekliyorum sizi ,bence yapmanız gereken şeyi yapmışsınız ,tebrikler ..

İnşallah bizim de öyle olur oğlumla. Teşekkürler desteğiniz için.