- 14 Ağustos 2011
- 4.341
- 10.847
-
- Konu Sahibi minikorganizer
- #21
Ben küçük doğduğum için kilom da boyum da olmasından gerekene göre daha az 39 kiloyum hiçbir şekilde dayanacak gücüm yok ablam bana göre kat kat yapılı olduğu için kendimi savunamıyorum çoğu zaman anneme babama söylemiyorum babam duygusal olduğu için bana üzülüp ağlıyor kimse babasını ağlarken görmek istemez tabii ki bende üniversiteyi kazanıp gitmesini bekliyorum bakalım eylül ayına kadar belli olur herhalde.tek ümidim bu.annem ve babamda büyüğündür birşey deme diyordu bana, baktılar ki büyük gibi davranmıyor artıkAblan sana iyi gelen ilaçları kullanma diye aldıysa bence psikoloğa bir de onun görünmesi lazım.
Anlattığın olaylar tam olarak ne ki ayrıntıyı söylemediğinde sana yalancı diyorlar bilemiyorum ama bana abartan onlarmış gibi geldi. Ablana kendini ezdirme. Benim annem ablandır büyüğündür diye diye büyük ablama ezdirdi beni. Önce küçük ablamın hayatında bir hata yapmasına neden oldu, ben de onun yüzünden hayatımı mahvediyordum nerdeyse kıyısından döndüm. Bazı ablalar tehlikeli olabiliyor yani.
Cevap vermeye elimden geldiğince çalışıyorumİlk yazınınızı okuduğumda sanki ablanız el üstünde tutuluyor sizi ihmal ediyorlar sandım. Onun size karşı hareketlerini kesmeye çalışmıyorlar şeklinde anladım. Aileniz farkında ve sizin tarafınızdaymış zaten. Biraz sabredeceksiniz üstünüze gelirse cevap vermekten çekinmeyeceksiniz.
Bu önemli bir olay ama. Saklamak olmamış.Arkadaşlar anlatmadığım olay kendime motorsiklet aldım ve ailemi ikna edene kadar söylememeyi tercih ettim ikna ettikten sonra motorsikletim olduğunu onlara açıkladım ve yalancı muamelesi gördüm evde herkes bana düşman oldu babam hariç çünkü o da bir tane ben de mi alsam diye düşündü bana destek çıktı ama yalan; gerçek olmayan, uydurma, asılsız şeylere denir benimki bi nevi sır gibi bir şey bence benim bu yaptıklarım yalan kavramını kapsamıyor ama yalancı demeleri beni yerin dibine soktu gerçekten
Benim de böyle bir kardeşim olsa, işleri yapıp yapıp sonra yanımıza gelse, para mevzusunda bile 50 değil 60 çektim diye kısacık şeyi kendince(!) Söyleme gereği hissetmese ben de bıktım yalanlarından derdim.Arkadaşlar anlatmadığım olay kendime motorsiklet aldım ve ailemi ikna edene kadar söylememeyi tercih ettim ikna ettikten sonra motorsikletim olduğunu onlara açıkladım ve yalancı muamelesi gördüm evde herkes bana düşman oldu babam hariç çünkü o da bir tane ben de mi alsam diye düşündü bana destek çıktı ama yalan; gerçek olmayan, uydurma, asılsız şeylere denir benimki bi nevi sır gibi bir şey bence benim bu yaptıklarım yalan kavramını kapsamıyor ama yalancı demeleri beni yerin dibine soktu gerçekten
motor almamda hiçbir şekilde para katkıları olmadı tamamen kendi paramla aldım.Alacaağımı da hepsine önceden söylemiştim o arada cenazemiz oldu bir yandan da bu yüzden erteledim söylemeyi o üzüntünün üstüne bir de bu araya girerse kargaşa olmasını istememiştim yoksa aldığımı daha niye gizleyeyim.Neyin detay neyin konunun özü olduğunu anlamıyor musunuz? Eleştirmek için sormuyorum ama ilk kez böyle bir şey duydum.
Ama siz de söylüyorsunuz motor aldığınızı saklamış ve ikna ettikten sonra söylemişsiniz. Yani planlı hareket ediyorsunuz ve bence kızmaları da normal. Belki de motor olduğunu bilseler para vermeyeceklerdi. Siz işinize geldiği gibi anlatıyorsunuz olayları ve bunu sürekli yapıyorsanız bence katlanılmaz bir durum.
bir tek bu olayı söylememiştim,para çekme olayında ise bir tek ablamın haberi yoktu çünki sürekli benden para istediği için faturamın parası kadar çektiğimi söylemek zorunda kaldım.Annem de Babam da ne kadar para çektiğimi biliyor.Ablam sürekli benden gizli çantamdan para çalınca onlar da söylememi istemiyorBenim de böyle bir kardeşim olsa, işleri yapıp yapıp sonra yanımıza gelse, para mevzusunda bile 50 değil 60 çektim diye kısacık şeyi kendince(!) Söyleme gereği hissetmese ben de bıktım yalanlarından derdim.
Diğer davranislarini bilemeyeceğim de bu konuda hak verdim
Cenaze olmasaydı gerçekten söyleyecektimBu önemli bir olay ama. Saklamak olmamış.
Saol ya bende tam senin gibiyim herkes durumumdan şikayetçi ama hiç değişmeye niyetim yok beni kabullenen böyle kabullensin :)Geçen seneye kadar bende detay seven biriydim her olayda ve herkese karşı. Bu durum beni depresyonun dibine sokmuştu sonunda sonra biraz tedavi gördüm çok uzun bir süre olmamasına rağmen bazı şeyleri anladım. İdrak yollarım açıldı herhalde. Kendimle ilgili hiçbirşey anlatmamaya, sorgulamamaya kimseninde birşeyiyle ilgilenmeyeye başladım. Bu durumu çevrem çok yadırgadı başta hatta anlatmıyorum diye çok suçlandım. Herşeyin inine dibine anşattığımda sıkılanlar bu halimden baya şikayetçi oldular. Kısa keseyim ben bu tavrımdan vazgeçmedim. Beni silenlerde oldu değiştirmeye çalışanda. Böyle daha mutlu olduğumu anladığım için eski halime dönmek istemedim. 60 çekip niye elli çekmedim diye kimseye hesap veremem yani. İşi görülmüşse ablanında cıyaklamaya hakkı yok. Sen kendini bozma alışacaklar :)