Ben küçük doğduğum için kilom da boyum da olmasından gerekene göre daha az 39 kiloyum hiçbir şekilde dayanacak gücüm yok ablam bana göre kat kat yapılı olduğu için kendimi savunamıyorum çoğu zaman anneme babama söylemiyorum babam duygusal olduğu için bana üzülüp ağlıyor kimse babasını ağlarken görmek istemez tabii ki bende üniversiteyi kazanıp gitmesini bekliyorum bakalım eylül ayına kadar belli olur herhalde.tek ümidim bu.annem ve babamda büyüğündür birşey deme diyordu bana, baktılar ki büyük gibi davranmıyor artık
Cevap vermeye elimden geldiğince çalışıyorum
Bu önemli bir olay ama. Saklamak olmamış.
Benim de böyle bir kardeşim olsa, işleri yapıp yapıp sonra yanımıza gelse, para mevzusunda bile 50 değil 60 çektim diye kısacık şeyi kendince(!) Söyleme gereği hissetmese ben de bıktım yalanlarından derdim.
motor almamda hiçbir şekilde para katkıları olmadı tamamen kendi paramla aldım.Alacaağımı da hepsine önceden söylemiştim o arada cenazemiz oldu bir yandan da bu yüzden erteledim söylemeyi o üzüntünün üstüne bir de bu araya girerse kargaşa olmasını istememiştim yoksa aldığımı daha niye gizleyeyim.
bir tek bu olayı söylememiştim,para çekme olayında ise bir tek ablamın haberi yoktu çünki sürekli benden para istediği için faturamın parası kadar çektiğimi söylemek zorunda kaldım.Annem de Babam da ne kadar para çektiğimi biliyor.Ablam sürekli benden gizli çantamdan para çalınca onlar da söylememi istemiyor
Cenaze olmasaydı gerçekten söyleyecektim
Saol ya bende tam senin gibiyim herkes durumumdan şikayetçi ama hiç değişmeye niyetim yok beni kabullenen böyle kabullensin :)
