- Konu Sahibi istanbuuul
-
- #101
orada bir dakika durman hata bence balık baştan kokmuş bu işlerde nasıl başlarsa öyle devam ediyor Allah yardımcın olsun canım
Aynı durumun çok daha ağırını 7 yıl boyunca yasamıs biri olarak söylüyorum.Ailenin sana sahip çıkacağından eminsen 5 dk bile durma git derim.Hiç birşey düzelmez düzelmiyor aksine daha da fazlalaşıyor şiddettin boyutu..Benim ailemden bana sahip çıkan yoktu ben mecbur katlandım.Evliliğimin ilk günü yere düşen zeytini almayıp ailesine karsı onu rezil ettiğimi söyleyerek banyoya sokup hortumla dövdü beni...Dayaktan bayıldığımda duşakabinin içinde bulurdum kendimi soğuk sular altında.Bana vururken kendi kolunu kırdı o derece..Defalarca kaçmak kurtulmak istedim ama o zamanlar bir mesleğim gelirim yoktu babam genç karısının emri altında yaşıyordu.4 yıl boyunca bebek sahibi olmamak için herseyi yaptım ama en sonunda hamile de kalınca...inatla açıktan okumaya devam ettim yine de sen şanslısın en azından okulu bitirmişssin..Doğuma girerken sonda takılı halde bile dövdü beni.Güvenlikler zor aldı elinden neden dövdüğünü hatırlamıyorum bile.Ailesi zaten ayrı bir dert ben cahil bir kimse değilim ama kaynanamdan bile dayak yedim..12 yaşındaki kardeşi bana saldırır karsılık vermeye kalksam ailecek beni döverlerdi.Kara çarsaf giydirdiler yıllarca 1 arkadasım bile olmadı onlarsız evden çıkamadım sıkıldım dediğimde kaynanam toplantılara götürüyordu artık dinden soğumuştum dayatmaları karsında.. 1 kere börek almaya gitmiştim kahvaltı için yolda dövdü beni kimin yanından geliyorsun diye..
Sezeryandan çıktığımın 2.günü 4 katlı ev temizlettiler bana ..Sen temizlik yapıyorsun ben bakarım bebeğine dedi kaynanam aldı kızımı o alış..geri alamadım.
Ayrı eve cıkarsak düzeliriz sanmıştım bu seferde bebeğimi getirmedi bana kocam olacak o adam.Eşyamı diğer evde bıraktı öyle cezalandırıyordu beni.Kızımı istediğimde 2 köpek getirmişti al sana bebek bunlara bak diye evin her yerine pisliyorlardı bir de neden temizlemedin dayağı yiyordum kızım olsa o da böyle pis gezermiş..bu yüzden bebeği hak etmiyormuşum lanet olsun!
Diğer konumu hatırlayan arkadaşlar olacaktır elbet kızdılar bana ayrılırken cocuğunu almadın vs diye..Bu adam bir kere kızımı kucağına almış sevmiş değil ama bana acı çektirmek için kullanıyor onu..Sen sen ol geceleri ağlayarak uyumak istemiyorsan evladını bırakma derim.Neden böyle dediğime gelince seni onunla tehtid edecekler cunku.Seni savunacak sana sahip cıkaak bir ailen varsa ne kadar güzel ne kadar sanslısın neden çekesin ki onca sıkıntıyı?Şahsen ben birgün onu alacağım hayaliyle yaşıyorum.Bir de babaannesinin ona cok iyi baktığını biliyorum züğürt tesellisi işte..
Allah yardımcın olsun.
Teşekkür ederim iyi dileklerin ve önerilerin için..
Söylediklerini daha önce yaptım eşimde beni anladığını sabretmemiz gerektiğini herşeyin düzeleceğini söyledi.. Ama sonra herkes söylediklerini unuttu.. Gerçekten boşanmaya karar versem ailemin her zaman yanımda olacağını biliyorum.. Ama öyle insanlarkii.. Sen bi laf söylemeden bin tane sayıveriyorlar. Ailemde onları hiç sevmiyor zamanla gerçek yüzlerini gördükten sonra soğudular. Bu doğumdan sonra kayınbabamla annem bi tartıştılar adam resmen karısını konuşturmadı annemle kendi car car kavga etti. O kadar soğudumkii boşanmaktan falan korkmuyorum inan yüz göz olmaktan korkuyorum ben onların diliyle onlara cevap veremem ben konuşsam onlar anlamıyor.. Ve bi anda haklı çıkıyolar onca şeye ragmen .. Şaşkınlık içindeyim ne olacak bilmiyorum.
Sevmiyorum.. Zaten onunla ilgili hiçbirşeyden hevesim kalmadı.. Çünkü ben ne söylersem söyleyim o beni yoksayıyor ve son sözü ailesi söylüyor. Biz hala bi aile olabilmiş değiliz. Ama hani çok klasik ama belkiler vardıya.. zamanla düzelir falan.. aslında inanmıyorumda.. ama neyi nasıl yapacağımıda bilmiyorum.
Aynı durumun çok daha ağırını 7 yıl boyunca yasamıs biri olarak söylüyorum.Ailenin sana sahip çıkacağından eminsen 5 dk bile durma git derim.Hiç birşey düzelmez düzelmiyor aksine daha da fazlalaşıyor şiddettin boyutu..Benim ailemden bana sahip çıkan yoktu ben mecbur katlandım.Evliliğimin ilk günü yere düşen zeytini almayıp ailesine karsı onu rezil ettiğimi söyleyerek banyoya sokup hortumla dövdü beni...Dayaktan bayıldığımda duşakabinin içinde bulurdum kendimi soğuk sular altında.Bana vururken kendi kolunu kırdı o derece..Defalarca kaçmak kurtulmak istedim ama o zamanlar bir mesleğim gelirim yoktu babam genç karısının emri altında yaşıyordu.4 yıl boyunca bebek sahibi olmamak için herseyi yaptım ama en sonunda hamile de kalınca...inatla açıktan okumaya devam ettim yine de sen şanslısın en azından okulu bitirmişssin..Doğuma girerken sonda takılı halde bile dövdü beni.Güvenlikler zor aldı elinden neden dövdüğünü hatırlamıyorum bile.Ailesi zaten ayrı bir dert ben cahil bir kimse değilim ama kaynanamdan bile dayak yedim..12 yaşındaki kardeşi bana saldırır karsılık vermeye kalksam ailecek beni döverlerdi.Kara çarsaf giydirdiler yıllarca 1 arkadasım bile olmadı onlarsız evden çıkamadım sıkıldım dediğimde kaynanam toplantılara götürüyordu artık dinden soğumuştum dayatmaları karsında.. 1 kere börek almaya gitmiştim kahvaltı için yolda dövdü beni kimin yanından geliyorsun diye..
Sezeryandan çıktığımın 2.günü 4 katlı ev temizlettiler bana ..Sen temizlik yapıyorsun ben bakarım bebeğine dedi kaynanam aldı kızımı o alış..geri alamadım.
Ayrı eve cıkarsak düzeliriz sanmıştım bu seferde bebeğimi getirmedi bana kocam olacak o adam.Eşyamı diğer evde bıraktı öyle cezalandırıyordu beni.Kızımı istediğimde 2 köpek getirmişti al sana bebek bunlara bak diye evin her yerine pisliyorlardı bir de neden temizlemedin dayağı yiyordum kızım olsa o da böyle pis gezermiş..bu yüzden bebeği hak etmiyormuşum lanet olsun!
Diğer konumu hatırlayan arkadaşlar olacaktır elbet kızdılar bana ayrılırken cocuğunu almadın vs diye..Bu adam bir kere kızımı kucağına almış sevmiş değil ama bana acı çektirmek için kullanıyor onu..Sen sen ol geceleri ağlayarak uyumak istemiyorsan evladını bırakma derim.Neden böyle dediğime gelince seni onunla tehtid edecekler cunku.Seni savunacak sana sahip cıkaak bir ailen varsa ne kadar güzel ne kadar sanslısın neden çekesin ki onca sıkıntıyı?Şahsen ben birgün onu alacağım hayaliyle yaşıyorum.Bir de babaannesinin ona cok iyi baktığını biliyorum züğürt tesellisi işte..
Allah yardımcın olsun.
Merhaba ..
Nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum ilk defa yazıyorum ve birileriyle konuşmaya ihtiyacım var Lütfen düşüncelerinize ihtiyacım var.....
2 senelik evliyim bir oğlum var 1 yaşında şu anda.. Eşimle severek birbirimizi tanıyarak evlendik.
Ben istanbulda doğdum büyüdüm rahat büyüdüm ablalarım vardı onun için herşey önüme gelirdi kimse bana karışmazdı el üstündeydim en küçüğüyüm evin.
Eşimse kürt mardinde yaşıyor ailesi biz üniversitede tanıştık.
Eşimin iş problemleri var ataması olmadı falan velhasıl çalışmıyor... biz kayınvalidemlerle yaşıyoruz..
Kayınvalidemi ilk gördüğümde onunla anlaşamayacağımı aramızdaki kültür farkının uçurum olduğunu anlamıştım.. Her defasında ayak uydurmaya çalıştım..
Eşimede defalarca söyledim zamanında bana sürekli herşeyin güzel olacağını annesini benim yanlış anladığımı söyledi durdu evlenmeden önce...
Nişan düğün derken ben mardine gittim.. (başıma gelecekleri bilmeyerek) Aynı evde yaşamaya başladık eşim hiç tanımadığım biriymiş gibi davranıyordu daha evliliğimizin ilk günleriydi beni ailesiyle yalnız bırakıp geceleri eve geliyordu.. Benim onun ailesiyle paylaşacak hiç birşeyim yoktu kadın resmen beni sevmiyordu suratını asıp geziyordu evin içinde ben odama gitsem hemen laf yapıyordu. Sürekli laf sokuyordu bende ezikmen tabi.. Kimsemde yok orda mecburdum iyi geçinmeye.. Çokta fena bi kadındır. öyle bi insanki eşimin yanında beni kötüler resmen ona kötüler.. yok ben hayır görmedim gelinimden şansızım ben eşimde öyle bi insanmışki onu onaylar :) daha çok şey var yazamadığım.. arkamdanda sürekli konuştuklarını biliyorum ve bunlar sürekli bizim aramızda gerginliğe yol açtı... Eşim beni öyle tembihlemiştiki bişey diyemiyodum zaten bişey demesemde olay oluyordu.. Sürekli üzerimde bi psikolojik baskı her konuda .. Bana demediği laf kalmıyordu sonra hiçbişey olmamış gibi kendini oğlunu övüyordu.. Onlara uymaya çalışsamda benim bi hayatım vardı elimden geleni yaptım hala birgün saygısızlık yapmış değilim ama onlar beni olduğum gibi kabul etmediler hiç eşimde.. Sürekli benim üzerimde bişeyleri değiştirme çabaları var.. Daha sonra hamile olduğumu öğrendim çok kötü bi hamileliğim geçti yatsam yatıyor oldu ne yaptıysam battı yani.. Eşimle sürekli tartışıyorduk........(özet geçiyorum) 7 aylık hamileydim birgün bunlar hepsi evden gitti eşimin engelli erkek kardeşleri kaldı ve ben.. çok kötü hissediyordum kendimi bende fırsat bu uzandım..tabi giderken yolda annesi ve babası baya bi doldurmuşlar.. ben bi işe yaramıyoşum.. hasta olduğumu her yerimin ağrıdığını söylüyordum ve bana inanmıyolardı.. Böyle vicdan görmedim ben.. Eşim beni aradı annemler geç gelicek yemek yap diye bende kendimi iyi hissetmediğimi ve yapamayacağımı söyledim.. Vay efendim benmi bunu söyledim.. Eve geldi beni bi güzel dövdü.. ve ben ertesi gün preeklemsi hellp ile doğum yaptım. Tansiyonum 23lerde 5 gün yoğun bakım 5 gün normal oda hastanede yattım.. Oğlumu göremedim bile 5 gün.. Preklempsi vücutta ödem yapan bi hastalık benim gözlerimdede yaptı resmen kör oldum(geçici).. 1 ay nerdeyse hiç bişeyi göremedim.. çocuğumu bile seçemiyordum... Ve eşim hastaneye geldiğinde bile bana resmen laf sokup gidiyordu ne kadar hasta olduğumu tansiyonumun yüksek olduğunu düşünmeden.. Nasıl bi insan oldu nasıl böyle oldu bilmiyorum.. Ben hala özünde iyi bi insan olduğunu düşünüyorum benmi aptalım ?? Bugüne gelelim şimdi oğlum sağlıklı ve 1 yaşında ve hala aynı evdeyiz.. Ailesiyle ilgili tartışmalarımızda biraz aşırıya kaçsa cümlelerim hala bana şiddet uyguluyor.. Normal konuşmalarımızdada hep bi şartlı vaadleri var eşimin evin içinde hizmetç gibii olmamı falan istiyor resmen biz böyle mutlu olabilirmişiz.. Geçen kayınbabamda bana bu şekilde giderse oğluna söyleyecekmiş oğlu beni boşayacakmış aynen bu cümleyi kullandı :)) Eşime söyledim babasına hakveriyor ilgi göstermiyomuşum babasına ya ben kafayı yemek üzereyim benim ne halde olduğumu kimse düşünmüyor hala bana onları savunuyor.. Çünkü onlar bizi besliyomuş.. Ben bu kadar pasif karısını kendini ezdiren bi adam daha görmedim...Ve ben artık o kadar tiksindimki.. bu insanlarrın hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum.. Arada bir boşanmayla ilgili muhabbet oluyor beni üstü kapalı oğlumla tehdit ediyor eşim.. Ne yapacağımı şaşırdım.. Yaşadığım hergün işkence sanki.. Yazmadığım bir sürü şey var gerçekten kötü durumdayım..
Hala aynı muamele resmen evin içinde hizmetçi olmamı istiyorlar ne yapsam yetmiyor psikolojim mahvoldu kafayı yemek üzereyim sabahları yataktan kalkmak istemiyorum yüzlerini görmek istemiyorum.. Ne olur yardım edin..... Ne yapıcam been........
Velayeti alsam bile bana vermeyeceğini söylediği için,şu durumda en azından istediğimde görebildiğimi ama dava açtığım taktirde alıp götürmekle tehtid ettiği için...
En önemlisi 3.eşi ile evli olan babamın kendisini terk eden 2.genç karısından olma 6 yaşında ki cocuğuna bile sahip çıkmazken benim cocuğumu istemeyeceğinden emin olduğum için şimdiki karısı 2.eşinden olma kardeşim için 3 gün bakarım benim çocuğum mu demiş nereye getireyim yavrumu?ayrıca açık açık söyledi ne güzel kalıyor orda alma velayeti diye..Kendim zor sığıyorum kızımı getirip nereye sığdıracağım??Ayrı ev tutacak ayrı düzen kuracak ve bunlarla tek başıma baş edecek kadar gücümde yok şükür kazanıyorum ama ev tutsam kirayı ödedim kirayı ödesem elektrik su..yakıt..yiyecek vs vs vs altından kalkamam anca kendime yetiyorum!.Şanslıyım ki meslek sahibi oldum şu eve katkım olmasa 1 dk bile kalmamı istemeyeceklerinden eminim.
Tamamen bağımsız bir hayatım olduğunda kızım yanımda olacak inşallah!!
ben yazmadım kelebekcımm onu cıcegm yazmısyeniden doğdum....... daha önceki konularını bilmiyorum yada hatırlamıyorum..
ama şuraya yazdıkların varya, resmen içimi burktu...
ve sen nasıl o aileye çocuğunu bıraktın anlayamıyorum..
bence hemen git çocuğunu al...ne pahasına olursa olsun...
bu ne saçmalık..şoktayım resmen..
Eşinin memleketini yaşadığı, yetiştiği kültürü az çok bilmeseydim ben de diğer arkadaşlar gibi boşan-kurtul derdim..
Ben istanbulda doğdum büyüdüm ama kırsal kesim sayılan bir yerde geçti bekarlık hayatım, mardinli değil ama bu yöreden komşularımız vardı.Onlar için boşanmak-ayrılmak ölüm sebebidir, ailenin yanına dönersin, boşanırsın çocuğunu da alırsın belki ama sağ bırakmazlar .. Hem seni hem de tüm aileni yok ederler.. Kötü insanlar değillerdir ama kültür farkı işte bize normal gelen şeyler onlar için namus meselesi olur ve sonuna kadar da giderler.. Çok sevdiğim hala da sıkça görüştüğüm kürt arkadaşlarım vardır, hepsi aynı değil tabiki, kötülemiyorum da.. Ama eğer bence sen bunca şeyi çektiysen ve hala da ne yapacağım diyorsan başta kendin, kendini de geç ailenin hayatı için endişeleniyorsundur... Yoksa boşanmak, bir otobüse atlayıp kaçmak o kadar da zor değil.. Az çok o kültürü bildiğim için bunları rahatça söylüyorum, kürt kültüründe boşanmak namus meselesi olarak adledilir ve değil ailen belki sülalenin kökünü kazırlar.. Kan davasına kadar gider iş bu devirde.. Bence çekincelerin tamamen bunlardan ibaret..Allah yardımcın olsun..
ben yazmadım kelebekcımm onu cıcegm yazmıs
ben cocugumu ölürümde bırakmam ya bırakmam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?