Arkadaşlar merhaba, herkese iyi pazarlar öncelikle. Uzun zamandır siteyi ziyaret edemiyordum son dönemlerde baya sıkıntılı, kararsız günler yaşamam tekrar döndürdü beni bu siteye.. Hani boşa koysan dolmaz, doluya koysan almaz derler ya aynen öyle bir dönemden geçiyorum. Psikolog yardımı almaya başladım ama henüz bir faydasını göremedim. Dolayısıyla hepinizin fikirlerine çok ihtiyacım var. Ben 24 yasında 2 yıldır çalışan biriyim. yaklaşık 2 yıl önce 2 bucuk yıllık,evliliğe giden bir ilişkim bitti. Herkesin gıpta ettiği örnek ilişkilerden biriydi ama yürümedi ayrıldık 3 yıla yakın bir süre sonunda. Sonrasında 1 bucuk yıla yakın yalnız kaldım hayatıma kimse girmedi. Kimseye bisey hissedemedim ve işin açığı bir daha kimseye bisey hissedemem sanıyordum. 7 ay önce aynı yerde calıstıgım bir insana karsı biseyler hissetmeye basladım hiç umudum yokken cok garip bir şekilde bu hoslantı aldı basını gitti ve bi ilişki içerisinde buldum kendimi. Başlarda kendimi çok tuttum sevgili olmamam lazım diye çünkü karsıma cıkan bu insanın mantıklı olmayan tarafları vardı. Bir kere benden yaşı büyük 35 yaşında. İkinci büyük sıkıntı 3 yıl önce eşinden bosanmış. Cocuğu falan yok fakat bu durumu ben ister istemez takıyorum. Kendim kabullensem bile baskaları yorum yapacak biliyorum ve maalesef insanların ne dediğine fazla kulak asan çok takan biriyim. O kadar cok boyutlu düsünüyorum ki ileride bu iş evliliğe gitse düğünüm bile sanki buruk olacak istedğim gibi olmayacak Sonuçta o bu heyecanı daha önce yaşamış diyorum kendi kendime. Sevgi anlamında cok yogun her sey hatta beni o kadar seviyor ki daha önce kimse böyle duygular beslemedi bana. Evlenmeyi düşünüyor benimle ve bunu bi cok kez ima etti. Diğer taraftan yaşı, boşanmış olmasını beni gelecekle ilgili düsündürdüğünden bu ilişkiye kendimi tam veremiyorum. Cok fazla tartısıyoruz bazen onu 2. Plana atıyorum ama sevgi konusunda o da onu cok sevdigimi biliyor. Kafama taktıgım seyleri yüzüne de söyleyemiyorum. Hep kendi içimde yasıyorum . 1 ay önce bana söyledği bi yalanı yakaladım cok önemli bir sey değildi fakat ben biraz olayı büyüttüm 1 aydır böyle cok arada kalmış dönemdeyiz eskisi kadar görüsmüyorum yani hem sevgili hem değil gibiyiz. Bu süreç hem söyledği yalandan hem de benim kafamdaki türlü türlü sorulardan kaynaklı ama bu sekilde de aşırı yıpranıyorum ve yıpratıyorum onu da.ve o kadar kötü bi his ki onu seviyorum buna eminim ama mantığımı dinledğimde uyumlu olmadığımızı düsünüyorum. İleride bu yaş farkı sorun olur mu mesela diyorum ya da ne biliyim arkadas ortamı falan yaşından dolayı hiç bana uygun değil onlardan keyif almıyorum yarın bi gün evlensek bu önemli bir sey değil mi? Ya da kendi kendime yanımda yaslı mı görünüyor insanlar yorum mu yapıyor diye düşünüyorum. O bunların hiçbirini bilmiyor bu kadar detaylı. Aslına bakarsanız cok sık tartısıyoruz bazen cabuk öfkeleniyor cok alınganlık yapıyor kücük cocuk gbi davranıyor bazen ve mesela bu da beni düsündürüyor.ne yapacağımı şaşırdım artık bir karar vermem gerekiyor ya tamamen bitecek ya da bu adamı böyle kabullenip sonuna kadar gideceğim. Bu sekilde onu da oyalıyorum gibi geliyor çünkü. Adam en nihayetinde 35 yasında... En azından benimle olmayacaksa bi an önce acısını yaşar ve hayatına devam eder. Bana öyle seyler söylüyor ki kimse beni böyle el üstünde tutmadı su ana kadar. Zaten beni hala devam ettirebilecek tek şey içimdeki sevgi ve onun bana duydugu güçlü hisler. 35 yasında gerçek aşkı buldum ben bu inanılmaz bir şey diyor hep. Eski eşinden konu açtığımda ondan kat be katını sevdigini söylüyor mesela.. Sırılsıklam aşık modunda.. Ve ben bunların gerçekliğine de inanıyorum aslına bakarsanız. Ama işte her şey sadece sevgiyle bitmiyor maalesef özellikle evlilik odaklı bakıyorsanız biraz mantık da devreye giriyor ister istemez. Onun üzüleceğini düsünerek bi adım da atamıyorum tam kopamıyorum da çünkü.sonra üzülüyorum bunları düsündüğüme onun için.isteyerek mi boşandı sanki dye düsünüp vicdan yapıyorum kendimce. Çok kötü durumdayım ne yapacağımı şaşırdım kaldım 7 aydır birlikteyiz ve benim artık bir karar vermem gerekiyor. Biterse de bi daha kimse beni onun kadar sevmeyecek gibi geliyor. Kimseye bisey hissedemeyeceğim sonsuza kadar sanki... İçimdeki sevgi ve merhamet ona karşı bitirmemi de engelliyor. Ama kafama taktıgım onca sey de devam ettiremiyor tam olarak.
Fikirlerinizi bekliyorum
Fikirlerinizi bekliyorum
