selam kızlar aslında niyetim sadece içimi dökmek en baştan hikayemi anlatmak istiyorum 23 yaşındayım 4 senelik evliyim eşimle severek evlendik eşim istanbulun bi ucunda oturuyodu ben diğer ucunda annemin tek kızıyım annem beni uzak diye vermedi bide ben Artvinliyim eşim Erzurumlu sakın yanlış anlaşılmasın ben çok nazlı yetiştim çok şımarık büyütüldüm annemin seneler sonra gelen çocuğuydum bi dediğim iki edilmedi annem Erzurumluların adeti gelinliği ağır benim kızım yapamaz dedi oraya gönderemem eşim dedi sen yeterki bize tamam de ben yerleşicem sizin tarafa annemde kabul etti herşeyde bi hayr vardır derler ya öle oldu biz eşimle kendimiz çalıştık evimizi kurduk eşyalarımızı aldık evimizi krediyle aldık kredimizi ödüyoduk 6 aylık evliyken ani bi kalp krizi sebebi ile annem vefat etti 41 yaşındaydı ve inanın bunu atlatmam çok zor oldu erkek kardeşim 15 yaşında kaldı bu arada eşimin işi kendi ailesinin ordaydı gidip geliyodu İstanbul trafiği malum eve gelmesi ordan çıkınca 3 saati buluyodu hamile olduğumu öğrendim ve maalesef düşükle sonuçlandı daha sonra babamın psikolojis bozuldu bi anda battı dükkanı kapattı evi sattı kendi evinde kiracı oldu 1 sene falan gayet zor geçti sonra eşim iş kazası geçirdi ve tek gözünü kaybetti sonra çocuğum olmadı tedavilere başladık kardeşim üniversiteyi kazandı şehir dışına çıktı babam bunalıma girdi yanlızlıktan oda köye taşındı tek kaldım burda ve şimdi benim çok kötü bi hatam yüzünden eşimin ailesinin oraya taşınmak zorundayız evimizi kiraya verdik orda kirada oturcaz ama ben burayı bırakmak istemiyorum eşimin işi orda gidip gelmesi zor oluyo binbir hevesle yaptırdığım kırmızı mutfağımın başka birinin kullanması zoruma gidiyo alışmadığım sevmediğim biyere gidiyorum ben çok merkezi biyerde oturuyorum cadde üzerinde herşey elimin altında ama gidiceğim yer belde gibi biyer tatil yeri napcam bilmiyorum
Herşeyin hayırlısı olur inşallah sizin için
Başınız sağolsun
Madem şartlar öyle gerektiriyor esinize destek olun..ev mutfak olur yapılır.. Önemli olan huzur
evet yanlışım oldu eşimden önce bi çocuk vardı onla karşılaştım daha sonrada numaramı bulmuş msj atıyodu bende eşime söylemedim attığını silmeyi unutmuşum eşimde yakaladı delirdi sinirden ben uzaktayken seni rahatsız ediyolar sen sölemiyosun diye
Herşeyin hayırlısı olur inşallah sizin için
Başınız sağolsun
Madem şartlar öyle gerektiriyor esinize destek olun..ev mutfak olur yapılır.. Önemli olan huzur
destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince ona bişeyde demiyorum ama içim kara bulutlarla dolu burda kardeş kadar yakın olduğum arkadaşlarım var onlardan kopmak falan çok zor geliyor evimi çok seviyorum mutfağımı duvarlarımı bile seviyorum bide kapılarımı daha 1 ay önce hevesle değiştrdim
çok zor seni iyi anlıyorum.evinden ayrılacaksın ama bak ben erzurumdayım.öğrenciler genelde er-zulum der gelirken ağlar ama giderken daha çok ağlıyorlar alışıyorlar çünkü.belde demişsin inşallah ılıca pasinler falan değildir.elinden geldiğince şehir merkezine taşınmaya çalış.eşin kıymet biliyormuş belli anlayışlı biriymiş.el ele verirseniz atlatırsınız zor günleri güçlü ol lütfen