Ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemez haldeyim

indecisivek .!.:

Selam herkese, 20 yıldır evliyim. Eşimin ailesiyle aynı apartmanda altlı üstlü oturuyoruz. 11 yıl önce kp vefat etti. Kv de kronik rahatsızlıkları ve diyaliz hastası olduğu için tüm sorumluluğu biz üstlendik. Eşimin abisi olmakla birlikte kendisiyle uzun zamandır görüşmüyoruz. Bu 11 yıllık süreçte çocukların ve evin sorumluluğu genel olarak bendeydi. Çalışan bir bayanım bu süreç yorucu oldu, haliyle. Nereye gittiysek onu da yanımızda götürdük yalnız bırakmadık. Kv iyi bir insandır benim hiç bir şeyime karışmadı arkadaş gibi oldu. Bu yüzden onun sorumluluğunu üstlenmek başlangıçta sorun değildi, benim için. Son 1 yıldır da kv ye demans teşhisi koyuldu. Yalnız bırakamaz olduk. Eşim tüm izin haklarını kullandı yanında kaldı. Sonra annemden rica ettik bize yardımcı olmasını. Gündüz annem akşam eşim derken bizim evlilik diye bir şey kalmadı 5 ay eşimle birlikte uyuyamadık bile. Bir gün eşimi aldım konuştum böyle olmaz bir bakıcı ayarlayalım diye. O da kırmadı beni birini bulduk. Kadın 3 hafta sonra kv ye dayanamadı gitti. Hemen birini daha ayarladım ama bu sefer ki genç ve yabancı bir bayan olunca benim yüreğime kıskançlık tohumları serpilmeye başladı. Eşimin de kadının işini kolaylaştırmaya yönelik konuşmaları bendeki tohumları yeşertti. Eşim can sıkıntımı anlayıp sorduğunda açıkça duygularımı anlattım. O da annesine bakılmasından başka niyeti olmadığını bu bakıcının da gitmemesi için uğraştığını,beni çok sevdiğini söyledi. Ama bir kere o duygu benim içime girdi ya silemedim. Bu konuyla ilgili 20 yıldır çektirmediğim kadar eşime çektirdim. Ta ki geçen hafta eşim artık yeter yoruldum diyene kadar. Sonra dank etti saçmaladığım özür diledim. Tepkilerime dikkat edeceğim ama sen de bakıcıyla iletişimi bana bırak dedim. Kadının eşime asıldığı ya da eşimin beni bu düşüncelere itecek davranışlarını görmedim. Ama duygularımla baş etmek çok zor oldu. Sonra anladım ki eşimin annesine olan ilgisini kıskanıyorum. Ben böyle biri değil dimi. 2 aydır çok mutsuzum. 2 gün önce benim yüzümden yine tartıştık eşimle ben evden gitmeye kalktım o durdurdu beni konuşalım dedi. Bir şekilde yine uzlaştık. Ne yapacağımı bilemiyorum eşim elinden geleni yapacağını söylüyor ama ben hala mutsuz 43 yaşındayım artık mutlu ve huzurlu olmak istiyorum. Eşimle vakit geçirmek istiyorum. Ama hala bakıcı olsa da mümkün olmuyor. Kv nin kafa gidip geliyor bakıcı da bazen sakinleştiremeyince biz devreye giriyoruz. Bu durumlar çok sıkıyor artık özgür olmak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

indecisivek .!.:

Selam herkese, 20 yıldır evliyim. Eşimin ailesiyle aynı apartmanda altlı üstlü oturuyoruz. 11 yıl önce kp vefat etti. Kv de kronik rahatsızlıkları ve diyaliz hastası olduğu için tüm sorumluluğu biz üstlendik. Eşimin abisi olmakla birlikte kendisiyle uzun zamandır görüşmüyoruz. Bu 11 yıllık süreçte çocukların ve evin sorumluluğu genel olarak bendeydi. Çalışan bir bayanım bu süreç yorucu oldu, haliyle. Nereye gittiysek onu da yanımızda götürdük yalnız bırakmadık. Kv iyi bir insandır benim hiç bir şeyime karışmadı arkadaş gibi oldu. Bu yüzden onun sorumluluğunu üstlenmek başlangıçta sorun değildi, benim için. Son 1 yıldır da kv ye demans teşhisi koyuldu. Yalnız bırakamaz olduk. Eşim tüm izin haklarını kullandı yanında kaldı. Sonra annemden rica ettik bize yardımcı olmasını. Gündüz annem akşam eşim derken bizim evlilik diye bir şey kalmadı 5 ay eşimle birlikte uyuyamadık bile. Bir gün eşimi aldım konuştum böyle olmaz bir bakıcı ayarlayalım diye. O da kırmadı beni birini bulduk. Kadın 3 hafta sonra kv ye dayanamadı gitti. Hemen birini daha ayarladım ama bu sefer ki genç ve yabancı bir bayan olunca benim yüreğime kıskançlık tohumları serpilmeye başladı. Eşimin de kadının işini kolaylaştırmaya yönelik konuşmaları bendeki tohumları yeşertti. Eşim can sıkıntımı anlayıp sorduğunda açıkça duygularımı anlattım. O da annesine bakılmasından başka niyeti olmadığını bu bakıcının da gitmemesi için uğraştığını,beni çok sevdiğini söyledi. Ama bir kere o duygu benim içime girdi ya silemedim. Bu konuyla ilgili 20 yıldır çektirmediğim kadar eşime çektirdim. Ta ki geçen hafta eşim artık yeter yoruldum diyene kadar. Sonra dank etti saçmaladığım özür diledim. Tepkilerime dikkat edeceğim ama sen de bakıcıyla iletişimi bana bırak dedim. Kadının eşime asıldığı ya da eşimin beni bu düşüncelere itecek davranışlarını görmedim. Ama duygularımla baş etmek çok zor oldu. Sonra anladım ki eşimin annesine olan ilgisini kıskanıyorum. Ben böyle biri değil dimi. 2 aydır çok mutsuzum. 2 gün önce benim yüzümden yine tartıştık eşimle ben evden gitmeye kalktım o durdurdu beni konuşalım dedi. Bir şekilde yine uzlaştık. Ne yapacağımı bilemiyorum eşim elinden geleni yapacağını söylüyor ama ben hala mutsuz 43 yaşındayım artık mutlu ve huzurlu olmak istiyorum. Eşimle vakit geçirmek istiyorum. Ama hala bakıcı olsa da mümkün olmuyor. Kv nin kafa gidip geliyor bakıcı da bazen sakinleştiremeyince biz devreye giriyoruz. Bu durumlar çok sıkıyor artık özgür olmak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

indecisivek .!.:

Selam herkese, 20 yıldır evliyim. Eşimin ailesiyle aynı apartmanda altlı üstlü oturuyoruz. 11 yıl önce kp vefat etti. Kv de kronik rahatsızlıkları ve diyaliz hastası olduğu için tüm sorumluluğu biz üstlendik. Eşimin abisi olmakla birlikte kendisiyle uzun zamandır görüşmüyoruz. Bu 11 yıllık süreçte çocukların ve evin sorumluluğu genel olarak bendeydi. Çalışan bir bayanım bu süreç yorucu oldu, haliyle. Nereye gittiysek onu da yanımızda götürdük yalnız bırakmadık. Kv iyi bir insandır benim hiç bir şeyime karışmadı arkadaş gibi oldu. Bu yüzden onun sorumluluğunu üstlenmek başlangıçta sorun değildi, benim için. Son 1 yıldır da kv ye demans teşhisi koyuldu. Yalnız bırakamaz olduk. Eşim tüm izin haklarını kullandı yanında kaldı. Sonra annemden rica ettik bize yardımcı olmasını. Gündüz annem akşam eşim derken bizim evlilik diye bir şey kalmadı 5 ay eşimle birlikte uyuyamadık bile. Bir gün eşimi aldım konuştum böyle olmaz bir bakıcı ayarlayalım diye. O da kırmadı beni birini bulduk. Kadın 3 hafta sonra kv ye dayanamadı gitti. Hemen birini daha ayarladım ama bu sefer ki genç ve yabancı bir bayan olunca benim yüreğime kıskançlık tohumları serpilmeye başladı. Eşimin de kadının işini kolaylaştırmaya yönelik konuşmaları bendeki tohumları yeşertti. Eşim can sıkıntımı anlayıp sorduğunda açıkça duygularımı anlattım. O da annesine bakılmasından başka niyeti olmadığını bu bakıcının da gitmemesi için uğraştığını,beni çok sevdiğini söyledi. Ama bir kere o duygu benim içime girdi ya silemedim. Bu konuyla ilgili 20 yıldır çektirmediğim kadar eşime çektirdim. Ta ki geçen hafta eşim artık yeter yoruldum diyene kadar. Sonra dank etti saçmaladığım özür diledim. Tepkilerime dikkat edeceğim ama sen de bakıcıyla iletişimi bana bırak dedim. Kadının eşime asıldığı ya da eşimin beni bu düşüncelere itecek davranışlarını görmedim. Ama duygularımla baş etmek çok zor oldu. Sonra anladım ki eşimin annesine olan ilgisini kıskanıyorum. Ben böyle biri değil dimi. 2 aydır çok mutsuzum. 2 gün önce benim yüzümden yine tartıştık eşimle ben evden gitmeye kalktım o durdurdu beni konuşalım dedi. Bir şekilde yine uzlaştık. Ne yapacağımı bilemiyorum eşim elinden geleni yapacağını söylüyor ama ben hala mutsuz 43 yaşındayım artık mutlu ve huzurlu olmak istiyorum. Eşimle vakit geçirmek istiyorum. Ama hala bakıcı olsa da mümkün olmuyor. Kv nin kafa gidip geliyor bakıcı da bazen sakinleştiremeyince biz devreye giriyoruz. Bu durumlar çok sıkıyor artık özgür olmak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

- M e g - .!.:

Aile apartmaniymis, kvnin evini tekrar acsaniz o bakiciyla orada ikamet etse sizde isten gelince oraya ugrasaniz sonra evinize gecseniz olmaz mi

Genişletmek için tıkla...

- M e g - .!.:

Aile apartmaniymis, kvnin evini tekrar acsaniz o bakiciyla orada ikamet etse sizde isten gelince oraya ugrasaniz sonra evinize gecseniz olmaz mi

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Hangi özgürlük?
Kusura bakmayın ama sizi anlayışsız buldum.
Oyle ya da böyle çok zor olsa da başa gelen çekilir.
Kv size bu zamana dek hep arkadaş olmuş. Kadıncağızın size ihtiyacı var. Bu durumda anneniz de olabilirdi. Eşiniz bunalıp bir gün özgür olmak istiyorum dese ne hissedersiniz?
Sizden gitmek isteyen adam uzaklardan da birini bulur gider. Burnunun dibine bakıcı gelmesini beklemezdi.
Lütfen kendinizi toplayın, annesinin sağlık sorunları yeterince üzüyor olsa gerek.
Insan üzgünken eş saçmalığı çekemiyor.

Genişletmek için tıkla...

hereandnow .!.:

Merhaba,

Çocuğunuz oldu mu? Eğer çocuk yoksa farklı bir perspektife ihtiyacınız olabilir.

Genişletmek için tıkla...

PrimulaBaggins .!.:

Neden kv'yi özel bir bakımevine yerleştirmeyi düşünmediniz?
Bütün aile tek bir kişi için seferber olmuşsunuz, bu hepinize haksızlık. Anneniz bile bakmış, ne gerek var yaşlı insanı bile başkasına bakmaya mecbur etmeye?
Bizim toplumda bu kadar içiçe'lik çok sağlıksız..
Demans çok kompleks bir rahatsızlık, kişiler tamamen hafızayı kaybedebiliyor, saldırganlaşabiliyor, panikler yaşayabiliyorlar. Etrafında bilgili sağlık personellerinin olması gerekiyor böyle durumlarda.

Siz üzerinize düşeni yapmışsınız.
Hayatınızı vakfetmek zorunda değilsiniz, siz de insansınız ve canınız var. Yaşamaya hakkınız olan bir hayat var.
Bence özel bakımevi konusunu düşünmeniz gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

ZemheriPoyraz .!.:

Psikolojik destel almaya ne dersiniz. Yaşadığınız sıkıntıyı çok iyi anlıyorum. Yengem demans hastası, evinden başka yerde durmuyor ve artık kimseyi tanımıyor. Kuzenim ve eşi şehirde güzel bir evleri olmasına rağmen köye gidip onlarla yaşamak zorunda kaldılar. Babam da alzaimer şu an başlangıç aşamasında, yanında kardeşim var o yüzden şimdilik ben rahatım ama ilerleyen yıllarda nasıl olacak bilmiyorum. Komşumun annesi ileri seviyede, sabah uyanınca bağırmaya başlıyor, iki kız kardeş dönüşümlü bakmaya çalışıyorlar, bebek bakmak çocuk oyuncağı bunun yanında. Tam rahata erdiğinizi düşündüğünüz, çocuklarınızın bağımsızlaştığı yıllarda böyle şeylerle uğraşmak gerçekten üzücü ama hayat böyle bir kısır döngü, yarın biz de aynı duruma düşeceğiz. Herkesin sırası geliyor. Belli ki eşinizi seviyorsunuz. Bulduğunuz bakıcının kıymetini bilin ve olabildiği kadar iyi kullanın. Kv Arada kriz geçiriyor diye dünyayı kendinize zindan etmemeye çalışın. Evliliğiniz huzurla devam etsin istiyorsanız Bu durumla yaşamayı öğrenmek zorundasınız gibi görünüyor. Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

pratik123 .!.:

Bu bakiciyi gönder sen buna takmışsın huzurun kaçmasın orta yaşlı birini bul
Kadınlar hisseder bakıcı zarif naif biriyse eşin de yumuşak biriyse aralarında bişey olmasa bile birbirlerine yumuşak davranmaları bile sinir bozucu olur anlıyorum sizi

Genişletmek için tıkla...