ne düsünecegimi bilmiyorum

Selam arkadaslar,
bu gece de sizlerden akil danismak icin buradayim. anlatacaklarimdan biraz da utaniyorum acik konusmak gerekirse cünki bu hale kendimi ben soktum ve suan gercekten ikilemde kaldim ve emin degilim. ve bu beni cok sinir ediyor, kendime karsi bir siniri körüklüyor. neyse, cok uzatmadan konuya geciyorum, icim icimi yiyor suan maalesef. simdiden olumlu olumsuz cevap yazan, bana fikir veren ve - en en önemlisi benim icin- kendi tecrübelerini aktaranlara cok cok tesekkür ederim. benim 1,5 seneyi asan bir iliskim var, bunun yaklasik 1 senesini uzak mesafe iliskisi olarak sürdürmek zorunda kaldik, hem sevgilimin isinden dolayi hemde malumunuz pandemiden dolayi. acikcasi bu zaman süresince birbirimizi pek yipratmadik, asiri büyük kavgalarimiz olmadi, ayrilip baristigimiz hic olmadi, birbirimizi ciddi manda kirdigimizda pek olmadi. hatta ben bu iliskiyle birlikte daha da olgunlastim, sakinlestim (yani genel olarak atarli birisi de degilimdir, uysalimdir daha cok, damarima basilmadigi takdirde tabii) ve sabretmenin önemini daha iyi kavrar oldum. sevgilim deseniz gayet olgun, seviyeli ve dürüst birisi. kavga aninda uzatmayan, alttan alabilen, sakinlestirebilen biri, agladigimda da güzel teselli eden, sarip sarmalayan, modumu yükseltmek icin kücük maymunluklar yapan biri. son derece bakimli, giyimine kusamina dikkat eden, yakisikli biri. kendisi yabanci bir beyefendi (yurt disinda ikamet ediyorum bu arada), bu sebeple annem babam basta pek sicak bakmamislardi. bir kac ay öncesi bir tanisma oldu, annem olumlu, babam olumsuza meyilli (sirf yabanci olmasindan ötürü, yoksa oturma kalkmasina hic birsey demedi). Yaaani demem o ki, her normal insan evladinda oldugu gibi bizim beyimizde de eksik noksanlar var fakat büyük resme bakildiginda iyi bir es ve baba olacagini düsünüyorum. eee perii sen bunlari bize niye anlatiyon, bunlar dert mi be bacim? sorularinizi burda cevapliyorum: arkadaslar ben bu iliskiden emin degilim, yani nasil desem ortada hic bir sey yokken hic büyük diye adlandirabilecegimiz bir problem yokken ben kendimi sevgilime karsi uzak ve mesafeli ne bileyim arasira yabanci gibi hissediyorum ve bu hissi tam olarak 1 1,5 aydir icimde tasiyorum. ya tabii bunu devamli böyle algilamiyorum sonucta aramizda bir sogukluk yok fakat suan mesela icime bir öküz oturmus gibi. ya perii diyorum bebegim kendine gel yok yere sorun cikarma bak delirtme beni diyorum ama yok yani son zamanda bunu siklikla yasiyorum. hem kendime karsi bir öfke icerisindeyim hem sevgilime karsi vicdan azabi cekiyorum. yavrum o da en kisa zamanda nisanlanip dügünü yapmak istiyor, aileme gayet yakin davraniyor hatta bize geldiginde anneme babama anne baba demeye baslamisti. allahim ya suan kendimi karsima alip yüzüme tüküresim var, kendimi bi sarsasim var. yani ne sebeple ben böyle hissediyor olabilirim ki? evlilik korkusu mu? veya kendimden emin olamama mi? bilmiyorum. dügün arefesinde veya isler ciddiye binince benzer seyleri düsünen hisseden oldu mu? genel olarak zor begenen biriyim yani karakter ve aile terbiyesi benim icin ilk sirada yer alir. simdiki sevgilimle de bu kriterlerden dolayi iliskiye basladim ki tanistiktan 2 3 ay sonra sevgili statüsüne yükseldik. kusura bakmayin kizlar, vallah cenem düstü. bana yardim edebilcek, kendi tecrübelerini aktarabilcek, kardes abla tavsiyesi verebilecek arkadaslara simdiden cok cok tesekkürler

Kültürel farklılıklar dolayısıyla zamanla sorunlar yaşanabiliyor, babanızın biraz olumsuz bakması da belki sizi şüpheye düşürüyor olabilir. Bu tarz endişeleriniz olması normal tabi ki. Bizim kültürümüzde yabancı biriyle evlenmek bayağı radikal değerlendirildiğinden, evlilik öncesi de herkes son bir kez acaba diye sorup kılı kırk yarar. İçinize sinmeyen tam olarak nedir?

Eşimle evlilik yoluna girdiğimde bende az bir miktarda korku endişe ve uzaklık hissettim kendimde ama bunun üstüne fazla düşmedim dayandım ve şuan evliyim mutluyum geçici bir süreç diye düşünüyorum.

İçime sinmiyor dediğiniz herhangi bir olay, küçücük bir söz, bir davranış oldu mu?
Olmadıysa işlerin ciddiye binmesinden ürküyorsunuz belki de.

Aşık mısınız yoksa seviyor musunuz sevgilinizi? Benim ablam da şu an nişanlı ve adamı seviyor ama önceki ilişkilerine bakacak olursak aşık olmadığını sadece doğru insan olduğunu düşünerek devam ettirdiği kanısına vardım ben. Bu örneği veriyorum çünkü cümleleriniz ablamın cümleleri gibi. O da sürekli ilişkisinin sorunsuz ilerlediğini vs söyleyip büyük bir heyecan duymasa bile artık hayatında sevgiye saygıya daha önem verdiğini belirtiyor.

Her şeyin yolunda gitmesi her şeyin istediğiniz gibi gittiği anlamına gelmeyebilir her zaman. Yaşım itibariyle çok büyük hayat deneyimlerim yok ama hayatımda olduğu dönem hep inişli çıkışlı ilişkimizin olduğu biri vardı. Kendisiyle çoğu zaman hiçbir şey yolunda gitmezdi ama onunla sürekli bir kargaşa içinde olmayı başkasıyla iyi geçinmeye tercih ederdim.

Bence kendinden emin olamama.
Burda çok görüyoruz çok genç yaşta yapılan evliliklerde bir ton sorun var ama buna rağmen kızlarımız o kadar emin ki kendinden ve evliliğinden. Düşünmüyorlar bir şeyi.
Aşığım yanmışım sevdalanmışım diyerek türkü çığırarak dolanıyolar.

albertinekayip .!.:

Aşık mısınız yoksa seviyor musunuz sevgilinizi? Benim ablam da şu an nişanlı ve adamı seviyor ama önceki ilişkilerine bakacak olursak aşık olmadığını sadece doğru insan olduğunu düşünerek devam ettirdiği kanısına vardım ben. Bu örneği veriyorum çünkü cümleleriniz ablamın cümleleri gibi. O da sürekli ilişkisinin sorunsuz ilerlediğini vs söyleyip büyük bir heyecan duymasa bile artık hayatında sevgiye saygıya daha önem verdiğini belirtiyor.

Her şeyin yolunda gitmesi her şeyin istediğiniz gibi gittiği anlamına gelmeyebilir her zaman. Yaşım itibariyle çok büyük hayat deneyimlerim yok ama hayatımda olduğu dönem hep inişli çıkışlı ilişkimizin olduğu biri vardı. Kendisiyle çoğu zaman hiçbir şey yolunda gitmezdi ama onunla sürekli bir kargaşa içinde olmayı başkasıyla iyi geçinmeye tercih ederdim.

Genişletmek için tıkla...

O hasta ruh hali kader motifi dediklerinden tam sanırım.

Merve .!.:

O hasta ruh hali kader motifi dediklerinden tam sanırım.

Genişletmek için tıkla...

Kader motifi nedir acaba? Cahilliğime verin lütfen ilk kez duyuyorum da

albertinekayip .!.:

Kader motifi nedir acaba? Cahilliğime verin lütfen ilk kez duyuyorum da

Genişletmek için tıkla...

Çok meşhur Budayıcıoğlu var ya onun ürettiği bi terim. Youtube'da izledim. Ultra haklı bence.

nikahta keramet var. nikah olunca cok isinmistim ben.

Benim sevgilim de yabancı. Bir yıl olacak beraberiz. Bizim de ilişkimiz uzak mesafe ilişkisi oldu pandemi yüzünden. En son geleli 2 ay oldu. Yani bizim seninle ortak yönümüz çok. O da benim anneme anne der, çok saygılı çok iyi bir insan. Düşünüyorum çok da seviyorum onu. Bizim evliliğe daha yolumuz var fakat konusu çok geçiyor. Konusunun geçmesi bile kalbime oturuyor bazen. Nasıl yapacağım diye düşünüyorum hep. Kısa süre sonra 5 aylığına yurtdışına çıkacağız beraber. Sadece ikimiz olacağız ve ev olacak haliyle. Benim içimde şimdiden korkular başladı. Ya sıkılırsak, ya yapamazsak vs vs Oysa her geldiğinde uzun kalır bizim evimizde. Ama şimdi iki kişi olacak olmamız, parayı yönetecek olmamız, ev sorumlulukları... Allahım diyorum ya çok güzel olacak ya da batıracağız. Bu his ara ara beni de yokluyor. Sanırım alıştığımız ortamdan çıkacağız diye korkuyoruz.

Kendinize ve karşı tarafa karşı aslında güvensizsiniz bir şeylerden tam olarak emin olamamışsınız ve kafanızda oturtamadığınız çok fazla sorun var evliliğe hazır değilseniz evlenmek zorunda değilsiniz zaten sizi seven, sizinle gelecek düşünen insan evlenmesenizde yanınızda olur.

Merve .!.:

Çok meşhur Budayıcıoğlu var ya onun ürettiği bi terim. Youtube'da izledim. Ultra haklı bence.

Genişletmek için tıkla...

Merak edip biraz baktim nedir bu diye ama dogru anladiysam eger ben herkeste işlediğini düşünmüyorum bu kader motifinin.

Eşim babamdan oldukca farkli, daha doğrusu babamdaki kotu huylar eşimde yok. Kendi kurdugum aile kök aileme de benzemiyor pek.
Sevgili seçimlerim bile farkliydi. Butun sevgililerimi toplasak cogu birbirinden oldukca farklidir karakter, tip olarak. Bikac olumlu ortak noktalari vardir anca.

CiRiLLA .!.:

Merak edip biraz baktim nedir bu diye ama dogru anladiysam eger ben herkeste işlediğini düşünmüyorum bu kader motifinin.

Eşim babamdan oldukca farkli, daha doğrusu babamdaki kotu huylar eşimde yok. Kendi kurdugum aile kök aileme de benzemiyor pek.
Sevgili seçimlerim bile farkliydi. Butun sevgililerimi toplasak cogu birbirinden oldukca farklidir karakter, tip olarak. Bikac olumlu ortak noktalari vardir anca.

Genişletmek için tıkla...

Benimkilerde çok farklı karakterdelerdi, birbirlerindende farklıydılar aynı dediğiniz gibi. Hiç birinin babamla alakası yok. Herkese işlediğini bende pek sanmıyorum katılıyorum size o yüzden. İşliyorsa bile figür belki baba olmayabilir başka bir aile bireyi veya yakın biride olabilir.

Duygularınız azaldı mı, içinize sinmeyen, sizi soğutan ne? yolun başındayken kendinize karşı dürüst olun. Evlilik vicdan azabıyla, karşıdakine acıyarak “ iyi bir insan onu sevmeliyim” diyerek verilecek karar değil. Evlenirken öyle bir ruh halinde olmalısınız ki hem mantığınıza hem kalbinize uymalı. Aklınızda evlenirken mantık ve duygusal olarak en ufak bir soru işareti olmamalı. Bu benim fikrim. Umarım her şey hakkınızda hayırlı olur.

theblackswan .!.:

Kültürel farklılıklar dolayısıyla zamanla sorunlar yaşanabiliyor, babanızın biraz olumsuz bakması da belki sizi şüpheye düşürüyor olabilir. Bu tarz endişeleriniz olması normal tabi ki. Bizim kültürümüzde yabancı biriyle evlenmek bayağı radikal değerlendirildiğinden, evlilik öncesi de herkes son bir kez acaba diye sorup kılı kırk yarar. İçinize sinmeyen tam olarak nedir?

Genişletmek için tıkla...

'Sen bu adamla evlenirsen mutlu olur musun?' sorusunu rahat bir şekilde evet ile cevaplayamamam. Bazi konularda sirf kültürel farklılıklar dolayısıyla anlaşamamamız. Benim simdiye kadar kendimi 'iyi insan olsun, yeter' düşüncesiyle avutmam. Evlilik için karşındakinin sadece iyi olması yetmiyormuş, onu anladım. İçine sinmesi gerekmiş, içinin ısınması ve öyle de kalması lazımmış. Benim ona karşı tahammülüm azaldı, bunu da sevgimin azaldığına bağlıyorum.

Justalittlebityourheart .!.:

İçime sinmiyor dediğiniz herhangi bir olay, küçücük bir söz, bir davranış oldu mu?
Olmadıysa işlerin ciddiye binmesinden ürküyorsunuz belki de.

Genişletmek için tıkla...

Tartıştığımız, kavga ettiğimiz muhakkak ki oldu. Ama hep saygı sınırını asmamaya özen gösterdik.

albertinekayip .!.:

Aşık mısınız yoksa seviyor musunuz sevgilinizi? Benim ablam da şu an nişanlı ve adamı seviyor ama önceki ilişkilerine bakacak olursak aşık olmadığını sadece doğru insan olduğunu düşünerek devam ettirdiği kanısına vardım ben. Bu örneği veriyorum çünkü cümleleriniz ablamın cümleleri gibi. O da sürekli ilişkisinin sorunsuz ilerlediğini vs söyleyip büyük bir heyecan duymasa bile artık hayatında sevgiye saygıya daha önem verdiğini belirtiyor.

Her şeyin yolunda gitmesi her şeyin istediğiniz gibi gittiği anlamına gelmeyebilir her zaman. Yaşım itibariyle çok büyük hayat deneyimlerim yok ama hayatımda olduğu dönem hep inişli çıkışlı ilişkimizin olduğu biri vardı. Kendisiyle çoğu zaman hiçbir şey yolunda gitmezdi ama onunla sürekli bir kargaşa içinde olmayı başkasıyla iyi geçinmeye tercih ederdim.

Genişletmek için tıkla...

Evet, haklısınız. Iyi bir insan olması, iyi bir eş olacağı anlamına gelmeyedebiliyormuş. Ben son zamanlarda kendime "aman saçmalama be periii, bundan daha iyisini mi bulacaksın" diye telkin de bulunurdum ama bu düşüncenin de ne kadar saçma olduğunun farkına varmaya başladım

Merve .!.:

Bence kendinden emin olamama.
Burda çok görüyoruz çok genç yaşta yapılan evliliklerde bir ton sorun var ama buna rağmen kızlarımız o kadar emin ki kendinden ve evliliğinden. Düşünmüyorlar bir şeyi.
Aşığım yanmışım sevdalanmışım diyerek türkü çığırarak dolanıyolar.

Genişletmek için tıkla...

Bence kendimden

incirzeytin .!.:

Benim sevgilim de yabancı. Bir yıl olacak beraberiz. Bizim de ilişkimiz uzak mesafe ilişkisi oldu pandemi yüzünden. En son geleli 2 ay oldu. Yani bizim seninle ortak yönümüz çok. O da benim anneme anne der, çok saygılı çok iyi bir insan. Düşünüyorum çok da seviyorum onu. Bizim evliliğe daha yolumuz var fakat konusu çok geçiyor. Konusunun geçmesi bile kalbime oturuyor bazen. Nasıl yapacağım diye düşünüyorum hep. Kısa süre sonra 5 aylığına yurtdışına çıkacağız beraber. Sadece ikimiz olacağız ve ev olacak haliyle. Benim içimde şimdiden korkular başladı. Ya sıkılırsak, ya yapamazsak vs vs Oysa her geldiğinde uzun kalır bizim evimizde. Ama şimdi iki kişi olacak olmamız, parayı yönetecek olmamız, ev sorumlulukları... Allahım diyorum ya çok güzel olacak ya da batıracağız. Bu his ara ara beni de yokluyor. Sanırım alıştığımız ortamdan çıkacağız diye korkuyoruz.

Genişletmek için tıkla...

Bende seviyorum, ama sanırım artık bir arkadaş, bir dost olarak. Onunla evlenmeye yetecek kadar değil.

Merve .!.:

Bence kendinden emin olamama.
Burda çok görüyoruz çok genç yaşta yapılan evliliklerde bir ton sorun var ama buna rağmen kızlarımız o kadar emin ki kendinden ve evliliğinden. Düşünmüyorlar bir şeyi.
Aşığım yanmışım sevdalanmışım diyerek türkü çığırarak dolanıyolar.

Genişletmek için tıkla...

Bence kendimden değil de karşı taraftan emin olamama. Yani tanıdıkça emin olamama. Zaten sırılsıklam aşık bir şekilde evlenme taraftarı değilim. Malum hastalık hali tarzı bi durum benim gözümde. Güzel bir his, şüphesiz, ama evlilik icin ne aşk yeterli ne de 'sadece' iyi insan olması.

Tanisilan, koklasilan her erkekle hemen evlilikti, nasil baba olacagiydi gibi dusuncelere girmesek bir problem olmayacak aslinda :) ( genel olarak) yasayin biraz birbirinizi bakalim.
Akisina birakin biraz.