Nasıl iade etmeliyim?

Bence bu kadar zorla samimiyet kuran birinden normal bir davranış görmüşsünüz.. Sağlık ocağına giderken arasaydınız bu kadar çirkinleşmezdi..
Siz siz olun sırf gönlü kırılmasın diye tarzınızın uymadığı kişilerle zorla görüşmek istese bile başından net tavırlı olun ki sonradan hem suçlu hem güçlü olmasın karşı taraf..

Çöpe atmaktan bahsetmiş bazıları ne kadar gereksiz ve çocukça bir davranış o, ihtiyacı olan birine verin daha iyi..
 
Zaten gözden çıkardığı bir kiyafettir, bu tartışmanın üstüne "al mektuplarını,ver mektuplarımı" diye gitmek bence mantıklı değil. Zaten de hamileligin son zamanları.
Elbet bir gün denk gelirsiniz ona birgün, bahçede , bankta...
" bir saniye bekler misin?" dersiniz çıkıp evden alır verirsiniz.
Bence mesele yapmaya değmez. Kadının beklediğini de sanmıyorum. Bence kadın kötü bir kadın da değil,yaptıklarında ya da söylediklerinde de ilginç - kötü bir şey yok. Klasik mahalledeki olaylar sosyal hayatını şekillendiren bir ev hanımı tepkisi vermiş size de .
Görüşmek istemezseniz gorusmezsiniz ama bir sinirle evine kıyafet götürecek, 'aman evimde bir eşyası kalmasin' krizleri geçirecek bir olay yok.
Abartıp canınızı sıkmayın
 
O elbiseyi bahane edip bir gün kapınızda bitebilir değişik bir karaktermiş

Koyun poşete basın ziline salsın sepeti veya çıkın kapısının önüne al bunu daha da karşıma çıkma der giderdim .
 
Zaten sevdiğiniz birisi değilmiş.
Gidin kapısına, giyemeyeceğinizi söyleyin verin gelin.
Uzatmayın bile.
Vermezseniz kıymete biner peşine düşer sanki, dengesiz ve tuhaf biri gibi geldi bana.
Bir daha da iletişimi kesersiniz.
 
bende olsam giderdim kapısına , elbisen bende kalmasın giyemeyeceğim der kapıdan verir bi daha da muhatap olmazdım. eğer almazsa çöpe at gitsin, ay okurken gerim gerim gerildim
 
Böyle olaylarda verilen şeyin geri iade edilmesini hoş bulmuyorum. Vermiş etmiş bi daha yüz göz olmaya gerek yok. Her yerden de engelle bitti gitti tamam
 
Kesinlikle vereceğim ama o kadar tiksindim ki şu olaydan dolayı, yüzünü bile görmek istemiyorum sanırım doğru hissim bu. 🤦‍♀️

Ya anlayamadığım bir şekilde üç günde mıç mıç, üç günün sonunda kopuş olan bir ilişkide buldum kendimi. Şaşkınım. Lisede bile böyle saçma bir tartışmam olmamıştı
Kusura bakmayın fakat sizi biraz eleştireceğim, sohbetinden keyif almadığınız, görüşmekten kaçındığınız birinin numarasını niye aldınız?
Ben numara alışverişini anlamadığım için soruyorum, aynı apartmanda oturduğum komşularıma dahi numaramı vermedim, onların numarasını da istemedim.

Hayatta herkese karşı net olacaksınız, örneğin kadının arkadaşlığından hoşlanmadıysanız mesafe koymak istiyorsanız, ben daha çok eviyle kendiyle ilgilenen biriyim, kimseye vakit ayıramıyorum kusura bakmayın diyebilmelisiniz, başkasının kıyafetlerini giyemiyorsanız size özel değil yanlış anlamayın fakat ben başkasının kıyafetini giyemiyorum, düşündüğünüz için sağ olun ama alamam demelisiniz.
Net olmak karşınızdakine başta kırıcı gelebilir ama yaşadığınız olay gibi tatsızlıkların önünü keser, daha kırıcı davranışların olmasını engeller.

Kıyafeti bir poşete koyun ve kapısını çalıp geri verin sebebini de söyleyin, her ne kadar hanımefendi haddi olmayan şeyleri bile sorgulayıp hesap sormuş olsa da bunda biraz da sizin net olmamanızın payı var, o yüzden kıyafeti direkt kendisine iade etmeniz daha uygun bir davranış olacaktır.

 
Eveeet uzun bir konu belirteyim.

2 haftadır içimi kemiren bir soruya yanıt bulamayınca hem sizden fikir alayım istedim hemde gerçekten kendime dert ettiğim hatta uğrunda kendimi liseli ergen gibi hissettiğim bu konuyu daha fazla içime atmak istemedim. Toparlamaya çalışacağım.

Evlenmeden önce iş vasıtasıyla tanıştığım bir kadınla tesadüfen aynı sokakta oturuyoruz. Telefon numaralarımızı almıştık, arada bir kahve içerdik ta ki pandemiye kadar!

Bu arada belirtmeliyim ki yaş,hayata bakış açısı,fikir olarak bambaşka insanlarız.

Oturduğumuzda da zaten keyif alarak sohbet edemediğim için sık görüşmemeyi tercih ediyordum ve pandemi döneminde iyice kesmiştim görüşmeyi ama sürekli oturma teklifinde bulunuyordu bende haklı olarak hamile olduğum için covidden ekstra korktuğumu söyleyerek reddediyordum.

Geçenlerde market dönüşünde karşılaştık, parkta oturduk biraz. Eve beraber yürüdük, onun evinin önüne geldiğimizde bana kapıya gelmemi bir şey vermek istediğini söyledi. Gittim, doğum sonrası giymek istersem diye elbiseymiş “yok, teşekkür ederim” dediysem de “çekinme canım giyersin” diye ısrar etti o esnada eşi geldi, kadın hala uzatıyor hadi iyi dedim aldım. Niyetim tabii ki kullanmadan geri vermekti çünkü ortak kıyafet kullanımı doğru bulmadığım bir olay.

Hoş, ihtiyacım yoktu nereden aklına geldi anlamadım öyle bir konu geçmedi aramızda.

Ertesi gün beni aradı, internetten oğluna alışveriş yapıyormuş “ zaten kargo parası vereceğim senin çocuklara da alayım hediyelerini dedim, sana gelip göstermek istiyorum” dedi. Bende teşekkür edip eşimin evde olduğunu söyledim, baya bi bozulunca “yarın bahçede oturalım istersen” dedim. O da “sabahtan gelebilirsem gelirim, öğleden sonra bir yere gideceğim” dedi.

Ertesi gün oldu, aramadı bende aramadım. Saat 14:00 gibi sağlık ocağına gittim. Hatta konu açmıştım burada, gebelik kolestazından şüphelenmiştim. Giderken beni aradı gelmek için ben de sağlık ocağına gittiğimi, dönüşte gelebileceğini söyledim. Sağlık ocağında işim biraz uzun sürdü hemşireyi bekledim, bazı testler yaptık derken hemşire acile yönlendirdi ben tabii o sırada çok endişeliydim.

Çıkınca doktorumu aradım o da kan vermemi istedi, sonra eşim aradı eve geldim diye. Tam eşimi kapattım, arkadaşımı arayacaktım ki apartman bahçesine gelmiş suratı beş karış.

Beni çok beklemiş, o geleceğim demiş ben sağlık ocağına sabahtan gidemez miymişim??? Hep eşim evde oluyormuş?? Ben onun evime gelmesini istemiyormuşum, o çok meraklı değilmiş çocuklarıma hediye almak için gelmek istemiş vs. En vurucu noktası da, apartmanımızın çift otoparkı var ben ona “eşim eve gelmiş” diyince suratıma dik dik bakıp “eşinin arabası yok burada? Hani nerede eşin?” demesiydi. Bana resmen yalancı muamelesi yaptı. 🤦‍♀️

Ben kendisine açıklama yapmaya çalıştım önce şaşkınlıkla. Sonrasında baktım ağır saçmalıyor “sağlık ocağından geliyorum, şimdi evden birkaç şey alıp acile gideceğim ve sen ‘iyi misin?’ diye sormayıp tavır yapıyorsun. Eşimin esnek çalıştığını biliyorsun, neyin hesabını soruyorsun bana?” diye bir miktar çemkirip “haydi görüşürüz” diyip eve girdim. O gün bugündür konuşmuyoruz. 2 yıldır kahve içemiyoruz diye sitem eden kadın “iyi misin, bebeklerin iyi mi, neden acile gittin?” diye aramadı bile.

Şimdi bu kadının bende istemediğim halde zorla elime tutuşturduğu kıyafeti kaldı. Ben bunu nasıl geri vereceğim? Yani kesinlikle vereceğim orası net ama verme şeklimi kestiremiyorum.
Yani verirken tüm bu tatsızlığın üzerine nasıl davranmalıyım? Silip atmalı mıyım bu kişiyi?
Zaten konuşmak istemiyormissunuz kapıdan verin teşekkür edin dönün evinize. Evde yoksa kapı koluna vs asın posetiyle içine teşekkür notu ilistirin bitti gitti
 
Kadın sizinle yakınlık kurmaya çalışmış ama siz de kesin tavır koymayarak ümit vermişsiniz biraz yani. Mesela sizin çocuklarınıza da hediye almak istediğinde başka bahane uydurmak yerine kesin dille reddetseydiniz belki bu patırtılar olmayacaktı bile. İade konusunda biri yazmış, ben de katılıyorum, kapısına bırakın ve mesajla haberdar edin, muhatap da olmatın artık. Çöpe atmak falan çok abes bence.
 
bence gidip verin elbiseyi, boşuna bende durmasın ihtiyacı olan birine verin teşekkür ederim deyip dönün.
yani bende bir kere böyle kafamın uyuşmadığı biriyle bir kaç gün sık görüştüm, uymadığımızı anlayınca görüşmek istemediğimi söyledim. samimiyet derecesini aşmıştı benim için tavırları. buna rağmen hala arada yazdığı oluyor müsait değilim diyorum.
 
X