nasıl davranmalıyım fikirlerinize ihtiyacım var.

merhabalar öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum. 27 yaşındayım. iki hafta sonra evleniyorum fakat benim için süreç farklı işliyor sanıyorum ki.

nişanlımı 11 senedir tanıyorum. 6 yıllık da bir beraberliğimiz var. evlenmek için öğrenim kredisi borçlarımızın bitmesini ve benim de kalıcı bir işe sahip olmamı bekledik.

yalnız nişanlımın ailesi bize bu süreçte pek yardımcı olmadılar. nişanlım annesini kaybedeli uzun yıllar oldu. benim de babam 4 sene önce vefat etti. zaten anne ve babam ayrıydı ve annem 26 yıldır yalnız bir kadın. beni tek başına büyüttü, yetiştirdi. şu anda da yaklaşık bir senedir anneannemle yaşıyoruz. kendisi felçli ve ona bakıyoruz. şöyle söyleyeyim, yardımcı bayan 6'da ayrılıyor evden ve 6'ya kadar mutlaka evde olmamız gerekiyor. öğretmenim ve okul tatile girene kadar bu nedenle evlilikle ilgili çok hazırlık yapamadık. işten çıkıp hemen eve yetişiyordum. sadece pazarım tatildi. o gün de yardımcı bayanın tatili olduğu için evden ayrılamıyordum. bakım konusunda bize yardımcı olabilecek kimsemiz yok. teyzem var fakat üç ayda bir belki iki günlüğüne geliyor ziyarete.

neyse okulda dersler bittiğinden beri eşyalarımızı aldık, ev tuttuk. çoğu eksiği kapattık. ancak bu dönemde babası ve ablası bizi hiç aramadı. bir eksiğiniz, ihtiyacınız var mı dmediler. nişanlımın biraz birikimi vardı. senelerdir üstüne kıyafet bile almıyor ailesinin yardım etmeyeceğini bildiği için. para biriktiriyor. ben de 5 bin lira kadar koyabildim. annem de emekli ikramiyesini evlilik için harcadı. buna rağmen bir odamız boş kaldı. hiç eşya alamadık. nikah günü kuaför için vs paramız kalmadı. kına hiç düşünemedim. düğün zaten istemedim. yoksa hiç eşya alamayacaktık. hiç önemli değil açıkçası. çünkü nişanlım çok çabalıyor. elinden geleni yaptı. ama gelinlikle takacağım takıyı annem aldı. gecceliklerime kadar annem aldı. öğreniyorum ki bundan altı ay önce ablası nişanlıma iki bin lira kadar yollamış. takı takmak yerine yolluyorum demiş. nikahta da takı takmayacaklarmış.

o kadar zor ve uğraştırıcı bir süreç ki. eşyaları seçmek, dolaşmak, evi yerleştirmeye çalışmak. hiç yardımcı olmamaları ağırıma gidiyor. aramıyorlar bile. ablası şu an yurt dışında tatilde. nikaha geleceklermiş sadece. babası da aynı şekilde. bana çok tuhaf geliyor. acaba abartıyor muyum diyorum ama bilmiyorum.

bu konuyla ilgili çok tartışıyoruz. nişanlım onlar öyle, sevmezler böyle şeyleri diyor. ama arkadaşlarımın nasıl evlendiğine bakıyorum. en azından bir kere arasalardı diyorum. bu arada farklı şehirlerdeyiz. sizce abartıyor muyum yoksa cidden bu işler böyle olmamalı mı?

annem çok üzülüyor. belli etmemeye çalışıyor. arayıp bir şeyler söylemek istiyor ama bizim için susuyor.biz kız aldık sanki dedi geçen gün çok üzüldüm. nikah günü onlarla karşılaştığımda ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. kalbim çok kırık.

ayrıca şöyle de bir şey var. yakın zamanda dedemi kaybettik ve hastalığı sürecinde bizi hiç aramadılar. dedem benim babamdı. o büyüttü beni. başsağlığını bile bana dilemediler. annemi aradılar. dış kapının dış mandalı gibi davranıyorlar.

babası aylar önce geldiğinde temmuza gün alacağımızı söyledik ve annem de "ben üstüme düşeni yapacağım, siz ne düşünüyorsunuz" dedi. kayınpederim de "onlar kocaman insanlar, ellerinden tutulacak bir şey yok, hallederler" dedi. o günden sonra da gerçekten hiç sormadı, aramadı.

nasıl davranmalıyım, şımarıklık mı yapıyorum?

Kimseden kimseye fayda yok bu devirde, o yüzden kendi yaginizda kavrulun. Nişanlin elinden geleni yapmaya çalışıyor mus ne güzel. Sahip çık sevgine varsın evinin tek odası boş olsun, huzurun olsun.gun doğmadan neler doğar.mesafeni koyarsın kimsede bir şey diyemez.

nişanlınla aranda hiçbir sıkıntın yoksa ailesini kafaya takmamaya çalış. abartmıyorsun tabiki de ilgilenmeleri daha güzel olurdu ama ilgisizlerse de kendi bilecekleri iş. nikahında da yüz falan asma onlara önemseme yani. bırak bir odan boş kalsın zamanla yaparsın istediğin gibi.

Olması gerekeni yapmıyorlar evet, farkındasınız.

Nişanlınız bu durumu savunuyor mu?
Sizden tüm bu konulara pembe bakmanızı ve ailesini sonsuz sevmenizi mi istiyor?

Asıl bunlara odaklanın bence.

Şahsen taşınırken evime bir iğne almayan, ufacık bir yerleşme yardımında bulunmayan ailesi için bir vakit
temizlik yardımı yapmamı bekleyen bir eşim vardı.

Ciddi kavga konusu bunlar işte..

Haklisin kirilmakta gerçekten insan böyle zamanlarda yakınlarının desteğini bekliyor senin zor bi hayatın olmuş ama evlenince daha güzel olacaktır herşey bence. Odanın biri boş kalmış üzülme kalsın ne olacak sonra alırsın bende evlendiğimde salonum bombostu kapattim kapısını öyle oturdum birsuru eksiğimiz vardı evimizde ama biz herşeyi eşimle yaptık yavaş yavaş. Bir sürü düğün borcu öğrenim kredisi borcu kira eşya derken sonunda çok sukur kendi evimiz aldık kimseden de destek görmedik sizde yaparsınız merak etme. Kırgın olmanı anlıyorum haklisin da ama boşver umursama. En azından şimdi yapmazlarsa evlendikten sonra da bisey bekleyemezler sen eşinle mutlu olmaya bak gerisini boşver gitsin..

sorun da bu aslında. ben nişanlıma "özür dilerim ama içimden gelmiyor, ailene yakın davranamam artık" dedim. çok büyük kavga ettik. saygısızlık olurmuş. ayıpmış. onu hiç mi düşünmüyormuşum. o benim anneme ne kadar yakın davranıyormuş. bu konu açıldığında hep onları savunuyor. sanki normalmiş gibi. ben de "annem seni oğlu yerine koydu, ailen beni sahiplenmedi ki" dedim. daha da büyüdü olay. anlayamıyorum. ilerde de böyle olduğu takdirde bize çok zarar verecekmiş gibi hissediyorum. yanımda olup, beni savunmasını tercih ederdim aslında.

eğer nişanlınıza güvenebileceğinizi düşünüyorsanız artık laf etmeyin
nikahta geldiğiniz için teşekkürler dersiniz
bu yeterli olur
bu da size çok iyi bir cevap sağlıyor
yarın birgun olur da nişanlınız onlara şöyle böyle yardımcı oluruz derse
"onlar kocaman insanlar ellerinden tutmaya gerek yok " dersiniz

bende resmen kız alarak gibi evlendim şu an boşanma aşamasındayım
hiçbir şekilde aramıyorlar

yani hiçbir beklentiniz olmasın hiçbir zaman onlarında sizden beklentisi olacak kadar yüz vermeyin.

Auri .!.:

sorun da bu aslında. ben nişanlıma "özür dilerim ama içimden gelmiyor, ailene yakın davranamam artık" dedim. çok büyük kavga ettik. saygısızlık olurmuş. ayıpmış. onu hiç mi düşünmüyormuşum. o benim anneme ne kadar yakın davranıyormuş. bu konu açıldığında hep onları savunuyor. sanki normalmiş gibi. ben de "annem seni oğlu yerine koydu, ailen beni sahiplenmedi ki" dedim. daha da büyüdü olay. anlayamıyorum. ilerde de böyle olduğu takdirde bize çok zarar verecekmiş gibi hissediyorum. yanımda olup, beni savunmasını tercih ederdim aslında.

Genişletmek için tıkla...

Seni savunamaz senin gibi düşünse bile bunu yapamaz çünkü iyi de olsa kötü de olsa onun ailesi. İnsan kendisi ailesini eleştiriyor ama eşinin kendi ailesini eleştirmesinden rahatsız oluyor. Annesi olsaydı belki böyle olmazdı. Yaşınız olgun maddi gücünüz var diye ellerini eteklerini çekmişler... Onların ayıbı... Düğününde de nikahında da olumsuzlukları unutup tadını çıkarmaya bak. Zira en güzel günün senin...

Auri .!.:

sorun da bu aslında. ben nişanlıma "özür dilerim ama içimden gelmiyor, ailene yakın davranamam artık" dedim. çok büyük kavga ettik. saygısızlık olurmuş. ayıpmış. onu hiç mi düşünmüyormuşum. o benim anneme ne kadar yakın davranıyormuş. bu konu açıldığında hep onları savunuyor. sanki normalmiş gibi. ben de "annem seni oğlu yerine koydu, ailen beni sahiplenmedi ki" dedim. daha da büyüdü olay. anlayamıyorum. ilerde de böyle olduğu takdirde bize çok zarar verecekmiş gibi hissediyorum. yanımda olup, beni savunmasını tercih ederdim aslında.

Genişletmek için tıkla...

bu biraz tehlikeli aslında ama çok yazıp doldurmak istemiyorum
benim nişanlıyken eşim söz vermişti sen önemlisin benim için diye
şimdi biz boşanırken kardeşinin nişanı bile daha önemli oldu

şimdi eşinde adalet duygusu yok sanırım
annen emekli ikramiyesini harcamış vs sizin için elini taşın altına koymuş koşturmuş
hala eşit kefeye koyuyor
yani nişanlını çok seviyorsan düğüne kadar ve sonrasında konuyu konuşma o insancıklarla karşılaştığında değerleri kadar davranırsın
ama konu onun tarafından açılırsa evelecenğim kişinin terazisini adaletli tutmasını beklerim tarzı mantığa davet eden soğukkanlı cümlelerle ağlamadan ya da duygusallaşmadan kesin tavırla konuş

Ay ne güzel çöpsüz üzüm işte..... KP erkek öyle düşünmez aramaz anlamaz görümceyi de boşver o da ukala umarım evlenince de böyle olurlar

Auri .!.:

sorun da bu aslında. ben nişanlıma "özür dilerim ama içimden gelmiyor, ailene yakın davranamam artık" dedim. çok büyük kavga ettik. saygısızlık olurmuş. ayıpmış. onu hiç mi düşünmüyormuşum. o benim anneme ne kadar yakın davranıyormuş. bu konu açıldığında hep onları savunuyor. sanki normalmiş gibi. ben de "annem seni oğlu yerine koydu, ailen beni sahiplenmedi ki" dedim. daha da büyüdü olay. anlayamıyorum. ilerde de böyle olduğu takdirde bize çok zarar verecekmiş gibi hissediyorum. yanımda olup, beni savunmasını tercih ederdim aslında.

Genişletmek için tıkla...

İşte esas mesele bu.
Allah yardımcın olsun çekecek çilen varmış gibi görünüyor.

Ben okurken rahatsız oldum. İnsan evladı evlenirken mal mal seyrediyorsa maldır yani. Bu insanlar bir garip, onlar böyle şeyleri sevmezler bir açıklama değil herifler tuhaf işte basbayağı. Umarım bu garip tiplerle ilerde peoblem yaşamazsınız. Lakin gerektiğinde dişli olmayı bilin, sizin bana çöp katkınız olmadı şimdi neyin hesabındadınız demeyi bilin gerektiğinde.

cevaplayan, vakit ayıran herkese çok teşekkür ederim. tavsiyeleriniz sayesinde en azından nikah günü gayet kibar ve mesafeli davranacağım. kimseye surat asmaya gerek yok. sonuçta benim en özel günüm. ayrıca çöpsüz üzüm yorumu içimi rahatlatıp yüzümü güldürdü.

Iyi de kp açıkça yardım etmem demiş

Siz Öğretmensiniz nişanlınızın da o kadar geliri varsa her şey olur

Asgari ücretten hallice maaşlar ile ailelerden tek kuruş almadan ev kurup düğün yapıp bana takılan şeyi bile alarak
Evlendik bir gün de şu eksik demedim

Her şey en lüks olmak zorunda değil

Beklentinizi düşürün ki üzülmeyin aileye de mesafeli olun

Nikahta hoş geldin dersiniz yeter zaten kp i kucağınıza yatıracak hâliniz yok ya

damdan .!.:

Iyi de kp açıkça yardım etmem demiş

Siz Öğretmensiniz nişanlınızın da o kadar geliri varsa her şey olur

Asgari ücretten hallice maaşlar ile ailelerden tek kuruş almadan ev kurup düğün yapıp bana takılan şeyi bile alarak
Evlendik bir gün de şu eksik demedim

Her şey en lüks olmak zorunda değil

Beklentinizi düşürün ki üzülmeyin aileye de mesafeli olun

Nikahta hoş geldin dersiniz yeter zaten kp i kucağınıza yatıracak hâliniz yok ya

Genişletmek için tıkla...

bir kolejde ücretli öğretmenlik yapıyorum ve maaşım 1100 lirayı bulmuyor. kasım ayından beri çalışıyorum ve sömestr olsun, kar tatili olsun hepsinde maaşım kesiliyor. eylül sonuna dek de herhangi bir gelirim olmayacak bu yüzden. nişanlım da bankada gişede çalışıyor. 1.500 lira da o alıyor. ayrıca aslında maasşlarımızı hesaplamak tuhaf bir davranış bence. çünkü ben ne eksiğe ne maddi herhangi bir şeye üzülüyorum. tenezzül edip aramamalarına, adam yerine koymamalarına üzülüyorum. yoksa ben ekmek alamadığım günlerin yokluğunu da bilirim. simit akşam altıdan sonra yarı yarıya ucuzladığı için annemle 4 simit alıp akşam yemeği yaptığımızı da. buradaki birçok insan da eminim yokluk görmüştür. evet kayınpederimi kucağıma yatırmayacağım. babasız büyüdüğüm ve olmayan haliyle onu da 4 sene önce kaybettiğim için mutluydum sadece babam olacak diye. bunun hayalkırıklığı daha çok. vakit ayırdığınız için teşekkürler. iyi akşamlar dilerim.

Bu kadarı biraz fazla olmuş, tabi ki bir diyalog kurulmalıydı az da olsa...

Ama bir yandan da şanslısın. Sürekli dırdır çekeceğine (görümce kaynanadan beter olabiliyor) kafan rahat olacak. İlerde sana birşey demeye hakları olmayacak. Ne verdiniz ki ne alasınız diyebileceksin.

Nişanlının tutumu iyiyse sorun yok, mesafeli dur onlara karşı. Nikahına gelen normal birileriymiş gibi davran.

Düğün vs zaten boş işler, boş odanız da boş kalsın, koy çamaşır telini çamaşırlarını as. İnan o yuvada mutlu olmak herşeyden önemli...