- 4 Nisan 2023
- 114
- -84
- 29
- Konu Sahibi cilekperisi
- #1
NOT: Diğer ay eşimle beraber otele tatile gideceğiz. Bu bayram tatilinde ayrı tatiller.
Eşimle geçen sene memleketine gittiğimiz zaman çok yeni evliydim daha ablası ile sorun yaşamıştım ve eşim de görmüştü benim hiçbir suçum olmadığını. Ablası sinirli biri ve alışkın olmadıkları gelin oluşum sorun oluşturmuştu. Anne babalarına anne baba demeyişim çat çat her şeyi konuşmam babası ile şakalaşmam vs rahatsız etmişti onu. Eşim de hep tam destek oldu bana şu an bile aile konusunda sen haklısın der. Yeri geldiğinde ailesine gidip hakkımı savunur yanlış yaptınız der. Çünkü inanın kötü gelin değilim mesafeliyim ve biz aman büyüktür he de geç diye büyümedik. Çata çat hayır baba yanlış düşünüyorsun yanlış yaptın vs diyebilecek ifade özgürlüğünde büyüdük ama maalesef eşimin ailesi öyle değil. Eşim de bana her doğru her yerde söylenmez senin hatan tek bu der. Damatları çovukları ile annecim babacım diyip sürekli saçma esprilerine bile gülerler. Yalaka değilim ben. Neyse kısacası annesi babası beni sevmez diyemeyiz. Kendi çaplarında severler hatta. Ablası da nefret etmez ama kendi anne babasının deyimiyle senelerdir beni kıskandığını söyler. Diğer ablaları ile sorunum yok. Ee bir de el kızı girdi ya araya kardeş çok iyi oldu. Ablasında da sorun şu onlar sayar eder sonra sinirden dedim özür dilerim der. Daha bir kere o memleketine gittiğim zaman karşılıklı tartışmamız oldu gerisinde eşime ben yokken benim için sayar cevabını alır ben de görünce gelir özür diler sinirden dedim senlik durum yoktu der. Anne babası da sever gibi beni ama duvarın sevdiği gibiii :) espri filan yaparlar gidince ama ortamda yoksam arayıp etmezler ben de aramam. Şimdi sıkıntım şu. Eşim her sene memlekete gitmiş biri izinlerinde. Bu sene bana yapılan sebepten gitmeyecekti ama mesleğinden ötürü çok yoğun çalıştığı için gideyim gideyim tamam sen gelme diyerek başımın etini yedi büyük tartışmalar yaşadık sonra duygusal olarak vurmaya çalıştı sinirden tamam defol git dedim. Tabii bu mutlu oldu. Normal şartlarda gitsin okey ama orada sorun yaşatan ablası eşiyle gidiyor onlar ayrı kalmıyor biz kalıyoruz. Ben orada sorun yaşamasam nasıl olsa diğer ay eşimle otele tatile gideceğiz ben de eşim için bir hafta ailesine katlanırım derdim ama şimdi ailesi de kızlarına gelme diyemeyeceklerdi ya ortalığı yıkardı benim gitmemem herkesin işine geldi. Arayıp sen de gel demediler anca eşime aa neden gelmiyor demişler. Ben de kız kıza tatil ayarladım o sinirle bayramda kız kıza tatile gideceğiz. Eşim aradı yoldayken seni bırakıp gitmek saçmalıkmış şimdi olsa bu kadar ısrarcı olmazdım vs dedi. Eşim de beni sever ben de onu severim. Bizim hep sorunumuz ailesi. Orada ablası ile eniştesi mutlu çiftken benim eşimin nasıl vicdanı sızlamayacak karım bunun yüzünden yok demeyecek mi? Sen onlara takılma mutsuzluğunu belli etme vs der bana. Biz mutlu olalım çatlasınlar der der de bu haksızlıklar bana yapılıyor ona değil. Peki şimdi ben eşime nasıl davranayım istiyorum ki gerçekten dediği gibi bu bensiz ilk ve son bir yere gidişi olsun. Ablası ile gülerse ben kendimi biliyorum sinirlerime hakim olamam ay bence bizim için 1 hafta çok kritik. Not herkes İstanbul'da yaşıyor yazın memlekete gidiyor ailesi ablaları da yanlarına gider izinlerde. Şimdi ben orada açık açık istenmeyen biriyim kızları huzurlu olsun diye bu arada ablası tek bana sorun çıkartan biri değil diğer kardeşlerinin daha çok burnunda döktü benimki hariç. Ona ağam paşam kafasında. Eşim benim istenmediğim kızları gidecek ya çünkü oraya nasıl gider o ablası ile nasıl gülecek eşi o sebepten yok. Soğuk mu olayım merakta mı bırakayım ne yapayım sizce? Tabii boşanmak istemiyorum ama gözüm kararınca bilemiyorum o ablası olayında ayyy nasıl davranayım adam gittiğine vicdanen çok pişman olsun dediği gibi. He bu arada ablası bu ara iyi gibi bana ama senelerdir yaptıkları hep yara asla çıkamıyorum unutamıyorum yaptıklarını bakın geçen sene yaptığı sebepten biz bu haldeyiz. Sorunların etkisi bitmiyor.
Eşimle geçen sene memleketine gittiğimiz zaman çok yeni evliydim daha ablası ile sorun yaşamıştım ve eşim de görmüştü benim hiçbir suçum olmadığını. Ablası sinirli biri ve alışkın olmadıkları gelin oluşum sorun oluşturmuştu. Anne babalarına anne baba demeyişim çat çat her şeyi konuşmam babası ile şakalaşmam vs rahatsız etmişti onu. Eşim de hep tam destek oldu bana şu an bile aile konusunda sen haklısın der. Yeri geldiğinde ailesine gidip hakkımı savunur yanlış yaptınız der. Çünkü inanın kötü gelin değilim mesafeliyim ve biz aman büyüktür he de geç diye büyümedik. Çata çat hayır baba yanlış düşünüyorsun yanlış yaptın vs diyebilecek ifade özgürlüğünde büyüdük ama maalesef eşimin ailesi öyle değil. Eşim de bana her doğru her yerde söylenmez senin hatan tek bu der. Damatları çovukları ile annecim babacım diyip sürekli saçma esprilerine bile gülerler. Yalaka değilim ben. Neyse kısacası annesi babası beni sevmez diyemeyiz. Kendi çaplarında severler hatta. Ablası da nefret etmez ama kendi anne babasının deyimiyle senelerdir beni kıskandığını söyler. Diğer ablaları ile sorunum yok. Ee bir de el kızı girdi ya araya kardeş çok iyi oldu. Ablasında da sorun şu onlar sayar eder sonra sinirden dedim özür dilerim der. Daha bir kere o memleketine gittiğim zaman karşılıklı tartışmamız oldu gerisinde eşime ben yokken benim için sayar cevabını alır ben de görünce gelir özür diler sinirden dedim senlik durum yoktu der. Anne babası da sever gibi beni ama duvarın sevdiği gibiii :) espri filan yaparlar gidince ama ortamda yoksam arayıp etmezler ben de aramam. Şimdi sıkıntım şu. Eşim her sene memlekete gitmiş biri izinlerinde. Bu sene bana yapılan sebepten gitmeyecekti ama mesleğinden ötürü çok yoğun çalıştığı için gideyim gideyim tamam sen gelme diyerek başımın etini yedi büyük tartışmalar yaşadık sonra duygusal olarak vurmaya çalıştı sinirden tamam defol git dedim. Tabii bu mutlu oldu. Normal şartlarda gitsin okey ama orada sorun yaşatan ablası eşiyle gidiyor onlar ayrı kalmıyor biz kalıyoruz. Ben orada sorun yaşamasam nasıl olsa diğer ay eşimle otele tatile gideceğiz ben de eşim için bir hafta ailesine katlanırım derdim ama şimdi ailesi de kızlarına gelme diyemeyeceklerdi ya ortalığı yıkardı benim gitmemem herkesin işine geldi. Arayıp sen de gel demediler anca eşime aa neden gelmiyor demişler. Ben de kız kıza tatil ayarladım o sinirle bayramda kız kıza tatile gideceğiz. Eşim aradı yoldayken seni bırakıp gitmek saçmalıkmış şimdi olsa bu kadar ısrarcı olmazdım vs dedi. Eşim de beni sever ben de onu severim. Bizim hep sorunumuz ailesi. Orada ablası ile eniştesi mutlu çiftken benim eşimin nasıl vicdanı sızlamayacak karım bunun yüzünden yok demeyecek mi? Sen onlara takılma mutsuzluğunu belli etme vs der bana. Biz mutlu olalım çatlasınlar der der de bu haksızlıklar bana yapılıyor ona değil. Peki şimdi ben eşime nasıl davranayım istiyorum ki gerçekten dediği gibi bu bensiz ilk ve son bir yere gidişi olsun. Ablası ile gülerse ben kendimi biliyorum sinirlerime hakim olamam ay bence bizim için 1 hafta çok kritik. Not herkes İstanbul'da yaşıyor yazın memlekete gidiyor ailesi ablaları da yanlarına gider izinlerde. Şimdi ben orada açık açık istenmeyen biriyim kızları huzurlu olsun diye bu arada ablası tek bana sorun çıkartan biri değil diğer kardeşlerinin daha çok burnunda döktü benimki hariç. Ona ağam paşam kafasında. Eşim benim istenmediğim kızları gidecek ya çünkü oraya nasıl gider o ablası ile nasıl gülecek eşi o sebepten yok. Soğuk mu olayım merakta mı bırakayım ne yapayım sizce? Tabii boşanmak istemiyorum ama gözüm kararınca bilemiyorum o ablası olayında ayyy nasıl davranayım adam gittiğine vicdanen çok pişman olsun dediği gibi. He bu arada ablası bu ara iyi gibi bana ama senelerdir yaptıkları hep yara asla çıkamıyorum unutamıyorum yaptıklarını bakın geçen sene yaptığı sebepten biz bu haldeyiz. Sorunların etkisi bitmiyor.
Tamam tsrtışabilirsiniz falan ama eşin güzelce uyarsın onun dışında gülmelerine falan sinirlenmek niye ablası onun napsın adam
