Nasıl büyüyecek bu bebek

Geçecek:)
O ilk iki ay, bana göre anneliğin en zor dönemi.
İnsan kendini kapana kısılmış hatta kodese atılmış hissediyor.
Hayat akıyor ama kendi yaşamıyor gibi, dışarıdaki arabaları görünce bile ağlayası geliyor insanın.
İnanın hepsi geçecek, birbirinize alışacaksınız.
Şanslısınız ki yaz bebeği, ilk kontrolünden sonra bolca bebek arabasıyla açık alana çıkın, gece gündüz demeden sosyal mesafeli şekilde hayatınıza devam edin.
Bir bakmışsınız yürüyor
Derken okullu olmuş, bıdır bıdır kriz dönemleri gelmiş.

Bu yeni bir hayat, eskiyi aramayın çünkü asla aynı olmayacak ama bu da kendi içinde bambaşka tatlara yer verecek.
 
Cok geçmiş olsun size de. Bebeğiniz nasil? Herhangi bir belirti mi verdi?
 
Geçeçek güzel anne hatta yavaş geçsin diye dua edeceksin. 16 aydır doğru düzgün uyumayan bebeğim bir anda üç gündür gece uykusunu aralıksız gibi uyumaya başladı. ilk iki gece oh dinlendim dedim ama bu gece ne çabuk büyüdü diye hüzünlendim. Annelik böyle gel git duygular içeriyor. Sağlıkla büyüt yavrunu
 
Resmen beni anlatmışsınız yatağa koyup nutella kavanozunu diplemiştim. Aynı zamanda da ağlıyordum. Sonrasında çikolataya alerjisi olduğunu acı bir şekilde öğrendim 2 gün gazdan uyumadan ağladı Bizimde 3 ay oldu ve şimdi çok daha rahatladım çok şükür.
 
Bende taze anne olarak (3 aylık) bir şeyler yazmak istiyorum.
Doğumum çok kötü ve zor geçti. Hiç beklenmedik şekilde sezaryen oldum. Çok acil bir şekilde hemde. 4 gün hastanede kaldım ve bebeğimi asla benimseyemedim. Kendi ağrılarım yüzünden bebeği kucağıma bile alamadım. Sonrasında ben düzelene kadar annemde kalayım dedim. 40 geçsin evime dönerim dedim:) ama ne mümkün eve gittiğim ilk gece panik atak geçirdim ve koşarak yeniden anneme gittik. Sonrasında biraz daha biraz daha derken bir baktım bebeğim 3 aylık olmak üzere. Hemen evime yeniden döndüm ve bu sefer dibede vursam evimde kalacağım dedim. Şükür 10 gün geçti evde. Nasıl geçti bir de bana sorun gerçi. Ama alıştım. Şu an çok daha rahatladım çok şükür. Yani demem o ki geçiyor çok şükür. Sadece biraz zaman lazım.
 
Aynen ben de doğum yaptığımda canımın acısından asla başka çocuk istemem diyordum. Bu kadar acıya rağmen 3-4 tane doğuranlar kafayı yemiş olmalı diye düşünüyordum. Sonuç; 3 çocuğum var
 
Şaka mı yapıyorsunuz. Geçecek tabiki. Anne olan herkesin hissettiği duyguları yazmışsınız, eksiği var fazlası yok yazdıklarınızın. Yeni bir hayata alışıyorsunuz, ilk aylar zorlu ve sıkıntılı geçebilir ama hepsi geçip gidecek. Bol bol dinlenmeye, çevrenizde destek olmak isteyen varsa geri çevirmemeye çalışın. Sağlıcakla büyüsün evladınız.
 
Bende böyle böyle düşünüp ağlardım.Bu artık bana bağlı ömrümce der daralırdım ben buna bakamıyorum (altını vs değiştiremezdim) annemi daha çok sevcek beni tanımıyo bile derdim. Hatta çok vicdan azabı çekiyorum istemiyorum alın götürün bile dedim ama geçti şimdi 8 aylık canım o benim dün hasta gibiydim uyudum babası baktı nasıll özlemişim yavrumu
 

gözyaşım pıt
 

... Allah im size bağışlasın evlatlarinizi .
 
Hem de öyle bir büyüyecek ki şaşıp kalacaksınız :)
hepimizin yaşadığı duygular bunlar hemen hemen
size en önemli önerim kimsenin dediğine kulak asmayıp bebeğinize odaklanın
Allah ım size bağışlasın hayırlı sağlıklı evlat olsun inşallah
 
Sağlıkla kucağına almışsın ne güzel
Ben daha yeni 26 hafta oldum ve eeken doğum riskim ortaya çıktı
Üstüne bende böbrek büyümesi ve şeker çıktı
Bebeğim erken doğar mı, kaybeder miyim, ne zamana kadar içimde tutabilirim bir sürü şey geçiyor aklımdan
Bundan sonra 3 ay boyunca yatmak zorundayım. O da bebek 3 ay dayanabilirse

Senin adına çok sevindim. Bir şekilde büyür. Dünyaya size gelmiş, hoşgelmiş
 
Rabbim şifa versin size inşallah. Bebekler çok güçlü oluyor yeter ki siz moralinizi iyi tutun. Benimki de 40. Haftada zorunlu sezaryen ile doğdu. Bizimde çok riskli bir doğum oldu ama Rabbim yardım etti , çok şükür.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…