Nasıl büyüyecek bu bebek

Su son kismi yasadim 2 ay önce. Aptala döndük resmen. Ee simdi ne yapacagiz diye dusunup Kendimize gelemedik Ilk gece
 
2 yas mi
Kizim 6 oglum 9 yasinda cok zordu
Sonra 2 defa daha tekrarlandi.
Annem fildir fildir gezmese cocuklarda istiyor kalmak
Evet iki yaşına gelince kendi dedi. Zaten emzirme de bitmişti, beni o kadar aramıyordu artık. Dedesiyle delice oynuyor Onları oynarken görünce keşke bizim de böyle dedemiz olsaydı diyorum. Çok seviyor şükürler olsun
 
Hayırlı olsun güle güle büyütün bebeğinizi
Hastaneden gelince oğlumu yanıma yatırdılar arkadaşımla mesajlaşıyoruz dedimki bu nasıl büyüyecek çok küçük
Ve şimdi o minicik bebek 5 Yaşında, inanın zaman nasıl geçti anlamayacaksınız bile bu halinin kıymetini bilin
 
Hayırlı olsun, çok yeni henüz. Ilk bebek sanırım. Ilk bebekten sonra bu hisse kapılmanız normal.
Ilk doğumum 30. Haftada gerçekleşti, cocuk küveze girdi çıktı. Aldik eve gittik. 3 saatte 1 sut icecek diye tembihledi tabi doktor da hemşireler de.
Başladım tabi gece uyanmalarına. Ilk geceden dedim ki, ben artık böyle mi yaşayacam..
Sonra zamanlq aliştim, yavaş yavaş büyüdü oğlum, geçti o günler.. 'hadi bir çocuk daha' dedim..
Allah ömür versin, biri 4 yaşında öteki 4 aylık. Yorgunum ama mutluyum.
Zaman öyle hızla geçip gider ki; 'hangi ara büyüdü bu cocuk' dersiniz..
 
Lütfen kendinizi toparlayın. Bu düşünceleri atın kafanızdan. Bebeğinizin sağlığı yerinde olsun her şey yoluna giriyor inanın.

10 aylık Bebeğimin kan değerlerinde dengesizlik var günlerdir üzüntüden uyuyamıyorum, dua ediyorum düzelsin diye.

Sağlık olmadı mı hiçbir şey olmuyor.
 
Büyüyecek biraz ağrılı biraz sancılı biraz gazlı ama bir gün diyeceksiniz ki ne çabuk büyüdün sen
 
Canim benim ya dogumdan sonra bebeğim 10 gün kuvozde kaldı bu sürede hergün agliyordum ne zaman çıkacak diye sonra çıktı eve geldik, ağlıyor ne yapacağımızı bilmiyoruz demiştim ki acaba biraz daha mı kuvozde kalsa ben bakamayacagim sanırım hatta o gün kafamdaki en net düşünce Allahım ben ne yaptım bir daha hayatım hiç eskisi gibi olmayacaktı , şimdi kızım 2.5 yaşında hayatım eskisinden de güzel yanımda arkadaş gibi can gibi yoldaş gibi
 
Oğlumu ilk kucağıma aldığımda o kadar küçük geldi ki gözüme, Allah'ım ben nasıl bakacağım bu çocuğa, deyip ağlamıştım. Üstünü bile giydiremedim, bir zarar veririm bir yerini acıtırım korkusuyla. Ki ben bebekleri oldum olası çok severim, yeğenlerimi büyüttüm hatta komşu çocuklarını alır bakar, uyuturdum. Alışkındım yani.

Ama insanın kendi çocuğu olunca endişeler, korkular sarıyor içini.
Bunları hissetmeniz çok normal çünkü gözünüzden sakınıyorsunuz evladınızı. Merak etmeyin, kısa sürede geçiyor bu duygular. Çok kısa bir zaman sonra sanki o hep hayatınızdaymış gibi uyum sağlıyorsunuz.

Hayırlı olsun bebeğiniz, sağlıkla huzurla büyüsün inşaAllah.
 
Şöyle bi 3 4 yasina gelip guzel guzel konustugunda bebekligini cok ozledigini farkedeceksin. Mesela bebekligini cook ozluyorum acaba o bebekken yetebildimmi yeterince opup koklayabildimmi onun hislerini anlayabildimmi diye kendimi yedigim cok zaman oldu son aylarda.o gunlerin degerini bilmeliyiz cunku geri donusu yok.tadini cikar ve gecici oldugunu unutma :))
 
Su son kismi yasadim 2 ay önce. Aptala döndük resmen. Ee simdi ne yapacagiz diye dusunup Kendimize gelemedik Ilk gece
Başbaşa vakit geçirelim diye oğlumu ilk kez anneme bıraktığımızda eşimle napacağımıza karar veremedik. Çocuklu hayata öyle alışmışız ki yalnız kalınca ne yapılır bilemedik. Bizde eşimle çocuk parkına gittik bir kaç saat oturup sıkıldıktan sonra gittik aldık oğlumuzu da rahatladık
 
bir bakacaksınız göz açıp kapayana kadar büyümüş.
umarım bir gün bende böyle bir derde sahip olurum
 
Öyleydi böyleydi derken zaman o kadar çabuk geçiyor ki sonrasında keşke 1 saatliğine o bebek hallerine dönebilsek ,alıp kucağımıza doya doya sevebilsek diyorsunuz:) benimkiler 15 ve 10 yaşında neredeyse ve nasıl bu kadar çabuk büyüdüler anlayamadım bile. Yaşadığınız duygular çok normal. Ben daha da beterini yaşadım. Doğum sonrası depresyonunu dibine kadar yaşamış biri olarak az sabır diyorum annesi olarak her şekilde yetersin o küçük varlığa. Sadece içini ferah tut ve anın tadını çıkartmaya çalış.
 
Allah saglık versın .Ikınızede .Buyur merak etmeyın.Sızde yetersınız allahın ıznı ıle
 
Allah anali babali büyütsün bebeginizi. sizede gecmis olsun. Dogumdan sonra insanin anne olmaya alisma süreci de basliyor. Nasil bir bebek doguyorsa, bizde anne olarak doguyoruz. Ben mesela ilk haftalar hep böyle cocugun basinda oturup uyuyamazdim resmen. Gik dese basinda olurdum. Ama tanisma ve alisma sürecinde ikimizde zaman tanidim. Cok güzel bir sürec o. Sadece bu ricam var sizden: dogumdan sonra bazen baby-blues dedikleri bir durum da olabiliyor. Yani yeni annemiz hüzünleniyor, istemsizce agliyor. Bu hormonel bir durum ve gecici. Ama baktiniz ki bu devam ediyor lütfen doktorunuza bundan da bahsedin. Size yardimci olucaktir. Annelige hosgeldiniz tekrar
 
Emin ol yeni doğum yapmış hemen hemen her anne yaşıyor bu hisleri.

Öncelikle bu durumun geçici olduğunu ve herkesin yaşadığını unutma.

Sonra böyle hissetmene sebep olan şeyin büyük ölçüde vücudundaki hormonal değişikliklerden kaynaklandığını unutma.

Son olarak da şunu unutma o kadar güzel ve o kadar hızlı büyüyorlar ki her anın buna hayret etmekle geçecek. Bir de keşke daha yavaş büyüse de bu anlarının tadını doya doya çıkarsam diyeceksin. Hızına yetişemiyor gibi hissedeceksin
 
İki çocuğum var.kizim 3,5 yaş oğlum 15 aylık.bazen kızımda yaşadıklarımı hatirlarken buluyoruk kendimi.
Birgün ilk kez onu emzirirken yemek yemek.zorunda kaldığımda nasıl garipsemistim anlatamam.bu bile bana çok zor dayanması güç birşey gibi gelmişti.hicbirseyden mutlu olamıyordum.aksam bebekle bı yerden gelince şimdi nasıl.zaman geçirilen kafayı yicem derdim.yemek yapardım yine tat alamicam bu yemekten diye düşünürdüm.
Komodine bebeğin eşyalarıni koyunca artık burası böyle mi olacak diye iclenmistim.
Sonra o zorluklara alıştıkça normal.geldi.
Helee 2.cocukta hicbirsey sor gelmedi
Alisacaksiniz o zaman normal gelecek.ve bu bebekler büyüyor hiçbir zmaan bir sonraki gün öncekinden zor değil.
Tatlı ani olarak hatırlayacaksınız şüpheniz olmasin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…