- 9 Ağustos 2021
- 15.448
- 52.865
- 548
- Konu Sahibi KIR PAPATYASII
- #1
Merhaba hanımlar;
Benim konum oldukça klasik bir konu kayın ailem. Bir yıllık evliyim. Hep derler ya başında nasılsa öyle gider diye bizimki de o hesap. Aslında problem kültür çatışması. Benim açık olmam ve ailenin fazla muhafazakar olması bizde büyük bir sorun oldu. Oysa ki daha ilk başta fikirlerimi, nasıl bir insan olduğumu anlatmıştım eşime. Kendisi bana saygı duyduğunu söyledi ve evet sevgili olduğumuz dönemden beri hep bana saygı duydu.
İlişkimizin ilk ayından itibaren yengesi beni bir kaç defa arayıp onlar gibi daha kapalı giyinirsem; onların beni daha çok seveceğini söyledi.Oyun oynamasına karışmalıymışım. Arkadaşlarıyla gece buluşuyor engel olmalıymışım.Ben de kendisine böyle bi düşüncem olmadığını belirttim. Oysa ki ben bu konuda defalarca rahatsızlığımı sevgilime dile getirmiştim(kapalı olma konusunda). Böyle bir şeyi kabul etmeyeceğimi de..Ailesi hiç bir zaman bu konuyla ilgili bana yorum yapmadı yalan söyleyemem. Ama onlarda da hep bir ön yargı vardı.
Bizim evlenme kararımız biraz da ailelerin, en çok da eşimin çok istemesiyle oldu. Bizim o ara işimiz yoktu ben çalışıp para biriktirmeden evimizin eşyalarını almadan evlenmek istemedim. Ailesi her şeyi yapacağız siz evlenin dedi .Oysa gerçeğe gelince pek öyle olmadı. Kızmadım bu konuda zorunda değillerdi. Nişan düğün bütün masrafları babam karşıladı. Bu nişan arasında laf sokmalar eltiden çıkmış tüm aile devam ediyordu. Herkes şaka yapıyormuş ama. Oğlumuzu verdik, oğlumuz çok değişti, sigara kullanmazdı (ki ben tanıdığımdan beri kullanıyor), sen mi evlenme teklifi ettin?, buraya gelin hayvancılık yapın gibi gibi sürekli şakalar. Tüm bunlar bir şekilde azalsa da bitmedi.Ben iyi bir üniversite mezunuyum ve işim de vardı. İşler o kadar çığırından çıktı ki müdahil olamadım. Düğün günümde herkesin suratı asıktı.Bu çok ayrı bi konu evlere şenik
Evden alınmam inanın iki dakika sürdürmemiştir geç kaldılar çünkü düğüne.
Tüm bunları atlatmamıza rağmen ben o zamanları unutamıyorum. Hala eşimin memleketine gittiğimizde eltim bizimle özellikle eşimle özel olarak ilgilenir yok çoçuklar çok özledi az geldiniz . Bayram boyunca sürekli konuştu. Bu ilgisini beni rahatsız etmesi bize aşırı iyi davranması ama arkamdan eşime nişanlıyken söyledikleri. Kendisi nişanlımın çok altta kaldığını ezildiğini erkeklerin sözünü geçirmesi gerektiğini söylemiş.
Ben o kadar rahatsız oluyorum ki kendimi telkin etmeye çalışıyorum. Takılma, dinleme, umursama ama olmuyor. Benim de hatalarım olmuştur elbet ama anlayamıyorum neden eşim bir kere olsun demiyor ben eşimle mutluyum diye. Hala sigara içmesine derdinden içiyor diyorlar artık baş edemiyorum. İstemediğim bir şeyi söyleyince alınıyor annesi babası yaşlı. Laf sokmak benim tarzım değil yani düzgün nasıl tepki vereceğim bilmiyorum.
Benim konum oldukça klasik bir konu kayın ailem. Bir yıllık evliyim. Hep derler ya başında nasılsa öyle gider diye bizimki de o hesap. Aslında problem kültür çatışması. Benim açık olmam ve ailenin fazla muhafazakar olması bizde büyük bir sorun oldu. Oysa ki daha ilk başta fikirlerimi, nasıl bir insan olduğumu anlatmıştım eşime. Kendisi bana saygı duyduğunu söyledi ve evet sevgili olduğumuz dönemden beri hep bana saygı duydu.
İlişkimizin ilk ayından itibaren yengesi beni bir kaç defa arayıp onlar gibi daha kapalı giyinirsem; onların beni daha çok seveceğini söyledi.Oyun oynamasına karışmalıymışım. Arkadaşlarıyla gece buluşuyor engel olmalıymışım.Ben de kendisine böyle bi düşüncem olmadığını belirttim. Oysa ki ben bu konuda defalarca rahatsızlığımı sevgilime dile getirmiştim(kapalı olma konusunda). Böyle bir şeyi kabul etmeyeceğimi de..Ailesi hiç bir zaman bu konuyla ilgili bana yorum yapmadı yalan söyleyemem. Ama onlarda da hep bir ön yargı vardı.
Bizim evlenme kararımız biraz da ailelerin, en çok da eşimin çok istemesiyle oldu. Bizim o ara işimiz yoktu ben çalışıp para biriktirmeden evimizin eşyalarını almadan evlenmek istemedim. Ailesi her şeyi yapacağız siz evlenin dedi .Oysa gerçeğe gelince pek öyle olmadı. Kızmadım bu konuda zorunda değillerdi. Nişan düğün bütün masrafları babam karşıladı. Bu nişan arasında laf sokmalar eltiden çıkmış tüm aile devam ediyordu. Herkes şaka yapıyormuş ama. Oğlumuzu verdik, oğlumuz çok değişti, sigara kullanmazdı (ki ben tanıdığımdan beri kullanıyor), sen mi evlenme teklifi ettin?, buraya gelin hayvancılık yapın gibi gibi sürekli şakalar. Tüm bunlar bir şekilde azalsa da bitmedi.Ben iyi bir üniversite mezunuyum ve işim de vardı. İşler o kadar çığırından çıktı ki müdahil olamadım. Düğün günümde herkesin suratı asıktı.Bu çok ayrı bi konu evlere şenik
![Halay :halay: :halay:](/images/smiley/halay.gif)
Tüm bunları atlatmamıza rağmen ben o zamanları unutamıyorum. Hala eşimin memleketine gittiğimizde eltim bizimle özellikle eşimle özel olarak ilgilenir yok çoçuklar çok özledi az geldiniz . Bayram boyunca sürekli konuştu. Bu ilgisini beni rahatsız etmesi bize aşırı iyi davranması ama arkamdan eşime nişanlıyken söyledikleri. Kendisi nişanlımın çok altta kaldığını ezildiğini erkeklerin sözünü geçirmesi gerektiğini söylemiş.
Ben o kadar rahatsız oluyorum ki kendimi telkin etmeye çalışıyorum. Takılma, dinleme, umursama ama olmuyor. Benim de hatalarım olmuştur elbet ama anlayamıyorum neden eşim bir kere olsun demiyor ben eşimle mutluyum diye. Hala sigara içmesine derdinden içiyor diyorlar artık baş edemiyorum. İstemediğim bir şeyi söyleyince alınıyor annesi babası yaşlı. Laf sokmak benim tarzım değil yani düzgün nasıl tepki vereceğim bilmiyorum.