Nasıl Bir Adım Atmalıyım?

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

Nooption .!.:

O el yine kalkacak o yüzden düzenini bozma pişman olursun.

Genişletmek için tıkla...

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

cesursincap .!.:

Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...

Genişletmek için tıkla...

rosseyy .!.:

aynı evde yaşadığın insanla mahkemelik olmak gerçekten büyük stres kaynağı.
bence ya olan biteni unutup eşinle birlikte küçük bir ilçede yaşamayı göze alacaksınız ya da mahkemede şiddeti ispatlarsanız boşanma davası açınca zaten bu mahkeme sonucu direk olarak sizi haklı çıkaracağı için avantajlı bir şekilde boşanıp çocukla birlikte büyükşehirde yuva kuracaksınız.
iki seçenek gözüküyor. tabiki buna karar verecek sizsiniz.
eğer ortada gerçekten düzelebilir sorun varsa çocuğunuzu düşünün derim.
çocuğunuzun büyükşehirde bol salıncak ve her türlü imkana karşı baba eksikliği mi, yoksa babasının yanında olmasına karşın diğer saydığınız çocuklar için olan büyükşehirdeki oyun alanı vs sosyal alanlar mı? bence cevap ortada.

Genişletmek için tıkla...