Nasıl Bir Adım Atmalıyım?

Esiniz plan yaparken sizin fikrinizi almamis, sizi dahil etmemis siz de aynisini yapin. Cocugunuzu ve kendinizi dusunerek karar alin hayatiniza dair. Size siddet uygulayan esinize guvenmeyin yarin obur gun yine yapar siz duzeninizi bozdugunuzla kalirsiniz.
 
Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...
Ilerde ne olur bilinmez..sizi avantajli getirecek sehri secin...darp raporunu her daim saklayin..
 
Her şey bir kenara bir sürü imkanın olduğu yerde çocuğunuzu büyütmek varken neden çölden hallice bir yerde büyüsün yavru? Bir çocuğun elinden oyuncağı alıp başla bir çocuğun eline vermekten farkını göremiyorum. Çocuğunuz ve sizin içinize neresi siniyorsa orada kalın. Erkeklere fedakarlık etmeye asla gelmiyor. Kendi keyfinize göre hareket edin.
Diğer yandan içinize sinmeyen o ilçeye giderseniz mutsuzluğunuzdan dolayı eşinizle birbirinizi zaten yersiniz. Zeminde de başka olaylar varmış. Eşiniz çok istiyorsa çaresini bulsun o yanınıza gelsin.
Çocuğum için herşeyin en iyisini istiyorum. İçime sinmeyen tek şey babasından uzak büyüyecek olması. Bir yandan da boşanırsak zaten böyle olacak diye düşünüyorum.
 
Sakın imkanlarınızı böyle bir adam için bırakmayın pişman olursunuz

Adam bencil, istediği yere basmış gitmiş, egoist. Daha önce konu açmış mıydınız Doğuya taşınsak mı diye? Adam sizin fikrinizi alsaydı, adam gibi karısını çocuğunu düşünseydi zaten köyden hallice bir yere taşınmazdı. Çocuğum nerde okur, bu kadın nerde çalışır derdi. Aile olmak demek bazen ailenin iyiliği için kendi isteklerinden vazgeçmek demek. Bu adam Doğuya baştan gidip sizi de sürüklemeyecekti çünkü adamın seçimi ailenin 2/3ünü olumsuz etkiliyor.

Siz, çocuğum üzülmesin diye elinizdekileri bırakıp kalkıp gitmeyi düşünüyorsunuz. Peki bu adam hiç bu çocuk bu kadın orda ne yapar dedi mi taşınmadan önce? Hiç çocuğunu düşündü mü bu adam? Baştan aşağı bencil ve sorumsuz. Üstüne dövdü diyorsunuz.

Bu adam 5 para etmez biri, kusura bakmayın. Bence ciddi konuşun. Sana son bir şans veriyorum ya adam olursun bencilliği bırakırsın ya da tekmeyi yersin. Ben buraya taşınamam,sen aile olmak istiyorsan beni ve çocuğunu düşünüp bizim şehre geri taşıncaksın ya da ben boşanıcam. Seçim senin. Aynen böyle diyeceksinz.

Affedicem doğuya da taşınıcam derseniz adam tutup dövdürün ciddiyim, en azından uyguladığı şiddetin cezasını kesin. Bu herifi hiç beğenmedim aklını başına getirin.
 
aynı evde yaşadığın insanla mahkemelik olmak gerçekten büyük stres kaynağı.
bence ya olan biteni unutup eşinle birlikte küçük bir ilçede yaşamayı göze alacaksınız ya da mahkemede şiddeti ispatlarsanız boşanma davası açınca zaten bu mahkeme sonucu direk olarak sizi haklı çıkaracağı için avantajlı bir şekilde boşanıp çocukla birlikte büyükşehirde yuva kuracaksınız.
iki seçenek gözüküyor. tabiki buna karar verecek sizsiniz.
eğer ortada gerçekten düzelebilir sorun varsa çocuğunuzu düşünün derim.
çocuğunuzun büyükşehirde bol salıncak ve her türlü imkana karşı baba eksikliği mi, yoksa babasının yanında olmasına karşın diğer saydığınız çocuklar için olan büyükşehirdeki oyun alanı vs sosyal alanlar mı? bence cevap ortada.
Allah aşkına adam hala sen kışkırttın diye kadını suçluyor düzelme ihtimali var mı ? Hani pişmanlık falan yok, şimdi kadın tayini aldirirsa adam daha çok rahatlayacak ve daha çok hak görecek bazı şeyleri,kadınin artık gitmeyeceğini kanaat getirecek...konu sahibi bu adam yaptığından pişman değil yarın birgün bir daha yapacak, sakın tayini aldırma...çocuğunu mutsuz ve şiddetin olduğu bir evde,hiç birşeyin hiç bir imkanın olmadığı bir şehirde mi büyütmek istiyorsun,insan küçük şehirde yaşayabilir eldeki imkanlarla da mutlu olabilir ama bunun için mutlu bir yuva lazım
 
Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor.
Duyulsun.
Sakın manipülasyona kapılıp şikayetinizi geri çekmeyin.
Neyse bedeli ödesin.
Akademisyen olmuş ama insanlık eksik kalmış.
Canice size vururken iyiydi demi herşey
 
Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...
Ayrılırım. Net.
 
Evliliğe devam edeceksen kendinden daha fazla ödün verme eşin şehir değiştirip gelsin senin iş yerinden kaybın olmasın hem de diğer eksilere girmemiş olursun
 
Bence şiddet varsa gerisi teferruattır. Kendinden güçsüz, kendini savunamayacak birine şiddet uygulayan birinin sağlıklı olduğunu asla düşünmem. Aynı zamanda inanılmaz bencil, sırf kendi isteği, hayali için çocuğunu, eşini imkansızlıkların içine sürüklemiş. Sakın kadronuzu bırakıp onun olduğu yere gitmeyin, siz orada mutlu olamazsınız, siz eski yerinize dönün. Şimdi boşanma cesaretiniz yok, ayrı yaşamak sizi bu sürece de hazırlar. Çocuğundan ayrı kalmasını istemiyorsunuz ama size şiddet uygularken o düşünecekti tüm bunları.
 
Büyük şehire giderdim. Esin de ilerde gelirse gelir yanına. Huzur mutluluk herkesten önemli. O dediğin doğu ilçelerinden birinde ben de yaşadım. Çok zor. Açık hava hapishanesi diyordum ben.
 
Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince özet yazmaya çalışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk günden beri aramız kötü. Mezhep farklılığından ötürü beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir büyükşehirde devlet memuru olarak çalışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilçesinde akademik kadroya geçme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim çok da fikrimi almadı. Bütün planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya geçmesi üzerine yaptı. Ücretsiz izinde olduğum için onunla birlikte şimdi o doğu ilçesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetçi oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hiçbirşey, güvenimi kaybettim.
Birkaç ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilçeye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama açık açık birşey söylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve çok kaybım oluyor. Ayrıca ilçede çocuklar için hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane çocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Çocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu büyükşehir de devam etmeyi düşünüyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına çok düşkün. Onu babasından ayrı büyütmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dün karakoldan aradılar. Mahkeme için maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet için mahkeme günümüz verilmiş. Evde soğuk rüzgarlar esiyor. Burası küçük yer duyulur diye çok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar düşünmedi ve beni suçluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam çok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gösterin. Kırmadan, incitmeden...
Siddet varmis, ben olsam oldugum yerde kalir, esi de bosardim. Zaten siddetten sonra iciniz nasil isinir bi daha.
 
X