Nasıl başlayacağımı bilmiyorum...6 yıldır evliyiz severek evlendim daha 23-24 yaşındaydık...Mesleğimizi elimize almış ve evlenmiştik düğün,dernek işte..Saçmalıyor muyum bunları yazarak bilmiyorum ama şunu biliyorum ki ailem,sevdiklerime söyleyemem şuan, birilerinin dışrdan bir gözün bana birşeyler yazması lazım,çok üzgünüm çok. Bundan 50 gün önce ablam eşim ben pikniğe gittik kalabalık bir yer., eşimin eli cok ağırdır benim ensemden tutup itti niye bilmiyorum.ben refleks olarak hayatımda ilk kez döndüğüm gibi tekme attım ona(ilk kez böyle bir şe yaşadık ilk kez tekme attım).o andan itibaren konuşmadan eve döndük dönerken yüzüğünü fırlatmış atmış yolda giderken gördüm yüzüğün nerde diyince attım dedi ona rağmen ben eve geldiğimizde..Özür diledim ondan sana tekme attığım için çnkü canımı yaktın ve ablam vardı orda döndüğüm gibi kendimi koruma içgüdüsüyle vurdum dedim ve ve evden gitti saatlerce gelmedi merak ettim aradım açmadı sonunda eve döndü..konuştum kendisiyle haksız olduğu konular çöp oldu asıl konu benim tekmem oldu ,af dileyen ben oldum..sonra o da özür diledi barıştık.20 gün önce ise sürekli yüzük alması için söylyorum bi türlü almaya fırsatı olmuyormuş,ben aldım küçük geldi parmağına bir türlü gitmedi değiştirmeye ve bana da parmak ölçüsünü öğrenip söylemedi ki ben değiştireyim.benim sevgiliyken söylediğim kriterimdir bu ikimizde yüzük takacağız...Günde 50 kişiyle görüşen bir işte çalışıyor ve yüzüğü olmaması beni rahatsız ediyor bunu ona da söyledim..Sus artık dedi bana, al artık dedim ona.. sus dedi ne zaman konuşayım istersin dedim hiçbir zaman dedi. Tamam dedim o gnden beri konuşmuyorum sadece eve geldiğinde hoşgeldin , yemeğini,ütüsünü her şeyini yine yapıyorum,yatağı da hiçbir zaman ayırmıyorum,söz verdik birbirimize yatak ayırmak yok diye..Bir gün olsun yanıma gelip konuşmadı 20 gün küs kaldık evliliğimiz boyunca aynı evdeysek 1 gün içerisinde barışan bir çiftiz biz..anlıyorsunuz değil mi ? Sevgimiz,saygımız bizi küstürmüyordu... bu sefer öyle olmadı ilkleri yaşıyoruz 20 gün küs kalmak ne demek ? yüzük takmadı,almadı,benmle konuşmadı,özür dilemedi.
Bu böyle nasıl gider diye düşündüm ve ilk adımı ben attım dün gece.Sabah ben gideyim diyorum dedim nereye dedi annemde kaliyim dedim sen bilirsin dedi sadece.Bana ihtiyacın var mı ? dedim yok dedi. Ne demek istediğini açıklar mısın dedim ve başladık konuşmaya...Ben yapamıyorum artık dedi,bana o tekmeyi attığından beri toparlanamıyorum erkeklik gururumu incittin dedi ağlayarak..Sıkıldım ani cıkışlarından dedi,biz cok zıtız seninle dedi( oysa öyle değiliz ortak yönlerimiz var ve aşkımızı çevremiz bilir ve bize sohbet sonlarında dualar ederler Allah mutluğunuzu daim etsin siz cok tatlı örnek bir çiftsiniz derler) Anlıyorum dedim çok şaşkınım dedim peki beni seviyor musun dedim gözlerime bakarak söyle çünkü biliyor ki ben sevgiliyken ona bana sevgin biterse ilk bana söyle evliliği yürütemeyiz demiştim..İlk kez bana sevmiyorum artık dedi ama ağladı, sırf benim içimde de bitsin diye beni körüklemek istedi kendinden soğutmak istedi..öyle mi dedim peki sen iyi bir insansın bana cok güzel şeyler kattın teşekkr ederim dedim ve başka odaya geçtim
Geri gittim yanına çok ağlamıştım ama gözyaşlarım durmuyordu şimdi ki gibi =( yıllarca cok yıprandım dedi, ben ona el kol şakaları yapardım,ani çıkışlarım olurdu ,arada sesim yükselirdi.. onun yardımıyla azalttım bazıları hiç yok artık ama bu süreç onu yormuş benim haberim yok..oysa biz konuşarak çözerdik herşeyi aramızda..Bana ben 20 gündür düşnüyorum dedi biz ayrılsak senin için de benim içinde iyi olacak,çocuğumuz yokken gençken boşanmak yoluna birini cıkarır evlenirsin ben evlenmem dedi.Sen bana hiç güvenmedin, hep güvensiz davrandın dedi.Ben: Arada küçük kısknçlıklarım oldu evet güvenmediğimi hissetmiş olabilirsin seven kıskanır ayrıca yemin ederim güveniyorum dedim sana yansıtamamışım dedim, hala güvenmiyorsun bana diyip durdu...Sen hayatını kurarsın diye devam etti, sen cok iyi bir eşsin ev hanımısın hiçbir şeyimi eksik etmedin sağ ol dedi...Nolur konuşma dedim cok ağlıyordum gözyaşlarımı sildi..Çok şaşırdım çok üzüldüm,biz aynı olsaydık nasıl geçinirdik dedim farklı olmak iyi değil midir farklı özelliklerimiz var dedim.. Ben de şimdi saymiyim seni sana şikayet etmiyim ama evlilik böyle değil midir dedim.. Fedakarlık,arada anlayışlı olmak , ben öfkeliyken ses susacan sen öfkeliyken ben susacagm demek değil midir dedim.. Ama kararımı verdim dedi son kez sarılayım dedim sana sarıldık ama öyle kokladı ki beni ... öyle sarıldı kii canım yandı....
yatağımıza yattık sabah ezanı okunmuştu..sarılsana bana dedim zorlaştırma dedi sarılmak iyi gelmez bize barışırız dedi..ama şimdi barışsak 4-5 yıl sonra yine ayrılma kararı alırız dedi.. 20 gün düşünmüş karar vermiş vazgeçmemk için elinden geleni yapıyordu biliyorum..sarıldık ve koklayarak birbirimizi uyuduk..Sabah oldu kahvaltı hazırladım yaptık ve dışarda yürür konuşuruz dedi cıktık..Seni dinlemek istiyorum sen hiç konuşmadın dedi.. Ben: Pişman olacaksın , beni seviyorsun hissettiriyorsun ama pişman olacaksın, sana ayrılmayalım bi şans ver diyerek gururumu ayaklar altına alırdım ama sen bana 4-5 yıl sonra yine ayrılırız biz cok farklı iki insanız dedin ben şans ver diyemedim.. ama şunu bil şuan ki kararından pişman olacaksın dedim... konuştuk konuştuk en cok o konuştuuu sonra bir süre ablanda annende kalsan ama söylemesen aramızdakileri .. ben senin değerini anlamaya çalışsam dedi.. Karar verdik ve ben il dışına seyahata cıkacağım bir kaç gün sonra... biliyorum cok uzun oldu ama bu aşk bu sevgli bu sadakatlilik nasılllll bu duruma geldi çok şaşkın ve çok çok üzgünüm,size ihtiyacım var
Bu böyle nasıl gider diye düşündüm ve ilk adımı ben attım dün gece.Sabah ben gideyim diyorum dedim nereye dedi annemde kaliyim dedim sen bilirsin dedi sadece.Bana ihtiyacın var mı ? dedim yok dedi. Ne demek istediğini açıklar mısın dedim ve başladık konuşmaya...Ben yapamıyorum artık dedi,bana o tekmeyi attığından beri toparlanamıyorum erkeklik gururumu incittin dedi ağlayarak..Sıkıldım ani cıkışlarından dedi,biz cok zıtız seninle dedi( oysa öyle değiliz ortak yönlerimiz var ve aşkımızı çevremiz bilir ve bize sohbet sonlarında dualar ederler Allah mutluğunuzu daim etsin siz cok tatlı örnek bir çiftsiniz derler) Anlıyorum dedim çok şaşkınım dedim peki beni seviyor musun dedim gözlerime bakarak söyle çünkü biliyor ki ben sevgiliyken ona bana sevgin biterse ilk bana söyle evliliği yürütemeyiz demiştim..İlk kez bana sevmiyorum artık dedi ama ağladı, sırf benim içimde de bitsin diye beni körüklemek istedi kendinden soğutmak istedi..öyle mi dedim peki sen iyi bir insansın bana cok güzel şeyler kattın teşekkr ederim dedim ve başka odaya geçtim
Geri gittim yanına çok ağlamıştım ama gözyaşlarım durmuyordu şimdi ki gibi =( yıllarca cok yıprandım dedi, ben ona el kol şakaları yapardım,ani çıkışlarım olurdu ,arada sesim yükselirdi.. onun yardımıyla azalttım bazıları hiç yok artık ama bu süreç onu yormuş benim haberim yok..oysa biz konuşarak çözerdik herşeyi aramızda..Bana ben 20 gündür düşnüyorum dedi biz ayrılsak senin için de benim içinde iyi olacak,çocuğumuz yokken gençken boşanmak yoluna birini cıkarır evlenirsin ben evlenmem dedi.Sen bana hiç güvenmedin, hep güvensiz davrandın dedi.Ben: Arada küçük kısknçlıklarım oldu evet güvenmediğimi hissetmiş olabilirsin seven kıskanır ayrıca yemin ederim güveniyorum dedim sana yansıtamamışım dedim, hala güvenmiyorsun bana diyip durdu...Sen hayatını kurarsın diye devam etti, sen cok iyi bir eşsin ev hanımısın hiçbir şeyimi eksik etmedin sağ ol dedi...Nolur konuşma dedim cok ağlıyordum gözyaşlarımı sildi..Çok şaşırdım çok üzüldüm,biz aynı olsaydık nasıl geçinirdik dedim farklı olmak iyi değil midir farklı özelliklerimiz var dedim.. Ben de şimdi saymiyim seni sana şikayet etmiyim ama evlilik böyle değil midir dedim.. Fedakarlık,arada anlayışlı olmak , ben öfkeliyken ses susacan sen öfkeliyken ben susacagm demek değil midir dedim.. Ama kararımı verdim dedi son kez sarılayım dedim sana sarıldık ama öyle kokladı ki beni ... öyle sarıldı kii canım yandı....
yatağımıza yattık sabah ezanı okunmuştu..sarılsana bana dedim zorlaştırma dedi sarılmak iyi gelmez bize barışırız dedi..ama şimdi barışsak 4-5 yıl sonra yine ayrılma kararı alırız dedi.. 20 gün düşünmüş karar vermiş vazgeçmemk için elinden geleni yapıyordu biliyorum..sarıldık ve koklayarak birbirimizi uyuduk..Sabah oldu kahvaltı hazırladım yaptık ve dışarda yürür konuşuruz dedi cıktık..Seni dinlemek istiyorum sen hiç konuşmadın dedi.. Ben: Pişman olacaksın , beni seviyorsun hissettiriyorsun ama pişman olacaksın, sana ayrılmayalım bi şans ver diyerek gururumu ayaklar altına alırdım ama sen bana 4-5 yıl sonra yine ayrılırız biz cok farklı iki insanız dedin ben şans ver diyemedim.. ama şunu bil şuan ki kararından pişman olacaksın dedim... konuştuk konuştuk en cok o konuştuuu sonra bir süre ablanda annende kalsan ama söylemesen aramızdakileri .. ben senin değerini anlamaya çalışsam dedi.. Karar verdik ve ben il dışına seyahata cıkacağım bir kaç gün sonra... biliyorum cok uzun oldu ama bu aşk bu sevgli bu sadakatlilik nasılllll bu duruma geldi çok şaşkın ve çok çok üzgünüm,size ihtiyacım var
Son düzenleme:
teşekkür ederim
