Asaletime 9 ay var daha... O zamana kadar dayanabilir miyim emin değilim. Maddi olarak evet biraz zorlanacağız. Asalet sonrası istifa edip yeniden memuriyete dönme gibi kanunda bir hakkımız var ancak devlet bu konuda kurumlara yüzde 2 lik bir kontenjan ayırıyor o da zaten torpili olana gidiyor. İmkansız gibi bir şey yani...
-
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
napıcam ben?
- Konu Sahibi GrapeLady
- Başlangıç Tarihi
İşin acı tarafı ne biliyor musunuz? Branşımdan atandım,çok severek yaptığım,çocukluğumdan beri içinde olduğum ama gördüğüm muameleden dolayı nefret ettirdikleri branşımdan... O kadar emek verdim ki,2 çocukla sabahlara kadar ders çalıştım. Çok zoruma gidiyor şimdi,istifa da deyince... Çok zor geçrkten çok zor.
Herşey aynı anda güzel olmuyor işte.Bir yerden verilen güzelliklerin hep bir bedeli isteniyor hayat boyu...Neden ? Neden? Bilemiyorum.Şuan işsiz ve özel sektörde yıllarca sürünmüş birinden fikir almak ne kadar objektif olur bilmiyorum ama bence dişinizi sıkın orda ömür boyu bunun muhasebesini yaparsınız.Ben surda özel sektörde mutsuz olduğum asgari ücret aldığım işyerini bile bıraktığım İçin bin kere pişman oldum kendimi sorguladım canımı sıktım.Neden bıraktım diye.Ve sizden çok daha fazla sıkıntım vardı işle ilgili.
En azından o dediğiniz süre boyunca yine kalacağınızı bilin orda.Allah başka yol açar sabrınızı görmek denemek istiyor belli ki bu bir sınav ve umarım bu sınavı da vereceksiniz.
En azından o dediğiniz süre boyunca yine kalacağınızı bilin orda.Allah başka yol açar sabrınızı görmek denemek istiyor belli ki bu bir sınav ve umarım bu sınavı da vereceksiniz.
İnanın ne kaybedeceğimin farkındayım. Benim kadroma sahip olmak için ekstra bölüm okuyup,unvan değişikliği sınavına hazırlanıp giren insanlar var. Şunu da biliyorum ki,iki türlü de üzüleceğim. Ama en az hasar verecek olanı seçmeliyim. Çok yıprandım,bekar olsam zor olmazdı belki bu kadar...
Siz kararınızı vermişsiniz sanırım istifa edeceksiniz.Ben öyle anladım gibi.Sadece kendinizi rahatlatmak İçin burada sizinle aynı fikirde insanları duymak iyi gelecek diye bekliyor olabilirsiniz.Hakkınızda hayırlısı olsun ben bile çok üzüldüm içim acıdı.Allah yardımcınız olsun.
- 15 Haziran 2019
- 10.430
- 31.329
- 548
Bu çok kişisel bir karar. Ben mesela kendi param olmadan özgürce harcama yapmadan mutsuz olan biriyim. Ancak bu yüzden eşimi tamamen bırakıp başka bir şehre yerleşmezdim en baştan yine de. Fakat burası Türkiye her an her şey değişebiliyor. Hazır atanmışsan en azından asaletinizi tamamlamanız hayatınız boyunca acaba diye yaşamaktan iyidir. Her nimetin bi külfeti var. Baştan bile bile gittiyseniz çok istemişsiniz demektir. İşsiz olduğunuz dönemleri ve atandığınızda hissedip düşündüklerinizi hatırlamanız yardımcı olabilir. Umarım hakkınızda hayırlısı olur
- 24 Mart 2009
- 3.103
- 4.175
- 658
9 ay sonra kararinizi verin .En azından denemiş olursunuz. Bu çok kişisel bir durum .Yıllar once kpss puanım çok uzak ve kırsal yerlere yetiyordu ben tercih bile yapmadim.Ama bu benim tercihim hiç de pişman olmadım . Hayata bir kez geliyoruz ruh sagligim benim için çok önemli .Ama sizi motive eden şeyler bambaskadir atanmayı çok istemissiniz belli ki... Biraz rahatlamaya çalışın öncelikle öyle karar verin .Bu arada pandemi dolayısıyla hepimiz kötü hissediyoruz . Ailelerimize hasretiz aslında .Böyle düşünmeye çalışın ,belki işinize yarar .
- 12 Aralık 2018
- 1.428
- 2.034
- 133
Eşiniz de siz de çakılı kadroysa bile bile lades demişsiniz. Sağlam bir torpiliniz de yoksa ne bekliyordunuz tam olarak? Memuriyet, para tabii ki insanlara iyi geliyor üstelik atamaların da böyle sıkıntılı olduğu bir yerde ama sonra gitmek için türlü şeyler yapılıyor. Ben bu iş konularinda eşlerin durumuna göre baştan karar vermelerinden yanayim. Önce kabul edip sonra gitmek için çabalamak olmuyor pek.
- 17 Temmuz 2013
- 10.974
- 17.793
- 298
Alın kağıdı elinize artıları eksileri yazın, öyle karar verin.
Buradan aldığınız fikirler sonra sizi pişman edebilir.
Mesela aşağıya yazacaklarım çoğu insan için özellikle memurlar için ters.
Memur olunca bana göre özgürlük kısıtlanıyor, emir altında kalmaktan hoşlanmıyorum. İstediğim zaman çekip gitme, istifa etme hakkımı özgürce kullanmak bana huzur veriyor.
Bunu anlatmamın sebebi aşağıdaki yazdığım eylemin gerekçesi.
Oldu da memur olmayı seçtim, şuan sizin durumunuzu yaşıyorum. Muhtemelen çocuklarımı alır arkama bakmadan çeker giderim.
Ama siz bana uymayın. Durumunuzu en iyi siz bilirsiniz.
Buradan aldığınız fikirler sonra sizi pişman edebilir.
Mesela aşağıya yazacaklarım çoğu insan için özellikle memurlar için ters.
Memur olunca bana göre özgürlük kısıtlanıyor, emir altında kalmaktan hoşlanmıyorum. İstediğim zaman çekip gitme, istifa etme hakkımı özgürce kullanmak bana huzur veriyor.
Bunu anlatmamın sebebi aşağıdaki yazdığım eylemin gerekçesi.
Oldu da memur olmayı seçtim, şuan sizin durumunuzu yaşıyorum. Muhtemelen çocuklarımı alır arkama bakmadan çeker giderim.
Ama siz bana uymayın. Durumunuzu en iyi siz bilirsiniz.
- 30 Kasım 2010
- 9.575
- 19.204
- 448
- 10 Nisan 2021
- 652
- En iyi cevaplar
- 1
- 806
- 18
Biraz da sabredin asaletinizi alın en iyisi o, onca emeğinizi heba etmeyin. Ailenizden destek alın çocuklar için.Öncelikle tüm bayanların Anneler gününü kutlarım.Günlerdir düşünmekten uyuyamadığım,resmen beynimi kemiren bir sorunum ve çözümü için kararsızlığım var. Öncelikle biraz detay vereceğim ki,kararımda bana yardımcı olabilin kk nın güzel kadınları.. 34 yaşımda kadrolu devlet memuru oldum ve 2 çocuğumu alıp,eşimden 1600 km öteye geldik. Tam 16 ay oldu işe başlayalı... Ancak sorun şu ki, sevemedik burayı... Alışamadık. İş yerim fena değil ama oldukça yoğun,birimin kadrolu tek sabit elemanı ben olduğum için herşey bana bakıyor. Daha önceki konularımdan bilen bilir,birimin başındaki hocayla bitakım sıkıntılar yaşadım acemiliğimden dolayı... Şu an işi kavradım diye oldukça iyi bana karşı ama ben maalesef iyi niyetimi kaybettim ona karşı. Yaptığı hiçbir şeyi unutmuyorum ve bu durum işimden soğumama sebep oldu. işe gitmek istemiyorum artık,ayaklarım geri geri gidiyor. Ki işime aşık bir insanım normalde. Çocuklar babalarını çok özlüyor,o da ayrıca bir vicdani yük bana..
Burdan gidelim anne,babamın yanına gideim anne deyip duruyorlar,özellikle 4 yaşındaki oğlum...Oldukça kalabalık bir aileyiz aslında ve burda tamamen yalnız kaldılar. Ne arkadaşları var,ne oynayabilecekeri bir alan... Pandemi de tuz biber ekti bu duruma zaten. Annem covid oldu 1 hafta hastanede yattı.Çocuklarla öyle yalnız hissettim ki... Hatta hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Hastaneye gidemiyorum kendimi göstermeye,çocukları bırakacak kimsem yok. Eşim kapanmadan dolayı gelemedi,sadece vefat veya hastaneye yatış durumunda izin varmış. Kalakaldım ortada... Elimi kolumu nereye koyacağımı bilemedim. Velhasılı kelam,bu anlattıklarım özetin de özeti olsa da burda iyi şeyler yaşamadık ve gitmek istiyoruz. Ancak çakılı kadroyum. Tayin hakkım yok. Eşim de çakılı kadro. Diyeceksiniz ki bile bile niye gittin? İstisnalar var çünkü... Asaletten sonra mahkeme yoluyla da gidebiliyorsunuz veya sağlam referansla... Asaletime 9 ay var daha,asaletimi alsam mahkeme yoluyla gidebilecğim bir kurum yok çünkü gitmek istediğim kurum şu an için istemedi beni... bi şekilde referansla Asaletimi aldırıp istifa etsem geri dönüş için gitmek istediğim kuruma başvursam imkansıza yakın diyorlar. Kurum beni isteyene kadar bekleyebileceğimi sanmıyorum,hiç istemeyedebilirler. Bana tek çare istifa kalıyor. Burda daha fazla kalmak istemiyorum çünkü ruh sağlığım iyiye gitmiyor. İstifa etsem emeklerim yanacak,etmesem mutsuz olmaya devam edeceğim,çocuklarımın da ayrıca etkileneceğini düşünüyorum. Eşim kararı bana bıraktı bu arada! Ne karar verirsen arkandayım diyır.Söyleyin hanımlar,ne yapiyim ben?
Eşinizin bulunduğu ilin size mesafesi nedir? Pandemi olmasaydi normal şartlarda ne kadar zamanda bir gorusebilirdiniz? Ve işle ilgili geçmişte yaşadığınız sıkıntılar olmasa bu şekilde uzak sehirlerde yaşamayı ne kadar süre sürdürebilirdiniz? Sonuçta aile birliginiz yok şuan. Eğer iş yerinizde kafanız rahat olsaydı bu tolere edebileceğiniz bir durum muydu? Yoksa sadece işin vermiş olduğu mutsuzluk nedeniyle bir kaçış yeri olarak mı görüyorsunuz eşinizin yanını? Eşinizin yanında iç huzurunuz olacak ama bir yandan da çocuklar büyüyor. Onların daha kaliteli standartlarda yaşamaları, misal şimdiden eğitim hayatları için bir kenarda paraları olması için maddi olarak sizin de desteğiniz şart eşinize. Ama işte bir yandan da huzursuzluk, stres 
o kadar çok soru var ki bu şekilde sorulacak, değerlendirmeye katılacak, neleri sorsam bilemedim 
umarım sizin için en hayırlı olacak kararı verirsiniz. Ama bu kararı vermeden önce bulunduğunuz ilden birkaç günlüğüne uzaklaşın ve hayatınıza uzaktan bakın bence. Ve eşiniz topu tamamen size atmasın. Neticede onun da hayatını etkileyecek vereceğiniz karar. Ortak karar almalısınız. Neyi ne kadar tolere edebilirsiniz birlikte karar vermelisiniz.. Allah yardım olsun şimdiden
o kadar çok soru var ki bu şekilde sorulacak, değerlendirmeye katılacak, neleri sorsam bilemedim umarım sizin için en hayırlı olacak kararı verirsiniz. Ama bu kararı vermeden önce bulunduğunuz ilden birkaç günlüğüne uzaklaşın ve hayatınıza uzaktan bakın bence. Ve eşiniz topu tamamen size atmasın. Neticede onun da hayatını etkileyecek vereceğiniz karar. Ortak karar almalısınız. Neyi ne kadar tolere edebilirsiniz birlikte karar vermelisiniz.. Allah yardım olsun şimdidenÇok nokta atışları gerçekten... Tek tek açıklamak isterim. Eşim ülkenin bir ucunda ben de siğer ucunda. Aramızda 1600 km mesafe var öyle söyliyim. İşle ilgili evet sorun yaşadım ve bu kararımı tetikledi maalesef. Elbette her yerde sorun var,kimse dört dörtlük değil ama işimde dediğiniz gibi kafam rahat olsaydı ve yaşadığımız şehri sevip alışabilseydik tolere edebilirdim. Çocuklar evet belki standartları daha iyi olacak ama anneleri mutsuz. Çocuklarım bana düşkündürler ve bu onları ne yazık ki etkiliyor. Maddi olarak dolu ama manevi olarak eksik hissetmeleri bence daha önemli bir sorun. İnanın hala karar vermiş değilim. Paramı kazanıyorum iyi de maaşım var ve bundan vazgeçmek çok zor. Diğer yandan huzurum yok,çocukların da keza öyle... Çok ortadayım çok.Eşinizin bulunduğu ilin size mesafesi nedir? Pandemi olmasaydi normal şartlarda ne kadar zamanda bir gorusebilirdiniz? Ve işle ilgili geçmişte yaşadığınız sıkıntılar olmasa bu şekilde uzak sehirlerde yaşamayı ne kadar süre sürdürebilirdiniz? Sonuçta aile birliginiz yok şuan. Eğer iş yerinizde kafanız rahat olsaydı bu tolere edebileceğiniz bir durum muydu? Yoksa sadece işin vermiş olduğu mutsuzluk nedeniyle bir kaçış yeri olarak mı görüyorsunuz eşinizin yanını? Eşinizin yanında iç huzurunuz olacak ama bir yandan da çocuklar büyüyor. Onların daha kaliteli standartlarda yaşamaları, misal şimdiden eğitim hayatları için bir kenarda paraları olması için maddi olarak sizin de desteğiniz şart eşinize. Ama işte bir yandan da huzursuzluk, stres
Gitmek istedğim kurum beni şimdlik istemiyor ,hiç istemeyebilir de... Dolayısıyla asaletim de işe yaramıyor bu durumda!
Alamadı. Annemi çok özledim diyen tanıdğınız nasıl izin alabildi acaba çok şaşırdım. Defalarca e develetten başvuru yaptık,karakol emniyet kaymakamlık gitmediği yer kalmadı eşimin.. İzin vermediler. Kaldı ki öyle ha deyince gelebileceği bi meafede de değiliz. 1600 km maalesef..
Benzer Konular
