nankör arkadaşınız oldu mu hiç?

ellerina

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Temmuz 2008
8
0
:1shok::1shok:1 tek insan vardır ya hayatınızda çok güvendiginiz.sırdaşınız.herşeyinizi paylaştıgınız.dün akşam söyledigim herşeyi bir başkasından duydum.inanılmaz moralim bozuk.10 gün sonra gelecekne diyim nasıl konuşayım diye düşünüyorum,psikolojim bozuldu hala şoktayım.kimseyle bişey paylaşmamam lazımmış.çok üzgünüm.
 
sır insanın içindeyken sırdır iki kişi tarafından bilinen sır olmaz canım... hiç kimseye güvenmemek lazım bu zamanda... hem canını sıkma ya..... öyle bir arkadaş için üzülmene değmez bence... geçmiş olsun...
 
istersen bu konuyu ilşkiler yada birderdim var köşesine taşı canım
güzel bir soru burda heba olmasın yeri değil çünki konu silinir yerimseniben
ama sorduğun sorunun cevabı bana göre
hangisinden başlıyayım okadar çokkiiiiii kafamçokkarıştı
kırk yıllık hayatıma yüzlerce nonkörü soktummmm kafamçokkarıştı
:1shok::1shok:1 tek insan vardır ya hayatınızda çok güvendiginiz.sırdaşınız.herşeyinizi paylaştıgınız.dün akşam söyledigim herşeyi bir başkasından duydum.inanılmaz moralim bozuk.10 gün sonra gelecekne diyim nasıl konuşayım diye düşünüyorum,psikolojim bozuldu hala şoktayım.kimseyle bişey paylaşmamam lazımmış.çok üzgünüm.
 
bi başlığım vardı benimde böyle bişeyi anlatan. bende çok yıklımıştım. çok güvenmiştim ona. ama sana şunu diyeyim asla değmiyo.
bi açıklama yapma zorunluluğu görmedim ekendimde. kardeşimden ayrımazdm. tek bi mesaj yazdım ve bitti.
"seni bundan ne kardeşim, ne dostum, ne de arkadaşım olarak hayatımda görmek istemiyorum" dedim ve bitti
 
ay canım ya inan çok üzüldüm insan derdini paylaşacak
konuşacak bir dost arıyo
ve onun yaptığına bak
 
Biliyormusun böyle kişiler öyle çokki.herbirimiz en azından hayatımızda bir kezde olsa yaşamışızdır bunu. Bende çok güvendiğim herşeyimi en ince noktasına kadar anlattığım, işimİ gücümü bırakıp her an onun yardımına koştuğum bir arkadşımın benim hakkımda dedikodu yaparken (mesajla) allah bu yaa... o çektiği mesajı yanlışlıkla bana göndermesiyle kafama kocamannn bir kaya yemiş gibi hissettim kendimi..Günlerce etkisinden kurtulamadım.Şimdimi hala aralıklı görüşüyorum ama asla en ufak bir şeyimi anlatmıyorum. Yani kısacası bana büyükkk bir hayat tecrübesi olduuu..
 
Evet nankor arkadaslarim oldu, aklimin ucuna bile gelmeyecek adilik yapti,
buyuk hayal kirikligina ugradim bir donem hic kimseye guvenemedim ama
yaptigini adiligi odettim ona, cok kisinin de haberi oldu duyurdum yani...
Yine cok samimi bir arkadasim vardi herseyimizi paylasirdik, dedikodusunu duymadim ama
vefasizligini gordum mesafeler uzayinca arkadasligimizda uzaklasti, bikac defa aradim sordum
kendisi arayip sormayinca bende biraktim...
Simdilerde bir arkadasim var yine herseyi paylasiyorum bi dedikodusunu duymadim ama
suna inaniyorum ki ozeller, sirlar aslinda anlatilmamali ve kisi kendi kendine yetmek zorunda...:nazar:
 
nankör arkadaşım ( tanıdığım demek lazım sanki, şimdi arkadaş kelimesini bile yakıştıramadım) oldu ama nankörlük yapan dostum olmadı. Çünkü ben arkadaş ve dost olarak ayırıyorum. Dost sayım da 4 tür. Hayatımda uzun yıllardır olan kişiler ve birçok dönüm noktamda yanımda olmuş, kendi çok önemli zamanlarında bana ihtiyaç duymuş kişilerdir. Yani karşılıklı her şey.
 
herkesinde hayatında bir yada bir kaç tane bu tarz insanalr girer....
benimde hayatımda oldu kırıldığım noktalar oldu ama yapacak birsey yoktu ben ona güvennmiştim o ise beni kandırmıştı.
hiç bir accıklama yapma değmez kendi haline bak birsekilde anlar yaptığı hataytanıdın işte daha güvenmezsin bu bir tecrübe..
 
olmazmi canim ben artik kimseler guvenmiyorum sirriia vermiyorum dostlulkarada inanmiyorum herkez cikarci yalnizim
 
:nazar: Öyle çok ki,onlar heryerde,reelde,sanalda...

Nankör insan…

Adı üzerinde, kendine yapılan iyiliklere karşı hep gözlerini kapayıp sanki görmeyen “kör” gibidir.

Nankör insana ne yapsanız, ne etseniz ona kul köle de olsanız, yaranamazsınız. Çünkü o, hiçbir zaman azıyla yetinmeyecek ve hep daha fazlasını isteyecektir.

Nankör insan kendini toplumda çok çabuk belli eder. Sürekli eleştirel yaklaşırlar ve doyumsuzdurlar. Çok fazla teşekkür etmesini bilmezler. Kendilerine hizmet edilmesinden büyük bir keyif alırlar. Hatta yardımcılarının hizmetlerine karşılık çok az teşekkür ederler. Sürekli daha iyisini yapmalarını isteyip eleştirirler.

Nankör insan kendisini toplumda merkez olarak görür. Eşine ve yakınlarına sürekli eleştirel yaklaşır. Hiçbir şeyi beğenmez. Çevresindekilerin ona hizmet etmelerini mecburiyet sanır. İlk fırsatta insanları küçümser.

Nankör insanın çok fazla arkadaşı yoktur, yalnızdır… Ve aynı zamanda da bencildir.

Aslında nankör insan hastadır. Onun hastalığı kendi iç dünyasında yaşadığı fırtınalarının dışa negatif olarak yansımasıdır. Kompleksli ve utangaçtır.

Kendisinde olan bu rahatsızlığı, topluma sert ve eleştirel davranarak kapatma çabasındadır.


Nankör insana nankörce davranmalısınız. Onu kendi karakteriyle baş başa bırakıp, hatasını düşünmeye zorlamalısınız.

Sonuç olarak nankör insana ya nankörce davranırsınız, ya da ondan uzaklaşmaktan başka çare bulamazsınız.:mymeka:
 
ya zaten hayatın kendi yalan
şu yalan dünyadan ne bekliyorsunuz ki
dost bulmak çok zor
benim iki iyi dostum vardı
ikiside çok uzaklara gitti
onlardan sonra kimse olmadı benim için
onların yerini kimse dolduramadı
ya hiç bir zaman gerçek dost bulamıyorsunuz
ya da bulursanız mutlaka kaybediyorsunuz
 
Olmaz mııı? hemde nasıl nankörmüş.Herşeyimi bilirdi erkek arkadaşımla tanışmama bir bakıma o vesile olmuştu.Bizi çekemedi ve terbiyesileşti. Çok şükür kurtuldum ondan. Allaha havale ettim onu ve ona benzerlerini.
 
ohooo çok oldu benim nankör arkadaşım 45 derece sıcakta oturduğum koltuktan öbürüne geçmeye halim yoktu ama o nankörlerin sağlığı morali bilmem nesi için koşuşturdum ettim karşılığı neler neler oldu değmezmiş eden öyle güzel buluyo ki sıkmayın canınızı
 
olmaz olurmu ah ah bir daha kesinlikle kimseye böyle güvenmem büyük konuşmayayım ama benim yüzüme gülüpte arkamdan vurulmam daha koydu ban açıkçası düşünsenize siz onu dost biliyosunuz canım cicim diyorsunuz o sizin arkanızdan iş çeviriyo çok insanı yıkan bişey çoook:çok üzgünüm:
 
Güvenmiyorum hiç kimseye, bu çok acı ama dostum dediğim insanlar hep bi yamuk yaptı, verdiğim sır ya başkalarından duyuldu ya da gün geldi koz olarak kullanılmaya kalkışıldı....

Şimdi nasıl mıyım? Yalan dünyada yalan ilişkiler kervanına katıldım... Kimsenin sırrını dinlemek istemiyorum, kimseye sır vermiyorum..

Bir de şöyle bi şey keşfettim.... Ne kadar yakın olursanız olun, sizin sıkıntınız karşınızdaki insanı bazen mutlu ediyor, bunun yanında herkes akıl verme peşinde... şöyle yap böyle yap...vs.. Yok kardeşim ben akıl almak için anlatmıyorum...sadece derdimi paylaşmak için anlatıyorum. Sonra onun dediği gibi davranmayıp da sonuç biraz kötü olduğunda ..ahha ben sana demiştim tripleri.... Yani ego tatmini.... Sevmiyorum bu tür ilişkileri ben....

Biri bana bir derdini paylaşmak istediğinde dinlerim... Eğer ne yapmalıyım diye sorarsa Bence... diye başlarım söze... dikkatliyim iletişim konusunda....

Kendimse, içimdeki benle konuşuyorum artık... "O" sırdaşım benim... Hem güvenilir, hem dürüst, hem de sır tutuyor.. Kimse o nun gibi olamıyor.... "Bir ben vardır ben den içerü...."

Son olarak söyleyeceğim....Sırrını verme dostuna, dostunun dostu var söyler dostuna....
 
Bence soru "nankör olmayan arkadaşınız var mı" diye sorulmalı. Zira bu zamanda erdemli olmak marifet, erdemsiz olmaksa olabildiğince sıradan..
 
X