Ben inançlı biri değilim ama namaz kılan birini gördüğümde ağız alışkanlığı Allah kabul etsin diyorum. Ses çıkarmayıp kenardan geçip gidiyorum. Hissetmek ayrı davranışa maruz kalmak ayrı. Biri size bir şey söyledi mi veya yaptı mı?
Üniversitedeyken kapalı bir arkadaşımız vardı. Her yere gelirdi her muhabbete katılırdı bizle. Akşam öğrencilerin takıldığı bara bile beraber giderdik. Bar dediğim de gazlı içecek meyve suyu, bazen de en tazla bira içilirdi. Biraz saf, fazla meraklıydı çünkü yetiştiği ortamdan dolayı gezmesi tozması olmamış. Namazını falan kaçırmazdı, yurttaki mescidde de ayrı bir grubu vardı. Asla en ufak bir yargılama olmadı karşılıklı. Namazını dini sohbetini bitirir soluğu yanımızda alırdı.
Sorun bence sizin kendi içinizde. Namaz kılan biriyle görüşme olduğu kadar görüşmeme hakkı da var insanların. İnanç dediğin başkasının ne düşündüğü önemli olmaz. İçinizden geliyorsa yapın ibadetinizi, gelmiyorsa yapmayın. Dik durun, istiyorum veya istemiyorum, bu kadar basit.