Mutsuzum, yorgunum, yalnızım, aptalım...

Arkadaşlar şuan içimi boşaltmaya ,paylaşmaya öyle ihtiyacım var ki...
Kendimi çok kötü hissediyorum .
Elbette buraya yazmakla çözüm olacağı vs beklemiyorum.
Açılan topiklerde bazan konusuna uygun yazıyordum ama hiç kendi sorunumla ilgili topik açmamıştım..Uzun süreçte yaşadıklarımı kısaca dağıtmadan anlatmaya çalışacağım..Çünkü sorun sorunun içinden birbirine bağlı pörtleyebiliyor.
Çok azda olsa paylaşmak , paylaşarak kendimi rahatlatmak istiyorum ...

Çok mutsuzum ...
Mutlu bir evliliği beceredemedim,başarılı olamadım..
Çok yorgunum ...
Evliliğimle ilgili kamburları taşımaktan bitap düştüm, yoruldum,
Çok yalnızım ....
Yaşadıklarımı yapım gereği çok paylaşan birisi olmadığımdan ,tek başıma yaşıyorum ,bu yalnızlık mahvediyor...
Bütün bunlar birikince sağlığımda bozuluyor tabiki...
17 yıllık evliliğimde şöyle dönüp geriye baktığımda içim cııııız ediyor inanın...
Koskoca boşuna geçirilmiş ,anlamını ,değerini yitirmiş 17 yıl..kocaman bir hayal kırıklığı....

Eşimle ne mücadeleler vererek evlendik..Çok sevmiştik birbirimizi...Evlenebilmek için eşim yıllarca beni bekledi.Ailem farklı şehirde yaşıyor.
(acı bir tecrübeyle istenmeyen ,sürekli engel çıkan bir evliliği olması için zorlanmasının yanlışlığını öğrenmiş oldum,öyle şeyler oldu ki biz çok zorladık)
Evlendik ne olduğunu anlayamadım , herşey hayal kırıklığı oldu...
İlk yıllar eşimden kaynaklanan cinsel sorunlarımız oldu ,aşarız dedim...
İlk andan itibaren ailesiyle beni dengeleyemedi ,beni ezdirdi ,yalnız bıraktı...
Olabilir ,eşimin ailesi dedim.Allah rızası için saygımda ,hizmette kusur etmedim..Öyle olaylar yaşadım ki şimdi sadece bayramlarda ,büyük hastalıklarda vs görüşüyoruz...

Evliliğimiz pat küt düşe kalka yol seyrederken aşkımın büyüklüğüyle bazı durumları göremedim ,gördüysemde aşarız sandııım.
Bu esnada yedi yıl sonra eşimin ihaneti şokunu yaşadım.Çok acı çektim , anlatmamın imkanı yok ifade edemem o yaşadıklarımı...
Doğrusunu söylemek gerekirse sevgimin büyüklüğüyle ayrılmaktan vazgeçip affettim.(yukarıda aptalım dedim ya...)
Affettim ama çok kötü yıllar geçirdim.Yedi sekiz yıl büyük bir mücadele yaşadım..
Evliliğimi bitirme ve kurtarma mücadeleleri.Ayrılma kararlarımdan döndüren çocuklarım oldu.
Büyük kızımın tam sınav ve ergenlik zamanıydı ,onunda sorunları vardı ,o dönemde yapamadım.
Bu duyguyu inanın başına gelen anlayabilir ,anne olunca işler değişiyor.
Bana yapılan bu durumdan çocuklarımın günahı ne dedim...İleride bana ''anne biraz sabırlı olsan birlikte kalsaydınız ,bize bunu yapmasaydın '' derler diye düşündüm..
Çünkü çocuklarına düşkün bir babadır, ilgilidir ,evde şiddet yoktur.Onlara haksızlık yapmayayım dedim.
Diğer ayrılamama nedenlerimizde , kıramayacağım bir büyüğümüzün aracı olması,
İlk durumda ailesinin haberi oldu ,sonrakilerde olmadı..
Kızkardeşim ,iki arkadaşım,eşimin bir arkadaşı haricinde kimseyle paylaşmadım.Bilenler oldu tabii ama aşikar etmedim , eğer aşikar ediyorsam bitirmeliydim.Bitirdiğim zaman zaten aşikar olacaktı..

Ama yıllar gelip geçti,geçiyor, kendime haksızlık yapıyorum..
Eşim hatalarını yaptığına göre , bunlar sözkonusu olduğunda öyle aman dileyeyim ,ben bu kadını nazlayayım , hatamı unutturayım gibi bir çabası olmuyor..
Özür dileme konusundada kendisi özürlüdür...
Dikkat edeyim ,başka bir hata yapmayayım , onu üzmeyeyim demiyor...
Buda beni kahrediyor ,canımı acıtıyor...
Sanki evliliklerde hep kadın özverili olacak ,hep kadın alttan alacak ,hep kadın kurtarıcı olacak ...
Büyük bir yalan....
ERKEK SEVGİSİNİ , AŞKINI YÜREĞİNDE , BEYNİNDE BİTİRMİŞSE ;
SEN KARŞISINDA İSTER ÇOK İYİ OL, İSTER BAKIMLI OL, İSTER BECERİKLİ OL , İSTER TAKLA AT, İSTER , STRİPTİZ YAP ..HEPSİ BOŞ.....
Tamam çocuklarım için katlandım,katlanıyorum ama... Ya o...
Eşimin bana yönelik çabası sadece hizmet dili...
Ben yorgun olurum,hasta olurum anlayışlıdır, yardımcı olur,çocuklarla ilgilenir ,yemek yapar,bulaşığı halleder,süpürür siler...
(Tabi bu arada çevremiz onu çok iyi bir aile babası ,çok iyi bir eş olarak tanıyorlar..)
Eeee ben bunu istemiyorum...Sevgi depom boş, şefkat depom boş, ilgi depom boş ..
Ben nideyim hizmeti...Ya varsın ev dağınık olsun, varsın kuru ekmek yensin,
Benim ilgim ihtiyacım bunlar değil kiii...Konuşuyorum ,anlatıyorum , anlamıyor.
Yook olmuyor, daha önce psikoloğada gittik ,psikıyatırada gittik,devam etmedi ,kaytardı ,zorla olmuyor.

Bir aile için ,çocuklar için ,kadın için ayrılık çok güç bir olay...
Yaşanacak olayların güçlüğünün elbette farkındayım.
Ama yok artık bu şekilde devam etmek ruh ve beden sağlığımı bozuyor,bozacak..
Eşim diyor ki ,ben ailemden,evimden ölüm ayırır ,ayrılmam diyor.Eee ayrılırsa düzeni perişan olacak ,herkese nasıl açıklayacak...Çevresinde itibarlı bir bey.
Geçen ayı dargın geçirdik, yüzüne bakmak istemiyorum,
Evin içerisinde yaşarken ,hep daha önceki yaşananlar ,ihanetiyle ilgili hafızamdaki dökümanlar,manzaralar canlanıyor,elimde değil ,engel olamıyorum aklımdan çıkmıyor.
Hazmedemiyorum ,içimden atamıyorum,kabullenemiyorum,
Bu kadar süredir yutmak zorunda kaldığım için canım acıyor..
Aslında neler yaşıyor insan ama ifade etmesi ,anlatması o kadar güç ki..
Neyse fazla uzun yazmayayım.İmkanı olsa hiç kalkmadan sayfalarca yazabilirim içim o kadar yaralı ki..çok doluyum..
Paylaşmak istedim sadece ...
Allah sonumuzu hayır etsin ,hayırlısı olsun ...:Saruboceq:

Arkadaşım gerçekten üzüldüm durumuna ...malesef erkekler yetiştirilişlerinden dolayı bazı şeyleri anlamıyor...ne istediğini çok iyi anlıyorum...hizmet dili konusunu kasdediyorum...bu durumda sana tek tavsiyem içine atma ....eşinin başka bir çözümede yaklaşmamasını göz önüne alarak söylüyorum(doktordan bassediyorum..) düzelmek istemeyen insana yardım edemesin...sadece içine atma ve kendini artık yıpratma...boşanmak boşanmamak herkes kendi şartlarını kendi bilir..bu konuda sadece şunu söyleyebilirim hiç bir şey dünyanın sonu değil...evli veya değil artık kendini düşünerek yaşa...

Insanin sabir tasi catlarya, sende aynen öyle olmusun arkadasim.

Yillarin birkimi bunlar, yillarca yuttuklarin, yillarca halinin altina süpürülen tozlar....

Gün geliyor iste o yuttuklarini yavas yavas kusmaya basliyorsun, migden kaldirmiyor cünkü.

Keske esini affetmeseydin, keske 17 yilini ziyan etmeseydin demicem, bunun hicbir anlami yok artik, olmus bitmis, gecmiste verdigmiz her kararin bedelini bir sekilde ödüyoruz......ya mutlu olarak, yada mutsuz.....

Kendine daha fazla haksizlik yapma canim, mutsuz yanliz yorgun olabilirsin, ama aptalim deme.....herseyde bir hayir vardir elbet.

Esin degismez....böyle gelmis böyle gider, olan sana oluyor....bence daha fazla yüzünü bile görmek istemedigin bir insanla ömrünü tüketme.....hayat cok kisa....bir variz bir yokuz.

Cocuklarini düsünmen gayet normal, lakin bir yerde cocuklarda kararina saygi duymali, sen hayatini onlar icin feda ediyorsun ama yarin öbür gün hepsi yuvadan ucup gittiginde yine elde var sifir diyecek sen olacaksin.
Annem bizim icin bunca seylere katlandi bizim icin hayatini feda etti diyeceklerini hic sanmiyorum.....
Kendini daha fazla yipratma.....
Allah yardimcin olsun:1hug:

canım bir kadın olarak seni çok iyi anlıyorum
17 yıl evlilikten sadece mutsuzluk nasibin olmuşsa ve de aldatılmışsan bencede daha fazla kendini yıpratma.meslek sahibi bir kadınsın galiba pekala kendi ayakların üzerinde durabilirsin.çocukların da zamanla seni anlayacaktır
eşinin kendini düzeltmek için çabası olsaydı ki zaten şimdiye kadar düzelirdi unut herşeyi geçmişe takılma derdim ama eşinde böyle bir çaba yoksa bundan sonrada olmaz gibime geliyo.tut ki 5 sene sonra düzelse bile neye yarayacak ki sen stresten hastalık sahibi olduktan sonra
yinede hayat senin karar da senin canım
hakkında hayırlısını diliyorum

canım yaşadıkların kolay bişe değil ama benim en çok canımı yakanlar önce seni aldatmış olması ve eşin seni ailesine dengeyi kuramayıp ezdirmiş olması.bir koca eşini ne kadar üstün tutarsa kayın valide ve ailesi asla seni ezmezler herşey kocada bitiyo.onyedi yıl diyosun iyi sabretmişin.ben rabbim göztermesin ama herseyi affederim ama aldatılmayı asla.ömür boyu kusku içinde geçirmek istemem acaba yıne aldatacakmı diye

Yorum yapan arkadaşlara teşekkür ediyorum.
ınsan sabır ederek ,birbirini yıpratarak bir yere kadar gidiyorsun.
Bende işte artık dolu olduğum zamanları yaşıyorum.
Çocuklar biliyor mu diye bir arkadaşım sormuş,ılk olayın olduğu zamanlar büyük kızım sekiz yaşındaydı.
Asla şöyle oldu ,böyle oldu diye onları etkilemedim.Sadece gözönünde olan bir durum olmuştu o zaman babasının böyle bir olay yaşadığını öğrenmişti.Bir daha hiç konusu açılmadı.
Eşimle o konuda yaşadıklarımızı hiç belli etmedim,bilinçaltlarında etkilenmsinler istedim.
Çünkü benim eşim ama onların babası .....
Ailesi konusunda evet maalesef ...
Şimdi geriye dönük evliliğimizle özeleştiri yaptığımızda evet diyor kabul ediyor, yapamadım diyor.
Bakalım zaman bize neler gösterecek ...

birçok kadını anlattın aslında
biz kadınlar hep bir şeyleri feda ediyoruz

Hamiye .!.:

Yorum yapan arkadaşlara teşekkür ediyorum.
İnsan sabır ederek ,birbirini yıpratarak bir yere kadar gidiyorsun.
Bende işte artık dolu olduğum zamanları yaşıyorum.
Çocuklar biliyor mu diye bir arkadaşım sormuş,İlk olayın olduğu zamanlar büyük kızım sekiz yaşındaydı.
Asla şöyle oldu ,böyle oldu diye onları etkilemedim.Sadece gözönünde olan bir durum olmuştu o zaman babasının böyle bir olay yaşadığını öğrenmişti.Bir daha hiç konusu açılmadı.
Eşimle o konuda yaşadıklarımızı hiç belli etmedim,bilinçaltlarında etkilenmsinler istedim.
Çünkü benim eşim ama onların babası .....
Ailesi konusunda evet maalesef ...
Şimdi geriye dönük evliliğimizle özeleştiri yaptığımızda evet diyor kabul ediyor, yapamadım diyor.
Bakalım zaman bize neler gösterecek ...

Genişletmek için tıkla...

Canım ilk olay demişsin..aldatma daha sonrada yaşandımı?

siz çocuklarınızın ve eşinizin hayatı rahatı için kendi hayatınızı yakmışsınız.eşiniz değer bilmemiş umarım çocuklarınız bilir.benim annem de aldatıldı annem ki mükemmel bir kadındır.babam kültür olarak seviye olarak annemin çok çok aşağısında kalır severek tüm aile engellerine rağmen evlenmiş.babamın yapmadığı kalmadı.annemi çok üzdü 14 yıl aldattı.berbat çirkin iğrenç tam babamın dengi bir kadınla.annem sırf bizim için ayrılmadı.çocukluğuma dair hatırlamak istediğim hiçbir şey yok.babamın rezillikleri annemin çabaları annemin döktüğü gözyaşları dizinin dibinde onunla ağlayan ben.babamdan nefret ediyorum.o eve geldiği zaman salonda asla oturmam 28 yaşındayım ben de öğretmenim.şuan çıktığım biri var kısmetse evleneceğiz bu evden gitmeyi iple çekiyorum.babamın yüzünden annemin acizliğinden iki kez nişan attım çünkü erkeklere minetim yoktu onlar benim canımı yakamazdı ben annem gibi kenara pısıp ağlayan biri olamazdım.yeni yeni düzene girdi hayatım çok anlayışlı biriyle birlikteyim ve babamı ölene kadar affetmeyeceğim.umarım çocuklarınız değerinizi bilir.biz annemin değerini biliyoruz ama ben anneme bizim ve babam uğruna hayatını harcadığına hep kızmışımdır.

ınsan eşının hatalarını affefer ozverılı olur .fedakar olur ama
gecmışe donup baktıgında ıyıkı affettım der
ama sız hala uzgunsunuz hala mutsuzsunuz
artık kendınız ıcın karar verın kımseyı dusunmeyın

Tecrübem yok,yorum yapamıyorum ama acınızı paylaşıyorum ve sizi anlıyorum...

biricik_06 .!.:

siz çocuklarınızın ve eşinizin hayatı rahatı için kendi hayatınızı yakmışsınız.eşiniz değer bilmemiş umarım çocuklarınız bilir.benim annem de aldatıldı annem ki mükemmel bir kadındır.babam kültür olarak seviye olarak annemin çok çok aşağısında kalır severek tüm aile engellerine rağmen evlenmiş.babamın yapmadığı kalmadı.annemi çok üzdü 14 yıl aldattı.berbat çirkin iğrenç tam babamın dengi bir kadınla.annem sırf bizim için ayrılmadı.çocukluğuma dair hatırlamak istediğim hiçbir şey yok.babamın rezillikleri annemin çabaları annemin döktüğü gözyaşları dizinin dibinde onunla ağlayan ben.babamdan nefret ediyorum.o eve geldiği zaman salonda asla oturmam 28 yaşındayım ben de öğretmenim.şuan çıktığım biri var kısmetse evleneceğiz bu evden gitmeyi iple çekiyorum.babamın yüzünden annemin acizliğinden iki kez nişan attım çünkü erkeklere minetim yoktu onlar benim canımı yakamazdı ben annem gibi kenara pısıp ağlayan biri olamazdım.yeni yeni düzene girdi hayatım çok anlayışlı biriyle birlikteyim ve babamı ölene kadar affetmeyeceğim.umarım çocuklarınız değerinizi bilir.biz annemin değerini biliyoruz ama ben anneme bizim ve babam uğruna hayatını harcadığına hep kızmışımdır.

Genişletmek için tıkla...

Anneniz adına üzüldüm.
Umarım siz mutluluğu yakalarsınız ,yüzünüz güler.

kibela24 .!.:

ınsan eşının hatalarını affefer ozverılı olur .fedakar olur ama
gecmışe donup baktıgında ıyıkı affettım der
ama sız hala uzgunsunuz hala mutsuzsunuz
artık kendınız ıcın karar verın kımseyı dusunmeyın

Genişletmek için tıkla...

Evet sıkıntı burada zaten.
Eşim ,bana iyiki affetmişim dedirtemedi...

canım,
hayatta çocukların kadar kendini de düşünmelisin. bu senin hayatın, sen mutsuzsan çocukların için evli kalman doğru olmaz bana göre. kaldı ki boşanma demek illa ki çocukların babadan kopacaklar demek değil ki, elbet görecekler babalarını. haftanın bir kaç günü onda birkaç günü sende kalabilirler. ben kendi adıma, senin mutsuzluğunun boyutunu bilseler, onlar da boşanmanı onaylarlar diye düşünüyorum. kendin de demişsin bak, hep fedakarlığı biz mi yapacağız diye. hayata bir kere geliyoruz, kadınız diye yaşamak hakkımız, mutlu olmak hakkımız yok mu? imkanın varsa bir terapist ile görüşmeni tavsiye ederim. kararı senin adına o vermez ama gerçekten ne istediğini bulmana yardımcı olabilir. duygularını boşaltmana yardımıcı olabilir. mutsuz olduğunu eşine hiç söyledin mi? sevgi, ilgi ihtiyacını? belki farkında değil? onunla birlikte de bir uzmana gidebilirsiniz. ama olmayacağına kanaat getirip de boşanmaya karar verirsen de kendini suçlama. çocukların için hayatından vazgeçmek zorunda değilsin. bize hep böyle öğretilmiş, kadın evlenip çocuk sahibi olunca kendini siler, ama yok böyle birşey. çocukların zaten belli bir yaşa gelmiş. ilerde onlar da bir yuva kurduklarında seni anlayacaklardır.

mavigece75 .!.:

Canım ilk olay demişsin..aldatma daha sonrada yaşandımı?

Genişletmek için tıkla...

İlk olay dediğim canım.
İlk ortaya çıktı , büyük bir şok,üzüntü ,ayrılık isteği , geri vaz geçiş derken ...
Ben sandım ki olay sona erdi.Meğerse daha sonra devam etmiş ,onun orataya çıkışı diğer olaylar oluyor..

ebruli61 .!.:

Canım yaa...Bu olayların ne kadar acı ve zor oldugunu cok iyi biliyorum.Kendim yasamadım ama canımdan kanımdan bırının yanında aynı acılara şahit oldum.Allah hakkınızda hayırlısını nasıp eylesın.Bu aldatma durumunu cocuklarınız biliyormu merak ettim.Nacizane kendi fikrim çocukların bılmemesınden yana.Neden sorusuna gelınce aynı kin ve nefret çocuk kalbındede yeşeriyor.İnanılmaz uçurumlar olabılıyor.Şunu unutmayalım ki ne kadar kötü olursa olsun bir cocugun daıma babasına ıhtıyacı vardır.Onun kahramanı olarak kalmasına ızın verın.Diğer yandada yemin ediyorum kimin hikayesini dinlesem kendimi onun yerinde bulup,aynı sızıları yüreğimde hissediyorum.Rabbim kolaylıklar ihsan eylesin cümlemize

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel özetlemişsin canım teşekkür ederim.
Allahım herkese farklı farklı imtihan veriyor..
En buhranlı dönemimde bile çocuklarım adına mantıklı davranmaya çalıştım.
Benim eşim o,anlaşamayabilirim, beni üzebilir ama çocuklarımın babası ..
Kendilerini üzmedi,onları incitmedi,
Asla babalarını kötülemedim,bana şöyle yaptı vs onları etkilemedim.
Bazı anlayabilecekleri durumda bile babalarını küçültücü ,nefret uyandıracak bir davranışta bulunmadım.
Atalar hiç boşa söz söylemiş mi?
'Aşağı tükürsen sakal ,yukarı tükürsen bıyık.'
Hakkımızda hayırlısı olsun...

Hamiye .!.:

İlk olay dediğim canım.
İlk ortaya çıktı , büyük bir şok,üzüntü ,ayrılık isteği , geri vaz geçiş derken ...
Ben sandım ki olay sona erdi.Meğerse daha sonra devam etmiş ,onun orataya çıkışı diğer olaylar oluyor..

Genişletmek için tıkla...

Canım bende aldatıldım nasıl bir duygu biliyorum Tanrım kimsenin başına vermesin...sanırım seninki devamlı bir olay olmuş...bizdede cinsel problemler vardı ve bunların sonucu aldatmaya kadar vardı...bizde terapiste gittik halada gidiyoruz...eşim pişman yani öyle diyor...ama bende senin dediğin gibi hizmet dilinden başka bir şey görmedim ve çıldırdım ...hatta evi terk ettim ailemin yanına gitti...neyse böyle sonunda onunla konuştum ne kadar kötü bir duyguyu yenmeye çalıştığımı anlattım...seni çok iyi anlıyorum sevgi ilgi açlığı ...insan beğenilme ne bilim arzulanmak belki bu duyguları istiyor yada bir çeşit öz güven eksikliği oluyor...ama bunları hissetmemiz aslında saçma..bana terapistinde söylediği bu sorun bizde değil...senden farkım ben daha çok yeni yaşadım bu olayı ve çocuğum yok...pişman olanları görmek insanı umutsuz yapıyor...nacizane tavsiyem madem çocuklarım var diyorsun boşanmak konusunda kararsızsın...kendini dinlenmeye al bazı uğraşlar bul kendine vakit ayır...kendinle ilgilen...yapması zor biliyorum ama yaşadıklarını düşünmemeye çalış...eşine küsmek falan bunları yapmak yerine ...ilgiyi ondan beklemek yerine sen kendinle ilgilen..gerçekten onu umursama aslını istersen karşı taraf anlayacaksa bu sayede kaybettiği anlıyor...anlamıyorsa yinede karlısın seni eskisi gibi üzemiyor..