Mutluluk Nerede???

çok güzel bi yazıydı yüreğine sağlık.Ama hemen hemen hepimiz öyle yapmıyormuyuz iki kuyuya bakıyoz aradığımızı bulamayınca üçüncüye bakmaya bile korkuyoz.Ben bu yüzden çok şeyler kaybettim ama şimdi daha iyiyim üçüncüye hatta dördüncü kuyuya bile bakıyorum.Çok daha mutluyum.

nurum çok güzel ya şu dr.yeri nerde benimde ihtiyacım var tabiki kendimize güvenmek yarı yarıya başarmaktır canım ama şu koşullarda ben bile güvenimi yitirdim malesef ama bu yazı benide cesaretlendirdi.paylaşımın için teşekkürler

canımın canı nurum eline sağlık tüm insanlar o ağaca tırmanmayı denemeliler bence:)

nur1835 .!.:

MUTLULUK NERDE??

“ Kupkuru bir çölde yapayalnız kaldığını hayal et. Güneş inanılmaz derece de yakıyor bütün vücudunu. Adeta başından dumanlar çıkıyor. Dayanamayacak durumdasın ama hala dayanıyorsun. Ümitsizce su bulabileceğin bir yer ararken birden bir kuyuya rastlıyorsun. Heyecanla yanındaki kovayı kuyuya atılıyorsun ama bir de bakıyorsun ki kurmuş kuyu. Büyük bir pişmanlık yaşıyorsun. Yoluna devam ediyorsun dakikalar geçtikçe az önceki halinden daha beter oluyorsun. Sürünmeye başlıyorsun artık. Derken yine bir kuyu buluyorsun yine atıyorsun kovayı ve yine kurumuş bir kuyu. Defalarca aynı şeyi yaşıyorsun. Ve artık içindeki şevk yok oluyor. Artık bilinç altında bütün kuyuların kurumuş olduğuna inanmaya başlıyorsun. Ölmek istiyorsun. Kurtulmak adına. Önüne bir kuyu daha çıkıyor ama sen olduğun yerde öylece ölmeyi bekliyorsun. Kuyuyu görüyorsun ama gitmiyorsun yanına. Nasıl olsa tıpkı diğerleri gibi düşünüyorsun. Ama gitsen belki de bu senin kurtuluşun olacak. Fakat sen denemek bile istemiyorsun. Oracıkta öylece ölümü bekliyorsun. “ Genç kız adeta büyülenmiş gibi doktorun söylediklerini dinliyordu. Belli ki aklında yüzlerce şimşek çakıyordu. Doktor bunu anlar anlamaz hemen sözüne devam etti. “ Mutluluğu bir meyve olarak düşün. Ama öyle her meyve gibi rahatça koparabileceğin bir dalda değil. En uzun ağacın en üst dalında. Ona ulaşmak hem çok kolay hem de çok zordur. Bunu zor yada kolay yapmakta sadece senin elindedir. O dala çıkmak, çıkmayı göze almak demek bir sürü riski göze almak demektir. Çıkarken ayağın takılacak düşeceksin belki, yada vücudun çizilecek ağacın dallarından, yada ne bilim tam ulaşmışken o dala küt diye yere yapışacaksın sıfır noktasına geleceksin belki. Ama ne olursa olsun o meyveyi almaya çalışmalısın. Hayattaki en büyük hedefin bu olmalı.”
Genç kız odadan çıkarken aklında hala yüzlerce soru vardı ama bu soruları nasıl çözeceğini de biliyordu artık. Yapması gereken tek şey korkmadan o ağaca tırmanmaktı. Ve bunu yapacaktı. Çünkü hiç tatmadığı bir meyvenin tadını bilemezdi insan ve bu meyveyi tatmadan da gitmek istemiyordu bu dünyadan…

………………………………………………………..nur1835​

Genişletmek için tıkla...

Nurum,bitanem tek kelimeyle mükemmel,ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi,gercekten cok etkilendim.Ellerine,yüreğine sağlık tatlım.

pinandtoys .!.:

Ama gitsen belki de bu senin kurtuluşun olacak.

gitsem belki bu benim de kurtuluşum olacak... ama kendimden gitmem lazım kurtulmak zorunda olduklarım için...

hayat bazen sadece size bağımlı ve muhtaç olanlar için var olmaktır...

mutluluk kırıntılarıyla saraylar yaratmaktır...

sızılarını dolurup bavula, takıp hüznünü koluna, savurup umutlarını başka baharlara amaaa hep savaşmaktır...

savaşmak öyle topla tüfekle de değil... yaşamaman için neden yaratanlara inat yüreğinle yürek için savaşmaktır...

tek bir atımı dahi kalmış olsa yüreğinin o tek atımı için bile ayakta kalmaktır mutluluk...

anahtarı kendisindedir insanın... mutsuzluğun da mutluluğunda....

bu da benden olsun...

inan ne yazdım bilmiyorum bile dirayetimden dumanlar tütüyor...

iyiyim dedim ama rezaletim...

neyse sevgiyle kal tatlım... yaşamak her anlamıyla bize nimettir... acısıyla tatlısıyla...

Genişletmek için tıkla...

canım geçekten güzel olmuş kendimden de birşeyler buldum :1hug::enbuyukkk:

Nurcum çok güzel ifade etmişsin duygularını .Mutluluğu bulmak kolay ama gerçek mutluluğu bulmak için güçlü olmalı ve sabırla mücadele etmelisin .Mutluluk bir papatya falı gibi, yaşamın sayfalarını mutluyum ..mutsuzum diyerek koparırken,değerli zamanlarıda arada kaçırıyoruz ne yazıkki .Dilerim falının sonunda mutluluğu bulursun .Sevgiler .

Canım kardeşim bu o kadar zor bir yol ki ilaaki doktorun dediği gibi ....
Düşecen, yorulacan,çizilecen , kırılacan, bunları şu dünyada gördüğün her canlı yaşıyor....
Yeterki çevrene biraz daha dikkat et her şeyi görürsün....
Seni çok ama çok seviyom hiç bir zaman pes etme lütfen ...
seni seven kocaman bir dünya var bunu unutma sende bu dünyayı sev emiiiii..
:içelim bu gecenin anısına)yerimseniben

Hayatla röportaj yaptığımı gördüm rüyamda.

"Benimle röportaj mı yapmak istiyorsun?" diye sordu Hayat.

"Zamanın var mı?" diye sordum.

Gülümsedi.

"Benim zamanım Sonsuzluk" dedi Hayat. "Ne sorular var yüreğinde?"

"İnsanlarla ilgili en çok neye şaşıyorsun?" diye sordum.

Hayat yanıt verdi.

"Çocukluktan sıkılıp büyümek için acele ediyorlar, sonra yine çocuk olmanın özlemini duyuyorlar. Para kazanmak için sağlıklarını kaybediyorlar, sonra sağlıklarını kazanmak için paralarını kaybediyorlar. Gelecekle ilgili edişelenmaekten şimdiyi unutuyorlar. Sonra da ne şimdiyi ne geleceği yaşayabiliyorlar. Deneyim iyi bir öğretmendir diyorlar ama deneyimin faturasını ödemek istemiyorlar. Hayatlarını kazanmak için eğitim alıyorlar ama yaşam ustası olmayı bilmiyorlar. Bu nedenle de, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyorlar, hiç yaşamamış gibi ölüyorlar."

Hayat elimi tuttu. Bir süre sessiz kaldık.Derin bir nefes aldım. Ona, insanların neleri öğrenmelerini istediğini sordum.

Hayat yanıtladı.

"Hiç kimseyi seni sevmeye zorlayamayacağını, yapabileceğin tek şeyin seni sevmelerine izin vermelerini isterdim. Affetmenin affederek öğrenilebileceğini öğrenmelerini isterdim. Başkalarıyla kendilerini kıyaslamamayı öğrenmelerini isterdim. İki insanın aynı şeye bakıp farklı şeyleri görebileceğini öğrenmelerini isterdim."

"Zengin insanın en çok şeye sahip olan değil, en az şeye ihtiyaç duyan insan olduğunu öğrenmelerini isterdim. Bir sevecen yüreği derinden yaralamanın bir anda olduğunu; ama iyileştirmenin çok uzun sürdüğünü öğrenmelerini isterdim. Seni seven insanların duygularınmı nasıl ifade edebileceklerini bilmedikleri için seni sevmediklerini sanmak yerine onların sevgisini hissetmeyi öğrenmelerini isterdim."

Hayat derin bir nefes verdi. Hayatın nefesi kelimelere dönüştü.

"Söylediklerimi yüreğine kaydet" dedi. Söylediği cümleyi yüreğime kaydettim.

"Başkalarını affetmek yeterli değil, kendini de affetmeyi öğren".

Yüreğim kuş gibi hafiflemişti.

"Son bir soru daha, Hayat" dedim. "Benden ne istiyorsun?"

Bütün odayı beyaz bir ışık kapladı ve Hayat yanıtladı.

"Senin kendin olmanı istiyorum, yoksa başkası olurdun. Sana bugün ihtiyacım olduğunu bil, yoksa bugün benimle olmazdın. Kendi eşsizliğini ve biricikliğini bil; çünkü ben kendimi tekrar etmeyecek kadar yaratıcı ve zenginim. ve gerçekten TEK değerli olanım. Değerimi bil."
__________________

eylül, hayatla ropörtajın süper. kutlarım.