- 3 Haziran 2017
- 129
- 127
- 103
- 35
- Konu Sahibi yorgunn____annee
- #1
Berbat bir çocukluğum geçti annem çalıştığı için halamdan dayak yiye yiye büyüdüm 1. Sınıfa giderken ders çalışmak istemediğim için saç kurutma makinesi ile ağzımdan burnumdan kan getirirdi örneğin babam sessizdi bişey deyemezdi annemse çalıştığı için çok fazla sahip çıkamazdı.
Halamdan gördüğüm fiziksel ve psikolojik şiddet evlenene kadar sürdü.
Dersaneye gidiyordum deneme sınavlarında derece yapıyodum hocalarım hep Marmara edebiyat kazanacaksın sen diyolardı ki erkek arkadaşımla birlikte olduk ve korunduğumuzu zannediyordum ama hamile kaldım tek birliktelikte ve bu nedenle kaçarak evlendim.
Kızım 7-8 aylıkken eşimin madde kullandığını öğrendim kaçarak evlendiğim için ayrılamazdım halam babaannem buna müsaade etmezdi derken 4 tane evladım oldu hap kullandım hamile kaldım kaza olunca ertesi gün hapı hiçbiri korumadı iğne kullandım tüm ay regl oldum spiralinde bu yüzden takmadılar. Aslında hepsinde de korunduk ama nasıl hamile kaldığıma hala şaşkınım bir kez de bu ay acaba hamile kalacakmıyım diye birşey yaşamadım.
Burada babamı kaybettim eşim çok çok içmeye daha da bağımlı olmaya başladı ben çalışmak zorunda kaldım 4 tane yavrumla.
Eşim hem içiyo hem eve bakmıyo hem de aldatmaya başladı kızkardeşim evlendi halam evlendi babaannem vefat etti derken annem yalnız kaldı kendide emekli olunca bu yaz ev aldı artık kendi de yalnız kaldığı içinn artık bana sahip çıkmaya karar verdi ve artık annemin yanındayım 4 kuzucuğumla burası küçük bir yer iş yok dedikodu çok 4 çocuğu evde susturabilmek zor annemin çenesi hiç susmuyo çocuklar hiç durmuyo gelirim hiç yok ve 31 yaşımda yalnız kaldım bu en doğrusu ama ne babam ne abim ne de iyi bir eşim yok yavrularımın babası yok zaten hiçte olmamıştı
Çevremde herkes çok mutlu Allah daha da mutlu etsin. Ne okuyabildim ne güzel bir evlilik yapabildim ne de evlatlarıma güzel bir hayat sunabildim. Mutluluk bu kadar mı zor yoksa ben neden bu kadar mutsuzum imtihan biliyorum ama sanki bunlar çok ağır
Halamdan gördüğüm fiziksel ve psikolojik şiddet evlenene kadar sürdü.
Dersaneye gidiyordum deneme sınavlarında derece yapıyodum hocalarım hep Marmara edebiyat kazanacaksın sen diyolardı ki erkek arkadaşımla birlikte olduk ve korunduğumuzu zannediyordum ama hamile kaldım tek birliktelikte ve bu nedenle kaçarak evlendim.
Kızım 7-8 aylıkken eşimin madde kullandığını öğrendim kaçarak evlendiğim için ayrılamazdım halam babaannem buna müsaade etmezdi derken 4 tane evladım oldu hap kullandım hamile kaldım kaza olunca ertesi gün hapı hiçbiri korumadı iğne kullandım tüm ay regl oldum spiralinde bu yüzden takmadılar. Aslında hepsinde de korunduk ama nasıl hamile kaldığıma hala şaşkınım bir kez de bu ay acaba hamile kalacakmıyım diye birşey yaşamadım.
Burada babamı kaybettim eşim çok çok içmeye daha da bağımlı olmaya başladı ben çalışmak zorunda kaldım 4 tane yavrumla.
Eşim hem içiyo hem eve bakmıyo hem de aldatmaya başladı kızkardeşim evlendi halam evlendi babaannem vefat etti derken annem yalnız kaldı kendide emekli olunca bu yaz ev aldı artık kendi de yalnız kaldığı içinn artık bana sahip çıkmaya karar verdi ve artık annemin yanındayım 4 kuzucuğumla burası küçük bir yer iş yok dedikodu çok 4 çocuğu evde susturabilmek zor annemin çenesi hiç susmuyo çocuklar hiç durmuyo gelirim hiç yok ve 31 yaşımda yalnız kaldım bu en doğrusu ama ne babam ne abim ne de iyi bir eşim yok yavrularımın babası yok zaten hiçte olmamıştı
Çevremde herkes çok mutlu Allah daha da mutlu etsin. Ne okuyabildim ne güzel bir evlilik yapabildim ne de evlatlarıma güzel bir hayat sunabildim. Mutluluk bu kadar mı zor yoksa ben neden bu kadar mutsuzum imtihan biliyorum ama sanki bunlar çok ağır