- 27 Kasım 2010
- 14.167
- 599
- 413
birşey demek istemiyorum .Erkekler bu şekilde oldugu için ilişkim yok. Surat asmak küsmek kadınsı davranıslar, kendimi ifade edemiyorum hareketleri..Sanırım erkek meziyetlerine sahip erkek cok azsurat asarak, kavga ederek, küserek
asla başka bir alternatif sunmayarak...
erkekler bu şekilde inanılmaz bir baskı oluşturabiliyorlar kadınlar üstünde. Kadınlar da 1 2 itiraz edip, huzurum kaçacağına gideyim diyor. bu durumu çok iyi anlayabiliyorum.
benim asıl anlamadığım aslında neden bir erkek sürekli annesinin evine gitmek ister?
gerçekten asla anlayamıyorum bunu...
cinsel hayatınız nasıl pekiEvet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.
Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Peki neden evleniyor insanlar? yani tek başına bir hayat yaşayacaksa neden evlensin ki bir kadın. adamın yemeğini yap, çamaşırını yıka ütüle, gönlünü hoş eyle. Kv, görümce ile uğraş. Karşılığından sadece sevgi bekle. Böyle bir evlilik yaşamaktansa bekar kalmak daha mantıklı değil mi?
Şahsen bir buluşmamda adamın bu şekilde olduğunu anlayıp yol vermiştim. Evlenmek için evlenince erkekler de kendini nimetten sanıyorDaha mantıklı
Ama maalesef ki ülkemizdeki evliliklerin büyük kısmı bu rutini yaşıyor
ben inanıyordum hala da ınanıyorum ama tanıdıgım birçok çift yönetiyor yada yönetiliyor.Kimsenin kimseyi yönetmediği, hayatın paylaşıldığı evlilik fikrini aklınız almıyor öyle değil mi?
yok maalesef, bende o kadar mutlu güzel bir ailede büyüdüm ki aynı mutluluğu bende yaşarım sandım inandım ama karşındaki aynı frekansta olmayınca olmuyoEvet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.
Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Ya nasıl anlamli bir söz yazıyorum bunu bir kenaraErkekler ve sözleri... Yani tavuklar ve şeyleri gibi bir şey...
Ya nasıl anlamli bir söz yazıyorum bunu bir kenara
Aynen 10 yıl olacak evleneli. Ben de sorguluyorum bunları. Yazdığınız bütün işleri ben yapmıyorum, tek fark bu. Bir de aileler uzakta. Bazen anlatıyorum bir arkadaşıma, beklenti içinde olma diyor ve kendinden ya da çevreden örneklerle beni yatıştırıyor. Yalnız değilsin demeye geldimEvet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.
Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Çok teşekkür ederim.Buraya danıştıktan sonra değişti bazı şeyler.Her hafta annesigile gitmiyoruz artık.Karşılıklı çabalıyoruz zamanla daha iyi olacak inşallah her şey.Aynen 10 yıl olacak evleneli. Ben de sorguluyorum bunları. Yazdığınız bütün işleri ben yapmıyorum, tek fark bu. Bir de aileler uzakta. Bazen anlatıyorum bir arkadaşıma, beklenti içinde olma diyor ve kendinden ya da çevreden örneklerle beni yatıştırıyor. Yalnız değilsin demeye geldim
Allah hayırlı zamanda gönlünüze göre versin inşallahBizde çocuğumuz olmuyor diye mutsuzuz hayat işte
Maşallah ne mutlu sizeMutlu evlilik evet var. 11 yillik evligim 2 cocugum var. Esimden allah razi olsun bir dedigimi iki etmez ama bende onun bir dedigini iki etmem. Aslinda mutlu olmanin yolu birbirini anlamaktan, saygi duymaktan geciyor. Saygi olmayan yerde hic bisey olmaz.
Ben calismiyorum . Haftasonu temizligini birlikte yaparız. O supurge tutar ben silerim. Yemekleri bazi zamanlar o yapar. Tabiki kavgalarimiz da olur fikir ayriliklarimizda bundan daha normal bisey yok zaten. Ama bi şekilde ortak noktada bulusmayi biliriz bazi zamanlar ben alttan almayi bilirim bazi zamanlar o. Dunyaya bi daha gelsem yine esimle evlenirdim.
Allah herkesin evine huzur mutluluk versin. Ben bu konuda sansli olanlardanim cok sukur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?