• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

MUTLU EVLİLİK VAR MI?

bizde çocuk yok ama bizde de durum aynı.ben hafta sonu izinliyim eşimin izni sadece cumartesi günü.1 günlük fazla iznim bütün ev işlerini benim yapmamı gerektiriyormuş gibi hava yaratıyo.çalışma saatlerimiz aynı işe beraber gidip geliyoruz.işten gelince ben üstümü çıkarıp hemen mutfağa bişeyler hazırlamaya giderim o çoğu zaman koltukta takılır..bi kaç kere uyardım şimdi yalandan ev topluyo..en son ciddi ciddi konuştum onunla kendimi kullanılmış gibi hissediyorum dedim..anlaşmaya vardık nöbet usülüne geçiyoruz :D bi gün o yapacak yemekleri bi gün ben.sıra bugün onda bakalım bu düzen ne kadar devam edecek benim hiç umudum yok...bunun yetiştirilme tarzıyla da alakası yok..erkek kardeşi eşine çok yardımcı olur maşallah.sonuçta ikisinide aynı anne yetiştirdi.

sonuç olarak kadın çalışırken para paylaşılıyor kadın bu benim kendi param derse senin benimi mi var deniyor ama iş eve çocuğa çamaşıra bulaşığa gelince paylaşım olmuyor.senin işin oluveriyor hemen

tek yol konuşmak sakin sakin...
 
KudrAlobar .!.:
Erkeğin ev işi konusunda kadına yardım etmesini beklemiyoruz. Erkeğin ev işi ve çocuklar konusunda kadın kadar sorumluluk alması gerektiğini söylüyoruz. Kadının eşinin sevdiği şeylerde yanında olması yüktür de demiyoruz. Karşılıklı birbirlerinin sevdiği şeyler konusunda yanyana olmalı, birbirleriyle ilgilenmeliler diyoruz.
Genişletmek için tıkla...
egemn egemn böyle dediğine bakma kadın adama evi barkı çoluğu çocuğun yıkmış eli belinde kahvem nerede kaldı diye soruyor. Ay adamla kadın eşit sorumluluk alacak diye zırvalıyor.
 
Khomyuk .!.:
Bu kadar kıt zekalı erkeği nereden buluyorsunuz? Robot gibi düğmeye basmazsan düşünemeyen biri gibi yazıyorsunuz. Bu erkekleri kukla gibi aciz görem bakışa da şaşıyorum.
Ve siz genelleyerek onları evin hafif ebleh çocuğu gibi kenarda oturmasına müsaade ettiğiniz için de bu düzen devam ediyor.
Benim babam mesela kendimi bildim bileli mutfağa girerdi. Pilavı annemden güzel olurdu. Annem de çalıştığı için pazarları toplu temizlik olurdu babam süpürgeyi tutardı annem toz alır silerdi. Bu döngüyü görerek büyüdüğümüz için abim de şu an bekar ve kendi yaşadığı ev benim evimden temiz. Dışardan sağlıksız şeyler söylemez kuru fasulyesinden ekşili köftesine canı ne çekerse pişirir. Hatta bize geldiğinde de bizden beklemez yeni tarifleri denetir bize.
Ütopik değil bu erkekler varlar, düşünen komut almadan da sorumluluk alan erkekler var. Sanki bunlar yokmuş gibi erkekleri köşe yastığı kıvamına getirmek çok saçma.
Benim eşim ataerkil bir aileden geldi. Ama bizim ailenin erkeklerini de biliyor. Benim beklentilerimi de biliyor ve ayak uydurdu. Aman görmemiş ben yapayım demedim. Kavgaysa kavga ettik ama evin sorumluluklarını da beraber yapıyoruz yapmayında öğrendi.
Yapmayın Allah aşkına yaaa
Genişletmek için tıkla...
Konu sahibinin eşinin yaptıklarını daha doğrusu yapmadıklarını okumadınız galiba. Ben erkeği korumuyorum tabi ki yapmak zorunda. Sizin eşiniz ne güzel evet ama konu sahibinin eşi bu şekilde değil. Her şeyi yapmış boşanmayı dahi düşünmüş. Fakat 2 çocuklu bir ailenin bu şekilde dağılması doğru olur mu? Eşi belli ki kendi ailesinde görmemiş, görmediği için de uygulamıyor. Kadın napsın mecbur söyleye söyleye yaptıracak. İçine atıp anlamasını beklerse zaten yeterince yorgun daha da yoruluyor. Ev işlerinde sorumluluk alabilen bir erkeğe denk gelmemiş demek ki ya da evlendikten sonra değişti. Kavga ettiğini de söylemiş yine çözüm olmamış ne yapması gerekiyor peki??
 
egemn .!.:
Evet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.

Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Genişletmek için tıkla...
Herkesin evliliği cok cok mutlu ya da cok cok kötü değildir. onunla evlendiğime binlerce şükrediyorum hiç içimde keşke olmadı onun için mutluyum. Tabi farklı zevklerimiz olabiliyor sonuçta ikiz değiliz . Ama onun zevkine ben benim zevkime o saygı duyar.kaynanamlar uzak. Öyle cok dışarda kahvaltı etmeyiz evimizde ederiz . İşimiz varsa dışarı çıkarız.huzursuzluk yaratacak hiçbir sorunumuz olmadı 4 senelik evliliğimiz var . Bizim çok eski bir geçmişimiz var. 6 yıl görüştük içimizi dışımızı öğrendik . Evlendikten sonra da hiç kötü anlamda değişmedi. Tamamen tanışmadan evlenince aradaki uçurumlar ortaya çıkıyor ve maalesef mutsuz evlilikler olabiliyor .
 
senistiyorruj .!.:
Konu sahibinin eşinin yaptıklarını daha doğrusu yapmadıklarını okumadınız galiba. Ben erkeği korumuyorum tabi ki yapmak zorunda. Sizin eşiniz ne güzel evet ama konu sahibinin eşi bu şekilde değil. Her şeyi yapmış boşanmayı dahi düşünmüş. Fakat 2 çocuklu bir ailenin bu şekilde dağılması doğru olur mu? Eşi belli ki kendi ailesinde görmemiş, görmediği için de uygulamıyor. Kadın napsın mecbur söyleye söyleye yaptıracak. İçine atıp anlamasını beklerse zaten yeterince yorgun daha da yoruluyor. Ev işlerinde sorumluluk alabilen bir erkeğe denk gelmemiş demek ki ya da evlendikten sonra değişti. Kavga ettiğini de söylemiş yine çözüm olmamış ne yapması gerekiyor peki??
Genişletmek için tıkla...
işte bunu nasıl başardığını anlatması lazım. Yapılmış aldım diyor. Ayol hangi erkek aslan oğlum kaplan oğlum paşa oğlum kızlar sana kurban olsun diye büyütülmüyor. Sen otur annem ben çayını koyarım yemeğini getiririm hangi anne demiyor.( şimdiki anneler hariç)
 
egemn .!.:
Evet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.

Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Genişletmek için tıkla...
Bütün mesajlarınızı okudum. Tabiki bütün evlilikler böyle değil. Umarım düzelirsiniz
Bir kaç sorum var.
Çocuklar kaç yaşında
Ne iş yapıyorsunuz veya hangi saatler arasında çalışıyorsunuz
Ve birkaç öneri:
Herkes kayınvalideye gitmeyi sorun etmiş ama bence en büyük sorun eşinizle olan iletişimsizliğiniz. Siz haftasonu kv ye gitmeseniz de değişen bir şey olmayacak. Tabiki istemiyorsanız gitmezsiniz o ayrı.

Sorumluluklarınızın çok olduğunu söylemişsiniz. Ve paranız de size kalıyormuş o zaman eve haftalık yardımcı alın mutlaka çok faydasını görürsünüz.

Haftalık alışverişe pazar dışında bir günde gidebilir mısınız mesela işten geldiğiniz zamanlar. böylece pazar günü dinlenebilir siniz biraz daha.

Bunlar daha çok maddi çözümler. Bu konularda kendinizi biraz rahatlatırsaniz belki eşinizle olan sıkıntıları daha rahat çözmeye çalışırsınız.

Bunlar çözüm değil derseniz ve boşanmakta kararlı iseniz biraz bekleyin para biriktirin çocuklar biraz daha büyüsün mutlu olacaksanız boşanın
 
zeynebzeyneb .!.:
Herkes kayınvalideye gitmeyi sorun etmiş ama bence en büyük sorun eşinizle olan iletişimsizliğiniz. Siz haftasonu kv ye gitmeseniz de değişen bir şey olmayacak. Tabiki istemiyorsanız gitmezsiniz o ayrı.
Genişletmek için tıkla...

tabi canım o konuda aslında hepimizin demek istediği o
yoksa ben kv gitsem ooh kahvaltı hazır, otururum çocuklar mutlu madem.
beraber toplarız sofrayı çocukları da bırakırım, eşimle gezer gelir çocukları alır eve geçerim.
ama adam ruhsuz.
 
Bu konuda yazacak o kadar çok şeyim var ki…
Ben mutlu değilim. Sadece evlilikten dolayı değil ama genel olarak. Sürekli kaygı ve sürekli geçim düşünmekten.
Hiç bir şeyden keyif alamaz oldum.
 
Lagom06 .!.:
işte bunu nasıl başardığını anlatması lazım. Yapılmış aldım diyor. Ayol hangi erkek aslan oğlum kaplan oğlum paşa oğlum kızlar sana kurban olsun diye büyütülmüyor. Sen otur annem ben çayını koyarım yemeğini getiririm hangi anne demiyor.( şimdiki anneler hariç)
Genişletmek için tıkla...
Benim kocam işte alala. Babası da öyleydi rahmetli, salçasına turşusuna varana kadar yapardı. Köy enstitüsü çıkışlı öğretmendi, elinden her iş gelirdi. Oğlunu da kendi gibi yetiştirmiş sağolsun.
 
Bu konular adamın zekası ile ilgili bence. Kafası çalışan ve eşini seven insan şöyle düşünür;
1. Eşim çalışıp eve para getiriyor mu? Evet.
2. Bu kadın bana muhtaç mı? Hayır.
3. Ben bu kadını seviyor muyum? Evet.
O zaman benim bu kadını mutlu etmem lazım çünkü aksi halde bu kadın benim yanımda durmaz. O zaman sorumlulukları paylaşıyoruz.

Azıcık kafası çalışan erkekler bulun gözünüzü seveyim.
 
Lagom06 .!.:
işte bunu nasıl başardığını anlatması lazım. Yapılmış aldım diyor. Ayol hangi erkek aslan oğlum kaplan oğlum paşa oğlum kızlar sana kurban olsun diye büyütülmüyor. Sen otur annem ben çayını koyarım yemeğini getiririm hangi anne demiyor.( şimdiki anneler hariç)
Genişletmek için tıkla...
İlla öyle büyütülmesi gerekmiyor. Annem de kardeşlerimi öyle büyüttü ama ortanca olan gayet de eşine yardım eder. Bunu annem öğretmedi. İnsan olmanın aile olmanın gerekliliği olduğunu biliyor ki yapıyor.
 
Konudaki bazı yorumlar şaşırtıcı gerçekten. Belli bir yaşa varabilmiş her bireyin bazı şeyleri kendi akıl edebilmesi lazım. Bir kadın olarak erkek yönlendirmek asla görevim değil. Kendi kararını alamıyorsa, mantıklı düşünemiyorsa zaten sokma akılla anca parazit hayatı yaşar ki o da bana uymaz.
Bir de şu ben yumurta bile kıramam diyen erkekler var ki evlerden ırak. Nasıl bir insan ocağı yakıp, tavaya yağı koyup, tavaya yumurtayı denk getiremez. Aklım almıyor gerçekten.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back