Ee birbirini yillarca taniyanlarda bosanabilir. O halde ne yapilmasi lazim? Hiç birbirini görmeden evlenilmelimi?
Böyle bir mantik olamaz. Bir anne olarak diyorum, çoçuk basima gelen en zor seydir. Evet güzellikleri var fakat daha 2 aylik bir evlilikte, SALGIN döneminde bir çoçugu düsünmek için, aklini peynirli ekmek ile yemek gerekir.
Evet cümlem saldirgan olabilir, bunun için özür diliyorum fakat gözlerini açman lazim. Cocuk dedigin aayy ne tatli agucuk gucucuk birsey degil. Ciddi sorumluluk istiyor. Uykusuzlugu var, hormonlari var. Esin ile bundan dolayi daha çok tartisirsin. O isten gelir yorgun, sen çoçuk ile tüm gün evde, biraz nefes almak istersin ve onun yaptigini yeterici bulmazsin,...
Hele ilk basta daha açmi tokmu bilmiyorsun, memelerin yara bere içinde. Gece her iki saatte süt vermen gerekiyor, uykusuzlugun dibine vuruyorsun. Ve eger bebegin kolikse, kendi saçlarini yolmadigin kalir. Bu sadece manevi tarafi. Maddi tarafi ise, bu salgin sirasinda hersey yagmalaniyor, pahalaniyor. Nasil bebegin bez, mama parasina yetiseceksiniz? Kiyafetlerine,...
Kaldi ki salgin sirasi hastaneler full, insan korkar gitmeye kendisi hasta olacak diye. Zor bir gebelik geçirirsen, düsük tehlikesi ile, ne yapacaksin? Ilk evlendigin aylari cidden full yatakta kalmak istermisin? Yada sürekli migde bulantisi ile?
Yani allasen bu çoçuklari bu kadar romantiklestirmeyin ya. Olan o çoçuklara oluyor. Bosanilmiyorsa bile, aile hayati huzursuz geçiyor. Yani hiç degilse bare bu salginin gitmesini bekleyin ya.