Merhaba,
Arkadaşlar uzun süredir kk yı takip ediyorum. Bir süredir de bir derdim var a sardım fena şekilde.Benim de bir derdim var ve paylaşmak için de üye oldum yakın zamanda.
Burada yazılanların çoğuna göre belki benimki hafif bir şey dert bile edilmeyecek türden ama beni üzüyor,kafama takılıyor. Biraz uzun yazacağım daha iyi anlaşılması açısından,neyse konuya geçeyim.
26 yasındayım,4 yıllık bir ilişkim var. Ciddiyiz, önümüzdeki yaz nişan falan düşünüyoruz.Seviyorum,seviliyorum burada sıkıntı yok.Erkek arkadaşım görevi gereği 2 yıldır başka bir şehirde ailesinin yanında.Buraya geldikçe görüşebiliyoruz.Gecen hafta bir etkinlik için kızkardeşiyle beraber benim şehrime geldiler.Ben müstakbel görümcem ile daha önce telefonda birkaç kez,bir kez de internet üzerinden görüşmüştüm.Yüzyüze ilk defa bu geldiğinde tanıştım.Daha kolay takip edilebilsin diye müstakbel görümcemin ismi EBRU olsun burda.kendisi 20 yasında,üniv.2.sınıfta.
Elimden geldiğince yakın davranmaya çalıştım kendisine.Espriler yaptım,kendisini bizim yanımızda yabancı gibi hissetmesini hiç istemedim ve ona göre de davrandığımı düşünüyorum. Soruna gelince, ilk gün bir sorun yok gibiydi.ilk gün yanlarından ayrılırken sevgilim lütfen sen de bizimle kal, eve gidip yanımıza gelmen çok zaman alıyor ben seni çok özledim ebrunun yanında yer var beraber yatarsınız" diyerek bırakmak istemedi.Sevgilim ve kızkardeşi ebru bir arkadaşının evinde misafir oldular..Neyse çok ısrar edince kabul ettim sonra da yanlarına gittim.
Sevgilim bana çok düşkündür,beraberken bir an olsun elimi kolumu bırakmadı sarılıyor filan devamlı.Ben yan gözle ebruya bakıyorum tetikteyim çünkü.aman kıskanır aman kendini dışlanmış hissetmesin ben olsam ne tepki verirdim diye düşünerek sevgilimin sevgi gösterilerini fazla uzatmayacak hamlelerle geçiştirdim.ama bakıyorum biz biraz kendimize dalıp konuşmaya başladığımızda ebru hep arkada kalıyor,kaşları çatık falan böyle.bunu ne zaman farketsem hemen ona da laf atıyorum sence bunun böyle mi yapalım şöyle mi falan diye konuya dahil ediyorum.ebruyla ben ya da abisi konuşup ilgilendiğinde hemen gülmeye başlıyor muhabbete dahil oluyor bunu da farkettim.sevgilim bırakmadığı için gidene kadar hep beraber kaldık ben bu süre içinde hep ebrunun yanında yattım sevgilimle samimiyeti abartmadım.sabah uyanıyoruz mesela insan bir günaydın der,değil mi?kız hiçbir şey demiyor,ben de demedim ne biliyim ben büyüğüm diye ondan bekledim.mesela abisi odaya geldi ee ebru bir çiçek bahçesiyle beraber uyuyup uyanmak nasıl bir duygu? diye sordu benim için.o da böyle kahkaha attı.ben de aman ne çiçek bahçesi ne çiçek bahçesiyim canım dedim güldüm böyle.bir de çok sessizdi yani ben konuşursam konuşuyor,ben konuşmazsam konuşmuyor.mesela evde otururken abicim bana su getirir misin,abicim bana da çay koyar mısın falan böyle şımarıyor abisine. sevgilim de gülerek hizmet etti kardeşine bana garip geldi 20 yasında kız abisinden hizmet bekliyor diye mesela beraber yiyecek aldık.yanındayım açıyor mesela kimseye ikram etmeden kendisi bir tane alp koyuyo kenara.bilmiyorum annem böyle şeylerde çok titizdi nasıl kazıdıysa kafama.kız bana kaba geldi o yönden..
gitmeden bir gün önce adalara gittik.o gün abisi gezince hadi gidelim burda başka bişey yok deyince baktım bozuldu ben de aa olur mu ebru misafir o ne zaman isterse o zaman gidilir,ebru bak kendine hediyelik bişeyler bakacaksan çarşı şurda hadi gidelim falan diye hem onun tarafında oldum hem de ilgilendim.o anlarda sanırım memnun oldu.ama biraz sevgilime döndüğümde yine surat yaptığını ve donuk durduğunu gözümle gördüm.abisi tüm ada gezisi boyunca ve bir önceki gece de çantası agır diye onunkini taşıdı hep. O gün biraz açıldı gibi böyle ben konuşmadan da bana laf attı bi kaç defa özellikle dönüş yolunda.hatta dönüş yolunda ben onun hayallerini neler yapmak istediğini filan herşeyi sorup bizzat fikir vermeye çalışarak da ilgilendim.sonra akşam oldu aynı eve döndük mutluyduk hepimiz sevgilimin arkadaşı gitar çaldı şarkılar falan söyledik ben birkaç kez takıldım ebruya alınacak şeyler değil ama güldü o da hep.biraz daha sohbet falan.
daha sonra sessizleşmeye başladı.kulaklıkları takıp müzik dinliyor yanımızda falan.biz sevgilimle instagrama beraber foto atıcaz.ben bitane beğendim sevgilim beğenmiyor onu ben de ebru canım baksana abin kötü mü çıkmış sence nasıl filan dedim gülerek,amacım gerçekten fikrini almak değildi.onu öyle köşeye sinip izole olmuş görünce muhabbete katmak için laf attım bu şekilde.ben bilmem anlamam dedi biraz sertçe.bozuldum ama çaktırmadım.sabaha kadar muhabbet ettik biz yanımızda var ama yokmuş gibi davranıyor resmen triplerde abisi git yat diyor , o ise yok uykum yok diyor en son kendini masaya dayadı kafasını yalnızları oynuyor.ben de sinirlenmeye başladım.en son sevgilimi mutfağa cagırdım dedim bunun nesi var?ben yakın davranıyorum sıkılmasın diye sonuçta ailenize gireceğim böyle de yapılır mı derdi ne dedim.
O da bilmiyorum çok garip davranıyor hep arkamızda kaldı bugün de dedi. ben de "kıskandı heralde" dedim.
"yok, ebru kıskanmaz heralde herseyde onu arada bıraktık diye kızdı"dedi.
Sonra dedi ki;"sen bugün vapurda lavaboya gittiğinde ebruya nasıl buldun diye sordum o da yorum yapmadı fazla siz birbirinizi seviyosunuz benim yorum yapmam doğru olmaz gibisinden felsefik cevaplar verdi ben anlamadım başka da anlatmadı dedi.
Ben de yine "iyi bari gidip biraz ilgilen,abim yengemle ilgilenmekten beni yalnız bıraktı diye ağlamasın.gidip gönlünü al ben kenara çekeyim kendimi" dedim.O da gitti ben uzaktan izliyorum.Abisi yanına gidip konusunca hemen nasıl kaldırdı kafayı gülüyor konuşuyor abicim falan.
"yandım" dedim kendi kendime,yandım..yanlarına gittim bieşy olmamış gibi ebruya laf atıyorum gülüyo falan neyse ben yatıyorum dedim.sevgilim iyi sabahlar dedi,kız hiçbişey demedi (kaba işte).bıraktım onları sarmaş dolaş.ertesi sabah havaalanına uğurladım ama ben de resmi oldum o gün,öncesindeki 3 gün ablası gibi yaklaşmıştım ama olmadı napiyim.onlar konuşuyor ben telefonumla oynuyorum.kızdım çünkü.en son sevgilim kızdı biz gidiyoruz bırak su telefonla oynamayı dedi.Bunları uğurladım gayet normal ikisini de hatta ebruya "yine gel beklerim seni" dedim.
sevgilim uçakta sormuş, neden böyle yaptın triplere girdin diye? o da; tek gezmek istediğini ama gezemediğini söylemiş ondan öyleymiş güya.ben de lafa baktım sonra kalktım çay demledim kendime. böyle de atılmaz..
şimdi diyebilirsiniz ki seni sevmek zorunda değil,haklısınız.Ama arkadaşlar güzel güzel anlaşmak,birbirine neşeyle gidip gelmek varken neden böyle olsun.
Ben kendi sülalemden bu konuda müzdarip bir insanım babamla amcam yıllardır konuşmuyorlar,babanem deseniz evlat ayırmak hat safhada.başka akrabalar da böyle karşılaştıgında donuk durmalar,surat yapmalar,saymamalar..ben bunlardan yıllardır tiksinmiş bir insanım.gecen ay müstakbel kv ile tanıştım,gayet sıcaktı kadın güzel güzel sohbet ettik kp de öyle.ne güzel sevinmiştim Allahım kaynana kaynata değil ne güzel anne baba bir aile olacagız inşallah diye.ben çok özeniyorum böyle iyi anlaşan insanlara,çok da dua etmiştim eşimin ailesiyle iyi olurum inşallah diye ama..Bu görümcenin hareketleri,tüm enerjimi düşürdü,bilmiyorum ben mi abartıyorum acaba..ama yarın öbürgün o eve girdiğinde kaynana da ya kızı kıskanırsa diye beni yeterince sayamayacak mı?ne yapmak lazım bilemiyorum