herkese merhabalar...burdan doğum hikayelerini okumayı çok seven biri olarak bende doğumumu sizlerle paylaşmak istedim,4 haziran akşamından itibaren söylemesi ayıp popomda yani kuyruk sokumu dediğimiz yerde hafif hafif ağrılar hissediyordum ama doğum sancılarını az çok okudugum kadarıyla bildiğim için ve doğumum 10 haziran oldugu için pek fazla önemsemedim,gündüzde zaten nst ye girmiştim sancı falan çıkmamıştı,neyse saat gece 12 oldugunda bu ağrılar sıklaşmaya başladı,gittim yattım ama gittikçe aynı yerde artmaya başlıyordu süre tuttum 5 dkkda bir geliyodu,neyse eşimi uyandırdım artık ağrının şiddeti arttıkça ağlamaya başladım,ama gözünüzü korkutmak istememde sonra çekeceğim sancının yanında o hiçbirşeymiş,oysaki benim acı eşiğimde yüksektir kolay kolay yakınmam yani,neyse eşimle apar topar çantalarımızı aldık 15 dkk sonra hastaneye ulaştık,hastanenin acil bölümünde alttan muayene ettiler ve nst ye bağladılar,sancı çıkıyo fakat açılma yok yalancı doğum sancısı dediler geri gönderdiler bir nevi baştan savdılar yani,ordan çıktık saat gecenin 2 si özel hastaneye gittik orda baktılar,2 cm açılma var dendi ve nişanımda gelmişti,ama en erken öğleden sonraya doğru olur dendi tekrar eve geldik ama ağrılarım dayanılmaz bir hal almıştı eşime hastaneye gidelim epiduralle normal doğum yapım dedim,saat 4 buçuk 5 civarı ve gittik malesef devlet hastanesi oldugu için epidural normal doğum olmuyomuş,sonra 5 buçuk ta yatışım yapıldı eşimle vedalaştık sonra sancı odasına alındım,o bağıranları dinliceğime evde bekleseydim daha iyiydi ya neyse...saati öyle böyle sabah 10 yaptık sancıların o şiddetine ragmen hiç bağırmadım ama o bağıranların etkisindenmidir nedir sanki artık belim kopacak gibi ağrıyodu bacaklarım istemdışı titremeye aşladı,artık bağlı oldugum nst yi falan unuttum ağlayarak ayağa kalkmaya çalıştım,doktorlar geldi ne yapıyosun yat yerine dediler,artık dayanamadığımı beni sezeryana almalarını söyledim bu arada açılmam 4 buçuk cm olmuştu sezeryana gerek olmadıgını söylediler sonrasnda uzman doktor geldi alttan muayene etti ve çatımın çok dar oldugunu normal doğumun mümkün olmadıgını söylediler dünyalar benim oldu ve yarım saat sonra ameliyathaneye götürüldüm,önlüğüm çıkarıldı sedyenin üstüne oturdum anestezi uzmanı düz durmamı istiyo ama 30 saniyede bir şiddetli ağrı girdiği için mümkün değil bütün gücümü toplayarak durdum ve iğne yapıldı 10 saniye içinde bacaklarım sıcacık oldu ve Allaha şükrettim bütün sancım kesilmişti ve sedyeye yatrırdılar boynumda aşağısını perde gibi bişeyle kapattılar ve 5 dkk sonra cılız bir ağlama sesi:) işte oan dünyanın en güzel anı,bütün acılarımı unuttum gözlerim doldu ve mucizeme bu kadar yakınken ayrılmanın hüznü çöktü içime,meğer hamileyken bunun farkına hiç varamamışım...şuan meleğim 13 günlük oldu,uyurken onu seyretmek emzirmek dünyanın en güzel duygusu... rabbim bu duyguyu isteyen herkese yaşatsın inşallah..bu arada merak edenler için söyleyim hiç gaz sancısı falan çekmedim yaklaşık 7 saat sonra ayağa kalktım ve bebeğimi kucağıma aldım ilk gün biraz dikiş acısı çektim ama doğum sancısı yanında hiç kalır..kimsenin gözünü korkutmak istemem,kişiden kişiye değişir ama benimki zordu...Allah herkese kolay doğumlar nasip etsin...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Mucizeme Kavuştum...
- Konu Sahibi seda06
- Başlangıç Tarihi
- 10 Kasım 2008
- 6.179
- 442
- 163
a.s.
Ah bee cnm önceden hiç hastaneni ve doğum şeklini planlamamışmıydın? yani çok sıkıntı çekmişsin oraya git buraya git yaparak o sancılarla..bi de çatının dar olduğunu son anda öğrenmişsin..önceki muayenelerinde belli değilmiydi öğrenmemişmiydin? neyseki sonu güzel bitmiş tabiiki önemli olan o ama sende biraz yıpranmışsın..bebeğinizle sağlıklı mutlu ve güzel bir hayat dilerim..allah analı babalı büyütsün..darısı biz bekleyenlere inşallah :))
daha önce çatı muayenesi yapılmamıştı,39. hafta yani doğum yaptıgımın ertesi günü yapılacaktı ama bebişim doktordan önce davrandı,ben normal istiyordum en baştan beri ama o sancıları görünce pes ettim ve doktorlara yalvardım beni sezeryana alın diye,keşke normal olsaydı ama kısmet değilmiş,bebeğim sağ salim kollarımda ya yeter,rabbim herkese yavrusunu sağ salim kucağına almayı nasip etsin ve isteyen herkesede bu duyguyu tattırsın inşallah....
Benzer Konular
Jinekoloji Hpv-16 Hikayem
