benim ayaklarimda uyusma oldu.2-3 ay icinde iyice artti. en son bas donmeleri, mide bulantısı da eklendi. yeni evli oldugum icin stres,gurbet vs. diye yorumladık ilk basta. ustelik etrafim doktor dolu :) ama uyusmalar cok ilerledi ve ayaklarım surterek yurumeye basladim ve ufak tefek islerde bile gucum bitiyordu.babam da doktor oldugu icin bir norolog arkadasi bir de mr cektirelim deyince ortaya cikti. meger atak geciriyormusum iste. Hatta ilk atagim degilmis, zaten bekarken de bazı zaman ayaklarımdan sikayetlerim oluyordu,cok halsiz oluyordum ve genelde fizik tedaviye gidiyordum.
bana 5 gun kortizon tedavisi uygulandı sonra da hemen interferona basladim. simdi 3 ayım bitti. ayaklarimdaki uyusukluk cok azaldi ama hafif bir sey kaldi. bazen kalici olabiliyormus uyusukluk zaten. Buna sukur tabi. Artik rahatsız etmiyor beni. Ben sansli kismindanim sanirim, cunku gormede problem vs gibi problemlerim olmadi benim.
Allah kardesinize de sifa versin. Herhalde yasamayi ogrenince cok sorun cikarmiyor bu ms.Ama ben su an icin en cok yorgunluktan sıkıntılıyım. Biraz kostursam enerjim bitiveriyor. İnsallah zaman icinde daha iyi olurum.
Canım..kardeşimin de vucudunda karıncalanma bacaklarında batma gibi tarif edemediği değişik şikayetler için doktora gittik...ozaman emar pek yaygın değildi...tomografi çekildi..kan tahlilleri falan...bişey bulunamadı...bunlar yapılana kadar da şikayetleri azalarak bitti.
Bir yıl sonra baş dönmesi...denge bozukluğu...ellerde beceriksizlik olarak tekrar geldi...bu defa doktor emar dan sözetti ve ozaman tr.de sadece istanbulda bi yerde vardı...Gittik...o günü ömrümün sonuna kadar unutamam! İlk defa o gün multpil skloroz adını duyduk...dünyamız başımıza yıkılmıştı...kabus gibi günler geçirdik...nerelere baş vuracağımızı şaşırdık...doktorların bile tam olarak bilgisi yoktu...internet te yoktu.Çevremizde ki hiç kimse hastalığın adını bile duymamıştı...
Yurt dışındaki dostarımızdan bilgi almaya çalıştık...doğru yanlış bazı bilgilere ulaştık.
Bu arada hastalık ta yine kendi kendine, gün günden gerileyip, geldiği gibi gitti....
Üç yıl sonra bu defa çift görmeyle geri geldi...ellerinde kollarında bacaklarında uyuşma ile hastaneye yatırdık...yüksek dozda kortizon verildi...off çok kötü günlerdi....
Yine, bir hafta falan sürdü ve gün günden gerileyip...çekip gitti.
Allaha şükür...nasıl olduysa...bir daha tam 14 yıl hiç atak gelmedi....
2 yıl kadar önce yine aynı şikayetlerle doktora gittik..derhal hastane dedi...kardeşim gitmedi...
Mutlaka önce kortizona başlanıcak dedi...onu da reddetti.
Hatta doktorla tartıştı...önceki atakta aldığı kortizonları boşu boşuna aldığı için pişman olduğunu söyledi.Kendi kendine zaten gidecek ti..diye iddaalaştı....
Fakat dediği gibi de oldu...aynen 6-7 günde hiçbişey kalmadı.
ama annemin içine sinmemişti...tekrar zorla...yalvar yakar...fakülte de(bursa) MS uzmanı Prof e,gittik...kesinlikle İLAÇ almasını söyledi...45 dakika ikna etmeye çalıştı...ama başaramadı.
Yani...sonuç olarak...18- 19 yıl..böylece geçti...şuanda hiçbir problemi yok...
Diyeceğim...ilaç almak iyi mi...kötü mü...halen bilmiyoruz.
BİLDİĞİMİZ BİR GERÇEK VAR Kİ...BAĞIŞIKLIK SİSTEMİNİN DEVAMLI GÜÇLÜ KALMASI. ÜZÜNTÜ...SIKINTI...UYKUSUZLUK...KÖTÜ BESLENME VE BEDENİ YORGUNLUK.
Doktorlar..hiç derinlemesine sorgulamıyor...hastanın yaşam tarzı...kişilik yapısı..çok önemli...bunları soran bile olmadı!
Kardeşimin geçirdiği 3 atak öncesi de, yukarda saydığım sebeplerin tavan yaptığı dönemlerdi....
.