- Konu Sahibi burcuerdem
- #3.861
DEsteğiniz için çok sağolun kızlar.Nedense bizim topiğe girince ağlıyorum.Neden bilemiyorum okadar doluyumki yazsam destan olur.Dün gece eşimle baş başa ilk defa konuşabildik.Son günlerde aksamları bebek ilgili pek bi ağlar oldum.Hep bardağın boş tarafından baktıgım için kilo alımı yok zayıflıyor diye üzülüyordum.Ama eşimle konusurken ne kadar bilinçsizce davrandıgımı farkettim.Az da olsa kendimi toparladım.Bildiğiniz gibi İstanbulda görev nedeniyle buradayız ve kimsemiz yok.Eşim sabahtan işe gider aksam 21 e kadar anca eve gelirdi.Ve ben tüm gün evin içindeyim bir yere çıkmam kimseye gitmem.Gerçi hiçte komşum yok.Çok şükürki kanamamın oldugu gece evdeydi ya olmasaydı!!!! Kanama öyle böyle değildi evi bir görseydiniz felaketti resmen 
Peçete koyuyorum yok ne fayda resmen şap şap yere fıskırıyor.Eşime diyorum durmuyo bu kan.O hastahaneyi aramakla mesgul.Ben ambulansı hemen ara diye bağırıyorum elim ayagım zangır zangır titriyor.En çokta gidersem kan kaybından giderim diye korkuyorum çünkü durdurabilecek bir kanama değildi.Ne hikmetse bi güç kuvvet geldi hemen altıma pijama çektim ve çamasır toplamıstım sepettende hemen bi tshrtümü koyup nasıl çıktıgımızı bilmiyorum.Giderken eşimle agzımızda Allahım sen yardım et!!!Bu mübarek gecede bizlere acı yaşatma! kelimeleri.Gece saat 2 civarında.Sabahı bayram.
Bebek oynuyormu diyor o telaşla eşim yok diyorum hissedemiyorum.Dur sakin ol hemen iyi düşünelim diye beni sakinleştirmeye çalısıyor.Bir yandanda hızlıca arabayı kullanıyor.Sakin ol yavas git iyiym dedim.Ama ne iyisi Bebeğimi düşünüyorum ya kaybedersem diye ya ben ölürsem diye vs. daha neler geçmiyorki aklımdan İstanbulda köprü tadilatları var şanslıydıkki gece geç saatti ve yollar acıktı hemen 10 dk içerisinde hastahaneye ulaştık.Kapıda bizi bekliyorlardı sağlık çalışanları.Hemen dogumhaneye çıkartıldım.Eşimi almadılar nst cihazına bağladılar kalp atısı var ohhhhhhhhh çektim hemen içimden.O şaşkınlıkla bebeğim yaşıyor değilmi diyorum doktora Çatı muayenem yapıldı açılma yok ama kanama tam gaz devam dahada artıyor.Ultrasona girdim hemen doktor tüm odadaki çalısanlara acilen sezeryan dedi.Bilmiyorum Allahım bana öyle bir sakinlik vermiştiki o an hiç korkmadım.Telefonumu almıstım yanıma eşimi aradım sezeryana giriyorum dua et hakkını helal et dedim.Dogumhanedekilerin eli ayağına dolaşmıştı acil sezeryan lafını duyunca hemen 2 dk içerisinde hazırladılar beni sedyeye alındım.Ameliyathaneye giderken dogumhaneye girdigim kapıdan cıkıs yapacaktım gözlerim eşimi aradı yoktu işlemleri yapmak için vezneye yollamıslar.Destek alabilceğim tek kişi vardı o da o an orada değildi.Ameliyathaneye girdiğimde acayip sogukluk hissettim.Sedyeden ameliyat masasına geçerkenki halim : Bacaklarım boylu boyunca kan ellerim kan ve sedye komple kan olmuş...Gayet sıcak karsılandım.Hemen iğnem yapıldı anında uyuşukluk hissetmeye başladım.Anestezi uzmanı benimle konuşuyordu(oyalamaya çalısıyor) ama bende koluma takılan serum şişesinden herşeyi görebiliyordum cam olduğu için.Kedi yavrusu gibi bi ses geldi saat 2,30 o kadar kısıkkiiii ses 1 dk sürdü sonra sustu.Gözlerim doldu haliyleee çünkü ben anne olmuştum.Bekliyorumki göstersinler evet aralarında annede görsün lafı geçiyor ama cocuk doktoru geldi bana bebeğin çok küçük solunum problemi yok gibi görünüyor ama küveze girecek dedi bende tamam dedim alıp götürdüler.Göremedim o an oğlumu.
Dikiş işlemleri bittikten sonra çıktım ameliyathane kapısından gözüm eşimi arıyor.Yokkkk....
Odaya alındım sürekli dogum servisi katına telefon geliyor bizim bebeği söylüyorlar babası gelsin diye.İçimi korku aldı acaba kötü bişeymi varda eşimi çağırıp duruyolar.Sonra eşim geldi yanıma bir arkadasıda sagolsun hemen gelmiş.Gözler kıpkırmızı ağlamıs.Çocuk doktoru olabilecek tüm aksilikleri söylemiş.Bende üzülme demekle yetindim durumundan hala haberim yok.Gördünmü dedim evet dedi eşim kime benziyor diye hemen sordum(aramızda dogumdan önce hep konusurduk ilk dogdugunda kime beniyor diye bkacagım derdim) benzetemedim tam ama sanki bana benziyor dedi.Mordu dedi.
Sanıyorum cesaret iğnesi yapılmıdtı bana ki hala sakindim.Çok ağrım oldu bir an önce bebeğimi görmek istiyordum.Hemşirelerde toparlanırsan hemen götürücez diyorlar ama nerdeeeee.Kolumu kıpırdatamıyorum titriyorum kalbimde baskı var hiçbiryerimi hissedemiyorum...Tüm gece uyumadık hemen sabah eşim annemi aradı yazık anneciğimde telaşlandı bebekte burcuda ii dedi bende annem üzülmesin diye zorlada olsa telf konuştum ağlıyordu Çok iyiyiz anne bebeğim o kadar tatliki gelde gör demekle yetindim(annem tansiyon-şeker hastası) üzülmesini istemedim.Tüm biletler dolu bayram dolayısıyla.Otobüs bileti bulmuşlar hemen izmirden gelmesi aksamı bulacaktı.
Doktorun söylediğine göre o gece çok sanslıydık hemen hastahaneye yetiştik.Kanama içeriye dogruda olabilirdi ve farketmeyebilirdik bebeği direk zehirlermiş.Gece uyurkende kanama gelseydi ben yine farketmeyecektim kan kaybından giderdim.Yani hem bebeği hem beni Allahım sakladı ve korudu.
Öğlene dogru zorda olsa ayaga kalktım.Oğlum için... Hemen gidip görmek istedim.Yenidogan bakım ünitesine girdik eşimle bayram dolayısıyla hem anne hem baba alındı içeri yoksa diger günler sadece biri görebiliyor.Neyse o kadar minik bebekler warki bumu şumu diyerek ilerledim.Ve sizin bebeğiniz bu dedikleri an gözüüm küveze kitlendi resmennnn.İçimde taşıdığım minik canavar ordaydı.Suratını büzüştürdü hemen sanki anne ve babasının geldiğini hissetmiş gibi o kadar minikki kıyamam çaresizde öylece yatıyordu.Evet aynı babaya çekmişiz sanki eşimin küçültülmüş hali.
Ertesi gün taburcu olduk bebeğimi hastahanede bırakarak gelmek okadar zorduki anlatamam.O hastahanede kürtaj oldgum için hep derdim birgün hamile kalıp o hasthaneden kucagımda bebeğimle cıkıcam diye.Yine boş çıktım ama inanıyorum bebeğimlede çıkmak Allahın izniyle nasip olacak.Sezeryan olmak cok zormuş o yüzden ewde kendimi toparlamam epey zaman aldı dikişimi aldırmaya gidince yine bebeğimi gördüm içeri girer girmez ağlama başladı.Bu sefer solunum problemi çıkmış agzında burnunda kablolar öyle içim gittikii.Minik yaramaz kabloları cekip duruyordu hemde aglıyordu cok duramadım neredeyse bende aglıyacaktım.Şişlikleri gidince dahada bi küçük geldi gözüme.Tam kilo alacagı dönemde Allah bizleri ayırdı.Çok minik yavrum.Onu öyle görünce eşime artık sen git dedim çünkü dayanamıyorum öyle görmeye.Ama özledimde yavrumu yarın gidip görücem.
Orada o kadar masum bebekler varki hepsinin hikayesi birbirinden farklı.İnanın içlerinde durumu iyi olan biiziz.Allahım tüm bebeklermize güç kuvvet versin biran önce ailelerine kavuştursun.
Evde kaldıgım dönemde sıkıca arastırma yaptım prematüre bebeklerle ilgili.Süreç zor sabır gerektiriyor.Eve çıkışımız çok küçük olacak birsürü testlerden geçicez.Kimlik yaşımıızı değilde normal sata göre dogacak olan günümüzü gelişimimiz için baz alıcaz.Yani dogumum 7 ekimdi gelişimini 7 ekim alıcaz.İnşallah 7 ekime kadarda yeni dogmuş bir bebeğin kilosuna gelirde sıkıntı yaşamayız.Sağ salim testlerimizide sorunsuz geçeriz inş.
Ve bugün iyi haberlerimiz var anne sütümüz arttırılmış 20 cc olmuş ve hiç kusmamışız
İnşallah bundan sonra kilo alıcaz ve kavusmamız biraz daha yaklasmıs oldu.Nolur kızlar ne olursa olsun bir dua bebişim ve benim için okuyun olurmu? Rabbim kimseye evlat acısı göstermesin.Acı yaşatmasın.Epeyce uzun oldu k bakmayın hala dahada cok doluyum.İçimdekileri bir yazsam sayfalar dolup taşacak.Rabbimden bol sabır ve verdiği emaneti sağ salim sağlıcakla kucagımda evimize getirmemizi nasip etmesini istiyorum.
Peçete koyuyorum yok ne fayda resmen şap şap yere fıskırıyor.Eşime diyorum durmuyo bu kan.O hastahaneyi aramakla mesgul.Ben ambulansı hemen ara diye bağırıyorum elim ayagım zangır zangır titriyor.En çokta gidersem kan kaybından giderim diye korkuyorum çünkü durdurabilecek bir kanama değildi.Ne hikmetse bi güç kuvvet geldi hemen altıma pijama çektim ve çamasır toplamıstım sepettende hemen bi tshrtümü koyup nasıl çıktıgımızı bilmiyorum.Giderken eşimle agzımızda Allahım sen yardım et!!!Bu mübarek gecede bizlere acı yaşatma! kelimeleri.Gece saat 2 civarında.Sabahı bayram.Bebek oynuyormu diyor o telaşla eşim yok diyorum hissedemiyorum.Dur sakin ol hemen iyi düşünelim diye beni sakinleştirmeye çalısıyor.Bir yandanda hızlıca arabayı kullanıyor.Sakin ol yavas git iyiym dedim.Ama ne iyisi
Bebeğimi düşünüyorum ya kaybedersem diye ya ben ölürsem diye vs. daha neler geçmiyorki aklımdan İstanbulda köprü tadilatları var şanslıydıkki gece geç saatti ve yollar acıktı hemen 10 dk içerisinde hastahaneye ulaştık.Kapıda bizi bekliyorlardı sağlık çalışanları.Hemen dogumhaneye çıkartıldım.Eşimi almadılar nst cihazına bağladılar kalp atısı var ohhhhhhhhh çektim hemen içimden.O şaşkınlıkla bebeğim yaşıyor değilmi diyorum doktora Çatı muayenem yapıldı açılma yok ama kanama tam gaz devam dahada artıyor.Ultrasona girdim hemen doktor tüm odadaki çalısanlara acilen sezeryan dedi.Bilmiyorum Allahım bana öyle bir sakinlik vermiştiki o an hiç korkmadım.Telefonumu almıstım yanıma eşimi aradım sezeryana giriyorum dua et hakkını helal et dedim.Dogumhanedekilerin eli ayağına dolaşmıştı acil sezeryan lafını duyunca hemen 2 dk içerisinde hazırladılar beni sedyeye alındım.Ameliyathaneye giderken dogumhaneye girdigim kapıdan cıkıs yapacaktım gözlerim eşimi aradı yoktu işlemleri yapmak için vezneye yollamıslar.Destek alabilceğim tek kişi vardı o da o an orada değildi.Ameliyathaneye girdiğimde acayip sogukluk hissettim.Sedyeden ameliyat masasına geçerkenki halim : Bacaklarım boylu boyunca kan ellerim kan ve sedye komple kan olmuş...Gayet sıcak karsılandım.Hemen iğnem yapıldı anında uyuşukluk hissetmeye başladım.Anestezi uzmanı benimle konuşuyordu(oyalamaya çalısıyor) ama bende koluma takılan serum şişesinden herşeyi görebiliyordum cam olduğu için.Kedi yavrusu gibi bi ses geldi saat 2,30 o kadar kısıkkiiii ses 1 dk sürdü sonra sustu.Gözlerim doldu haliyleee çünkü ben anne olmuştum.Bekliyorumki göstersinler evet aralarında annede görsün lafı geçiyor ama cocuk doktoru geldi bana bebeğin çok küçük solunum problemi yok gibi görünüyor ama küveze girecek dedi bende tamam dedim alıp götürdüler.Göremedim o an oğlumu.Dikiş işlemleri bittikten sonra çıktım ameliyathane kapısından gözüm eşimi arıyor.Yokkkk....
Odaya alındım sürekli dogum servisi katına telefon geliyor bizim bebeği söylüyorlar babası gelsin diye.İçimi korku aldı acaba kötü bişeymi varda eşimi çağırıp duruyolar.Sonra eşim geldi yanıma bir arkadasıda sagolsun hemen gelmiş.Gözler kıpkırmızı ağlamıs.Çocuk doktoru olabilecek tüm aksilikleri söylemiş.Bende üzülme demekle yetindim durumundan hala haberim yok.Gördünmü dedim evet dedi eşim kime benziyor diye hemen sordum(aramızda dogumdan önce hep konusurduk ilk dogdugunda kime beniyor diye bkacagım derdim) benzetemedim tam ama sanki bana benziyor dedi.Mordu dedi.
Sanıyorum cesaret iğnesi yapılmıdtı bana ki hala sakindim.Çok ağrım oldu bir an önce bebeğimi görmek istiyordum.Hemşirelerde toparlanırsan hemen götürücez diyorlar ama nerdeeeee.Kolumu kıpırdatamıyorum titriyorum kalbimde baskı var hiçbiryerimi hissedemiyorum...Tüm gece uyumadık hemen sabah eşim annemi aradı yazık anneciğimde telaşlandı bebekte burcuda ii dedi bende annem üzülmesin diye zorlada olsa telf konuştum ağlıyordu
Çok iyiyiz anne bebeğim o kadar tatliki gelde gör demekle yetindim(annem tansiyon-şeker hastası) üzülmesini istemedim.Tüm biletler dolu bayram dolayısıyla.Otobüs bileti bulmuşlar hemen izmirden gelmesi aksamı bulacaktı.Doktorun söylediğine göre o gece çok sanslıydık hemen hastahaneye yetiştik.Kanama içeriye dogruda olabilirdi ve farketmeyebilirdik bebeği direk zehirlermiş.Gece uyurkende kanama gelseydi ben yine farketmeyecektim kan kaybından giderdim.Yani hem bebeği hem beni Allahım sakladı ve korudu.
Öğlene dogru zorda olsa ayaga kalktım.Oğlum için... Hemen gidip görmek istedim.Yenidogan bakım ünitesine girdik eşimle bayram dolayısıyla hem anne hem baba alındı içeri yoksa diger günler sadece biri görebiliyor.Neyse o kadar minik bebekler warki bumu şumu diyerek ilerledim.Ve sizin bebeğiniz bu dedikleri an gözüüm küveze kitlendi resmennnn.İçimde taşıdığım minik canavar ordaydı.Suratını büzüştürdü hemen sanki anne ve babasının geldiğini hissetmiş gibi o kadar minikki kıyamam çaresizde öylece yatıyordu.Evet aynı babaya çekmişiz sanki eşimin küçültülmüş hali.
Ertesi gün taburcu olduk bebeğimi hastahanede bırakarak gelmek okadar zorduki anlatamam.O hastahanede kürtaj oldgum için hep derdim birgün hamile kalıp o hasthaneden kucagımda bebeğimle cıkıcam diye.Yine boş çıktım ama inanıyorum bebeğimlede çıkmak Allahın izniyle nasip olacak.Sezeryan olmak cok zormuş o yüzden ewde kendimi toparlamam epey zaman aldı dikişimi aldırmaya gidince yine bebeğimi gördüm içeri girer girmez ağlama başladı.Bu sefer solunum problemi çıkmış agzında burnunda kablolar öyle içim gittikii.Minik yaramaz kabloları cekip duruyordu hemde aglıyordu cok duramadım neredeyse bende aglıyacaktım.Şişlikleri gidince dahada bi küçük geldi gözüme.Tam kilo alacagı dönemde Allah bizleri ayırdı.Çok minik yavrum.Onu öyle görünce eşime artık sen git dedim çünkü dayanamıyorum öyle görmeye.Ama özledimde yavrumu yarın gidip görücem.
Orada o kadar masum bebekler varki hepsinin hikayesi birbirinden farklı.İnanın içlerinde durumu iyi olan biiziz.Allahım tüm bebeklermize güç kuvvet versin biran önce ailelerine kavuştursun.
Evde kaldıgım dönemde sıkıca arastırma yaptım prematüre bebeklerle ilgili.Süreç zor sabır gerektiriyor.Eve çıkışımız çok küçük olacak birsürü testlerden geçicez.Kimlik yaşımıızı değilde normal sata göre dogacak olan günümüzü gelişimimiz için baz alıcaz.Yani dogumum 7 ekimdi gelişimini 7 ekim alıcaz.İnşallah 7 ekime kadarda yeni dogmuş bir bebeğin kilosuna gelirde sıkıntı yaşamayız.Sağ salim testlerimizide sorunsuz geçeriz inş.
Ve bugün iyi haberlerimiz var anne sütümüz arttırılmış 20 cc olmuş ve hiç kusmamışız
İnşallah bundan sonra kilo alıcaz ve kavusmamız biraz daha yaklasmıs oldu.Nolur kızlar ne olursa olsun bir dua bebişim ve benim için okuyun olurmu? Rabbim kimseye evlat acısı göstermesin.Acı yaşatmasın.Epeyce uzun oldu k bakmayın hala dahada cok doluyum.İçimdekileri bir yazsam sayfalar dolup taşacak.Rabbimden bol sabır ve verdiği emaneti sağ salim sağlıcakla kucagımda evimize getirmemizi nasip etmesini istiyorum.
