Herkese merhaba.Bende geçen hafta ameliyatımı oldum.1 ay burda yazılanları okuyup kendimi motive etmeye çalıştım.Çoğu paylaşımdan güç buldum ve kendimi teslimiyetle ameliyata hazırladım.İki doktorla görüştüm biri kendi kadın doğum doktorum diğeri üniversite hastanesinde bu ameliyatlarda deneyimli bir prof.Tercihim ikincisinden yana oldu iyi ki de öyle olmuş.Ameliyat günümüzü belirledik ve ben bir gün önceden hastaneye yatışımı yaptım.Gerekli tahliller,8 saat açlık,kan sulandırıcı iğne ve lavmanın ardından sabah erken saatlerde ameliyat önlüğüm ve bonem teslim edildi.Anti emboli çorabımı da giyip hazır olmam söylendi.Saat 1'ï buldu beni almaya gelmeleri dualarla ameliyata girdim.Doktoruma gülerek kolay gelsin dedim ve kendimi önce Allaha sonra ona emanet ettim.Gözümü açtığımda önüme gelene sorduğum tek şey rahmimi aldınız mı sorusuydu.Çok şükür hersey yolunda gitmiş ve hiçbir komplikasyon olmadan ameliyatım bitmiş.iki tane evladım var elhamdülillah Allah isteyenlere de versin inşallah.İki gün hastanede kaldım.Anestezinin etkisi geçince birkaç adım da olsa yürüdüm.ikinci gün daha fazla yurüdüm.Gaz çıkarmak için en etkili şey yürümek çünkü.Doktorunuzun sizden beklediği gaz çıkarmak ve tuvalete çıkmanız.Bunlarda gerçekleşince genel durumunuz da iyiyse taburcu ediliyorsunuz.İnanın burda en çok korkanlardan biriydim ama korkulacak kadar olmadığını gördüm.Ameliyatınızı kesinlikle ertelemeyin olun ve kurtulun.Sagliginizda ki düzelmeyi gördükçe moralinizde yerine gelecek.Su an dinlenme aşamasındayım.İnşallah bundan sonrasında da hersey güzel gelişir.Miyomsuz,sağlıklı günler hepinize..
