Mirasa layık görülmeyen kız çocuğu. Başkaldırmalı mıyım?

Size hem çok üzüldüm, hem de sizi çok ama çok takdir ettim. Bunca zorluk içinde okuyup kendinizi bu kadar geliştirmeniz takdire şayan.

Bence siz çok zeki ve güçlü bir kadınsınız. Hayatınızın iplerini elinize alabilirsiniz.

14 yıllık avukatım ve kesinlikle kanuni miras hakkınızı her türlü alabilirsiniz, merak etmeyin. Babanız ölene kadar konuyu açmayın ki muvazaalı devirler yapmasınlar, bu durumda da alabilirsiniz hakkınızı, ancak o dava daha uzun sürer.

Daha çok gençsiniz, yolun başındasınız. Ruhunuzun yorulmasını anlıyorum ama daha hayatınız yeni başlıyor. Umarım hakettiğiniz hayatı yaşar ve ömrünüzün bundan sonrasında çok mutlu olursunuz.
 
teşekkür ederim hali hazırda bir üniversite mezunuyum ama o mesleği yapmak istemiyorum. Önümü görebileceğim, 2 çocuklu olmanın engel teşkil etmeyeceği ve burs alarak okuyabileceğim bir bölüm istiyorum.

Bunu yazan konu açıp sizsiniz daha önce hani okutulmamıştınız? hani acelece istemediğiniz biriyle evlenmiştiniz? eşinizden o kadar övgüyle bahsetmişsiniz ki yani hem de 2 çocuk yapmışsınız ve çocuğunuzdaa gayet isteyerek olmuş hiçbir sorununuz yok ufak tefek şeyler yazmışsınız ama siz bile onlar sorun olarak görmemişsiniz. Eşiniz siz hamşleyken dışarı çıkmış mesela asla aldatmaz zaten gittiği yeri paylaşıyor, aile bireyleriyle gidiyor demişsiniz, başka yerde her huyu güzel bazen ev işlerine karışıyor demişsiniz hani bir insan bu kadar da rol yapmaz herhalde ve okutulmadım diyen k,şi ben üniversite okudum ama 2. üniversite okumak istiyorum diyor!
 
ben demın bır uyenın konu sahıbıne yasadıklarından dolayı
''hiç kimse bu dünyaya kendi isteğiyle gelmedi ama bütün başarısızlıkları ailene mal etmesen... ''dedıgıni, konu sahıbınınde aılem benı 13 yasında okuldan alıp 17 de evlendırdı ne dıyorsun sen lafının ustune ''vardır bi bildikleri...'' dedıgını okudum

ne yapıyorsunuz bugunde ne kadar kotu bır ınsan oldum cok sukur artık rahat uyuyabılırım mı dıyorsunuz arkadaslar ne degısık kafa yapınız var yahu ?

ne yanı
13 yasında evlendırılme adı altında bırlıkte yasatılan cocukla olan adam tecavuzcuyse onu bırlıkte olmaya zorlayan kısıye ne denır ? ona vardır bır bıldıgımı dıyeceksınız
13 yasında okuldan almıslar kızı , bıldıgı ne olabılır ne bılıyordur o cahiloglu cahil baba ? ne bılıyordur ya

delırtıyorsunuz ınsanı

kafamızın ıcınde tasıdıgımız sey süs degıl o baya calısıyor dusunursenız ,yazmadan once dusunun elınızın dılınızın bır kemıgı dusuncemızın bır karakterı olsun ya ayıp
Cidden ya nickinin arkasına sığınıp gerçek hayatta ağzına bile alamayacaklar şeyleri eleştiri (!) deyip ortaya dökenler var
Troll bile olsa trollüğün bile bir namusu vardı

13 yaşında kızın okuldan alınıp 17 yaşında iğrenç bir adama zorla verilmesini hak etmişsindir yazacak kalp karalığına nasıl ulaşıyor bu insanlar merak ediyorum
Allah'tanda mı korkmuyorlar?
 
Cidden ya nickinin arkasına sığınıp gerçek hayatta ağzına bile alamayacaklar şeyleri eleştiri (!) deyip ortaya dökenler var
Troll bile olsa trollüğün bile bir namusu vardı

13 yaşında kızın okuldan alınıp 17 yaşında iğrenç bir adama zorla verilmesini hak etmişsindir yazacak kalp karalığına nasıl ulaşıyor bu insanlar merak ediyorum
Allah'tanda mı korkmuyorlar?

Eğer konu sahibinden söz ediyorsanız 13 yaşında evlendirildi diye önce bir eski yazdıklarına bakın. Bir kişinin ama eşinize gayet sevgiyle söz edip çok iyi anlaştığınızı tüm huylarının güzel olduğunu söylemişsiniz deyince ben yazamıyorum herşeyi diyen biri olunca ben baktım.

Kendisi ''üniversite mezunuyum ama mezun olduğum işi yapmak istemiyorum özel üniversite ile 2. üniversite okumak istiyorum'' diyen biri peki nasıl 13 yaşında okuldan alınmış? madem eşi iğrenç biri zorla evlendirildi eşini huylarını nasıl övmüş, hamileyken kendi çıkamadığı için eşi dışarı çıktığında açtığı konuda yok asla aldatmaz sosyal medyaya gittiği yeri atar, beni sürekli arar, aile bireyleriyle çıkar demiş yine övmüş, nasıl birikimim olsun da kurtulayım diyor o zaman ve çocuklarının da istemeden olduğuna dair hiçbir emare yok gayet memnun.
 
Merhaba. Çook uzun bir aradan sonra yine dönüp dolaşıp buraya geldim. Hemen konuya girmek istiyorum.

Kısaca geçmişimden bahsetmem gerekirse; çok zor ve sevgisiz, eziyetlerle dolu bir çocukluk geçirdim. Çok başarılı olduğum halde ve deli gibi istememe rağmen okutulmadım. Daha dünyanın, kendimin farkına varamadan da zorla evlendirildim. Bu evlilikte de çok çok sorunlar yaşadım. Şu anki konu ise uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Babamın mensup olduğu gelenekler dolayısıyla kız çocuğuna miras verilmez. Şimdiye kadar kıza miras bırakıldığı görülmüş şey değil. Ve yukarıda da bahsettiğim gibi ben hayatı ailesinin eliyle mahfedilmiş bir kız çocuğuyum. Bu duruma baş kaldırıp miras hakkımı almak istiyorum. Ama dediğim gibi bu görülmüş şey değil. Babam ilk gençliğinden beri malını mülkünü oğullarına kalıcak diye biriktirdi. Kimsenin aklında kızlara miras bırakma gibi bir fikir yok. Eğer eşit paylaştırılsa en az 100 binlik hakkım var.

eğer ki bana sineğin kanadı kadar değer verselerdi, dayağı eziyeti geçtim, hiç olmazsa okumama izin verip beni çocuk yaşta ellere bırakmasalardı bu konuyu aklımdan bile geçirmezdim, ama hem hayatımı mahfedip hem de bir çöp gibi kenara atmaları çok zoruma gidiyor.

2000lerin o meşhur soğuklarında sırtımda kırmızı ince bir hırkayla halk ekmek sıralarında saatlerce bekleten, donmuş olarak titrerken amma da abarttın diye alay eden bu anne baba, şimdi gelinleri için bilmem hangi markalardan pardesüler, bilmem kaç binlik kıyafetler alıyorlarmış. Benim gün yüzü görmediğim evi onun için dizayn ediyorlarmış. Ben kıskanç bir insan değilim. Ama içim kanıyor. Yıllarca eziyetini çektiğim, dayağını yediğim, lokması bile utana sıkıla boğazımdan geçen bu insanlar beni bir paçavra gibi atıp başka bir kıza tüm emeklerini feda ediyor. Hak mıdır, Allah katında müstehak mıdır?

Şimdi size soru. Yüzyıllardır devam eden bu aptal geleneğe uyup kenara çekilmek mi yoksa herkesin ağzına sakız olmayı kabullenip, erkek kardeşlerimin düşmanlığına hedef olup, belki daha da kötü ihtimallere hazırlıklı olup miras istemek mi?

Küçük bir not: önceki konularıma bakıp "ee sen eşinden iyilikle sevgiyle bahsetmişsin" demeyin. Ben yakın bir zamana kadar kendi gerçeklerimle yüzleşemeyecek kadar korkak ve küçüktüm, delirmemek için kendimi herşey çok normal, herşey çok yolunda diye kandırıyordum.
Yaşadıklarınızın çok benzerini annemde yaşadığı için çok içten anlıyorum sizi. Asla miraz hakkınızdan vazgeçmeyin bu sizin yasal hakkınız. Emin olun size yapılanlar yüzünden zaten insanların ağzına sakız olunmuştur ki butun bunların hiç bi önemi yok. Alacağınız miras hakkı hem size hem çocuklarınızın geleceğine haktır. Siz miras istemeynce ailenizden kimse aferin demeyecek. Lütfen ama lütfen peşini bırakmayın. Bana özelden de ulaşabilirsiniz size buradan yol gösteririm. Çünkü kız çocuklarının bu şekilde öteleştirilmesine tahammül edemiyorum.
 
Beddua olayına bende karşıyım gözümü tırmaladı evet ama diğer tarafta sonradan fazlaca saçmaladı ve baya bir haksız duruma düştü. İlk yazdığını da kışkırtma amacıyla yazmış belli ki. Böyle biri için neden ağız yoruldu onu anlamadım.

bende " haketmişsindir" kısmına karşıyım. konu sahibine de zaten yazdım karşı tarafın yorumlarını onaylamıyorum çok çirkin ama sizinde üslubunuz çok hoş değil diye. hatta mirastan hak alması gerektiği yönünde de yorumumu yaptım ama sırf beddua kısmın da kendisine karşı çıktığım için rahatsız oldu ve kalpsiz vicdansız gibi kelimeler söylemeye başladı.

konu sahibinin zor hayatının sebebi bizler değiliz ki hepimiz bir derdimizi paylaşmak için veya birinin derdine derman olmak için buraya giriyoruz, saygı çerçevesi içinde herkes yorumunu yapabilmeli, yorumlar bizim hoşumuza gitmeyebilir herkesin fikri başka başkadır ama sırf yorumunu beğenmediği için şikayet etmek nedir? burada ki üyeler onu yapıyor. küfür etmemişim, hakaret etmemişim sert yazdığımı da düşünmüyorum ama ban yedim :)
 
Merhaba. Çook uzun bir aradan sonra yine dönüp dolaşıp buraya geldim. Hemen konuya girmek istiyorum.

Kısaca geçmişimden bahsetmem gerekirse; çok zor ve sevgisiz, eziyetlerle dolu bir çocukluk geçirdim. Çok başarılı olduğum halde ve deli gibi istememe rağmen okutulmadım. Daha dünyanın, kendimin farkına varamadan da zorla evlendirildim. Bu evlilikte de çok çok sorunlar yaşadım. Şu anki konu ise uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Babamın mensup olduğu gelenekler dolayısıyla kız çocuğuna miras verilmez. Şimdiye kadar kıza miras bırakıldığı görülmüş şey değil. Ve yukarıda da bahsettiğim gibi ben hayatı ailesinin eliyle mahfedilmiş bir kız çocuğuyum. Bu duruma baş kaldırıp miras hakkımı almak istiyorum. Ama dediğim gibi bu görülmüş şey değil. Babam ilk gençliğinden beri malını mülkünü oğullarına kalıcak diye biriktirdi. Kimsenin aklında kızlara miras bırakma gibi bir fikir yok. Eğer eşit paylaştırılsa en az 100 binlik hakkım var.

eğer ki bana sineğin kanadı kadar değer verselerdi, dayağı eziyeti geçtim, hiç olmazsa okumama izin verip beni çocuk yaşta ellere bırakmasalardı bu konuyu aklımdan bile geçirmezdim, ama hem hayatımı mahfedip hem de bir çöp gibi kenara atmaları çok zoruma gidiyor.

2000lerin o meşhur soğuklarında sırtımda kırmızı ince bir hırkayla halk ekmek sıralarında saatlerce bekleten, donmuş olarak titrerken amma da abarttın diye alay eden bu anne baba, şimdi gelinleri için bilmem hangi markalardan pardesüler, bilmem kaç binlik kıyafetler alıyorlarmış. Benim gün yüzü görmediğim evi onun için dizayn ediyorlarmış. Ben kıskanç bir insan değilim. Ama içim kanıyor. Yıllarca eziyetini çektiğim, dayağını yediğim, lokması bile utana sıkıla boğazımdan geçen bu insanlar beni bir paçavra gibi atıp başka bir kıza tüm emeklerini feda ediyor. Hak mıdır, Allah katında müstehak mıdır?

Şimdi size soru. Yüzyıllardır devam eden bu aptal geleneğe uyup kenara çekilmek mi yoksa herkesin ağzına sakız olmayı kabullenip, erkek kardeşlerimin düşmanlığına hedef olup, belki daha da kötü ihtimallere hazırlıklı olup miras istemek mi?

Küçük bir not: önceki konularıma bakıp "ee sen eşinden iyilikle sevgiyle bahsetmişsin" demeyin. Ben yakın bir zamana kadar kendi gerçeklerimle yüzleşemeyecek kadar korkak ve küçüktüm, delirmemek için kendimi herşey çok normal, herşey çok yolunda diye kandırıyordum.
Canım ilk sorum şu olacak; baban vefat etmeden mi erkek kardeşine mirasını devrediyor yoksa vefat ettikten sonra mı bütün malları direk erkek çocuk alıyor? Çünkü ilk seçenekse erkek kardeşinle çok ciddi problemler yaşayabilirsin. Hoş yaşa da önemli değil. Önemli olan başına bu durum yüzünden şiddet içeren kötü şeylerin gelmemesi.

Yine de hakkını sonuna kadar ara derim. Bak böyle bir durumda elalem ne der diye düşünmen doğru değil. Sonuçta bu elalemin hayatı değil senin hayatın. Hem bana kalırsa en fazla annen erkek kardeşin falan kötü konuşur. Dışarıdan bu duruma şahitlik yapmış insanlar helal olsun der ve onların başında da bu dertler varsa onlara öncü olmuş olursun.
 
Yani şu yazdıklarımdan çıkarabildiğiniz tek şey bu öyle mi? Nefret ediyorum ve tenezzül etmemeliyim herşey meğersem ne kadar basitmiş(!) hanımefendi ben dünyaya gelmeyi kendim istemedim. Beni bu hayata getirip eziyetten, kalp kırıklığından, gözyaşından başka birşey vermediler. Çok değil sadece eğitim hakkımı verselerdi kuru ekmeğimi yer ayaklarımın üzerinde dururdum. Ama beni ittikleri bu hayatta hergün hiçbir zaman sevmediğim sevmeyeceğim birinin yüzünü görüp yatağına girmek zorundayım. Bunun nasıl birşey olduğunu biliyor musunuz? Bana dünyaları verseler yaptıklarını unutmam ama tenezzül ettiğim şey hem dinen hem vicdanen hem hukuken hakkım.
haybeden atıp tutmak kolay arkadaşım boşver sen
anne baba tarafında görülen her türlü zulüm (dayak terkedilme korkutulma vs) insan hayatını o kadar etkiliyor ki
bende olsam SÖKE SÖKE alırım alabiliyorsam
kimseye bu düşüncenden bahsetme sessiz git
malesef baban sağken bişey yapılamıyor
inşallah vefat etmeden hepsini erkeklere dağıtmaz veya vasiyet yazmaz
 
teşekkür ederim hali hazırda bir üniversite mezunuyum ama o mesleği yapmak istemiyorum. Önümü görebileceğim, 2 çocuklu olmanın engel teşkil etmeyeceği ve burs alarak okuyabileceğim bir bölüm istiyorum.

Bunu yazan konu açıp sizsiniz daha önce hani okutulmamıştınız? hani acelece istemediğiniz biriyle evlenmiştiniz? eşinizden o kadar övgüyle bahsetmişsiniz ki yani hem de 2 çocuk yapmışsınız ve çocuğunuzdaa gayet isteyerek olmuş hiçbir sorununuz yok ufak tefek şeyler yazmışsınız ama siz bile onlar sorun olarak görmemişsiniz. Eşiniz siz hamşleyken dışarı çıkmış mesela asla aldatmaz zaten gittiği yeri paylaşıyor, aile bireyleriyle gidiyor demişsiniz, başka yerde her huyu güzel bazen ev işlerine karışıyor demişsiniz hani bir insan bu kadar da rol yapmaz herhalde ve okutulmadım diyen k,şi ben üniversite okudum ama 2. üniversite okumak istiyorum diyor!

ben bu üye yüzünden ban yedim! kendileri bu kadar rahat yalan söyleyip vicdandan bahsederken ben kalpsiz olup ban yedim..
 
devlet o hakkı sana vermiş
hukuki yollarla tabi başvurup alın derim
insanlar kendi çıkarları için peşine koşuyorken
sende hakkını al derim
 
İnanın ben hakkımı alsam el yemeyecek. Onların mahfettiklerini tamir etmeye çalışıp kendime yeni bir hayat kuracağım. Bakalım ne olacak..

Yalnız evlendikten sonra edinilen mal, mülkun yarısında eş hak iddia edebiliyor, yani boşanmayı düşünüyorsanız Eşiniz bu paradan hak talep edebilir
 
Ya nasıl anneler babalar bunlar 😡 evlat ayırmak nedir ya 😑 inşallah hakkınızda en hayırlısı olur da bundan sonra hep mutlu olursunuz. Ayrıca küçücük bile hakkınız için,sakın helal etmeyin. Aileniz de olsa sizin hakkınızı yiyorlar,kul hakkı en ağır günahlardan biridir.
 
Nasıl talep etmeyi düşünüyorsunuz? Sozle ise zaten yine vermez babanız. Vefat ederse size kalır bir kısmı onu alabilirsiniz. Ama yaşarken abilerinize vs bağışlayabilir, hak iddia edemezsiniz maalesef
Hayır hak iddia edebiliyor diye biliyorum ben.

Konu sahibi babanız kardeşinize şimdiden devretse bile vefatından sonra "mirastan mal kaçırma" ya girdiği için dava açıp alabiliyorsunuz diye biliyorum ben. Tabi doğruluğu için mutlaka bir avukata başvurun.
 
Valla kusura bakmayın ama bana hiç de inandırıcı gelmediniz, eşinizden eziyet görüyormuşsunuz da ailenizin yüzündenmiş de falan. Birisi size burada eski konularınızda eşinizi çok sevdiğinizde çok iyi anlaştığınızı yazdığınızdan bahsetmişsiniz eee ben hislerimi dökemiyordm söyleyemiyordum demişsiniz ne alaka sosyal medyada sevgi pıtırcıığı gibi olmak öyle yazmak zorunda da değildiniz sonra böyle söylenince profilinizi görüntelemeye kapatmışsınız bakmasınlar diye! şimdiden görüşmediği ailesiyle babası da yaşarken miras derdine düşen birinin de iyi niyetli olduğunu hiç düşünmüyorum siz besbelli gelini kıskanmışsınız
"Birisi size burada eski konularınızda eşinizi çok sevdiğinizde çok iyi anlaştığınızı yazdığınızdan bahsetmiş"
bu kişi kim ve mesaj hangisi lütfen alıntılayın! Alıntılayamazsınız çünkü kimse öyle birşey yazmadı. Önyargılı okuyunca böyle oluyor demek ki. Ben not olarak önceki konulara takılmayın yazmışım. Çok seviyorum çok iyi anlaşıyoruz gibi bir cümle asla geçmiyor. Sadece önceki konularımda "aramızdaki gerçek sorunlardan bahsetmediğim için daha önemsiz şeylerden konu açmışım. Onlara takılmayın" anlamında yazdım. Eski konularımı da yaralarımın deşilmesini istemediğim için kapattım. Profil kapatmak fakelik alametiyse burada herkes fake.
 
Eğer konu sahibinden söz ediyorsanız 13 yaşında evlendirildi diye önce bir eski yazdıklarına bakın. Bir kişinin ama eşinize gayet sevgiyle söz edip çok iyi anlaştığınızı tüm huylarının güzel olduğunu söylemişsiniz deyince ben yazamıyorum herşeyi diyen biri olunca ben baktım.

Kendisi ''üniversite mezunuyum ama mezun olduğum işi yapmak istemiyorum özel üniversite ile 2. üniversite okumak istiyorum'' diyen biri peki nasıl 13 yaşında okuldan alınmış? madem eşi iğrenç biri zorla evlendirildi eşini huylarını nasıl övmüş, hamileyken kendi çıkamadığı için eşi dışarı çıktığında açtığı konuda yok asla aldatmaz sosyal medyaya gittiği yeri atar, beni sürekli arar, aile bireyleriyle çıkar demiş yine övmüş, nasıl birikimim olsun da kurtulayım diyor o zaman ve çocuklarının da istemeden olduğuna dair hiçbir emare yok gayet memnun.
Şu yazdığın konuyu bile okumamışsın yazık. Önceki Sayfalarda yazmışım "ortaokuldan sonra okuldan aldılar, liseyi, üniversiteyi dışardan okudum" diye. "bu yıla kadar yaşadıklarımı kendime bile itiraf edemedim, kendimi seviyormuş, iyi anlaşıyormuş" gibi kandırdım çünkü çaresizdim. Gerçeklerle yüzleşirsem yaşadıklarımı kaldıramam diye. Hep iyi yanlarını görmeye çabaladım, kendime suni, saçma dertler edindim. Çünkü gerçeklerim saçmalıklardan çok daha vahimdi. Neyse yaa Kimseye birşey kanıtlamak zorunda da değilim. Herşeyi gayet güzel ifade etmişim. Bunlara anlamak için öncelikle okumak sonra da anlamak gerekir. Anlamak istemeyen okuduğunu bile süzgeçten geçiremez. herkes inanmak istediği gibi inansın.
 
Yeni yorumlar yapılmış. Birkaç gündür bakmıyordum. Herkese teşekkür ederim. Çok naziksiniz,
 
Yalnız evlendikten sonra edinilen mal, mülkun yarısında eş hak iddia edebiliyor, yani boşanmayı düşünüyorsanız Eşiniz bu paradan hak talep edebilir
Kanunen miras hakkı evlendikten sonra edinilen mallar kapsamına girmiyor, evlendikten sonra olsa dahi aileden kalan mirası kişisel mal sayılıyor, yasalar kişisel malı boşanma halinde mal rejimine sokmuyor ama miras yoluyla edinilen malı satıp üzerine para ekleyerek başka bir mal edinmemek şartıyla. Miras kalan malı satıp oradan elde ettiğiniz parayla üstüne hiç para eklemeden başka bir mülk alırsanız yine miras yoluyla edinilmiş mal sayılıyor.
 
Kanunen miras hakkı evlendikten sonra edinilen mallar kapsamına girmiyor, evlendikten sonra olsa dahi aileden kalan mirası kişisel mal sayılıyor, yasalar kişisel malı boşanma halinde mal rejimine sokmuyor ama miras yoluyla edinilen malı satıp üzerine para ekleyerek başka bir mal edinmemek şartıyla. Miras kalan malı satıp oradan elde ettiğiniz parayla üstüne hiç para eklemeden başka bir mülk alırsanız yine miras yoluyla edinilmiş mal sayılıyor.
Birşey sorabilir miyim? Bir miktar para vardı. Onun hesabındaydı, çarçur ediyor diye ikna edip benim hesabıma aktartmıştım birkaç ay önce. Bu para boşanma durumunda ortak mı oluyor? Yani yarısıno alıtlar mı benden? Bir de bundan sonrası için kendi ayaklarımın üzerinde durana kadar ondan aldığımı altın yaptırmak istiyorum. Boşanma durumunda bu altınlardan pay alır mı?
 
Back
X