18 mayıs 2010 tarihinde kızımı kucağıma aldım.
aslında 21 mayıs gününe göre planlanmıştı herşey doktor kontrolüne gittiğim gün tansiyonum çok yüksekti bu sebepten dolayı bebeğim zaten az kilo alıyodu doktorum seni ve bebeği riske ataman yarın alıyoruz bebeği dedi ben ne yapacağımı şaşırdım henüz kendimi hazırlamamıştım bile daha 4 günüm vardı nede olsa :) tabiki çok heycanlıydım apar topar muayneden çıktım eksiklerimi aldım ve evin yolunu tuttum ailelere haber verildi arkadaşlara. Sabah olmuyo bir türlü heycandan neyse sabah 8 de yola çıktık birde nezle oldum hapşır hapşır 09:30 da genel anestezi ile ameliyata gireceğimi düşünüıken nezle olman nedeniyle seni bayıltmıycam spinal yapıcam burnun tıkalı sorun olabilir dedi tamam dedim ama kafamdan bin birtürlü şey geçiyo biliyorum ki spinalin baş ağrısı yan etkisi var, ya bende de olursa endişesne kapıldım. yeşil bir önlük giydirip beni sedyeye aldılar ameliyathanenin yolunu tuttuk heycandan lenslerimi gözlerimden çıkarmayı unuttum ameliyathanenin kapısında aklıma geldi bağırıyorum gözlerimde lens var diye birşey olmaz bağıltmıycaz dediler iyi dedim anestezi doktoru geldi hiç korkma canın hiç acımıycak dedi öne eğilmemi istedi ve sinek ısırıyı gibi bir acı hissettim hemen bacaklarımda bir sıcaklık hissettim ayağını kaldır dediler tabi kaldıramamışım ama ben biraz kaldırdıyımı düşünerek panik oldum hiç korkma dedi ağrı hissetmeyeceksin ama harekleri hissedebilirsin dediler doktorum geldi başlıyoruz dedi beni başımda sakinleştirip konuşturmaya çalışıyorlar dikkatimi oraya vermeyeyim diye ben konuşuyorum ama aklım orda tabi :) şimdi bebeği çıkarmak için karnına bastırıcak dedi ve küçük kızım çığlıklarıyla doğdu ALLAHIM sana çok şükür kızımı çok merak ediyordum hemşire teyzesi onu temizliyordu ve yanıma getirdiler kuzumu çok tatlıydı bu benimmiydi allahım dedim....
Kızım şuan 7 günlük spinal nedeniyle baş ağrımda olmadı iyikide genel anestezi olmamşım diyorum çok güzel bir duygu ALLAH isteyen herkese nasip etsin