Yaklaşık 1.5 sene evvel birisiyle tanıştım mesajlaşmaya başladık. İlk başlarda benim pek gönlüm yoktu başka bir şehirde yaşıyordu zaten yüz yüze de hiç görüşmemiştik üstelik benden 7 yaş büyüktü ama zamanla ısrarı ve ilgisiyle aklımı çeldi. Çok da iyi anlaşıyorduk. Benim kaçmam onun kovalamalarıyla aylar geçti en sonunda ilişki denebilecek bir şeye başladık. Geçen zamanda ona aşık olduğumu anladım artık yüz yüze görüşmenin vakti geldi dedim ve İstanbul'dan Ankara'ya gittim. İşinden dolayı ne zaman gelmeyi planlasa sürekli bir aksilik çıkıyordu kendi işi olduğu için hafta sonu tatil günü falan da olmuyordu ben de onun gelmesini beklediğim için bu kadar geç oldu görüşmemiz.
Gittiğimde sabahtan akşama kadar rüya gibi bir gün geçirdik her şey hayal ettiğimden bile güzeldi. Dönmeme birkaç saat kala bana soyadını farklı söylediğini öğrendim ve facebooka adını soyadını yazdığımda karşıma profili çıktı. Sonuç olarak evli olduğunu öğrendim. Kavga kıyamet arkadaşlarına rezil olmuş bir şekilde bilmediğim bir şehirde tek başıma yolu buldum İstanbul'a döndüm. Boşanma aşamasındayız gibi bariz yalanlar söyledi. Bu arada arkadaşlarının yüzündeki şoktan anladığım kadarıyla bildiğimi düşünüyorlardı. Kendisinin üniversite yıllarından çok yakın arkadaşı benim en yakın arkadaşımla beraberdi. Yolda bunları da aradım. Arkadaşı da aynı şekil boşanmaya çalıştığını eşinin uzattığını falan söyledi. O gece arkadaşım da bizden sakladığı için ilişkisini bitirdi.
Sonrasında içim rahat etmeyince sahte hesaplar açıp adamın sosyal medya hesaplarını takip ettiğimde ortada boşanma davası falan olmadığına iyice emin oldum. O dönemde yaşadığım şok ve utançtan tek düşündüğüm sadece adamdan kurtulmak bir daha karşıma çıkmamasıydı fakat üzerinden 7 ay geçti ve ben hala yaşadığım travmayı atlatamadım geceleri kabuslarla uyanıyorum durup dururken ağlamaya başlıyorum karısının yüzü gözümün önünden gitmiyor o zaman karısıyla konuşmadığıma çok pişmanım. Şimdi konuşmaya kalksam elimde sadece bana sarıldığı bir tane fotoğraf var. Durumu anlatabildiğim birkaç kişi sakın konuşma sen kötü olursun diyor. Ama bir kere yapan adam her zaman yapar ben karısına çok üzülüyorum bir sene boyunca saatlerce benimle konuşup akşam karısıyla aynı yatağa girdiğini düşündükçe midem bulanıyor. Sizce ne yapmalıyım?
Gittiğimde sabahtan akşama kadar rüya gibi bir gün geçirdik her şey hayal ettiğimden bile güzeldi. Dönmeme birkaç saat kala bana soyadını farklı söylediğini öğrendim ve facebooka adını soyadını yazdığımda karşıma profili çıktı. Sonuç olarak evli olduğunu öğrendim. Kavga kıyamet arkadaşlarına rezil olmuş bir şekilde bilmediğim bir şehirde tek başıma yolu buldum İstanbul'a döndüm. Boşanma aşamasındayız gibi bariz yalanlar söyledi. Bu arada arkadaşlarının yüzündeki şoktan anladığım kadarıyla bildiğimi düşünüyorlardı. Kendisinin üniversite yıllarından çok yakın arkadaşı benim en yakın arkadaşımla beraberdi. Yolda bunları da aradım. Arkadaşı da aynı şekil boşanmaya çalıştığını eşinin uzattığını falan söyledi. O gece arkadaşım da bizden sakladığı için ilişkisini bitirdi.
Sonrasında içim rahat etmeyince sahte hesaplar açıp adamın sosyal medya hesaplarını takip ettiğimde ortada boşanma davası falan olmadığına iyice emin oldum. O dönemde yaşadığım şok ve utançtan tek düşündüğüm sadece adamdan kurtulmak bir daha karşıma çıkmamasıydı fakat üzerinden 7 ay geçti ve ben hala yaşadığım travmayı atlatamadım geceleri kabuslarla uyanıyorum durup dururken ağlamaya başlıyorum karısının yüzü gözümün önünden gitmiyor o zaman karısıyla konuşmadığıma çok pişmanım. Şimdi konuşmaya kalksam elimde sadece bana sarıldığı bir tane fotoğraf var. Durumu anlatabildiğim birkaç kişi sakın konuşma sen kötü olursun diyor. Ama bir kere yapan adam her zaman yapar ben karısına çok üzülüyorum bir sene boyunca saatlerce benimle konuşup akşam karısıyla aynı yatağa girdiğini düşündükçe midem bulanıyor. Sizce ne yapmalıyım?