Mesleğimi sevmiyorum

29 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. Mesleğimi önceden beri sevmiyorum eskiden zaten o zamana kadar evlenirim ya da bir şekilde yolunu bulurum diye bir girişimde bulunmadım. Bu yaşa kadar geldim ve iyi bir durumda değilim. 6 ay önce istifa etmiştim o günden beri iş bulamadım. Bulsam bile sevmiyorum zaten öyle bir döngüye girdi ki...

Ne yapacağımdan emin olsam bir şekilde başlardım ve yeterince maddi gücün olsaydı risk alırdım. Bu saatten sonra da babamın eline bakmak istemiyorum. Grafik tasarımcıyım 4 yıllık mezunum.Bence bu işi beceremiyorum da. Bir şekilde sıçrama yapsaydım başarılıyım diyebilirdim yani hem ilgim yok hem de başarılı değilim.

Kaç aydır bu belirsizlikle yaşıyorum. Hayalim psikolog olmaktı ama 4 yıl nasıl dayanırım ki. Maddi olarak kaynağım yok. Yazılım işini düşündüm o da patladı gibi sanki. Hem de sırf para için pek sevmediğim bir mesleği seçmek akıllıca bir davranış değil. Çözüm bulamıyorum. Benzer durumları yaşadınız mı öneriniz var mı?

İnsanlar sürekli bir şeyler deniyor ama ben bir karar verip onun sonunu gerirmek istiyorum

Hayalperest buldum sizi, üzgünüm.

Berryhibiscus .!.:

29 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. Mesleğimi önceden beri sevmiyorum eskiden zaten o zamana kadar evlenirim ya da bir şekilde yolunu bulurum diye bir girişimde bulunmadım. Bu yaşa kadar geldim ve iyi bir durumda değilim. 6 ay önce istifa etmiştim o günden beri iş bulamadım. Bulsam bile sevmiyorum zaten öyle bir döngüye girdi ki...

Ne yapacağımdan emin olsam bir şekilde başlardım ve yeterince maddi gücün olsaydı risk alırdım. Bu saatten sonra da babamın eline bakmak istemiyorum. Grafik tasarımcıyım 4 yıllık mezunum.Bence bu işi beceremiyorum da. Bir şekilde sıçrama yapsaydım başarılıyım diyebilirdim yani hem ilgim yok hem de başarılı değilim.

Kaç aydır bu belirsizlikle yaşıyorum. Hayalim psikolog olmaktı ama 4 yıl nasıl dayanırım ki. Maddi olarak kaynağım yok. Yazılım işini düşündüm o da patladı gibi sanki. Hem de sırf para için pek sevmediğim bir mesleği seçmek akıllıca bir davranış değil. Çözüm bulamıyorum. Benzer durumları yaşadınız mı öneriniz var mı?

İnsanlar sürekli bir şeyler deniyor ama ben bir karar verip onun sonunu gerirmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Bir grafik tasarimci nasil is bulamaz yahu. Heryerde araniyorsunuz?

Hicbir sey bilmiyorsaniz bionluk vb siteler freelance ilaniyla dolu.

Isinizi sevmemeyi bahane etmek icin gec degil, nasil bi is hayaliniz var ki?

Salon Kadini .!.:

Bir grafik tasarimci nasil is bulamaz yahu. Heryerde araniyorsunuz?

Hicbir sey bilmiyorsaniz bionluk vb siteler freelance ilaniyla dolu.

Isinizi sevmemeyi bahane etmek icin gec degil, nasil bi is hayaliniz var ki?

Genişletmek için tıkla...

3 tane bölümden yakın arkadaşım işsiz genel olarak iş bulmak kolay değil

Istediğin psikoloji bölümüne gir. Artık geç değil. Ben de senle aynı hatayı yaptım, mesleği sevmediğimi anlayınca başka meslek okudum

Durumun el veriyorsayap niye gec olsunki.

O zaman psikoloji okuyun. Hiç geç değil. Ömür boyu sevmediğin bir işi yapmak daha kötü. Bu sırada freelance çalışarak grafik tasarımdan gelir elde edebilirsin.

Berryhibiscus .!.:

29 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. Mesleğimi önceden beri sevmiyorum eskiden zaten o zamana kadar evlenirim ya da bir şekilde yolunu bulurum diye bir girişimde bulunmadım. Bu yaşa kadar geldim ve iyi bir durumda değilim. 6 ay önce istifa etmiştim o günden beri iş bulamadım. Bulsam bile sevmiyorum zaten öyle bir döngüye girdi ki...

Ne yapacağımdan emin olsam bir şekilde başlardım ve yeterince maddi gücün olsaydı risk alırdım. Bu saatten sonra da babamın eline bakmak istemiyorum. Grafik tasarımcıyım 4 yıllık mezunum.Bence bu işi beceremiyorum da. Bir şekilde sıçrama yapsaydım başarılıyım diyebilirdim yani hem ilgim yok hem de başarılı değilim.

Kaç aydır bu belirsizlikle yaşıyorum. Hayalim psikolog olmaktı ama 4 yıl nasıl dayanırım ki. Maddi olarak kaynağım yok. Yazılım işini düşündüm o da patladı gibi sanki. Hem de sırf para için pek sevmediğim bir mesleği seçmek akıllıca bir davranış değil. Çözüm bulamıyorum. Benzer durumları yaşadınız mı öneriniz var mı?

İnsanlar sürekli bir şeyler deniyor ama ben bir karar verip onun sonunu gerirmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Berryhibiscus .!.:

29 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. Mesleğimi önceden beri sevmiyorum eskiden zaten o zamana kadar evlenirim ya da bir şekilde yolunu bulurum diye bir girişimde bulunmadım. Bu yaşa kadar geldim ve iyi bir durumda değilim. 6 ay önce istifa etmiştim o günden beri iş bulamadım. Bulsam bile sevmiyorum zaten öyle bir döngüye girdi ki...

Ne yapacağımdan emin olsam bir şekilde başlardım ve yeterince maddi gücün olsaydı risk alırdım. Bu saatten sonra da babamın eline bakmak istemiyorum. Grafik tasarımcıyım 4 yıllık mezunum.Bence bu işi beceremiyorum da. Bir şekilde sıçrama yapsaydım başarılıyım diyebilirdim yani hem ilgim yok hem de başarılı değilim.

Kaç aydır bu belirsizlikle yaşıyorum. Hayalim psikolog olmaktı ama 4 yıl nasıl dayanırım ki. Maddi olarak kaynağım yok. Yazılım işini düşündüm o da patladı gibi sanki. Hem de sırf para için pek sevmediğim bir mesleği seçmek akıllıca bir davranış değil. Çözüm bulamıyorum. Benzer durumları yaşadınız mı öneriniz var mı?

İnsanlar sürekli bir şeyler deniyor ama ben bir karar verip onun sonunu gerirmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Aynı hatayı tekrar yapmayın parası iyi diye sevmediğiniz mesleğe yonelmektense sevebileceğiniz bir iş bulun daha gencsiniz lakin gözünüz keser mi tekrar universite sınavına gir kazan oku zaten hadi kazandınız diyelim aile sponsor olur mu ayrıca hayaliniz psikolok olmaktı ama her psikoloji okuyanda mesleğini yapmıyor en iyi ihtimalle kazanıp bitirseniz bile atanma sıkıntı yada muayane açmak çevre ister sponsor ister bla bla bla bence iyice bir düşünün taşının belki iş yerinizden memnun değilsiniz başka bir iş yerinde mutlu alacaksınız grafikerlik gelişime açık bir alan kendinizi mesleğinizde daha ileriye götürmeyi deneyin derim

Aylak hatun .!.:

Aynı hatayı tekrar yapmayın parası iyi diye sevmediğiniz mesleğe yonelmektense sevebileceğiniz bir iş bulun daha gencsiniz lakin gözünüz keser mi tekrar universite sınavına gir kazan oku zaten hadi kazandınız diyelim aile sponsor olur mu ayrıca hayaliniz psikolok olmaktı ama her psikoloji okuyanda mesleğini yapmıyor en iyi ihtimalle kazanıp bitirseniz bile atanma sıkıntı yada muayane açmak çevre ister sponsor ister bla bla bla bence iyice bir düşünün taşının belki iş yerinizden memnun değilsiniz başka bir iş yerinde mutlu alacaksınız grafikerlik gelişime açık bir alan kendinizi mesleğinizde daha ileriye götürmeyi deneyin derim

Genişletmek için tıkla...

Evet işte maliyetinden dolayı çekiniyorum biraz bir de benden 10nyaş küçük kişilerle aynı sınıfta olmak kolay olmaz

Berryhibiscus .!.:

Evet işte maliyetinden dolayı çekiniyorum biraz bir de benden 10nyaş küçük kişilerle aynı sınıfta olmak kolay olmaz

Genişletmek için tıkla...

Bu şekilde düşünme bence kardeşim üniversiteye giderken 40-45 yaşında kişiler vardı okuyan. Jenerasyon farkı olmasına rağmen gayette iyi uyum sağlıyorlardı.

Berryhibiscus .!.:

29 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. Mesleğimi önceden beri sevmiyorum eskiden zaten o zamana kadar evlenirim ya da bir şekilde yolunu bulurum diye bir girişimde bulunmadım. Bu yaşa kadar geldim ve iyi bir durumda değilim. 6 ay önce istifa etmiştim o günden beri iş bulamadım. Bulsam bile sevmiyorum zaten öyle bir döngüye girdi ki...

Ne yapacağımdan emin olsam bir şekilde başlardım ve yeterince maddi gücün olsaydı risk alırdım. Bu saatten sonra da babamın eline bakmak istemiyorum. Grafik tasarımcıyım 4 yıllık mezunum.Bence bu işi beceremiyorum da. Bir şekilde sıçrama yapsaydım başarılıyım diyebilirdim yani hem ilgim yok hem de başarılı değilim.

Kaç aydır bu belirsizlikle yaşıyorum. Hayalim psikolog olmaktı ama 4 yıl nasıl dayanırım ki. Maddi olarak kaynağım yok. Yazılım işini düşündüm o da patladı gibi sanki. Hem de sırf para için pek sevmediğim bir mesleği seçmek akıllıca bir davranış değil. Çözüm bulamıyorum. Benzer durumları yaşadınız mı öneriniz var mı?

İnsanlar sürekli bir şeyler deniyor ama ben bir karar verip onun sonunu gerirmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben de aynı olmasa da benzer şeyleri çok yaşadım. Yazılım mühendisliği okudum, 6-7 yıl yazılımcılık yaptım ama midem bulanarak, her gününden nefret ederek. Sonrasında proje/ürün yöneticiliği gibi bir alana kaydım. Ama bu alanda da hem talep daha az, hem maaşlar görece düşük. Yazılım sevmeden yapılabilecek bir iş ASLA değil. Ayrıca rekabet çok fazla, ortalama bir junior yazılımcı olarak iş bulmanız zor. Şu an yurtdışında bir ülkedeyim akıcı İngilizcem olmasına rağmen bir de buranın dilini öğreniyorum ki iş seçeneklerim artsın, çünkü o kadar yok. Ama yazılımda kalsam deneyimimden dolayı gene idare eder bir iş bulurdum.

Ama gene de yazılıma dönmem. Sizden büyüğüm de baya, verebileceğim tavsiye ne iş yapmak istiyorsanız onu yapın. Yapamıyorsanız da en azından ona benzeyebilecek bir şeye iyi kötü kaymaya çalışın. Çünkü her iş günü sabahı uyandığınızda mutsuz olarak ne o gün geçiyor, ne işten hayır geliyor ne de uzun vadede mental sağlıktan.

patiledim .!.:

Ben de aynı olmasa da benzer şeyleri çok yaşadım. Yazılım mühendisliği okudum, 6-7 yıl yazılımcılık yaptım ama midem bulanarak, her gününden nefret ederek. Sonrasında proje/ürün yöneticiliği gibi bir alana kaydım. Ama bu alanda da hem talep daha az, hem maaşlar görece düşük. Yazılım sevmeden yapılabilecek bir iş ASLA değil. Ayrıca rekabet çok fazla, ortalama bir junior yazılımcı olarak iş bulmanız zor. Şu an yurtdışında bir ülkedeyim akıcı İngilizcem olmasına rağmen bir de buranın dilini öğreniyorum ki iş seçeneklerim artsın, çünkü o kadar yok. Ama yazılımda kalsam deneyimimden dolayı gene idare eder bir iş bulurdum.

Ama gene de yazılıma dönmem. Sizden büyüğüm de baya, verebileceğim tavsiye ne iş yapmak istiyorsanız onu yapın. Yapamıyorsanız da en azından ona benzeyebilecek bir şeye iyi kötü kaymaya çalışın. Çünkü her iş günü sabahı uyandığınızda mutsuz olarak ne o gün geçiyor, ne işten hayır geliyor ne de uzun vadede mental sağlıktan.

Genişletmek için tıkla...

Bundan 10 sene önce hatta 5, yurtdisina giden biri çalışmaya mesleği cok uymuyorsa hemen yazılım falan kursuna gidip iş buluyordu. Artık piyasa böyle Junior elemanlara doydu gördüğüm kadarıyla.

İstediğiniz bölümü okuyabilirsiniz neden geç olsun ki. Sadece bölümünüzün içeriğinden ne ile uğraştığından iyice emin olun sevip sevemeyeceğinize öyle karar verin. Psikoloji okuyup havada iş bulunmuyor bunuda düşünün.
Ortalama herkes para için yapıyor işini öyle tutkuyla bağlı olan çok az insan var (bende azınlıktayım).

kerkenes .!.:

Bundan 10 sene önce hatta 5, yurtdisina giden biri çalışmaya mesleği cok uymuyorsa hemen yazılım falan kursuna gidip iş buluyordu. Artık piyasa böyle Junior elemanlara doydu gördüğüm kadarıyla.

Genişletmek için tıkla...

Aynen, pandemi öncesine kadar özellikle böyleydi bence. 2018/2019'da bizim yöneticilerin beğenmeyip elediklerine İK şans veremez miyiz, hiç mi olmaz falan diye diretiyordu. O kadar eksik vardı yani, çok beğenmesek bile alalım kafasındaydı şirketler büyüme hedefleri için. Şu an ne Türkiye'de böyle ne de Avrupa'da. Üstelik dediğim gibi rekabet çok yüksek, hele ki yurtdışı da düşünülüyorsa özellikle Hintliler mülakatların içinden geçiyor. (Diğer sektörleri bilmiyorum, dediklerim yazılım için)

Grafik tasarımını sevgilisinden öğrenen iletişim bilimleri yuksek lisans yapmış olan arkadaşım çok iyi paralara grafik işi yapıyoruz Gebze gibi küçük yerde. Ablam da şu an grafik işi arıyor ve çat diye birsuru freelance buluyor.
Behance falan kullanın. Yani su an bira vaktim olsa bu işe ben bile girerim

Merhaba sizinle çok benzer bir durumdayım.Hayallerinin peşinden git söylemlerini gerçekçi bulmuyorum.Hadi gidelim hayallerimizin peşinden. 4 yıl okurken finansal destek nereden gelecek? Psikoloji sonrası bir yerlere gelmek için insanlar bir sürü eğitim alıyor,o eğitimlerin parasını kim verecek? Ben bu yüzden başlangıçta yazılım alanından başlamaya ve para kazanmaya odaklanacağım. Az çok biliyorum.Hayallerimin işi bu değil ama yapabilecek düzeyde sevebileceğimi düşünüyorum. Belli bir aşamaya gelince de hala isteğim devam ediyorsa üniversite okuyacağım. Size de gerçeklerden çok kopmadan hayal kurmanızı tavsiye ederim.

Sevdiğiniz işi yapmamanız size işkence gibi gelir.
Ama benim anlamadığım şey şu, grafik tasarımla psikolog mesleği arasında uçurum var.. İki meslek arasında hiçbir alaka da yok yani. Kendinizi nasıl grafiker yapabildiniz ben ona şaşırdım

Ayrıca ben e ticaret alanında çalıştığım zaman
diliminde ajansların çok ihtiyacı oluyordu grafikere. Ajanslarla görüşme sağladınız mı hiç ?

Ben de liseden sonra üniversite sınavında iyi bir puan yapıp istediğim bölümü kazanamadığım için tekrar hazırlanmak istemiştim, fakat babam aşçı, iyi bir otelden emekliydi benim çevrem çok sana çok rahat iş bulurum bir sene kaybetme diye iki yıllık turizm ve otel işletmeciliği okudum. Sonrasında hiç bir otel beni deneyimim ve müthiş ingilizcem olmadığı için rezervasyon, insan kaynakları, mutfak fibi meslek sahibi olunabilen departmana almadı. Ben de en az tecrübe isteyen banket/servis bölümüne yöneldim ve 3-4 sene nefret ederek, sürekli insanlar tarafından ezilerek komi olarak çalıştım. O sıralarda da sizin dediğiniz gibi tekrar üniversite okumak o süreçte finansal destek sağlamak vs bana çok zorlu bir süreç geldiği için hayatımda hiç bir değişiklik yapmadan çalışıp , ailemi suçlayarak devam ettim. Sonrasında bir arkadaşımın benim için yapıcı bir eleştirisi oldu. Ben bu işi sevmiyorum başka bölüm okumak istiyordum diyorsun tamam oku geç değil diyoruz yok diyorsun ama sürekli aileni suçluyorsun ve bu durumdan kurtulmak için hiç bir şey yapmıyorsun demişti. Ben de zor bir karar verdim ya her şeye sıfırdan başlayıp 1 sene hazırlık 4 sene üniversite okuyacaktım ya da hali hazırda çalıştığım pozisyonu geliştirecektim. Kendimle okumuş garson plduk diye dalga geçiyordum, kendim mesleğimi aşağıladığım ve meslek olarak görmediğim için insanlara da garsonum deyince hee okumadın yani tepkileri alıyordum. Fakat okumuş garson diye dalga geçtiğim pozisyonda bile olmadığımı farkettim, ingilizce kursuna gittim, şarap kursuna gittim, farklı mutfakları ve yemekleri araştırdım, alkollü içecekler eğitimleri aldım ve sonunda terfi alıp gerçekten garson oldum. Maaşım ikiye katlandı, çalişma şartlarım hafifledi vs vs. Yani bir yol çizeceksiniz mecbur ve bunu siz belirleyeceksinisiz sürekli şikayet etmek bir çözüm olmuyor, ya sıfırdan başlayıp hayalinizi geliştireceksiniz, ya farklı bir sektörde şansınızı deneyeceksiniz ya da mevcut mesleğinizi geliştireceksiniz

Berryhibiscus .!.:

29 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. Mesleğimi önceden beri sevmiyorum eskiden zaten o zamana kadar evlenirim ya da bir şekilde yolunu bulurum diye bir girişimde bulunmadım. Bu yaşa kadar geldim ve iyi bir durumda değilim. 6 ay önce istifa etmiştim o günden beri iş bulamadım. Bulsam bile sevmiyorum zaten öyle bir döngüye girdi ki...

Ne yapacağımdan emin olsam bir şekilde başlardım ve yeterince maddi gücün olsaydı risk alırdım. Bu saatten sonra da babamın eline bakmak istemiyorum. Grafik tasarımcıyım 4 yıllık mezunum.Bence bu işi beceremiyorum da. Bir şekilde sıçrama yapsaydım başarılıyım diyebilirdim yani hem ilgim yok hem de başarılı değilim.

Kaç aydır bu belirsizlikle yaşıyorum. Hayalim psikolog olmaktı ama 4 yıl nasıl dayanırım ki. Maddi olarak kaynağım yok. Yazılım işini düşündüm o da patladı gibi sanki. Hem de sırf para için pek sevmediğim bir mesleği seçmek akıllıca bir davranış değil. Çözüm bulamıyorum. Benzer durumları yaşadınız mı öneriniz var mı?

İnsanlar sürekli bir şeyler deniyor ama ben bir karar verip onun sonunu gerirmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Maddi durumunuz iyi değilse psikoloji okutmanızı tavsiye etmem. Şu an sektör korkunç bir durumda. 4 yıl lisans eğitimi almanız yeterli olmayacaktır yüksek lisans yapmanız gerekecek. Yüksek lisans fiyatları dudak uçuklatıyor bunun yanında birçok eğitim almanız şart her biri para
Özelde çalışırsanız alacağımız ücret asgari ücret ve inanılmaz bölümde yığılma var klinik alanda ilerlerseniz süpervizyonunuzu tamamlayıp danışan görüp para kazanmaya başlamanız yıllar alacak. Tercih sizin