Merhaba kızlar, başlıkta da gördüğünüz gibi 5 gün önce olduğum meme dikleştirme ve büyütme (Mastopeksi) ameliyatımdan bahsedeceğim.
Ameliyat olmaya karar verme sürecim çok şöyle gerçekleşti; Göğüslerimin çıkmaya başladığı ilk andan itibaren bir gariplik olduğunu farketmiştim. Etrafımdaki hiçbir kadının memesine benzemiyordu, çok tuhaf büyüdüler. İki meme arasında inanılmaz bir ayrıklık vardı ve göğüs etrafındaki aerola inanılmaz derece genişti. Büyüdükçe düzeleceğini düşünürken, daha da beter bir hal aldılar.
Ameliyat sonrası:
Göğsümde inanılmaz bir baskı ile uyandım. Aynı zamanda memelerimin içi cayır cayır yanıyordu ve batma hissi vardı. Ama uzun sürmüyor hemen güçlü ağrı kesiciler yapılıyor ve o acı geçiyor. Ama batma geçmiyor. Bir de kendinizi kastiginizda ve agladiginizda iki katı canınız yanıyor. Zaten çok uyuyorsunuz bu yüzden yataktan kalkma sorunu olmadıkça rahat geçiyor geceye kadar. Tuvalete giderken gece kalkmak zorunda kaldım iki tane de diren takılmıştı. Hasta bakıcı geldi annemle beraber beni kaldırdılar ama çok zorlandım. Başım dönüyordu. Tansiyonum çok düşükmüş. Tuvalet ihtiyacımı giderip kalkarken iki üç kere bayılıp ayıldım
1. Gün
Sabah nerden oldum bu ameliyatı, Allah belamı versin modundayım ve sürekli ağlıyorum. Sonra hemsireler ağrı kesiciler verince yine rahatladım. Ardından yürüyüş yaptırdılar. Doktorum geldi goguslerimi açtı yukarıdan çok iyi göremedim ama çok dik inanilmaz şekilli gibiydi bı mutlu oldum
2. Gün
Batma hala devam ediyor aslında ilk günden pek bir farkı yok gibiydi. Aynı zamanda ertesi gün duş alma günüm olduğu için çok korkuyordum ve siz stres yaptıkça daha çok batma hissediyorsunuz. O yüzden sakin kalmaya çalışmakta fayda var ama kendi yemegimi kendim yiyebildim.
3. Gün
Garip bir şekilde artık başkası olmadan kendim yataktan kalkabiliyorum. Stres yapmayıp, derin nefesler aldığınızda çok canınız acımıyor daha rahat kalkabiliyorsunuz sanırım bunu farkettim. Ama duş günü olduğu için çok tedirgindim. Çünkü korseyi çıkarmak çok zor. Açıkçası, ilk duşu kendim alamadım çünkü kollarım yukarıya kalkmıyordu. Annem yardım etti. Kremi dikiş bantlarınaben kendim suremedim, içim gitti. Onu da annem halletti, kıyamam
4. Gün
Yataktan kalkarken canım hiç yanmadı, arada yürüyüş yaparken sızlıyor ve batma oluyordu ama dayanilmayacak gibi değildi. Doktorumun vermiş olduğu ağrı kesicilerle sorun cozuluyordu. Gece çok ödem hissettim. Koltuk altlarıma doğru ödem arttı ve korse biraz canımı yakıyor. Memelerim çok büyük görünüyor şuanda biraz moralim bozuldu, 325 CC mentor marka protez takıldı. Ağzıma girecekmiş gibi duruyorlar. Olanlar söyleyebilir mi, memelerim hep böyle yukarıda ve kocaman ve sert mi olacak ?
5. Gün
Bugün iyi hissediyorum, açıkçası çok fazla şikayetim yok. Batma hissi çok yoğun değil. Sadece ödemden dolayı, korse acıtıyor. Kollarım yarım kalkıyor, daha fazla kaldıramıyorum. Tabiki yere eğilemiyorum ve yukarıya uzanamıyorum. Ama ilk güne göre çok iyiyim. Diğer günleri de paylaşacağım
Ameliyat olmaya karar verme sürecim çok şöyle gerçekleşti; Göğüslerimin çıkmaya başladığı ilk andan itibaren bir gariplik olduğunu farketmiştim. Etrafımdaki hiçbir kadının memesine benzemiyordu, çok tuhaf büyüdüler. İki meme arasında inanılmaz bir ayrıklık vardı ve göğüs etrafındaki aerola inanılmaz derece genişti. Büyüdükçe düzeleceğini düşünürken, daha da beter bir hal aldılar.
Ameliyat sonrası:
Göğsümde inanılmaz bir baskı ile uyandım. Aynı zamanda memelerimin içi cayır cayır yanıyordu ve batma hissi vardı. Ama uzun sürmüyor hemen güçlü ağrı kesiciler yapılıyor ve o acı geçiyor. Ama batma geçmiyor. Bir de kendinizi kastiginizda ve agladiginizda iki katı canınız yanıyor. Zaten çok uyuyorsunuz bu yüzden yataktan kalkma sorunu olmadıkça rahat geçiyor geceye kadar. Tuvalete giderken gece kalkmak zorunda kaldım iki tane de diren takılmıştı. Hasta bakıcı geldi annemle beraber beni kaldırdılar ama çok zorlandım. Başım dönüyordu. Tansiyonum çok düşükmüş. Tuvalet ihtiyacımı giderip kalkarken iki üç kere bayılıp ayıldım
1. Gün
Sabah nerden oldum bu ameliyatı, Allah belamı versin modundayım ve sürekli ağlıyorum. Sonra hemsireler ağrı kesiciler verince yine rahatladım. Ardından yürüyüş yaptırdılar. Doktorum geldi goguslerimi açtı yukarıdan çok iyi göremedim ama çok dik inanilmaz şekilli gibiydi bı mutlu oldum
2. Gün
Batma hala devam ediyor aslında ilk günden pek bir farkı yok gibiydi. Aynı zamanda ertesi gün duş alma günüm olduğu için çok korkuyordum ve siz stres yaptıkça daha çok batma hissediyorsunuz. O yüzden sakin kalmaya çalışmakta fayda var ama kendi yemegimi kendim yiyebildim.
3. Gün
Garip bir şekilde artık başkası olmadan kendim yataktan kalkabiliyorum. Stres yapmayıp, derin nefesler aldığınızda çok canınız acımıyor daha rahat kalkabiliyorsunuz sanırım bunu farkettim. Ama duş günü olduğu için çok tedirgindim. Çünkü korseyi çıkarmak çok zor. Açıkçası, ilk duşu kendim alamadım çünkü kollarım yukarıya kalkmıyordu. Annem yardım etti. Kremi dikiş bantlarınaben kendim suremedim, içim gitti. Onu da annem halletti, kıyamam
4. Gün
Yataktan kalkarken canım hiç yanmadı, arada yürüyüş yaparken sızlıyor ve batma oluyordu ama dayanilmayacak gibi değildi. Doktorumun vermiş olduğu ağrı kesicilerle sorun cozuluyordu. Gece çok ödem hissettim. Koltuk altlarıma doğru ödem arttı ve korse biraz canımı yakıyor. Memelerim çok büyük görünüyor şuanda biraz moralim bozuldu, 325 CC mentor marka protez takıldı. Ağzıma girecekmiş gibi duruyorlar. Olanlar söyleyebilir mi, memelerim hep böyle yukarıda ve kocaman ve sert mi olacak ?
5. Gün
Bugün iyi hissediyorum, açıkçası çok fazla şikayetim yok. Batma hissi çok yoğun değil. Sadece ödemden dolayı, korse acıtıyor. Kollarım yarım kalkıyor, daha fazla kaldıramıyorum. Tabiki yere eğilemiyorum ve yukarıya uzanamıyorum. Ama ilk güne göre çok iyiyim. Diğer günleri de paylaşacağım