Merhaba, epey bir süredir Kadınlar Kulübü'nü takip ediyorum çeşitli konularda fikir almak için ama bu benim yazdığım ilk mesaj. Ben de kendi tecrübemi paylaşmak istedim. 5 Kasım Salı günü Prof. Doktor Fuat Yüksel'e protezli meme dikleştirme ameliyatı oldum. Ben göğüslerimin anlaşılır derecede büyümesini istemiyordum; dikleştirme/toparlanma asıl amacımdı. Ameliyat esnasında doktorum 300 CC'de karar kılmış (Mentor marka ve kas altı). Normalde 300 CC'nin çok büyük olduğunu düşünürdüm fakat dikleştirme işlemi göğsü küçültüyormuş ve 300 CC kendi göğüslerime yakın bir büyüklük için uygun olarak değerlendirilmiş doktorum tarafından. Kendime geldiğimde doktorum odamı ziyaret etti ve söyledi bunu ve ben göğüslerimi henüz göremediğimden çok endişelendim çok büyük oldular diye. Lolipop şeklinde bir kesi yapıldı ve dikey olan kesiler 1 cm kadar göğsümün altına yani mideme doğru iniyor. Herkeste bu kadar aşağıya iniyor mu bu kesiler bilemiyorum çünkü incelediğim tüm fotoğraflarda izler hemen göğsün altında bitiyor gibi görmüştüm ben. Daha önce de aldığım için narkozun etkisinin bende çok ağır olacağını biliyordum ve buna hazırlıklıydım. Aşırı derecede mide bulantısı ve kusma beklediğim için 36 saat boyunca hiçbir şey yemediğim gibi bir yudum su dahi içmedim ve buna rağmen ameliyat günü ve gecesi defalarca safra kustum. Bunların dışında benim ameliyat sürecim çok rahattı. Ameliyattan çıkıp odama getirildiğim ilk 10-15 dakikalık (ilk ağrı kesici iğne yapılana kadar ki 10 dakika) süre hariç neredeyse hiç acı/ağrı yaşamadım. O 10-15 dakikayı da ben hatırlamıyorum zaten arkadaşlarım söylediler "çok acıyo" diye inledin diye. Bana diren takılmamıştı. Dikişlerin üzerinde gazlı bez vardı ve medikal sutyen giydirilmişti. Geceyi kusma molaları dışında gayet rahat, uyuyarak geçirdim ama bunda sanırım gece boyunca yapılan narkotik ağrı kesici iğnelerin etkisi büyük. Bu arada Medicana Kadıköy'de oldu ameliyatım ve gerçekten beni çok rahat ettirdiler. Sabah tuvalet için ilk kez yataktan kalktım ve bir süre önce kendisi de bu ameliyatı olmuş olan refakatçi arkadaşım kendi kendime kalkabildiğimi görünce şok oldu. Beni çok korkutmuşlardı pijamanı bile kendin indirip çekemiyorsun diye ama ben hiç bu sorunları yaşamadım. İlk defa aynada baktım göğüslerime. Zaten sutyen de olduğu için dikişler gizliydi ve gayet normal görünüyorlardı göğüslerim. Kesinlikle çok büyük değillerdi, havada durmuyorlardı burada pek çok kişinin bahsettiği gibi veya görünür bir şişlik de yoktu. Sadece gergin ve çok sertlerdi. 10:30 gibi doktorum pansumana geldi ve sonrasında hastaneden çıktım.
Eve gidince yine kendi kendime yatağıma uzanabildim, biraz dinlendikten sonra yine kendim kalktım ve midem nihayet normale döndüğü için yemek yiyebildim. Kollarını yemek yemek için bile kaldıramadığını söyleyenler olmuştu. Gün boyu ağrı ya da acı çekmedim. Gece 2 yastıkla hafif oturur pozisyonda deliksiz bir şekilde uyudum. Sadece ertesi sabah kalkarken biraz zorlandım ve kalkmak için sırtımdan desteklenmeye ihtiyaç duydum. Doktorum o günden başlayarak 3 hafta boyunca her gün veya gün aşırı duş alıp önce Batikon sonra Bepanthen muadili bir krem sürmemi ve gazlı bezle kapattıktan sonra medikal sutyeni geri takmamı söylemişti. Böylece ilk defa aynada göğüslerime sutyensiz bakma fırsatı buldum. Dikişlerin ürkütücülüğünü bir tarafa bırakırsak büyüklük ve şekil olarak tam istediğim gibilerdi.
Ertesi gün saçlarımı da kendim yıkayarak duş aldım ve doktora kontrole gittim. Herşey yolunda dedi ve bir sonraki kontrolüm için 3 hafta sonra gelmemi söyledi. Yukarıda bahsettiğim gibi 3 hafta boyunca pansumana devam et ve hastanede takılan medikal sutyen veya muadili bir sutyeni 24 saat tak dedi. Araba kullanabileceğimi söyledi ki Cumartesi'den beri kullanıyorum.
Bugün 10. günüm, Pazartesi işe başladım ve ameliyat olduğum kimse tarafından hiç bir şekilde anlaşılmadı (ne görsel olarak ne de hareketlerimden). Sadece geceleri sırt üstü yattığımda göğüslerimin üst kısımlarında çok spor yaptıktan sonrakine benzer bir ağrı oluyor kramp gibi ve 2-3 saatte bir uyandırıyor beni bu ağrı. Oturur oturmaz veya ayağa kalkar kalkmaz ağrı geçiyor. Yatar pozisyonda protezlerin etrafındaki iyileşmeye çalışan kas dokusuna baskı yaptığı için olduğunu düşünüyorum bu ağrının. Tabii rahat uyuyamadığım için omuz, sırt ve bel ağrıları da var biraz ama dayanılmaz değil. Sadece sabahları aşırı spor yapmış ya da dayak yemiş gibi genel bir yorgunluk oluyor vücudumda. Sabırsızlıkla dikişlerimin iyileşmesini ve şu günlük pansuman rutininden kurtulmayı bekliyorum. Medikal sutyeni dün yıkadığım için bugün çok sıkı sporcu modeli toparlayıcı bir sutyen giydim. Medikal sutyenle göğüslerimin arası daha ayrık duruyordu, bugün giydiğim sutyen yanlardan daha iyi toparladığı için bugünkü dekoltem daha hoşuma gitti aslında. Doktorum masaja gerek yok ve 3 hafta sonundaki kontrolden sonra duruma göre yara izi kremine başlarız uygun olursa dedi.
Biraz uzun yazdım ama merak edenlere yardımcı olur belki diye düşündüm. Belki kesin bir şey söylemek için henüz çok erken ama bugün itibariyle doktorumdan, hastaneden ve göğüslerimden çok memnunum ve kesinlikle tavsiye ediyorum :) Şimdilik tek endişem izler, onlarla ilgili değerlendirmeyi de 3., 6. ve 12. aylarda yapabilirim sanırım.